eitaa logo
تبیین
@tabyinchannel
2.7هزار دنبال‌کننده
5هزار عکس
425 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
پرسش‌ها
قوانین
داغ‌ترین‌ها
چندسکویی
پیوستن
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
دانلود
مطالب قبلی
تبیین
اکنون نیز که ما در قرن بیستم به سر می بریم ناله غربی از به هم خوردن نظم و سست شدن های ازدواج از شانه خالی کردن جوانان از قبول مسئولیت ازدواج از منفور شدن مادری از کاهش علاقه پدر و مادر و بالاخص علاقه مادر نسبت به فرزندان از زن دنیای امروز و جانشین شدن هوسهای سطحی به جای عشق از افزایش دائم تزاید طلاق از زیادی سر سام آور فرزندان نامشروع از نادرالوجود شدن وحدت و صمیمیت میان زوجین بیش از پیش به گوش می‌رسد استاد مطهری @tabyinchannel @daneshgahevelyat
154 مشاهده
تبیین
🌸☄🌸☄🌸☄🌸☄🌸 ☄ ⭕️ويژگیهای (عج) (بخش هجدهم) 🔶در اين مقاله نگاهی گذرا به ابعاد و زوايای گوناگون زندگی اجتماعی در جامعه نبوی (عج) داريم و از آنجا كه اين مساله نقلی، و مستند به خبرهای آسمانی و وحی است (وگرنه بر اساس محاسبات ديگر، آينده بشريت تاريك است) طبعاً با استفاده از آيات و روايات بايد مورد مطالعه قرار گيرد و نگارنده در اين مقاله از همين زاويه، وضع دنيا در عصر امام مهدی(عج) را ترسيم نموده است. 💠امنيت عمومی 🔷 از امن و امان، و به معنای سلامتی است، و ريشه اصلی آن سكون و آرامش خاطر است، و در اهميت آن همين بس كه ابراهيم خليل (ع) وقتی درباره مكه دعا ميكند ميگويد: "رب اجعل هذا بلداً آمناً" [بقره، ۱۲۶]؛ يا ميگويد: "رب اجعل هذا البلد آمناً" [ابراهیم، ۳۵] خدايا شهر مكه را شهر قرار ده، و خداوند دعای او را مستجاب كرده و ميفرمايد: "و من دخله كان امناً" [آل عمران، ۹۷]؛ و نيز در اهميت ، اين بس كه وقتی روز قيامت فرشتگاه به بهشتيان ميگويند: بفرماييد وارد بهشت شوید، و به آنان خوش آمد ميگويند، ميگويند: "ادخلـوها بسلام آمنين" [حجر، ۴۶]؛ داخل اين باغها شويد با سلامت و امنيت، سلامت از هر گونه رنج و بيماری و ناراحتی، و از هر گونه خطر، 🔷و پس از بشارت سلامت و امنيت، سخن از شسته شدن كينه ها از سينه ها، و برطرف شدن صفات زشت و ناپسندی، همچون حسد و خيانت و مانند آن است، كه روح اخوت و برادری را به هم ميزند، و نيز سخن از حذف تشريفات غلط و امتيازات نابجا است، كه آرامش فكر و جان را در هم ميريزد، و نكته مهم اين است كه و ، نه تنها سرآغاز نعمتهای بهشتی است، بلكه و اساس هر نعمتی است، و بدون آن دو هيچ نعمتی قابل بهره گيری نيست، و مع الاسف به تعبير معروف "نعمتان مجهولتان، الصحه و الامان" همين دو نعمت، معمولاً مورد غفلت انسان واقع ميشود، و تا انسان از برخوردار است، قدر نميداند، و نيز تا از برخوردار است قدردان نيست. 🔷با حفظ اين مقدمه، يكی از جهات بسيار مهمی كه در   (عج) بسیار روی آن تأكيد شده، همين مسآله است. در آن زمان  از جميع جهات در حد اعلا تأمين خواهد بود: امنيت مالی، امنيت جانی، امنيت آبرويی، امنيت فكری و فرهنگی، امنيت اقتصادی، امنيت اعتقادی، امنيت نظامی، امنيت روحی و روانی، امنيت اجتماعی و... آرامش خاطر بر آن جامعه حكم فرما است، و مرزهای امنيت انسانها، مورد تهديد واقع نميشود، بطوری که بشریت، در كمال آرامش و صلح به زندگی انسانی مشغول هستند. 🔷قرآن وقتی مساله را مطرح میكند، ميفرمايد: "خداوند به كسانی از شما که ايمان آورده، و عمل صالح انجام داده اند، وعده داده است كه حتما آنان را جانشین [دیگران] کند، همانگونه كه پيشينيان را جانشین [دیگران] کرد، و دين و آئينی را كه برای آنها پسنديده، به سودشان استوار و محکم نماید، و یقیناً خوف و ترس آنها را به و آرامش مبدل ميكند، آنچنان كه تنها مرا بپرستند [و] هیچ چيزی را برای من شريك نگیرند... [نور، ترجمه آیه ۵۵] 🔷در اين آيه با تأكيد بسيار، سخن از تبديل خوف مومنان و نگرانی آنان، به است، كه در سايه حكومت و اين تأمين ميشود، البته امنيت هدف نيست، بلكه مقدمه ای است برای اينكه انسانها با خاطری آسوده، خدای يكتا را بپرستند و هيچ چيز را شريك او در عبادت قرار ندهند. در اين باره روايات عجيبی در باب (عج) وارد شده كه در بخش بعدی فرازهايی از آنها را نقل خواهیم کرد. ... نویسنده: علی‌محمدی‌خراسانی (مجموعه مقالات(۱) بررسی ابعاد وجودی حضرت مهدی عج) منبع: وبسایت‌مرکزمطالعات وپاسخگویی‌به‌شبهات @tabyinchannel
1.1هزار مشاهده
تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️وسعت «علم غيب» امام علی (علیه السلام) تا چه حدّ است و چرا جزئيات آن را براى همگان بيان نكرده است؟ 🔹 (ع) در بخشی از خطبه ۱۷۵ به گوشه اى از علم خود به و «حوادث آينده» اشاره كرده، ميفرمايد: «وَاللهِ لَوْ شِئْتُ أَنْ أُخْبِرَ كُلَّ رَجُل مِنْكُمْ بِمَخْرَجِهِ وَ مَوْلِجِهِ وَ جَمِيعِ شَأْنِهِ لَفَعَلْتُ، وَ لكِنْ أَخَافُ أَنْ تَكْفُرُوا فِيَّ بِرَسُولِ اللهِ (ص)»؛ (به خدا سوگند! اگر بخواهم ميتوانم هريك از شما را از آغاز و پايان كارش و از تمام شئون زندگانى اش آگاه سازم؛ ولى از آن ميترسم كه اينكار، سبب كافر شدن شما به رسول خدا (ص) شود [و درباره من كنيد و آن حضرت را به فراموشى بسپاريد]). 🔹در حديثى میخوانيم: روزى (ص) نشسته بود که (علیه السلام) وارد شد؛ پيامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: «إِنَّ فِيكَ شَبَهاً مِنْ عِيسَى بْنَ مَرْيَمَ وَ لَوْلَا أَنْ تَقُولَ فِيكَ طَوَائِفٌ مِنْ أُمَّتِي مَا قَالَتِ النَّصارى فِي عَيسَى بْنَ مَرْيَمَ لَقُلْتُ فِيكَ قَوْلاً لَا تَمُرُّ بِمَلَإ مِنَ النَّاسِ إِلَّا اَخَذُوا التُّرَابَ مِنْ تَحْتِ قَدَمَيْكَ يَلْتَمِسُونَ بِذلِكَ الْبَرَكَةَ»؛ [۱] (تو به (عليه السلام) شباهتى دارى [از نظر زهد و عبادت] و اگر از اين بيم نداشتم كه گروههايى از امتم درباره تو [غلوّ كنند و] همان بگويند كه درباره عيسى بن مريم گفتند، سخنى درباره تو میگفتم كه از كنار هيچ جمعيّتى از مردم عبور نمیكردى، مگر آنكه را براى بر مى گرفتند!). 🔹اميرالمؤمنين(ع) در ادامه اين بحث به دو نكته اشاره ميفرمايد: نخست اينكه من اين را در اختيار گروهى از و پرظرفيت و سرّ نگهدار ميگذارم و ديگر اينكه من آنچه میگویم از خودم نمیگويم؛ همه اين امور را از رسول خدا (ص) شنيده ام؛ در قسمت اوّل ميفرمايد: «أَلا وَ إِنِّی مُفْضِيهِ إِلَى الْخَاصَّةِ مِمَّنْ يُؤْمَنُ ذلِكَ مِنْهُ»؛ (آگاه باشيد! من اين را به خاصّانى كه از و آنها در حق خود مطمئنم خواهم سپرد). 🔹اين گروه، افرادى همانند «كميل بن زياد»، «رشيد هجرى»، «اصبغ بن نباته»، «ميثم تمّار» و «حبيب بن مظاهر» بوده اند كه هر يك حافظ بخشى از اين محسوب میشدند. در تاريخ زندگى آنها مى خوانيم كه در مواقع حسّاسى پرده ها را بالا میزدند و گوشه اى از آن را فاش میكردند كه در تواريخ مذكور است. هنگامى كه ايشان، حامل چنين اسرار و داراى چنين مقاماتى باشند، پيداست كه آنها در چه و بوده است!! 🔹سپس به مطلب دوّم پرداخته، مى فرمايد: «وَ الَّذِی بَعَثَهُ بِالْحَقِّ، وَاصْطَفَاهُ عَلَى الْخَلْقِ، مَا أَنْطِقُ إِلَّا صَادِقاً، وَ قَدْ عَهِدَ إِلَيَّ بِذلِكَ كُلِّهِ، وَ بِمَهْلِكِ مَنْ يَهْلِكُ، وَ مَنْجَى مَنْ يَنْجُو، وَ مَآلِ هذَا الاَمْرِ. وَ مَا أَبْقَى شَيْئاً يَمُرُّ عَلَى رَأْسِي إِلاَّ أَفْرَغَهُ فِی أُذُنَيَّ وَ أَفْضَى بِهِ إِلَيّ»؛ (به خدايى كه محمّد (ص) را به حقّ برانگيخت و او را از ميان مردم برگزيد، سوگند ياد میكنم كه من سخنى جز نمیگويم و (ص) همه اينها را به من داد، و از هلاكت آن كس كه هلاك میشود و نجات آن كس كه نجات مى يابد و پايان اين امر [خلافت] مرا آگاه ساخته، [خلاصه] هيچ حادثه اى بر من نمى گذرد، مگر اينكه او آن را در گوشم فرو خوانده و آن را در اختيارم گذارده است). 🔹آيا تعليم (ص) در مورد اين به صورت بيان جزئى و مشروح هر واقعه بوده يا اينكه آن حضرت، اصول و كلياتى به (ع) آموخت كه از هر بابى هزار باب گشوده میشد؛ و يا اينكه موارد، مختلف بود، گاه به اصول كلى قناعت میكرد و گاه به جزئيات مى پرداخت؟ احتمال سوّم نزديكتر به نظر میرسد. اين مطلب دقيقاً بر ما روشن نيست و خدا و رسولش از آن آگاه ترند؛ 🔹ولى اينقدر ميدانيم كه (ع) در موارد مختلف نسبت به آينده كرده كه همه آنها دقيقاً واقع شد و نمونه هاى مختلفى از آنها در خطبه هاى متعددى از بيان شده است كه اگر گردآورى شود، خود، كتاب جالب و پرمعنايى خواهد شد. البتّه همانگونه كه ذكر شد، هيچيك از اينها ـ كه متعال است ـ نمى باشد؛ بلكه است كه از آموزگار بزرگى همچون (ص) به آن حضرت رسيده و به تعبيرى كه در خطبه ۱۲۸ آمده است: «إِنَّمَا هُوَ تَعَلُّمٌ مِنْ ذِی عِلْم»، میباشد. پی نوشت‌؛ [۱] الكافی، دار الكتب الإسلامية، چ۴، ج۸، ص۵۷ 📕پيام امام اميرالمومنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلاميه‏، چ۱، ج۶، ص۵۳۳ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
2.9هزار مشاهده