✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️عفت در گفتار (بخش اول) 🔸نحوه­‌ی سخن گفتن افراد نشان­ دهنده­ ی شخصیت آنان بوده، مردم براساس آن درباره­‌ی آن­ها قضاوت خواهند کرد. از این رو امام علی (ع) فرمود: «قولوا الخیر فتعرفوا به؛ #خوب_بگویید تا به ­خوبی معروف شوید.» در ادامه، زیرمجموعه و مصادیق محتوا را می­شناسید. 💠سخنان زشت (۱)   🔹پرهیز از سخنان زشت، مهم­‌ترین اثر #عفت در گفتار است. کسی که دارای صفت #عفت_در_گفتار است، هیچ گاه حرف زشت و ناپسند به زبان نمی­آورد. سخن زشت مصادیق زیادی داشته، به صورت­های مختلف می­تواند بروز و ظهور داشته باشد؛ فحش و دشنام، دروغ، غیبت، سخن­ چینی، اهانت به مردم، زخم زبان به دیگران، سخنان لغو و بیهوده، تملق و چاپلوسی و... از مصادیق سخن زشت به حساب می‌آیند. افرادی که از عفت در گفتار برخوردار هستند از همه­‌ی مصادیق سخن زشت پرهیز نموده، هیچ یک از آن­ها را به زبان نمی­آورند. #امام_سجاد (ع) در مقام بیان حقوق اعضا و جوارح انسان در باره­‌ی #حق_زبان می­فرماید: «حَقُّ اللِّسانِ إكرامُهُ عَنِ الخَنا، و تَعويدُهُ الخَيرَ، و تَركُ الفُضولِ التي لا فائدَةَ لَها، و البِرُّ بالنّاسِ، و حُسنُ القَولِ فيهِم؛ #حقّ_زبان، منزّه داشتن آن از #زشت‌گويى است و عادت دادنش به خوبى و فرو گذاشتن زياده گويى هاى بيهوده و نيكى به مردم و خوب گفتن درباره آنان». [۱] 🔹براساس این بیان نورانی، بازداشتن زبان از سخنان زشت، و عادت دادن آن به گفتن سخنان نیک و گفتار همراه با ادب از حقوق زبان بوده و به عهده­‌ی انسان است. نحوه­‌ی سخن گفتن افراد نشان­ دهنده­‌ی شخصیت آنان بوده، و مردم براساس آن درباره­‌ی آن­ها قضاوت خواهند کرد. از این رو امام علی (ع) میفرمایند: «قولوا الخیر فتعرفوا به... ؛ خوب بگوید تا به ­خوبی معروف شوید... ». [۲] همانطور که سخنان نیک به انسان شخصیت می­دهد، #سخنان_زشت، گوینده را در نظر دیگران کوچک می­سازد. ابهت و موقعیت او را متزلزل و آبرومندان باشخصیت را از او می­رنجاند. چنان که امام علی (ع) فرمود: «سوء المنطق یزری بالقدر و یفسد الاخوه؛ #بدزبانی و گفتار زشت از مقام انسان می­کاهد و برادری را تباه می­سازد». [۳] 🔹سخنان زشت انسان را از جمع خوبان جدا ساخته، به بدان ملحق می­سازد. امام علی (ع) در بيان گهربار دیگری فرمود: «ایاک و ما یستهجن من الکلام فانه یجس علیک اللئام و ینفر عنک الکرام؛ بپرهیز از #سخن_زشت و زننده فرومایگان را گرد تو جمع میکند، و نیکان را از تو رنجانده و پراکنده می­سازد». [۴] بر اساس این روایات سخنان زشت شخصیت انسان را در جامعه کوچک ساخته، او را در نزد افراد نیک به بدی معروف می­سازد. علاوه­ بر آن، سخنان زشت باعث ایجاد کینه در دل­ها می­شود و باعث اختلاف در جامعه می­گردد. اميرالمؤمنين (ع) همچنین ميفرمايد: «ایاک و مستهجن الکلام فانه یوغرالقلوب؛ بپرهیز از #سخن_زشت که آن دل­ها را به کینه می­آورد». [۵] #ادامه_دارد... پی‌نوشت‌ها: [۱] بحار الأنوار، ۷۱/۲۸۶/۴۱ [۲] همان، ۷۱/۳۱۱/۹ [۳] تصنیف غرر الحکم، ص ۱۴۴/۴ [۴] غررالحکم، ۲۷۲۲ [۵] غررالحکم، ج ۱، ص ۲۷۲ برگرفته از ماهنامه پیام زن، ش ۲۳۵ منبع؛ وبسایت راسخون #عفت #عفت_گفتار @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️عفت در گفتار (بخش دوم) 🔸نحوه­‌ی سخن گفتن افراد نشان­ دهنده­ ی شخصیت آنان بوده، مردم براساس آن درباره­‌ی آن­ها قضاوت خواهند کرد. از این رو امام علی (ع) فرمود: «قولوا الخیر فتعرفوا به؛ #خوب_بگویید تا به ­خوبی معروف شوید.» در ادامه، زیرمجموعه و مصادیق محتوا را می­شناسید. 💠سخنان زشت (۲) 🔹 #سخن_زشت باعث می­گردد که #شخصیت_انسان در نظر مردم کوچک و اعتبار او کاهش یابد. امام علی (ع) می­فرماید: «سوء المنطق یزری بالبهاء و المروه؛ #بدزبانی ارزش و بهای انسان را در میان مردم از بین برده، مروت او را نابود می­کند». [۱] در روایات اسلام، گفتن سخن زشت و رکیک از روش انسان­های پست معرفی شده است. اميرالمؤمنين (ع) فرمود: «سنه اللئام قبح الکلام؛ روش انسان­های پست، گفتن سخنانی زشت است»‌. [۲] براساس آموزه­‌های دینی، گفتن سخنان زشت از نمودهای برجسته­ #بی­‌عفتی_در_گفتار است. #سخن_زشت مفهوم عامی دارد و شامل بسیاری از گفتارهای ضد اخلاقی می­شود. سخنان بیهوده و بی­‌فایده نیز از دیدگاه اسلام ناپسند بوده و از مصادیق بی­‌عفتی در گفتار شمرده می­شود. در روایات اسلامی از این گونه سخنان نیز نهی شده است؛ چنان که در روایت دیگری امام علی (ع) فرمود: «اجتنب الهذر فایسر جنایته الملامه؛ از بیهوده­‌گویی برحذر باش، چرا که آسان­ترین زیان آن سرزنش است». [۳] 🔹 #سخنان_بیهوده نیز هر چند ممکن است در ابتدا حرام نباشد، ولی سرانجام به حرام منتهی خواهد شد. اميرالمؤمنين امام علی (ع) ميفرمايد: «ایاک و الهذر فمن کثر کلامه آثامه؛ بر تو باد به دوری از #بیهوده_گویی، زیرا هر که سخن او زیاد شود گناهان او فراوان است». [۴] آن چه در منابع دینی به آن توصیه شده، گفتن #سخنان_پاکیزه است. پیامبر اکرم (ص) فرمود: «ان فی الجنه غرفایری ظاهرها من باطنها من ظاهرها یسکنها من امتی من اطاب الکلام... ؛ در بهشت غرفه­‌های است که درون آن از بیرون، و بیرون آن از درون آن دیده می­شود کسانی از امت من ساکن آن می­شوند که سخنان پاکیزه می­گویند...». [۵] حضرت در بیان دیگر میفرماید: «ثلاثه من ابواب البر: سخاء النفس و طیب الکلام و العبر علی الذی؛ سه چیز از درهای نیکی است، سخاوت، #سخن_پاکیزه و صبر در برابر اذیت مردم». [۶] #ادامه_دارد... پی نوشت‌ها؛ [۱] میزان الحکمه، ج ۸، ص ۴۳۶ [۲] همان [۳] حسین شیخ الاسلام، گفتار امیرمومنان (ع)، ج ۲، ص ۱۵۷ [۴] همان منبع [۵] غرر الحکم، ج ۸، ص ۴۵۰ [۶] میزان الحکمه، ج ۸، ص ۴۵ برگرفته از ماهنامه پیام زن، ش ۲۳۵ منبع؛ وبسایت راسخون #عفت #عفت_گفتار @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️عفت در گفتار (بخش سوم) 🔸نحوه­‌ سخن گفتن افراد نشان­ دهنده­ شخصیت آنان بوده، مردم براساس آن درباره­‌ آن­ها قضاوت خواهند کرد. از این رو امام علی (ع) فرمود: «قولوا الخیر فتعرفوا به؛ #خوب_بگویید تا به ­خوبی معروف شوید». در ادامه، زیرمجموعه و مصادیق محتوا را می­‌شناسید. 💠سخن بدون آگاهی   🔹یکی از مواردی که به عفت محتوای سخن آسیب می­­رساند، سخن گفتن بدون علم و آگاهی است. در منابع دینی به­ شدت از اظهار نظر درباره­ چیزی که انسان اطلاع کافی درباره­ آن ندارد نهی شده است. سخن گفتن بدون علم و آگاهی در همه­ موارد ناپسند و مذموم است، ولی اظهار نظر بی­جا در امور دینی و قضاوت درباره­ بندگان خدا، بیش از همه ناپسند بوده و به ­شدت بیشتری نهی شده است. راز مذمت این گونه اظهار نظرها، مفاسدی است که بر آن مترتب می­گردد. 🔹اظهار نظر نمودن و دخالت کردن در رشته­ هایی که انسان در آن تخصصی لازم ندارد، ممکن است گرفتاری و مشکلاتی را به همراه داشته باشد که به سادگی قابل ترمیم و جبران نیست. مسائل دینی نیز مانند هر رشته­ دیگر نیاز به آگاهی و تخصصی لازم دارد، و اظهار نظر بدون داشتن تخصص لازم با خطا و اشتباه بیشتری همراه خواهد بود. اظهار نظر بدون آگاهی درباره­ مسائل دینی، باعث گمراه شدن افراد و انواع گرفتاری­ها و زیان­های مادی و معنوی می­گردد؛ دچار شدن آن­ها به ضررهایی که گاه جبران­ ناپذیر خواهد بود. بسیاری از مسائل، با ایمان، جان، مال، آبرو، و روابط خانوادگی و دیگر شئون زندگی مردم ارتباط دارد، و سخن گفتن بدون تفکر در این موارد، همه­ زندگی فرد را به خطر می­اندازد. [۱] 🔹در روایت آمده است «من افتی الناس بغیر علم کان ما یفسده اکثر ما یصلحه؛ کسی که برای مردم بدون علم و آگاهی فتوا دهد، خراب­کاری او در دین بیشتر از اصلاح او است». [۲] به همین دلیل اولیای دین به پیروان خود توصیه کرده­ اند که از این بپرهیزند و در مواردی که شناخت و آگاهی لازم ندارند اظهار­ نظر نکنند. قضاوت درباره­ بندگان خدا بدون داشتن و آگاهی لازم، و براساس شایعه و شنیده­ ها نیز باعث گرفتاری­ها و گناهان متعدد می­شود. چنین افرادی با یک کلمه­ ناسنجیده، آبرو و حیثیت مردم را در معرض خطر، قرار می­دهند. اسلام برای پیش­گیری از مفاسد و عواقب ناگواری که بیان گردید، مسلمانان را از هر گونه اظهار نظر جاهلانه و بدون صلاحیت بر حذر داشته است. #ادامه_دارد... پی نوشت ها؛ [۱] فقیه ایمانی، نقش زبان در سرنوشت انسان، ص ۵۹ [۲] بحارالانوار، ج ۲، ص ۱۲۱ برگرفته از ماهنامه پیام زن، ش ۲۳۵ منبع؛ وبسایت راسخون #عفت #عفت_گفتار @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️عفت در گفتار (بخش چهارم) 🔸نحوه­‌ سخن گفتن افراد نشان­ دهنده­ شخصیت آنان بوده، مردم براساس آن درباره­‌ آن­ها قضاوت خواهند کرد. از این رو امام علی (ع) فرمود: «قولوا الخیر فتعرفوا به؛ #خوب_بگویید تا به ­خوبی معروف شوید». در ادامه، زیرمجموعه و مصادیق محتوا را می­‌شناسید. 