پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله والسلم): مَنْ صَبَرَتْ عَلَى سُوءِ خُلُقِ زَوْجِهَا أَعْطَاهَا اَللَّهُ مِثْلَ ثَوَابِ آسِيَةَ بِنْتِ مُزَاحِمٍ. هـر زنی در بـرابر بـد اخلاقی شـوهـرش شكیبایی ورزد، خداوند همانند (ثواب) آسیه (همسر فرعون) به او عطا كند. 📚بحارالانوار ج ۱۰۳ ص ۲۴۷ #حدیث 🍃 ذڪر نٻڪ❤️ @zekrenik

♥️🍃 🔴والدین گرامی؛گفتن این جمله مساوی کودک آزاری است‼️ 🔰پدر و مادری که مدام به فرزندشان می گویند من به خاطر تو از تمام خوشی ها و تفریحات چشم پوشی کرده ام : او را آزار می دهند . 🔷همه ما می دانیم وظیفه نگهداری و مراقبت از بچه ها بر عهده والدین است و هر آنچه برای فرزندشان انجام می دهند جزء وظایف شان است. این اصولی نیست که در این راه خود را از تمام لذت ها ، تفریح هاوارتباط ها محروم کنند . اما اگر به دلیلی مجبور به انجام این کار هستند : [ بیان آن کار درستی نیست و مصداق کودک آزاری است . ] . 💞 زبانِ رابطه 🌱 @zabane_rabete

نمونه هایی از مهارت نرم

🎥 حق همیشه گرفتنی است؟ 🔹 دکتر عزیزی، روانشناس @jahaannews jahannews.com

مردان متوقع، دختران نازپرورده؛ دو روی یک سکه! ۱۸ مهر ۱۴۰۳ - ۰۷:۳۹ اخبار فرهنگی اخبار دین ، قرآن و اندیشه مردان متوقع، دختران نازپرورده؛ دو روی یک سکه! کارشناس امور خانواده: گاهی یک عده که می‌خواهند زیرآب اشتغال زنان را بزنند، از اشتغال زنان به عنوان عامل طلاق نام می‌برند، این دیدگاه نگران‌کننده است، باید توجه داشت در این میان، عوامل واسط و متغیرهای دیگری وجود دارد که نقش آنها نادیده گرفته می‌شود. گروه فرهنگی خبرگزاری تسنیم طیبه مجردیان: به تناسب افزایش سطح تحصیلات زنان و بهبود موقعیت آنها در خانواده و اجتماع شاهد چانه‌زنی بیشتر زنان در خانواده با همسرانشان بر سر تقسیم وظایف و توزیع قدرت در خانواده هستیم. به خصوص که این روزها زنان به دلیل قرار گرفتن بر سر دوارهی مادری/اشتغال و تقلا برای جمع نقش‌ها نیازمند گرفتن حمایت جدی از سمت همسرانشان در کارهای خانه و فرزندپروری هستند. از سوی دیگر برخی اتفاقاً مسأله افزایش سطح تحصیلات و اشتغال زنان را بر هم زننده نظم سنتی سابق و عامل ایجاد اختلاف و افزایش طلاق می‌دانند و از منظری انتقادی آن را تحلیل می‌کنند و در برابر این تغییرات مقاومت می‌کنند. بنابراین با توجه به تغییر شرایط جامعه و سبک زندگی زنان، بررسی و تحلیل پدیده اختلافات زوجین از منظر هویتی می‌تواند وجوه جدیدی از مسائل زنان و هویت زن امروز را شفاف کند و در طراحی هندسه نوین روابط میان زنان و مردان در خانواده و جامعه راهگشا باشد. در همین راستا خبرگزاری تسنیم در راستای پرونده زن اجتماعی جدید با خانم دکتر شهره روشنی هیأت علمی دانشگاه الزهرا و پژوهشگر حوزه زنان و خانواده گفتگو کرده و به "تحلیل پدیده جدایی و اختلافات زوجین از منظر هویت زن امروز" پرداخته است که در ادامه از نظر می‌گذرانید. مهترین علت‌های طلاق سوال: با توجه به فراتحلیلی که در پژوهش‌های مرتبط با طلاق انجام داده‌اید، درباره مهم‌ترین عواملی که امروزه به اختلافات زناشویی و نهایتاً جدایی منجر می‌شوند، توضیح بدهید. در حوزه طلاق، پژوهش‌های بسیاری صورت گرفته است، حتی در زمینه فراتحلیل نیز مطالعات متعددی داریم. در سال 1397، پژوهشی انجام دادیم که در آن تحقیقاتی که در دو دهه گذشته (1377 تا 1397) انجام شده بود، بررسی شد. از میان این پژوهش‌ها، بر اساس معیارهایی مانند اعتبار علمی، روش‌شناسی و دیگر ملاک‌ها، هفتاد مطالعه (عمدتاً مقاله و پایان‌نامه) را انتخاب کردیم. در تحلیل محتوای این پژوهش‌ها، به دو محور اصلی پرداختیم: یکی علل و عوامل طلاق و دیگری پیامدهای آن. در بحث علل و عوامل طلاق، بر اساس منشأ این عوامل به چهار دسته اصلی رسیدیم: 1. همسرگزینی نادرست: عواملی مانند ازدواج ناآگاهانه، نداشتن بلوغ لازم برای ازدواج، عدم سلامت روانی و شخصیتی، ضعف ایمان، عدم واقع‌گرایی در معرفی خود و شناخت همسر، و نبود تناسب فردی و خانوادگی. 2. نقص دانش و مهارت همسران: عواملی مانند انتظارات غیرمنطقی، ضعف در مهارت‌های رفتاری و شخصیتی، نداشتن شناخت کافی از هم، عدم تفاهم و درک متقابل، ناتوانی در حل اختلافات، نارضایتی جنسی و عاطفی، و برآورده نشدن نیازها. 3. عملکرد نامطلوب همسران: عواملی مانند مسئولیت‌پذیر نبودن، عدم انجام وظایف نقش همسری، تعارض نقش، تقسیم کار نامناسب، مصرف‌گرایی، استفاده نادرست از فضای مجازی، خشونت و سوء رفتار، معاشرت‌های غیراخلاقی، اعتیاد، و خیانت. 4. شرایط نامطلوب اقتصادی: عواملی مانند چالش‌های تامین هزینه‌های خانواده به دلیل تورم، عدم امنیت شغلی، بیکاری مرد، و ناتوانی در تامین مسکن مناسب. این عوامل اصلی که بر اساس تحلیل هفتاد پژوهش استخراج شدند، نقش مهمی در اختلافات زناشویی و نهایتاً جدایی دارند. ضرورت بازاندیشی در مورد ازدواج؛‌ آیا عینک درستی به چشم زدیم؟ سوال: همانطور که فرمودید پدیده طلاق و جدایی، علل و عوامل مختلفی دارد مثل همسرگزینی نادرست، نقص دانش و مهارت، عملکرد نامطلوب، و ایضاً شرایط اقتصادی نامطلوب. اما سوال من این است که آیا از بدو شروع زندگی مشترک و حتی پیش‌تر تصور زوجین ما نسبت به ازدواج درست است؟ و آیا خود این تصورات غلط باعث به وجود آمدن خیلی از اختلافات میان زوجین نمی‌شود؟ بسیاری از اختلافات میان زوجین ناشی از تصورات و تعاریف اشتباهی است که درباره ازدواج، زندگی زناشویی و انتظارات از زندگی مشترک داریم.دیدگاه صحیح در ازدواج این است که برویم یاوری برای رشد یکدیگر پیدا کنیم ولی متأسفانه در حال حاضر این نگرش وجود ندارد و بسیاری به این فکر می‌کنند که در ازدواج چه چیزی قرار است به دست آورند و وقتی وارد رابطه می‌شوند و انتظاراتشان برآورده نمی‌شود، نارضایتی‌ها شروع می‌شود.

آدم‌ها همواره با هم تعارض منافع دارند و به طور طبیعی هر کسی در یک رابطه، اول به منفعت خودش فکر می‌کند. شاید یکی از تعاملاتی که در این زمینه استثناست تعاملات والد فرزندی است که ذات عطوفتی که پدر و مادر نسبت به بچه دارند باعث می‌شود خیلی مواقع خلاف نفع خود عمل کنند. بنابراین در ازدواج تعارض منافع قطعی است و هر کسی که هنوز این قابلیت را پیدا نکرده که به جز خودش به دیگری هم فکر کند و اهمیت بدهد نباید ازدواج کند چون قطعاً شکست می‌خورد. سوال: یک عده از آقایان فکر می‌کنند خانم‌ها همیشه باید کوتاه بیایند و ازخودگذشتگی کنند اما همانطور که رهبر انقلاب به زوجین جوان می‌فرمایند "بروید با هم بسازید" این گذشت و مدارا واقعاً یک مسئله طرفینی است. اما مسئله این است که ما هم فردگرایی به معنای مثبت داریم و هم منفی و گاهی پرداختن به خود به نوعی خودخواهی تعبیر می‌شود. مرز میان فردگرایی به معنای مثبت و منفی کجاست؟ ببینید بحث اصلی هدف و نیت من هست و یک مسئله دیگر تعادل میان سه گانه خودم، رابطه با فرزندانم و رابطه با همسرم هست. یعنی اگر مثلثی را فرض کنیم که یک رأس آن خودم و دو رأس دیگر همسر و فرزندانم هستند؛ این تعادل نباید از بین برود و من ذوب در یک نقش شوم و تمام پتانسیل و انرژی من صرف یکجا شود. اگر من خیلی روی خودم تمرکز کنم از همسری و مادری باز می‌مانم. اگر خیلی روی مادری تمرکز کنم از خودم و همسرم باز می‌مانم. اگر خیلی در نقش زناشویی بروم البته معمولاً این اتفاق نمی‌افتد که ما انقدر در نقش زناشویی ذوب شویم که به بچه نرسیم بیشتر عکس این حالت هست اما در هرصورت این تعادل باید برقرار باشد. البته شاید یک زمانی من شرایط زندگی خودم را که نگاه کنم ببینم الآن شرایط زندگی من طوری نیست که هم بخواهم تحصیلاتم را ادامه بدهم هم بچه بیاورم. با یک آگاهی و با یک نیت درست که من فعلاً به خاطر خدا که الان اولویت در شرایط زندگی خانوادگی من فرزندآوری است، ایثار کنم ولی می‌دانم طرف حساب من دیگری است. حریم خصوصی یکدیگر را حفظ کنیم ضمن اینکه در زندگی مشترک مدام نخواهیم از همه چیز سر در بیاوریم و حریم خصوصی هم را نقض کنیم. زن و مرد باید قائل به یک حوزه سه گانه فردی، خانوادگی و اجتماعی باشند. گاهی بعضی از افراد فکر می‌کنند بعد از ازدواج، همسرشان فقط متعلق به آنان است ولی همسر من، دوستان و ارتباطاتیدارد یا خلوتی برای خودش دارد. اصلاً دوست ندارد من از یکسری مسائل شخصی او مطلع شوم. بنابراین باید به حریم خصوصی هم احترام بگذاریم و فردیت همدیگر را انکار نکنیم. این مسئله زن و مرد هم ندارد که بگوییم آقایان مجاز هستند ولی خانم‌ها نه. چرا نگاه درستی نسبت به ازدواج نداریم؟ سوال: بسیاری مشکلات به همین فهم غلط و ناپختگی و فردگرایی که فرمودید برمی‌گردد اما به نظر می‌رسد این نگرش‌های غلط ورای نگاه‌های فردی نشان دهنده پدیده‌های فراگیر فرهنگی در جامعه است. نگرش‌های غلطی که به مرور زمان تبدیل به فرهنگ غلطی شده و همین کلیشه‌های فرهنگی به اختلافات زوجین دامن می‌زند. به عنوان مثال همین مورد که فرمودید بعضی آقایان فکر می‌کنند یک خانم باید خودش را تماماً وقف خانواده کند. سوال این است که فهم نادرست ما از ازدواج به چه عواملی برمی‌گردد؟ منشأ فهم نادرست ما از ازدواج، تا حد زیادی ریشه در مسائل فرهنگی و تربیتی یا به نوعی جامعه‌پذیری دارد. جامعه‌پذیری فرآیندی است که طی آن افراد ارزش‌ها، نگرش‌ها و کنش‌های مناسب را به عنوان اعضای یک جامعه و فرهنگ خاص می‌آموزند. در گذشته عوامل جامعه‌پذیری محدودتر بود و عمدتاً محدود به خانواده می‌شد ولی در حال حاضر منابع جامعه‌پذیری متکثر شده است از جمله خانواده، دوستان، مدرسه،‌ رسانه‌ها مثل تلویزیون و شبکه‌های مجازی. به عنوان مثال در ارتباط با مسئله‌ای که مطرح کردید اینکه بعضی آقایان انتظار دارند خانم‌ها خودشان را وقف خانواده کنند، باید ببینیم ما چه تصویری از ازدواج، زندگی زناشویی و یک زن خوب و ایده‌آل در رسانه به تصویر کشیدیم؟ در کتاب‌های درسی زن را چگونه معرفی کردیم؟ در کل سیستم آموزش از اول دبستان تا دبیرستان زن را دارای چه وظایف و حقوقی معرفی کردیم؟ چرا وقتی این پایه‌های فرهنگی و آموزشی را درست نچیدیم انتظار داریم جوانان ما با دیدگاه صحیح ازدواج کنند؟ از ماست که برماست!