✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️رازداری در اسلام (بخش دوم و پایانی) 🔸تیری که از کمان رها گشت و گلوله ای که از سلاح شلیک شد، دیگر به کمان و سلاح برنمی‌گردد. #راز، همان تیر و گلوله است که وقتی از چنگ گریخت، دیگر از اختیار بیرون است. اگر تا آن لحظه، راز در گروگان بود، پس از افشاء، فرد در گرو آن است. 🔹آموزه‌های اسلامی، ما را از #افشای_راز خود و دیگران بازداشته است و حد مجاز آن را به میزانی مصلحت می‌داند که مشکلی پیش نیاید. از این رو، به همه توصیه می‌کند دوست خود را از رازت باخبر نکن، مگر بر رازی که اگر دشمنت هم بداند به تو زیانی نرساند؛ زیرا گاهی دوست نیز دشمن گردد. امام صادق (ع) در این باره میفرماید: «دوستت را از #راز خود آگاه مكن، مگر بر رازى كه اگر دشمن از آن آگاه شود، نتواند به تو زيانى رساند؛ زيرا دوست نيز ممكن است روزى دشمن شود». نظامی گوید: «چنان گو راز خود با بهترین دوست/ که پنداری که دشمن تر کسی او است». این مسئله، از چنان اهمیتی برخوردار است که امام سجاد (ع) حاضر است به جبران دو خصلت شیعیان، مقداری از گوشت دست خود را فدیه دهد (فدا کند)؛ شتابزدگی و #رازنگهدار نبودن؛ حضرت میفرماید: «کاش پاره ای از گوشت دستم فدای دو صفت برای شیعه می‌شد؛ شتابزدگی بهنگام خشم و کم ظرفیتی در نگهداری راز». 🔹یکی دیگر از جلوه‌های زیبای بحث هنر بهره گیری از گوش و زبان و مسئله رازداری، فاصله گرفتن از جایگاه گفتن یا شنیدن است. انسان دین‌دار نیاز دارد گاهی از مردم چیزی نشنود و چیزی به ایشان نگوید؛ چنانکه رسول اکرم (ص) از خاموشی، به طلا، و از سخن، به نقره یاد می‌کند. این حالت خاموشی و سکوت را #صمت گویند که زیبایی ویژه ای به دین‌دار می بخشد؛ چرا که زیبایی گل، در سکوت اوست. آن حضرت ضمن سفارش به صمت، علت این تأکید را نیز گوشزد می‌نماید: «بر تو باد خاموشی بسیار که باعث دوری شیطان، و یاور تو در کار دینت است». صائب تبریزی گوید: «به غیر شهد سکوت، آن کدام شیرینی است / که از حلاوت آن، لب به یکدگر چسبد». 🔹امام علی (ع) نیز ضمن اینکه سکوت را ایمنی بخش از خطرها و ناراحتی ها می‌داند، درباره آن به نکته جالبی اشاره می‌کند: «در خاموشی، ایمنی از پشیمانی است، و جبران آنچه به خاطر سکوت از دست رفته، آسان تر است از جبران فایده ای که به دلیل سخن گفتن از کف داده‌ای». اولیای الهی، به دلیل فتنه‌ های زبان، صمت و سکوت را در مواردی که لازم می‌دانستند، برابر با فرمان‌ های حق، شعار خود قرار می‌دادند. آنها دنیای خلوت، سکوت و خاموشی را برای تفکر و اندیشه در حقایق غنیمت می‌شمردند، و برای یافتن واقعیت های معنوی و الهامات غیبی به کار فکری می پرداختند؛ چنان که پیامبر گرامی اسلام (ص) از حضرت حق روایت میکند که به من سفارش فرمود: «آن یکون صمتی فکرا؛ خاموشی و سکوتم اندیشه باشد».    📕اسلام و زیبایی‌های زندگی؛ رویکردی تحلیلی و تربیتی به سبک زندگی (دکتر داود رجبی‌نیا) صص ۴۹۱-۴۹۶، انتشارات مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، چاپ اول منبع: وبسایت راسخون #راز #رازداری @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

