💠 چهار وجه شفاعت در قرآن
❖ «وَاتَّقُواْ یَوْماً لَّا تَجْزِی نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شَیْئاً وَ لَا یُقْبَلُ مِنْهَا شَفَاعَهٌ وَ لَا یُؤْخَذُ مِنْهَا عَدْلٌ وَ لَا هُمْ یُنصَرُونَ» (بقره، ۴۸) و بترسید از روزی که هیچ‌کس چیزی (از عذاب خدا) را از کسی دفع نمی‌کند و هیچ شفاعتی از کسی پذیرفته نمی‌شود، و از کسی غرامت و بدلی گرفته نشود و یاری نخواهند شد.
🔸 شفاعت از کلمه «شفع» به معنای جفت است؛ یعنی افرادی که مایه‌ای از ایمان و تقوا و عمل داشته و در آن روز کمبودی دارند، لطفی به آن مایه‌ها اضافه می‌شود و در اثر جفت و همراه شدن با لطف اولیای الهی، از قهر خداوند نجات می‌یابند.
🔹 بنابراین، شفاعت، تنها شامل کسانی می‌شود که تلاشگرند؛ ولی در راه مانده و کم آورده‌اند و نیاز به مکمّل و تقویت کننده دارند که در کنار آنان باشد.
🔸 حدود سی آیه از قرآن مربوط به شفاعت است که به چند دسته تقسیم می‌شوند:
1⃣ یک دسته شفاعت را نفی می‌کنند، مانند: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْنَاكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ لَا بَيْعٌ فِيهِ وَلَا خُلَّةٌ وَلَا شَفَاعَةٌ ۗ وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ» (بقره ۲۵۴)، روزی که نه داد و ستد در آن است، نه معامله و نه دوستی و نه شفاعت.
2⃣ دسته‌ای که شفاعت را مخصوص خداوند می‌داند، مانند: «مَا لَكُمْ مِنْ دُونِهِ مِنْ وَلِيٍّ وَ لَا شَفِيعٍ ۚ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ»(سجده، ۴)، غیر از او هیچ یاور و شفاعت کننده‌ای نیست.
3⃣ دسته‌ای که از شفاعت دیگران با اذن خداوند یاد می‌کند، مانند: «مَنْ ذَاالَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ» (بقره ۲۵۵)، چه کسی نزد خداوند شفاعت می‌کند، مگر به اذن او؟
4⃣ یک دسته شرایط شفاعت شوندگان را بیان می‌کند، مانند:
الف) کسی که مورد رضایت خدا باشد. «وَ لَا يَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَىٰ» (انبیاء، ۲۸)
ب) ظالمان، دوست شفاعت کننده‌ای ندارند. «مَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ حَمِيمٍ وَ لَا شَفِيعٍ» (غافر، ۱۸)
ج) فرشتگان برای کسانی که ایمان آورده‌اند، دعا و طلب استغفار می‌کنند. «الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَ مَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا» (غافر، ۷)
🔹 با توجّه به آیات فوق، معلوم می‌شود که شفاعت بی‌قید و شرط نیست و به اجازه و اذن خداست و شفاعت شونده، باید واجد شرایطی باشد و اگر کسی شرایط شفاعت را نداشته باشد، هر چند همسر پیامبر خدا باشد، مورد شفاعت قرار نمی‌گیرد.
🔸 چنانکه همسر نوح و لوط علیهما‌السلام به علّت فسق، مشمول شفاعت نشدند. «ضَرَبَ اللهُ مَثَلًا لِلَّذِينَ كَفَرُوا امْرَأَتَ نُوحٍ وَ امْرَأَتَ لُوطٍ ۖ كَانَتَا تَحْتَ عَبْدَيْنِ مِنْ عِبَادِنَا صَالِحَيْنِ فَخَانَتَاهُمَا فَلَمْ يُغْنِيَا عَنْهُمَا مِنَ اللهِ شَيْئًا وَ قِيلَ ادْخُلَا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِينَ» (تحریم، ۱۰)
🔹 بنابراین، شفاعتی سازنده است که انسان را با اولیای خدا پیوند دهد و مانع یأس او شود؛ ولی اگر ایمان به شفاعت سبب جرأت بر گناه گردد - همان‌گونه که مسیحیان عقیده دارند که عیسی فدا شد تا گناهان ما بخشیده شود - هرگز قابل قبول نیست.
📕 گزیده‌ی تفسیر نور استاد قرائتی، جلد یک
#منبرک
#بین‌الصلاتین
🌐 «محراب»؛ محتوای راهبری برنامه‌های تبلیغی
🆔 @mehrabnote
✳️ برای دوستان خود بازارسال کنید.
•┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈
🔖 منبر کوتاه 🔖
#منبرک #منبرکوتاه
رُوِیَ أَنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ (علیهما السلام) جَاءَهُ رَجُلٌ وَ قَالَ:
✨ "أَنَا رَجُلٌ عَاصٍ وَ لَا أَصْبِرُ عَنِ الْمَعْصِیَةِ، فَعِظْنِی بِمَوْعِظَةٍ"
روایت شده که یه مردی اومد خدمت امام حسین علیه‌السلام. به حضرت گفت:
💭 "آقا جان! من آدم گناهکاری‌ام. دست خودم نیست، نمی‌تونم جلوی خودمو بگیرم، از گناه نمی‌تونم بگذرم. یه نصیحتی بهم بکن، یه موعظه‌ای کن شاید حالم بهتر بشه."
حضرت لبخند مهربونی زدن و فرمودن: 😊
💡 "افْعَلْ خَمْسَةَ أَشْیَاءَ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْتَ"
🔢 "ببین، پنج تا کار رو اگه تونستی انجام بدی، هر چقدر دلت خواست گناه کن! مشکلی نیست!"
مرد تعجب کرد! 😲 پنج تا کار؟ خب چیا هستن اینا؟
🍞 "فَأَوَّلُ ذَلِکَ: لَا تَأْکُلْ رِزْقَ اللَّهِ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْتَ"
اولی اینه: رزق و روزیِ خدا رو نخور، بعد هرچی خواستی گناه کن!
🌍 یعنی اگه داری از همون هوایی که خدا بهت داده نفس می‌کشی، از برکت زمین و نعمت‌های خدا استفاده می‌کنی، دیگه چطور روت می‌شه با این همه لطف، معصیت کنی؟
🚪 "وَ الثَّانِی: اخْرُجْ مِنْ وَلَایَةِ اللَّهِ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْتَ"
دومی اینه: از قلمرو و سلطنت خدا خارج شو، بعد هرچی خواستی گناه کن!
👑 یعنی اگه تونستی یه‌جایی پیدا کنی که اون‌جا خدا پادشاهی نکنه، اون‌جا برو گناه کن. ولی هیچ جا بیرون از ولایت خدا نیست.
👀 "وَ الثَّالِثُ: اطْلُبْ مَوْضِعاً لَا یَرَاکَ اللَّهُ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْتَ"
سومی اینه: یه‌جایی پیدا کن که خدا تو رو نبینه، بعد برو هرچی دلت خواست گناه کن!
🔦 اما مگه می‌شه از نگاه خدا پنهان شد؟ خدا همیشه حواسش به بنده‌هاش هست.
⚰️ "وَ الرَّابِعُ: إِذَا جَاءَ مَلَکُ الْمَوْتِ لِیَقْبِضَ رُوحَکَ فَادْفَعْهُ عَنْ نَفْسِکَ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْتَ"
چهارمی هم اینه: وقتی فرشته‌ی مرگ اومد، جلوشو بگیر!
⏳ ولی مگه می‌شه جلوی مرگ رو گرفت؟ پس چرا آدم تا زنده‌ست حواسش به اعمالش نباشه؟
🔥 "وَ الْخَامِسُ: إِذَا أَدْخَلَکَ مَالِکٌ فِی النَّارِ فَلَا تَدْخُلْ فِی النَّارِ وَ أَذْنِبْ مَا شِئْتَ"
و آخریش: اگه روز قیامت مأمور جهنم خواست بندازت توی آتش، نذار!
⚠️ ولی اگه اون‌جا کار از کار گذشته، حالا که هنوز فرصت هست، چرا خودتو بندازی توی آتیش؟
🎯 خلاصه‌ی حرف امام این بود:
تا وقتی که از نعمت‌های خدا استفاده می‌کنی، توی ملک خدا زندگی می‌کنی، تحت نظر و نگاه خدا هستی، نمی‌تونی جلوی مرگ رو بگیری و از آتش جهنم در امان باشی، دیگه چطور راحت گناه می‌کنی؟ 💖
بحارالأنوار ج۷۵ ص۱۲۶