🔹قرآن کریم در مذمت افرادی که بدون علم و آگاهی سخن می­گویند فرموده است: «إِذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِكُمْ وَ تَقُولُونَ بِأَفْوَاهِكُمْ مَا لَيْسَ لَكُمْ بِهِ عِلْمٌ وَ تَحْسَبُونَهُ هَيِّنًا وَ هُوَ عِنْدَ اللهِ عَظِيمٌ؛ آنگاه كه آن [بهتان‌] را از زبان يكديگر مى‌گرفتيد و با زبانهاى خود چيزى را كه بدان علم نداشتيد، مى‌گفتيد و مى‌پنداشتيد كه كارى سهل و ساده است با اينكه آن [امر] نزد خدا بس بزرگ بود.». [نور، ۱۵] 🔹 #زبان، تنها عضوى است كه در طول عمر انسان، از حرف زدن، نه درد مى‌گيرد و نه خسته مى‌شود. شكل و اندازه‌ى آن كوچك، امّا جرم و گناه آن بزرگ است. چه بسيارند كافرانى كه با گفتن يك جمله (شهادت به يگانگى خداوند) مسلمان و پاك مى‌شوند و مسلمانانى كه با گفتن كفر به خدا، يا انكار احكام دين، كافر و نجس مى‌شوند. #زبان، از يك سو مى‌تواند با راستگويى، ذكر و دعا و نصيحت ديگران، صفا بيافريند، و از سوى ديگر قادر است با نيش زدن به اين و آن، كدورت ايجاد كند. #زبان، كليد عقل و چراغ علم و ساده‌ترين و ارزان‌ترين وسيله انتقال علوم و تجربيات است. علماى اخلاق درباره‌ى زبان مطالب بسيارى نوشته‌اند. [۱] 🔹در روایات اسلامی نیز به­ شدت از #صحبت #بدون_آگاهی نهی شده است. چنان که امام علی (ع) می­فرماید: «بر تو باد به دوری از سخن گفتن درباره­ چیزی که راه و روش آن را نمی­‌شناسی و حقیقت آن را نمی­دانی، زیرا قول تو دلیل بر عقل تو است و عبادت­هایی که انجام می­دهی، حاکی از میزان شناخت تو؛ بنابراین زبانت را از درازی آن چنان که در امان باشی نگهدار، و سخنت را تا آن جا که نیکو می­‌شماری کوتاه کن، که برای تو زیباتر و بر مقام فضل تو دلالت کننده­‌تر خواهد بود». [۲] براساس این بیان نورانی سخن گفتن بدون آگاهی و علم باعث می­گردد که گوینده به عنوان فردی کم­ عقل معرفی شود، زیرا #کلام، #بیانگر_عقل انسان­ها و نشان­ دهنده­ میزان آگاهی آن­هاست. از آنجا که گفتار بدون علم و آگاهی به طور معمول از استحکام و اتقان کافی برخوردار نیست، از ضعف عقل گوینده حکایت می­کند. 🔹علاوه­ بر آن، گفتار بدون علم و آگاهی انسان را از اعتبار ساقط کرده، اعتماد مردم را به او کاهش می­دهد. در نتیجه مردم به حرف­هایی که او از روی علم و آگاهی می­گوید نیز اعتماد نخواهند کرد. امام علی (ع) می­فرماید: «آن چه را نمی­دانی مگو که در مورد دانسته­ های خود نیز متهم به ندانستن می­شوی». [۳] براساس روایات اهل بیت علیهم السلام #گفتار_بدون_علم و آگاهی #نشانه_ضعف_ایمان انسان، و سخن گفتن در محدوده­‌ا­ی که علم و آگاهی دارد، بیان­گر کمال ایمان او است. چنان که امام صادق (ع) فرمود: «از جمله­ حقیقت ایمان آن است که گفتارت از علمت بیشتر و فزون­تر نباشد». [۴] #ادامه_دارد... پی نوشت‌ها؛ [۱] تفسیر نور، محسن قرائتی، نکته های آیه، ذیل آیه ۱۵ سوره نور [۲] محمدحسین طباطبایی، تفسیر المیزان، ترجمه­ محمدباقر مجلسی، ج ۱۵، ص ۱۳۳ [۳] عبدالواحد آمدی، تصنیف غرر الحکم، ص ۲۰۲ [۴] وسایل الشیعه، ج ۱۸، ص ۱۶ برگرفته از ماهنامه پیام زن، ش ۲۳۵ منبع؛ وبسایت راسخون #عفت #عفت_گفتار @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️عفت در گفتار (بخش پنجم) 🔸نحوه­‌ سخن گفتن افراد نشان­ دهنده­ شخصیت آنان بوده، مردم براساس آن درباره­‌ آن­ها قضاوت خواهند کرد. از این رو امام علی (ع) فرمود: «قولوا الخیر فتعرفوا به؛ #خوب_بگویید تا به ­خوبی معروف شوید». در ادامه، زیرمجموعه و مصادیق محتوا را می­‌شناسید. 🔹انسان مسلمان وظیفه دارد بر #زبان خود کنترل داشته و هر چه دل او خواست نگوید. امام موسی بن جعفر (ع) در این رابطه فرمود: «لیس لک لان الله عز و جل یقول "لا تقف ما لیس لک به علم"؛ تو نمی­توانی هر چه می­خواهی بگویی، زیرا خداوند می­فرماید: «از آن چه علم نداری پیروی نکن». [۱] براساس آموزه­ های دینی اعضا و جوارح انسان هر کدام وظایفی دارد و انسان باید آن­ها را در همان محدوده بکار ببرد. از این رو لازم است #مواظب_زبان خود باشد، و نه تنها سخن بدون علم و آگاهی نگوید، بلکه نسبت به آن چه می­داند نیز با احتیاط رفتار نماید. امام علی (ع) می­فرماید: «چیزی را که نمی­دانی مگو، بلکه همه­ آنچه را می­دانی نیز مگو، زیرا خداوند بر همه­ اعضا و جوارح تو واجباتی قرار داده که در قیامت از تو بازخواست خواهد کرد». [۲] 🔹در روایات اسلامی گفتار بدون آگاهی و گفتن تمام آنچه انسان می­داند نشانه­ نادانی معرفی شده است؛ چنان که امام علی (ع) فرمود: «تمام آنچه را می­دانی مگو، چرا که آن نشان­ دهنده­ جهل و نادانی تو خواهد بود». [۳] در نقطه­ مقابل نگفتن همه­ آنچه انسان می­داند، نشانه­­ کمال عقل انسان معرفی شده است. چنان که امام علی (ع) می­فرماید: «از نشانه­ های عقل انسان این است که همه­ آنچه را می­داند، صحبت نکند». [۴] گفتار بدون آگاهی و علم گاه باعث می­گردد که انسان در برابر حق قرار بگیرد، و حق بر خلاف گفته­ او باشد. چنان که امیرالمؤمنین امام علی (ع) می­فرماید: «پس آنچه را نمی­‌دانید مگویید، چرا که بسیاری از حقایق در چیزهایی است که انکار می­‌کنید». [۵] 🔹به دلیل اهمیت این دستور اخلاقی اسلام، امیرالمومنین (ع) فرزندش امام مجتبی (ع) را نیز از سخن گفتن بدون آگاهی نهی کرده و به او توصیه است که بدون اطلاع از چیزی، درباره­ آن اظهار نظر نکند. «درباره­ چیزی که به آن آگاهی نداری سخن مگو». [۶] از آنچه بیان گردید به این حقیقت پی می­‌بریم که از دیدگاه قرآن کریم و پیشوایان معصوم (ع)، یگانه معیار و مجوز سخن گفتن #علم و #یقین است. سخنانی که بر پایه­ و اساس، گمان، شک، شایعه، و قضاوت کورکورانه باشد، فاقد اعتبار و ارزش بوده، از نظر دین ناپسند و مذموم است؛ به­ ویژه اگر پای مسائل دینی و آبروی مسلمانان در میان باشد. بر این اساس یکی از جلوه­ های عفت در گفتار، سخن گفتن براساس علم و آگاهی و اظهار نظر نمودن بر مبنای تخصص و اطلاع کافی در موضوع سخن است. #ادامه_دارد... پی نوشت‌ها؛ [۱] وسائل الشيعة، ج ۱۸، ص ۱۷ [۲] نهج البلاغه، حکمت ۱۸۲ [۳] حسین شیخ الاسلام، گفتار امیر