🔹 ۱۴ تیر سال‌گردِ شمسیِ وفاتِ مرحوم علامه سید محمدحسین طهرانی رحمه الله است؛ به همین مناسبت مقاله زیر تقدیمِ عزیزان می‌گردد: 🏷 #دریافت_مقاله چگونگی اعیان ثابته در فنای ذاتی (بررسی مباحثه علامه طباطبایی و علامه طهرانی [رحمهما الله]) 🌐 http://profdoc.um.ac.ir/articles/a/1046906.pdf ✔️ #چکیده مباحثه علامه طباطبایی و علامه طهرانی [رحمهما الله] در #فنای_ذاتی اعیان ثابته، از معدود مسائلی است که به نتیجه واحدی میان این دو بزرگوار نرسیده است. سؤال از #اعیان و معدوم بودن آن ها از طرفی، و در عین حال، جنبه وجودی آن در #حضرت_علمیه به منظور آفرینش هستی کائنات، از طرف دیگر، فهم این مسأله را با مشکل روبه رو می‌کند. با تحقیق در منابع معتنابهی که از #پدر عرفان نظری و واضع #اعیان_ثابته رسیده و تأمل در آن‌ها می‌توان راه را برای حل این معضل هموار کرد. در ابتدا با نگاهی #معرفت_شناسانه می‌توان گفت که برداشت #عرفی صوفیانه از #فنا باعث این پندار شده که موجودات در عالم هستی می‌زیند تا در نهایت، #فانی در حق تعالی شوند؛ اما در واقع، با توجه به نظریات ابن عربی، فنا بعد از اثبات وجود، سهو و غلط آشکار است و هر کسی که به نفس خود و هستی، بدون فنا و وجود بنگرد، حق تعالی را شناخته است. از منظر #هستی_شناسی، فرق بین #وجود_عاریتی کَونی و وجود اصیل حقیقی و اعیان ثابته، می‌تواند به ما در حل درست مسأله، یاری رساند؛ به این صورت که آن‌چه به واقع متعلق #نیستی قرار می‌گیرد، #وجود_متوهم است که همان احکام اعیان ثابته در لباس عاریتی #وجود_کونی است و خروج از این توهم، درک صحیح از هستی است. 🌐 https://profdoc.um.ac.ir/paper-abstract-1046906.html @tafaqqoh