⭕️حدیث ثقلین و اثبات غیبت امام زمان عجل‌ الله‌ تعالی‌ فرجه 🔹 #حدیث_ثقلین از ادله اثبات غیبت امام زمان عجل‌ الله‌ تعالی‌ فرجه‌ الشریف است؛ زیرا در آن حدیث می‌فرماید: «إِنهُما لَنْ یفْتَرِقا؛ قرآن و عترت از هم جدا نمی‌شوند». [۱] یعنی چه حاضر باشند یا غایب. اگر کسی این حدیث را تحقیق و معنای آن را تحصیل کند، #مسئله_غیبت خیلی برای او واضح خواهد بود؛ زیرا در غیر این صورت، «لَزِمَ الْإِنْفِکاک بَینَ الْقُرْآنِ وَ الْعِتْرَةِ؛ لازمه آن جدایی بین قرآن و عترت خواهد بود». 📕در محضر بهجت، ج۱، ص۶۹ پی نوشت؛ [۱] اصل حدیث به این صورت از رسول اکرم (ص) نقل شده است: «إِنی تارِک فیکمُ الثقْلَین، أَحَدُهُما أَکبَرُ مِنَ الآخَرِ کتابَ الله حَبْلٌ مَمْدُودٌ مِنَ السماءِ إِلَی الأَرْضِ وَ عِتْرَتی اهل‌بیتی وَ إِنهُما لَنْ یفْتَرِقا حَتی یرِدا عَلَیَّ الْحَوْضَ؛ من دو چیز سنگین و گران‌بها در میان شما به یادگار می‌گذارم که یکی از دیگر بزرگ‌تر است: یکی کتاب خدا، که ریسمانی است که از آسمان به سوی زمین کشیده شده است و دیگری بستگان و خاندانم. این دو هرگز از هم جدا نخواهند شد، تا اینکه در [کنار] حوض [کوثر] بر من وارد شوند. (مسند احمد، ج۳، ص۱۴. نیز ر.ک: مسند احمد، ج۳ ،۲۷ و ۵۹؛ مجمع‌الزوائد هیثمی، ج۹، ص۱۶۳؛ مسند ابن‌جعد، ص۳۹۷، منتخب مسند عبد‌بن‌حمید، ص۱۰۸؛ خصایص نسایی، ص۹۳؛ مسند ابی‌یعلی، ج۲، ص۲۹۷ و ۳۷۶؛ معجم صغیر طبرانی، ج۱، ص۱۳۱ و...) . منبع: وبسایت مرکز تنظیم و نشر آثار آیت‌ الله العظمی بهجت (ره) #امام_زمان #آیت_الله_بهجت @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آثار روانی تهمت به دیگران از منظر قرآن کریم (بخش دوم و پایانی) 🔸 #تهمت به دیگران یکی از #گناهان_کبیره به شمار می‌آید که خدای متعال، کننده این کار را مورد عذاب سختی قرار می‌دهد. در #تهمت، شخصی را به دروغ به کار نادرستی نسبت می‌دهند، در حالیکه این‌گونه نیست؛ ضمن اینکه تهمت، زمینه ساز بی اعتمادی میان افراد یک جامعه نیز هست. #تهمت_زدن آثار و نتایج متعددی دارد که به برخی از آنها اشاره می کنیم: 💠گناه آشکار 🔹قرآن مجید درباره #تهمت و #بهتان تعبیر به #گناه_آشکار میکند. همچنین امام صادق (ع) فرمود: «کسی که برادر مسلمان خود را متهم کند، ایمان در دل او ذوب می‌شود، همانگونه که نمک در آب ذوب می شود». [۱] شخصی که #تهمت می‌زند چندین گناه مرتکب می‌شود. از طرفی دروغ می‌گوید که نسبت ناروا به دیگری می‌دهد، و از سوی دیگر غیبت آن شخص را می‌کند؛ زیرا او را به چیزی که کراهت دارد و راضی نیست متصف می‌کند، و از سویی انسان پاک و بی گناهی را متهم ساخته و آبرویش را می برد. بنابراین کسی که #تهمت می‌زند، بار گناهش بسیار سنگین می باشد و تهمت همانند تیری است که به محض اصابت به هدف، آن را متلاشی می‌کند، و شخصیت و آبروی متهم را بر باد می‌دهد و قلب او را برای همیشه جریحه دار می‌سازد، در نتیجه عذاب دردناکی در انتظار او خواهد بود. پیامبر اکرم (ص) می‌فرماید: «کسی که به مرد یا زن با ایمان #بهتان بزند یا درباره‌ی او چیزی بگوید که در او نیست، خداوند در روز قیامت او را بر کوهی از آتش قرار میدهد تا از مسئولیت گفتارش بیرون آید». [۲]   💠عیب جویی و کفر 🔹کسی که با برادر دینی خود تظاهر دوستی می‌کند و اعتماد او را به خود جلب می‌کند، ولی در باطن با او دشمن است و لغزشها و اشتباهات و نقاط ضعف او را به خاطر می‌سپارد تا در فرصتی مناسب او را بی آبرو کند، سرانجام خود را به مرز #کفر نزدیک میکند. امام صادق (ع) می‌فرماید: «دورترین حالات انسان از خدا این است که با کسی طرح دوستی بریزد و لغزش های او را به خاطر بسپارد تا روزی او را رسوا سازد». [۳] 💠عذاب دردناک 🔹کسانی که به جای انتقاد سالم و سازنده، فقط به فکر آشکار کردن عیوب مردم باشند تا از اعتبار آنان بکاهند، مرتکب گناهی بزرگ شده اند که به خاطر آن عذابی دردناک پیش رو خواهند داشت. [۴] قرآن کریم در این باره می‌فرماید: «إِنَّ الَّذِینَ یُحِبُّونَ أَن تَشِیعَ الْفَاحِشَةُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ وَاللهُ یَعْلَمُ وَ أَنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ؛ [نور، ۱۹] کسانی که دوست دارند زشتی‌ها در میان مردم با ایمان شیوع یابد، عذاب دردناکی برای آنان در دنیا و آخرت است؛ و خداوند می‌داند و شما نمی‌دانید!». بر هر انسان مسلمانی به حکم اخلاقی واجب است زمانی که از برادر دینی خود اشتباهی دید، در پنهان به او تذکر دهد تا در صدد رفع آن گناه برآید، نه اینکه بعد از دیدن خطا و اشتباه، آبروی او را ببرد و خود را مستحق عذاب آتش کند. چون با این کار، رابطه خود و او را خراب کرده و نزد دیگران غیر قابل اعتماد جلوه می‌کند.   💠نشانه بی ایمانی 🔹برای هر چیزی نشانه ای است. امور باطنی نشانه هایی دارد. یکی از نشانه های ایمان، ترک تهمت است و گرفتاری به تهمت، نشانه‌ی بی ایمانی است. انسان مومن، به دیگران نسبت ناروا نمی‌دهد، و آرامش را از خود و آن فرد سلب نمی‌کند. امام علی (ع) می‌فرماید: «مومن با برادر مومنش فریبکاری نمی‌کند و به او خیانت نمی ورزد و او را خوار نمی‌سازد و به او تهمت نمی‌زند». [۵]   💠توبیخ 🔹کسی که به دیگری به ویژه همسرش نسبتی ناروا دهد، از سوی خداوند مورد توبیخ قرار می‌گیرد. همچنان که قرآن کریم می‌فرماید: «وَ إِنْ أَرَدْتُمُ اسْتِبْدَالَ زَوْجٍ مَكَانَ زَوْجٍ وَ آتَيْتُمْ إِحْدَاهُنَّ قِنْطَارًا فَلَا تَأْخُذُوا مِنْهُ شَيْئًا أَتَأْخُذُونَهُ بُهْتَانًا وَ إِثْمًا مُبِينًا؛ [نساء، ۲۰] و اگر تصمیم گرفتید که همسر دیگری به جای همسر خود انتخاب کنید، و مال فراوانی (بعنوان مهر) به او پرداخته‌اید، چیزی از آن را پس نگیرید! آیا برای بازپس گرفتن مهر آنان، به تهمت و گناه آشکار متوسل می‌شوید؟!».   💠نتیجه گیری 🔹با توجه به مطالبی که در مقاله عنوان شد، نتیجه می‌گیریم #تقوای_زبان در زمان ما کم شده است، خصوصا اگر کسی نظرش با دیگری مخالف باشد، گاها به خودش اجازه می‌دهد هر تهمتی را به او نسبت دهد. چنانچه تقوای زبان ما کم شود، لطف خداوند هم بر ما کم می‌شود. وقتی مردم احترام و حیثیت یکدیگر را رعایت نکنند، خدا نیز آبروی آنها را حفظ نخواهد کرد و لطف بی کرانش را از ما دریغ خواهد کرد. پی نوشت‌ها؛ [۱] اخلاق عملی، ص۸۶ [۲] اخلاق عملی، ص۸۷ [۳] همان، ص۸۸ [۴] همان [۵] الخصال، ج۲، ص۶۲۲ منبع: وبسایت راسخون #تهمت #بهتان @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

⭕️حضور گسترده مردم در ۲۲ بهمن حقایق زیادی را بیان کرد 🔹لازم میدانم به ملّت ایران اظهار تعظیم کنم به خاطر این حرکت ارزشمندی که در #بیست‌ودوّم‌بهمن امسال نشان دادند. امسال این شنبه‌ای که گذشت ـ شنبه‌ی بیست‌ودوّم بهمن ـ یک شنبه‌ی تاریخی، یک بیست‌ودوّم بهمن تاریخی بود؛ در سرتاسر کشور مردم به معنای واقعی کلمه حماسه آفریدند. این همه تبلیغات مخالف، این مشکلاتی که مردم آن را با همه‌ی وجودشان، با جسم و جانشان حس می‌کنند، تحریکات دشمنان، هوای سرد، در بعضی نقاط کشور هوای زیر صفر، همه‌ی اینها تحت تأثیر گرمای #ایمان و #بصیرت مردم ایران نادیده گرفته شد؛ 🔹مردم با این عظمت آمدند. این آمدنِ مردم حقایق زیادی را بیان کرد... اظهار ارادت به ملّت ایران [میکنم] در همه جا: از منتهاالیه شرق کشور تا منتهاالیه غرب کشور؛ از شمال تا جنوب کشور؛ در شهرهای دوردست، در مراکز، در شهرهای بزرگ مثل تبریز، اصفهان، مشهد و جاهای دیگر، تا روستاها! ملّت ایران همه با هم صدا بلند کردند؛ اینها خیلی ارزشمند است. ملّت ایران! شَکَرَ الله سعیکم. البتّه بنده خودم را شایسته‌ی این نمیدانم که من تشکّر کنم؛ خدا باید تشکّر کند؛ خداوند متعال شاکر است: اِنَّ رَبَّنا لَغَفورٌ شَکور. بیانات مقام معظم رهبری ۱۴۰۱/۱۱/۲۶ منبع: وبسایت دفتر حفظ و نشر آثار معظم له #امام_خامنه_ای @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد