eitaa logo
تبیین
2.7هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
426 ویدیو
34 فایل
🔺اهداف: 🔹تهذیب نفس 🔹امام شناسی و مهدویت 🔹روشنگری و بصیرت‌افزایی 🔹ارتقاء بینش دینی و سیاسی 🔹دشمن شناسی و جنگ نرم 🔹ارتقاء مهارت‌های تربیتی 🔹و... 🔸هدف ارائه‌ی الگوست؛ با شبکه‌های اجتماعی کسی متفکر نمی‌شود، باید #کتاب خواند.
مشاهده در ایتا
دانلود
⚡️🌸⚡️🌸⚡️🌸⚡️🌸⚡️ 🌸 ⭕️خلاصه‌ای از زندگانی حضرت ابوالفضل العباس (ع) 🔷 (ع) در سال ۲۴ هجری در شهر مدينه به دنيا آمدند. [۱] ایشان اولين فرزند امام علی (ع) از ام البنين (س) بودند. [۲] ام البنين بانوی بزرگوار و پرهيزكار، از قبيله كلابيه بود، قبيله‌ای كه به شجاعت و دلاوری مشهور بودند. استاد مطهری مينويسد: آرزوی امیرالمؤمنین (ع) در ازدواج با ام البنين (س)، در وجود مقدسِ (ع) تحقق يافت. از القاب حضرت اباالفضل (ع) ميتوان به ، ، ، ، عبد صالح و الحامی اشاره كرد. (ع) نه تنها در شجاعت، بلكه در تمام‌ صفات‌ برجسته‌ انسانی و سرآمد و نمونه بودند. پس از شهادت امام علی (ع) (ع) از دل و جان، فرمانبردار برادرشان امام حسن مجتبی (ع) بودند. بعد از شهادت امام حسن (ع) نیز حضرت عباس (ع) پيوسته همراه و هماهنگ با (ع) بودند و تمام اعمالشان را با پيروی از آن حضرت انجام ميدادند. 🔷در سفر امام حسين (ع) به سمت كربلا (ع) همراه برادر بودند و به عنوان ، مهمترين ياور و پشتيبان امام حسين (ع) محسوب ميشدند.  (ع) نيز علاقه خاصی به برادرشان، (ع) داشتند. يكی از راه‌های شناخت منزلت والای (ع) و صفات گرانقدر ایشان، مراجعه به روايات پيشوايان دين عليهم السلام است، كه آگاه به شخصيت وجودی افراد می‌باشند. امام صادق (ع) شخصيت برجسته (ع) را چنين ترسيم مينمايند: «عموی ما (ع) و و داشت؛ در محضر امام حسين (ع) جهاد نمود و جانبازی و ايثاری تمام نمود و درگذشت». [۳] در اذن ورود به حرم آن حضرت نيز از امام صادق (ع) بر شيفتگان علمدار كربلا، چنين دستور آمده كه بايد عرضه بدارند؛ «سلام خدا و سلام فرشتگان مقربش و سلام پيامبران مرسل و بندگان شايسته‌اش و سلام تمامی شهدا و صديقان و سلام های پاكان در صبحگاهان و شام بر تو باد ای فرزند اميرالمومنين (ع)». [۴] 🔷سپس امام در زيارت قمر منير بنی‌ هاشم (ع) ميفرمايند: «شهادت ميدهم كه تو نسبت به جانشين رسول اكرم (ص) در مقام تسليم بودی و حضرتش را تصديق نمودی و در شأن وی وفا نموده و خيرخواهی كردی». [۵] امام سجاد (ع) درباره عمويشان میفرمایند: «خدا رحمت كند عمويم (ع) را، ايثار كرد و جانش را فدای برادر نمود، تا اين كه دست هايش قطع شد، سپس خداوند عوض دو دستش، دو بالی به او عنايت كرد، تا با آنها با ملائكه در بهشت پرواز كند. همانطور كه برای جعفر بن ابيطالب (ع) دو بال عنايت فرمود، همانا برای او نزد خدا است كه در روز قيامت همه شهدا به آن مقام غبطه می‌خورند». [۶] (ع) پيوسته در صدد بپا داشتن حق بوده اند؛ ایشان از آن هنگام كه از كانون شجاعت شير نوشيدند و در تربيت يافتند، و در راه حفظ نواميس الهی بودند و همواره نیز آماده فداكاری در ركاب حجت خدا بودند. پی‌نوشت‌ها [۱] تنقيح المقال (مامقانی) ج۲، ص۱۲۸ [۲] مقاتل الطالبين (ابوالفرج اصفهانی) ص۸۹ [۳] شرح‌ الاخبار فی‌ فضائل الائمه‌ الاطهار (نعمان تمیمی مغربی) ج۳، ص۱۸۴، ح۳ [۴] بحارالأنوار، ج۹۸، ص۲۷۷، باب۲۰، ح۱ [۵] همان [۶] بحارالأنوار، ج۴۴، ص۲۹۸، باب۳۵، ح۴ منبع: وبسایت اندیشه قم با تلخیص @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️وسعت «علم غيب» امام علی (علیه السلام) تا چه حدّ است و چرا جزئيات آن را براى همگان بيان نكرده است؟ 🔹 (ع) در بخشی از خطبه ۱۷۵ به گوشه اى از علم خود به و «حوادث آينده» اشاره كرده، ميفرمايد: «وَاللهِ لَوْ شِئْتُ أَنْ أُخْبِرَ كُلَّ رَجُل مِنْكُمْ بِمَخْرَجِهِ وَ مَوْلِجِهِ وَ جَمِيعِ شَأْنِهِ لَفَعَلْتُ، وَ لكِنْ أَخَافُ أَنْ تَكْفُرُوا فِيَّ بِرَسُولِ اللهِ (ص)»؛ (به خدا سوگند! اگر بخواهم ميتوانم هريك از شما را از آغاز و پايان كارش و از تمام شئون زندگانى اش آگاه سازم؛ ولى از آن ميترسم كه اينكار، سبب كافر شدن شما به رسول خدا (ص) شود [و درباره من كنيد و آن حضرت را به فراموشى بسپاريد]). 🔹در حديثى میخوانيم: روزى (ص) نشسته بود که (علیه السلام) وارد شد؛ پيامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: «إِنَّ فِيكَ شَبَهاً مِنْ عِيسَى بْنَ مَرْيَمَ وَ لَوْلَا أَنْ تَقُولَ فِيكَ طَوَائِفٌ مِنْ أُمَّتِي مَا قَالَتِ النَّصارى فِي عَيسَى بْنَ مَرْيَمَ لَقُلْتُ فِيكَ قَوْلاً لَا تَمُرُّ بِمَلَإ مِنَ النَّاسِ إِلَّا اَخَذُوا التُّرَابَ مِنْ تَحْتِ قَدَمَيْكَ يَلْتَمِسُونَ بِذلِكَ الْبَرَكَةَ»؛ [۱] (تو به (عليه السلام) شباهتى دارى [از نظر زهد و عبادت] و اگر از اين بيم نداشتم كه گروههايى از امتم درباره تو [غلوّ كنند و] همان بگويند كه درباره عيسى بن مريم گفتند، سخنى درباره تو میگفتم كه از كنار هيچ جمعيّتى از مردم عبور نمیكردى، مگر آنكه را براى بر مى گرفتند!). 🔹اميرالمؤمنين(ع) در ادامه اين بحث به دو نكته اشاره ميفرمايد: نخست اينكه من اين را در اختيار گروهى از و پرظرفيت و سرّ نگهدار ميگذارم و ديگر اينكه من آنچه میگویم از خودم نمیگويم؛ همه اين امور را از رسول خدا (ص) شنيده ام؛ در قسمت اوّل ميفرمايد: «أَلا وَ إِنِّی مُفْضِيهِ إِلَى الْخَاصَّةِ مِمَّنْ يُؤْمَنُ ذلِكَ مِنْهُ»؛ (آگاه باشيد! من اين را به خاصّانى كه از و آنها در حق خود مطمئنم خواهم سپرد). 🔹اين گروه، افرادى همانند «كميل بن زياد»، «رشيد هجرى»، «اصبغ بن نباته»، «ميثم تمّار» و «حبيب بن مظاهر» بوده اند كه هر يك حافظ بخشى از اين محسوب میشدند. در تاريخ زندگى آنها مى خوانيم كه در مواقع حسّاسى پرده ها را بالا میزدند و گوشه اى از آن را فاش میكردند كه در تواريخ مذكور است. هنگامى كه ايشان، حامل چنين اسرار و داراى چنين مقاماتى باشند، پيداست كه آنها در چه و بوده است!! 🔹سپس به مطلب دوّم پرداخته، مى فرمايد: «وَ الَّذِی بَعَثَهُ بِالْحَقِّ، وَاصْطَفَاهُ عَلَى الْخَلْقِ، مَا أَنْطِقُ إِلَّا صَادِقاً، وَ قَدْ عَهِدَ إِلَيَّ بِذلِكَ كُلِّهِ، وَ بِمَهْلِكِ مَنْ يَهْلِكُ، وَ مَنْجَى مَنْ يَنْجُو، وَ مَآلِ هذَا الاَمْرِ. وَ مَا أَبْقَى شَيْئاً يَمُرُّ عَلَى رَأْسِي إِلاَّ أَفْرَغَهُ فِی أُذُنَيَّ وَ أَفْضَى بِهِ إِلَيّ»؛ (به خدايى كه محمّد (ص) را به حقّ برانگيخت و او را از ميان مردم برگزيد، سوگند ياد میكنم كه من سخنى جز نمیگويم و (ص) همه اينها را به من داد، و از هلاكت آن كس كه هلاك میشود و نجات آن كس كه نجات مى يابد و پايان اين امر [خلافت] مرا آگاه ساخته، [خلاصه] هيچ حادثه اى بر من نمى گذرد، مگر اينكه او آن را در گوشم فرو خوانده و آن را در اختيارم گذارده است). 🔹آيا تعليم (ص) در مورد اين به صورت بيان جزئى و مشروح هر واقعه بوده يا اينكه آن حضرت، اصول و كلياتى به (ع) آموخت كه از هر بابى هزار باب گشوده میشد؛ و يا اينكه موارد، مختلف بود، گاه به اصول كلى قناعت میكرد و گاه به جزئيات مى پرداخت؟ احتمال سوّم نزديكتر به نظر میرسد. اين مطلب دقيقاً بر ما روشن نيست و خدا و رسولش از آن آگاه ترند؛ 🔹ولى اينقدر ميدانيم كه (ع) در موارد مختلف نسبت به آينده كرده كه همه آنها دقيقاً واقع شد و نمونه هاى مختلفى از آنها در خطبه هاى متعددى از بيان شده است كه اگر گردآورى شود، خود، كتاب جالب و پرمعنايى خواهد شد. البتّه همانگونه كه ذكر شد، هيچيك از اينها ـ كه متعال است ـ نمى باشد؛ بلكه است كه از آموزگار بزرگى همچون (ص) به آن حضرت رسيده و به تعبيرى كه در خطبه ۱۲۸ آمده است: «إِنَّمَا هُوَ تَعَلُّمٌ مِنْ ذِی عِلْم»، میباشد. پی نوشت‌؛ [۱] الكافی، دار الكتب الإسلامية، چ۴، ج۸، ص۵۷ 📕پيام امام اميرالمومنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلاميه‏، چ۱، ج۶، ص۵۳۳ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️قرآن کریم چه عاملی را دلیل طغیان انسان ها معرفی می کند؟ 🔹 وقتى به جايى مى رسند، دست و پاى خود را گم كرده و مى كنند. آيات شريفه ۶ و ۷ سوره علق: «كَلَّا إِنَّ الْإِنسَانَ لَيَطْغَى - أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى» (چنين نيست كه شما می پنداريد به يقين انسان مى كند - از اين‏كه خود را ببيند) اشاره به همين مطلب دارد. 🔹افراد كم ظرفيّتى را مى شناسيم كه وقتى به و رسيدند همه چيز را به فراموشى سپردند و گاه دوستان چندين ساله را هم نشناختند. گاه ظرفيت ها آنقدر كم است كه در برابر خداوند هم مى كنند و و بلكه اصل وجود خود را نيز منكر مى شوند. 🔹در مقابل، افرادى هستند كه ظرفيت وجودى آنها از اقيانوس هم بيشتر است. اگر ظرف آبى به آب اقيانوس اضافه شود اثرى براى آن ندارد، همان گونه كه اگر ظرف آبى هم از آن برداشته شود اثرى ندارد. 🔹 (عليه السلام) از جمله اين افراد است، آن قدر دريادل است كه وضعيت زندگيش پس از خلافت تفاوتى با دوران خانه نشينى اش ندارد. خوشا به حال انسان هاى پرظرفيت كه آمد و رفت آنها را تكان نمى دهد. 📕داستان ياران، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: عليان نژادى، ابوالقاسم، ‏مدرسه امام على بن ابى طالب (ع)، قم‏، ۱۳۹۰ ش، ‏چ اول‏، ص ۱۰۱ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel