#مقاله وحدت موضوع ما بعد الطبیعه؛ تأملی بر روی‌کرد ابن‌سینا در احراز #وحدت_موضوع ما بعد الطبیعة #چکیده #ارسطو در بیان موضوع مابعدالطبیعه تعابیر متعددی دارد که موجب #ابهام در تعیین مقصود نهایی او و شکل‌گیری دو فهم #الٰهیاتی و #هستی‌شناختی از سرشت مابعدالطبیعه شده است. هم‌بسته با همین مسأله، در آثار #کلاسیک و نیز پژوهش‌های ثانوی مکرر اشاره شده است که ابن‌سینا با طرح #تفکیک میان #موضوع و #مسائل مابعدالطبیعه، #موجود بما هو موجود را به عنوان موضوع این علم و خدا و مفارقات را از مسائل آن دانسته و در نتیجه این ابهام را #مرتفع نموده است. ولی ارسطو در تعیین موضوع مابعدالطبیعه، وجود را نه مشترک معنوی و نه مشترک لفظی، بلکه از سنخ πρὸς ἓν دانسته است و از سوی دیگر وحدت علم را به وحدت موضوع و شرط موضوع قرار گرفتن یک مفهوم را برای علم اشتراک معنوی دانسته است. این مقاله با تمرکز بر #مفهوم_تشکیک در فلسفه اسلامی نشان می‌دهد که چگونه ابن‌سینا و #ملاصدرا، با مشترک معنوی دانستن #مفهوم_وجود و در عین حال قائل شدن به حقیقتی عینی برای آن، موضوع مابعدالطبیعه را به عنوان حقیقتی #نفس‌الامری در جهان خارج احراز کرده و در نتیجه مابعدالطبیعه را اولاً دانشی درجه اول و ثانیاً ناظر به تمام مراتب وجود دانسته‌اند. @tafaqqoh