مومنان، ج ۲، ص ۱۲۲۲ [۴] تصنیف غرر الحکم، ص ۲۱۳ [۵] نهج البلاغه، خ ۸۷ [۶] همان، نامه­ ۳۱ برگرفته از ماهنامه پیام زن، ش ۲۳۵ منبع؛ وبسایت راسخون #عفت #عفت_گفتار @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️عفت در گفتار (بخش ششم) 🔸نحوه­‌ سخن گفتن افراد نشان­ دهنده­ شخصیت آنان بوده، مردم براساس آن درباره­‌ آن­ها قضاوت خواهند کرد. از این رو امام علی (ع) فرمود: «قولوا الخیر فتعرفوا به؛ #خوب_بگویید تا به ­خوبی معروف شوید». در ادامه، زیرمجموعه و مصادیق محتوا را می­‌شناسید. 💠سخن بی­ ارتباط (۱)   🔹یکی از نشانه­ های #عفت_در_گفتار از نظر اسلام سخن نگفتن در باره­ چیزهایی است که ارتباطی به انسان ندارد. اولیای گرامی دین به مسلمانان توصیه کرده­ اند که از این کار بپرهیزند، زیرا #مشکلات_اجتماعی را در پی خواهد داشت. گاه افراد در مسایل اظهار نظر می­کنند که به آن­ها ارتباطی ندارد. از آن بالاتر گاه افرادی خارج از مسئولیت و صلاحیت­های علمی خود در باره­ مسائل دینی سخن گفته و فتوا می­دهند. مشکل دیگری که دامن­گیر بسیاری از افراد است، سخن­ گفتن درباره­ اموری است که مربوط به زندگی دیگران بوده، و پیامدهای منفی، زیان­ها و خسارت­های زیادی را متوجه جامعه می­سازد. با توجه به پیامدهای منفی اینگونه سخن­ گفتن، اولیای گرامی اسلام به شدت پیروان خود را از این کار نهی کرده­ اند. امام علی (ع) فرمود: «سخن­ گفتن در آن چه به تو ارتباطی نداشته و جای آن نیست را ترک کن، چرا که ممکن است یک کلمه باعث سلب نعمت و زمینه­ ساز درگیری و اختلاف گردد»‌. [۱] از لقمان حکیم پرسیده شد: نشانه­ حکمت تو چیست؟ او در پاسخ گفت: «از چیزی که ضرورت ندارد سوال نمی­کنم و در کار و سخنی که به من ارتباط ندارد خود را به زحمت نمی­اندازم». [۲] 🔹سخن نگفتن درباره­ چیزهایی که به انسان مربوط نیست از ویژگی­های افراد بهشتی است. روزی پیامبر اکرم (ص) فرمود: «نخستین فردی که از این در وارد می­شود، مردی بهشتی است. پس از لحظه­ ای مردی به نام عبدالله وارد شد. از یاران پیامبر (ص) برخاسته به طرف او رفتند و جریان را به او خبر دادند. گفتند: ما را از مطمئن­ ترین کاری که انجام می­دهی و به آن امیدوار هستی خبر بده. آن مرد گفت: من مردی ضعیف هستم و مطمئن­ ترین عملی که از آن به خدا امیدوارم، سلامتی سینه از اندیشه­ بد و ترک سخنی که به من ارتباطی ندارد، است». [۳] پرهیز از سخنی که به انسان ارتباط ندارد، باعث سنگین شدن میزان انسان در قیامت گردیده، باعث سعادت و خوش­بختی­ اش را رقم می­زند. چنان که از ابوذر نقل شده که گفت: «قال لی رسول الله: آلا أعلمک بعمل خفیف علی البدن ثقیل فی المیزان قلت: بلی یا رسول الله. قال: هو الصمت و حسن الخلق و ترک ما لایعنیک؛ رسول خدا به من فرمود: آیا دوست داری به تو عملی را بیاموزم که برای بدن سبک و در میزان عمل سنگین است. گفتم بله ای رسول خدا؛ فرمود: سکوت، اخلاق نیک و ترک سخنی بی­ ربط». [۴] #ادامه_دارد... پی نوشت‌ها؛ [۱] تصنیف غرر الحکم، ص۲۱۳ [۲] همان، ص۲۰۲ [۳] محجه البیضا، ح۵، ص۳۰۱ [۴] همان، ص۲۰۱ برگرفته از ماهنامه پیام زن، ش ۲۳۵ منبع؛ وبسایت راسخون #عفت #عفت_گفتار @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️عفت در گفتار (بخش هفتم و پایانی) 🔸نحوه­‌ سخن گفتن افراد نشان­ دهنده­ شخصیت آنان بوده، مردم براساس آن درباره­‌ آن­ها قضاوت خواهند کرد. از این رو امام علی (ع) فرمود: «قولوا الخیر فتعرفوا به؛ #خوب_بگویید تا به ­خوبی معروف شوید». در ادامه، زیرمجموعه و مصادیق محتوا را می­‌شناسید. 💠سخن بی­ ارتباط (۲) 🔹در بخش پیشین این نوشتار بیان شد که یکی از نشانه های عفت در گفتار از نظر اسلام، سخن نگفتن در مورد چیزهایی است که ارتباطی به انسان ندارد. پیامبر اکرم میفرماید: «من حسن اسلام المرء ترکه مالا یعنیک؛ از اخلاق پسندیده­ انسان دخالت نکردن در چیزی است که به او ارتباطی ندارد». [۱] در مقابل، سخنان بی­‌ربط به شدت در آموزه­‌های دینی مذمت، و به عنوان یکی از موانع سعادت انسان معرفی شده است. چنان که از انس بن مالک نقل شده است: «در جنگ احد غلامی از ما مسلمانان شهید شد. بعد از شهادت او ما دیدیم که از شدت گرسنگی سنگی را به شکم خود بسته است. مادر آن غلام کنار بدن فرزند خود آمد و گرد و غبار از چهره­ او پاک کرد. او خطاب به فرزندش گفت: «هنیئا لک الجنه یا بنی؛ فرزندم بهشت برایت گوارا باد. پیامبر فرمود: ما یدریک لعله کان یتکلّم بما لایعنیه؛ از کجا می­دانی فرزندت به بهشت می­رود شاید او سخنانی که به او ارتباط نداشت می­گفت». [۲] 🔹با توجه به اهمیت این آموزه­‌های اخلاقی، پیشوایان دینی همواره به پیروان خودشان توصیه می­کردند تا به اموری که به آن­ها ربطی ندارد سخن نگویند. چنان که اميرالمؤمنين امام علی (ع) در این رابطه می­فرماید: «فتکلّم بما یعنیک و دع مالا یعنیک؛ درباره­ آنچه به تو مربوط است سخن بگو، و آنچه به تو ارتباطی ندارد را ترک کن». [۳] همچنین در توصیه­ به فرزندشان امام مجتبی (ع) می­فرماید: «و الخطاب فیما لم تکلّف؛ آنچه به تو مربوط نیست به زبان میاور». [۴] اميرالمؤمنين (ع) همچنین می‌فرماید: «عجبت لمن یتکلّم بما لاینفعه فی دنیاه و لا یکتب له فی اجره فی أخراه؛ عجب دارم از کسی که به چیزی سخن گوید که در دنیایش سودی نمی­‌بخشد و در آخر مزدی برایش در قبال آن عمل نوشته نمی­شود». [۵] براساس این بیان نورانی باید انسان درباره­ چیزی سخن بگوید که یا در زندگی دنیا نفعی به حال او داشته باشد و یا در آخرت. پی نوشت‌ها؛ [۱] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۴۰۹ [۲] محسن فیض کاشانی، محجه البیضا، ج۵، ص۲۰۰ [۳] حر عاملی، وسایل الشیعه، ج۱۲، ص۱۹۷ [۴] نهج البلاغه، نامه­ ۳۱ [۵] حسین شیخ الاسلام، گفتار امیرمومنان، ج۲، ص۱۲۱۸ عارفی محمد یونس برگرفته از ماهنامه پیام زن، ش ۲۳۵ (ارسال مطلب به سایت: حسن طالب) منبع؛ وبسایت راسخون #عفت #عفت_گفتار @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد