"مَا قُلْتُ لَهُمْ إِلَّا مَآ أَمَرْتَنِى بِهِ أَنِ اعْبُدُواْ اللَّهَ رَبِّى وَرَبَّكُمْ وَ كُنتُ عَلَيْهِمْ شهِيداً مَّادُمْتُ فِيهِمْ فَلَمَّا تَوَفَّيْتَنِى كُنتَ أَنتَ الرَّقِيبَ عَلَيْهِمْ وَأَنتَ عَلَى كُلِّ شَىْءٍ شَهِيدٌ (۱۱۷)
ترجمه
(حضرت عیسى به خداوند گفت:) من، به آنان نگفتم مگر آنچه مرا به آن فرمان دادى كه بپرستید خداوندى را كه پروردگار من و پروردگار شماست، و تا زمانى كه در میان آنان بودم، شاهد و ناظر بر آنان بودم، پس چون مرا (از میانشان) باز گرفتى، تو خود بر آنان مراقب بودى و تو بر هر چیز گواهى.
نکته ها
«توفّى» به معناى اخذ و گرفتن تمام و كمال است و مرگ یكى از مصادیق آن است. خداوند حضرت عیسى علیه السلام را از میان قومشان برداشته و تا زمان قیام امام زمان علیه السلام زنده نگه مى دارد و همراه آن حضرت ظهور خواهد كرد."
پيام ها
1- پیامبران معصومند و جز فرمان خدا، كارى را انجام نمى دهند و در وحى هیچ تغییر و تصرّفى نمى كنند. «ما قلت لهم الاّ ما أمرتنى به»
2- حضرت عیسى، خود را همچون دیگران، دست پرورده ى خدا مى داند. «ربّى و ربّكم»
3- انبیا، ناظر بر افعال مردمند. «كنت علیهم شهیداً»
4- دعوت به یكتاپرستى، مهم ترین وظیفه ى انبیاست. «ان اعبدوا اللَّه» (با اینكه مأموریّت عیسى تنها توحید نبوده، امّا آیه فقط توحید را مطرح مى كند)
5 - دلیل و ملاك پرستش خدا، ربوبیّت اوست. «ان اعبدواللَّه ربّى و ربّكم»"
#تفسیر_سوره_مائده_آیه_۱۱۷_جز۷
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6As تلگرام
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
إِنْ تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبادُكَ وَ إِنْ تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّكَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ «118»
(عيسى گفت: خدايا!) اگر عذابشان كنى، پس آنان بندگان تو هستند و اگر آنان را بيامرزى، پس همانا تو خود توانمند و حكيمى.
نکته ها
حضرت عيسى در پاسخ به خداوند كه فرمود: آيا تو به مردم گفتى من و مادرم را خدا بگيرند؟ با جدا كردن خود از مردم و اينكه تنها خداوند مالك آنان است، فرمود: در گرايشهاى شركآلود امّت خود، نقشى نداشته است.
به روايت ابوذر، پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله شبى تا صبح در ركوع و سجود اين آيه را تلاوت مىنمود.
از آن حضرت سؤال كردم چگونه بود كه تا صبح اين آيه را تلاوت فرموديد. حضرت فرمود:
از خداوند طلب شفاعت براى امّتم مىكردم و خداوند سرانجام آن را به من داد و امّتم در صورتى كه شرك نورزند، به آن نائل خواهند شد. «1»
در روايتى ديگر آمده است وقتى حضرت اين آيه را تلاوت فرمود، دستان مبارك را بلند كرده و با حال گريه فرمود: «اللّهم امّتى» وبه امّت خود دعا مىكرد. خداوند جبرئيل را بر حضرت فرستاد و فرمود: «انّا سنرضيك فى امّتك و لا نسوئك» ما تو را خشنود خواهيم كرد و نمىگذاريم ناراحت شوى. «2»
پیام ها
1- انبيا، تسليم پروردگارند. إِنْ تُعَذِّبْهُمْ ... وَ إِنْ تَغْفِرْ لَهُمْ از كار خدا نمىتوان سؤال كرد: «لا يُسْئَلُ عَمَّا يَفْعَلُ» «3»
«1». تفسير مراغى.
«2». تفسير ابنكثير.
«3». انبياء، 23.
جلد 2 - صفحه 403
2- عذاب ويا آمرزش مشركان بدست خداست. إِنْ تُعَذِّبْهُمْ ... وَ إِنْ تَغْفِرْ لَهُمْ
3- قهر يا مهر خداوند، بر اساس عزّت و حكمت است. «أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ»"
#تفسیر_سوره_مائده_آیه_۱۱۸_جز۷
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6As تلگرام
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
قالَ اللَّهُ هذا يَوْمُ يَنْفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَداً رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ ذلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ «119»
خداوند فرمود: اين، روزى است كه راستگويان را صداقتشان سود دهد، برايشان باغهايى است كه زير درختانش نهرها جارى است، هميشه در آن ماندگارند، خداوند از آنان راضى است، آنان نيز از او راضىاند، اين رستگارى بزرگ است.
لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما فِيهِنَّ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ «120»
ملك و حكومت آسمانها و زمين و آنچه در آنهاست تنها از آن خداست، و او بر هر چيزى تواناست.
نکته ها
در آيات قبل، سخنان عيسى عليه السلام در محضر خداوند مطرح شد كه:
1. من جز حقّ نمىگويم. «ما يَكُونُ لِي أَنْ أَقُولَ ما لَيْسَ لِي بِحَقٍّ»
2. اگر ناحقّى گفتهام تو مىدانى. «إِنْ كُنْتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ»
3. جز يكتاپرستى كه مرا امر كردى، به مردم چيزى نگفتم. «ما قُلْتُ لَهُمْ إِلَّا ما أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ»
4. مراقب و ناظر مردم بودم تا منحرف نشوند. «كُنْتُ عَلَيْهِمْ شَهِيداً»
در اين آيه خداوند مىفرمايد: همهى سخنان عيسى صحيح و راست است و امروز روزى
جلد 2 - صفحه 404
است كه راستى راستگويان نجاتبخش است.
پیام ها
1- مؤمنان، اگر به خاطر صداقتشان، مشكلاتى را در دنيا تحمّل كنند، اين راستى و صداقت در آخرت براى آنان كارساز است. «يَنْفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ»
2- تنها صادقان نفع مىبرند، نه مدّعيان، شعاردهندگان ورياكاران. يَنْفَعُ الصَّادِقِينَ ...
3- بهشت در كنار رضايت خداوند، فوز بزرگ و رستگارى است. جَنَّاتٌ ... رَضِيَ اللَّهُ ... ذلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ
4- عبادت كسى شايسته است كه سلطنت عالم و قدرت مطلقهى هستى در اختيار اوست، نه ديگران، گرچه پيامبر باشند. «لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»
«والحمدللّه ربّ العالمين»"
#تفسیر_سوره_مائده_آیه_۱۱۹_جز۷
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6As تلگرام
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
قالَ اللَّهُ هذا يَوْمُ يَنْفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَداً رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ ذلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ «119»
خداوند فرمود: اين، روزى است كه راستگويان را صداقتشان سود دهد، برايشان باغهايى است كه زير درختانش نهرها جارى است، هميشه در آن ماندگارند، خداوند از آنان راضى است، آنان نيز از او راضىاند، اين رستگارى بزرگ است.
لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما فِيهِنَّ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ «120»
ملك و حكومت آسمانها و زمين و آنچه در آنهاست تنها از آن خداست، و او بر هر چيزى تواناست.
نکته ها
در آيات قبل، سخنان عيسى عليه السلام در محضر خداوند مطرح شد كه:
1. من جز حقّ نمىگويم. «ما يَكُونُ لِي أَنْ أَقُولَ ما لَيْسَ لِي بِحَقٍّ»
2. اگر ناحقّى گفتهام تو مىدانى. «إِنْ كُنْتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ»
3. جز يكتاپرستى كه مرا امر كردى، به مردم چيزى نگفتم. «ما قُلْتُ لَهُمْ إِلَّا ما أَمَرْتَنِي بِهِ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ»
4. مراقب و ناظر مردم بودم تا منحرف نشوند. «كُنْتُ عَلَيْهِمْ شَهِيداً»
در اين آيه خداوند مىفرمايد: همهى سخنان عيسى صحيح و راست است و امروز روزى
جلد 2 - صفحه 404
است كه راستى راستگويان نجاتبخش است.
پیام ها
1- مؤمنان، اگر به خاطر صداقتشان، مشكلاتى را در دنيا تحمّل كنند، اين راستى و صداقت در آخرت براى آنان كارساز است. «يَنْفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ»
2- تنها صادقان نفع مىبرند، نه مدّعيان، شعاردهندگان ورياكاران. يَنْفَعُ الصَّادِقِينَ ...
3- بهشت در كنار رضايت خداوند، فوز بزرگ و رستگارى است. جَنَّاتٌ ... رَضِيَ اللَّهُ ... ذلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ
4- عبادت كسى شايسته است كه سلطنت عالم و قدرت مطلقهى هستى در اختيار اوست، نه ديگران، گرچه پيامبر باشند. «لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ»
«والحمدللّه ربّ العالمين»"
#تفسیر_سوره_مائده_آیه_۱۲۰_جز۷
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6As تلگرام
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
سيماى سوره ى انعام
اين سوره، يكصد و شصت و پنج آيه دارد و همه ى آيات آن يكجا در مكّه و با تشريفات خاصّى نازل شده است. جبرئيل، اين سوره را با بدرقه ى هفتاد هزار فرشته بر پيامبر خدا صلى الله عليه و آله نازل كرد.
پيام اصلى آيات اين سوره، مبارزه با شرك و دعوت به توحيد است. از آنجا كه مشركان جزيرة العرب به اعتقاد خود، بعضى چهارپايان را حلال و بعضى را حرام مى دانستند، قرآن در مقام مبارزه با اين گونه خرافات و باورهاى غلط، از آيه ى 136 اين سوره به بعد، احكامى را در مورد چهارپايان بيان مى دارد كه بدين جهت اين سوره، «انعام» نام گرفته است.
رواياتى درباره ى فضيلت اين سوره و نيز برآورده شدن حاجت به واسطه ى تلاوت اين سوره آمده است. از جمله از امام صادق عليه السلام نقل شده كه هر كس چهار ركعت نماز (با دو سلام) بخواند، آنگاه اين سوره و سپس دعايى را قرائت كند، حاجاتش برآورده مى شود. «1»
تفسير نور، ج 2، ص: 408
در هيچ سوره اى به اندازه ى اين سوره، كلمه ى «قل» نيامده است. تكرار 44 بار اين خطاب به پيامبر، شايد به خاطر آن است كه در اين سوره، عقائد باطل و انحراف ها و توقّعات بى جاى مشركان بيان شده و لازم است قاطعيّت در كار باشد. اين مطلب بيانگر آن است كه پيامبر صلى الله عليه و آله مأمور است متن وحى را بى كم و كاست بگويد.
(1). تفسير اطيب البيان.
تفسير نور، ج 2، ص: 409
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده ى مهربان
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ جَعَلَ الظُّلُماتِ وَ النُّورَ ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ «1»
ستايش مخصوص خداوندى است كه آسمانها و زمين را آفريد و تاريكىها و روشنى را قرار داد، امّا كافران (ديگران را) با پروردگارشان برابر و همتا مىگيرند.
نکته ها
در تمام قرآن، واژهى «نور» مفرد و واژهى «ظلمات» به صورت جمع آمده است. اصولًا حقّ، يكى است و راههاى باطل بسيار. آرى؛ نور، نشانهى وحدت و ظلمات، نشانهى پراكندگى است. «يَعْدِلُونَ» از «عدل»، به معناى همتاست.
اوّلين آيهى اين سوره، به «آفرينش نظام هستى»، دومين آيه به «آفرينش انسان» و سومين آيه به نظارت بر «اعمال و رفتار انسان» اشاره دارد.
به فرمودهى حضرت على عليه السلام: اين آيه، پاسخ به سه گروه از منحرفان است:
الف: «مادّيون» كه منكر آفرينش الهى و حدوث خلقتند. خَلَقَ السَّماواتِ ...
ب: «دوگانه پرستان» كه براى نور و ظلمت دو مبدأ قائلند. «جَعَلَ الظُّلُماتِ وَ النُّورَ» «1»
«1». «اوِستا» ى فعلى، اهريمن را خداى ظلمات و اهورا مزدا را خداى نور دانسته و ميان آن دو تضادّ قائل است. تفسير الكاشف.
جلد 2 - صفحه 410
ج: «مشركان» كه براى خداوند، شريك وشبيه قائلند. «ثُمَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ» «1»
امام موسىبن جعفر عليهما السلام دربارهى ... بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ فرمودند: يعنى، كافران، ظلمات و نور و جور و عدل را يكسان مىشمارند. «2»
پیام ها
1- خداوند هم از عدم به وجود آورده است، هم در موجودها، كيفيّات جديد و نوآورىهايى قرار مىدهد. (آفرينش ابتدائى «خَلَقَ» آفرينش تَبَعى «جَعَلَ»)
2- شريك دانستن براى خدا، نوعى انكار خدا وكفر به اوست. «الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ»
«1». تفسير نورالثقلين.
«2». تفسير عيّاشى؛ بحار، ج 9، ص 355"
#تفسیر_سوره_انعام_آیه_۱_جز۷
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6As تلگرام
هدایت شده از تفسیر صوتی و متنی استاد قرائتی
بیاییم با پیوستن به کانال تفسیر صوتی استاد قرائتی و گوش دادن روزی یک آیه تفسیر قرآن از عمل کنندگان به قرآن باشیم(حدود ۱۰ دقیقه در روز)
@tafsir_qheraati
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ طِينٍ ثُمَّ قَضى أَجَلًا وَ أَجَلٌ مُسَمًّى عِنْدَهُ ثُمَّ أَنْتُمْ تَمْتَرُونَ «2»
او كسى است كه شما را از گل آفريد، پس از آن أجلى را (براى زندگى شما در دنيا) قرار داد و أجلى معيّن (كه مربوط به آخرت يا غير قابل تغيير در دنياست) نزد اوست. پس (با وجود اين) شما شك و شبهه مىكنيد؟
نکته ها
در آيهى پيش، مسائل آفاقى و خلقت آسمانها و زمين مطرح شده، اينجا خلقت انسان و حيات محدود او در اين دنيا آمده است.
در قرآن، 21 مرتبه از «أجل مسمّى» سخن به ميان آمده است.
خداوند براى عمر انسان دو نوع زمانبندى قرار داده: يكى حتمى كه اگر همهى مراقبتها هم به عمل آيد، عمر (مانند نفت چراغ) تمام مىشود. و ديگرى غير حتمى كه مربوط به كردار خودمان است، مثل چراغى كه نفت دارد، ولى آن را در معرض طوفان قرار دهيم.
جلد 2 - صفحه 411
در روايات، كارهايى هچون: صلهى رحم، صدقه، زكات، دعاو ... سبب طول عمر و اعمالى هچون: قطع رحم و ظلم و ... سبب كوتاه شدن عمر دانسته شده است.
امام باقر عليه السلام در مورد «أَجَلًا وَ أَجَلٌ» فرمود: آنها دو أجل هستند: يكى محتوم و قطعى و ديگرى موقوف (يعنى مشروط و معلّق). «1»
به نقل ابنعباس، خداوند براى انسان دو أجل قرار داده: يكى از تولّد تا مرگ، ديگرى از مرگ تا قيامت. انسان با اعمال خود، گاهى از يكى مىكاهد وبه ديگرى مىافزايد. پس پايان أجل هيچكس قابل تغيير نيست. «وَ ما يُعَمَّرُ مِنْ مُعَمَّرٍ وَ لا يُنْقَصُ مِنْ عُمُرِهِ إِلَّا فِي كِتابٍ» «2»
پیام ها
1- مدّت عمر و پايان زندگى، به دست ما نيست. هُوَ الَّذِي .... قَضى أَجَلًا
2- تنها خداوند بر أجل مسمّى (أجل قطعى)، آگاه است. «أَجَلٌ مُسَمًّى عِنْدَهُ»
3- با آنكه آفرينش و پايان كار انسان، همه از خدا و به دست اوست، پس چرا در مبدأ و معاد شك كنيم؟ «ثُمَّ أَنْتُمْ تَمْتَرُونَ»
«1». كافى، ج 1، ص 147.
«2». فاطر، 11."
#تفسیر_سوره_انعام_آیه_۲_جز۷
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6As تلگرام
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ هُوَ اللَّهُ فِي السَّماواتِ وَ فِي الْأَرْضِ يَعْلَمُ سِرَّكُمْ وَ جَهْرَكُمْ وَ يَعْلَمُ ما تَكْسِبُونَ «3»
و اوست كه در آسمانها و در زمين خداوند است. نهان و آشكار شمارا مىداند و هرچه را به دست مىآوريد (نيز) مىداند.
نکته ها
در پاسخ به عقيدهى انحرافى چند خدايى (خداى باران، خداى جنگ، خداى صلح، خداى زمين و ...) اين آيه مىفرمايد: خداى همه چيز و همه جا يكى است.
امام صادق عليه السلام درباره اين آيه فرمود: «او به تمام مخلوقات از نظر علم و قدرت و سلطه و
جلد 2 - صفحه 412
حاكميّت احاطه دارد». «1»
پیام ها
1- ايمان به احاطه علمى خداوند، هم انگيزه براى كار نيك است و هم بازدارنده از كار بد. «يَعْلَمُ سِرَّكُمْ وَ جَهْرَكُمْ»
«1». تفسير نورالثقلين؛ توحيد صدوق، ص 133"
#تفسیر_سوره_انعام_آیه_۳_جز۷
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6As تلگرام
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ ما تَأْتِيهِمْ مِنْ آيَةٍ مِنْ آياتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كانُوا عَنْها مُعْرِضِينَ «4»
و هيچ نشانه و آيهاى از نشانههاى پروردگارشان براى آنها نمىآمد، جز آنكه (به جاى تصديق و ايمان) از آن اعراض مىكردند.
فَقَدْ كَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمَّا جاءَهُمْ فَسَوْفَ يَأْتِيهِمْ أَنْباءُ ما كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ «5»
پس همين كهحقّ براى آنان آمد، آن را تكذيب كردند، پس به زودى خبرهاى مهم (و تلخى دربارهى كيفر) آنچه را به مسخره مىگرفتند، به سراغشان خواهد آمد.
نکته ها
شايد مراد از «خبرهاى بزرگ» در آيه، خبر فتح مكّه يا شكست مشركان در جنگ بدر و امثال آن باشد. «1»
پیام ها
1- براى لجبازان، نوع دليل و آيه تفاوتى ندارد، آنها همه را بدون تفكر رد مىكنند. «آيَةٍ مِنْ آياتِ رَبِّهِمْ»
2- هم بايد به مؤمنان دلگرمى داد كه راهشان حقّ است، «بِالْحَقِّ» و هم كافران را تهديد كرد كه خبرهاى تلخ برايتان خواهد آمد. «فَسَوْفَ يَأْتِيهِمْ»
«1». تفسير مراغى.
جلد 2 - صفحه 413
3- استهزا، شيوهى هميشگى كفّار است. «كانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ»
4- سقوط انسان سه مرحله دارد: اعراض، تكذيب و استهزا. در اين دو آيه به هر سه مورد اشاره شده است. «مُعْرِضِينَ- كَذَّبُوا يَسْتَهْزِؤُنَ»"
#تفسیر_سوره_انعام_آیه_۴_۵_جز۷
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6As تلگرام
هدایت شده از تفسیر صوتی و متنی استاد قرائتی
بیاییم با پیوستن به کانال تفسیر صوتی استاد قرائتی و گوش دادن روزی یک آیه تفسیر قرآن از عمل کنندگان به قرآن باشیم(حدود ۱۰ دقیقه در روز)
@tafsir_qheraati
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
أَ لَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ قَرْنٍ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ ما لَمْ نُمَكِّنْ لَكُمْ وَ أَرْسَلْنَا السَّماءَ عَلَيْهِمْ مِدْراراً وَ جَعَلْنَا الْأَنْهارَ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهِمْ فَأَهْلَكْناهُمْ بِذُنُوبِهِمْ وَ أَنْشَأْنا مِنْ بَعْدِهِمْ قَرْناً آخَرِينَ «6»
آيا نديدند كه چه بسيار امتهاى پيش از آنان را هلاك كرديم، با آنكه در زمين به آنان جايگاه و توانى داده بوديم كه به شما ندادهايم؟ و (باران و بركت) آسمان را پى در پى برايشان فرستاديم و نهرهاى آب از زير پاهايشان جارى ساختيم، پس آنان را به كيفر گناهانشان هلاك كرديم و نسل ديگرى پس از آنان پديد آورديم.
نکته ها
«قرن» به امّتى گفته مىشود كه يكپارچه هلاك شده باشند. «1» به مردمى هم كه در يك زمان زندگى مىكنند، قرن گفته مىشود و چون معمولًا يك نسل، از 60 تا 100 سال طول مىكشد، از اين رو به 60 يا 80 يا 100 سال يك قرن مىگويند. «2»
كلمه «مدرار» به معناى ريزش فراوان و پى در پى باران و به مقدار نياز است. «3»
پیام ها
1- افرادى كه از تاريخ پند نمىگيرند، توبيخ مىشوند. «أَ لَمْ يَرَوْا»
2- كفّار صدر اسلام از تاريخ امّتهاى پيشين آگاه بودند و مىتوانستند درس
«1». اقربالموارد.
«2». تفاسير الميزان وكبيرفخررازى.
«3». تفسير مجمعالبيان ذيل آيه 52 سوره هود.
جلد 2 - صفحه 414
بگيرند. «أَ لَمْ يَرَوْا»
3- توجّه به زوال نعمتها و سرنگونى گنهكاران، از عوامل غفلتزدايى است. أَ لَمْ يَرَوْا ... فَأَهْلَكْناهُمْ بِذُنُوبِهِمْ
4- تمدّنهايى قبل از اسلام وجود داشته؛ سپس منقرض شدهاند. «أَهْلَكْنا مِنْ قَبْلِهِمْ»
5- از روشهاى تربيتى قرآن اين است كه داستانهاى واقعى و آموزنده را براى عبرت مردم نقل مىكند. «أَهْلَكْنا مِنْ قَبْلِهِمْ»
6- كيفر آنان كه از امكانات خداداد استفاده سوء كنند، نابودى است. «كَمْ أَهْلَكْنا»
7- به جاى «أرسلنا من السماء»، فرمود: «أَرْسَلْنَا السَّماءَ» (آسمان را براى شما فرستاديم) تا نهايت لطف الهى را بيان كند.
8- عملكرد مردم، عامل تحوّلات و حوادث تاريخى است. «فَأَهْلَكْناهُمْ بِذُنُوبِهِمْ»
9- هلاكت مردم به سبب گناهانشان، از سنّتهاى الهى است. «فَأَهْلَكْناهُمْ بِذُنُوبِهِمْ»
10- خداوند، علاوه بر عذاب آخرت، در اين دنيا هم كيفر مىدهد. «فَأَهْلَكْناهُمْ»
11- اگر امكانات در دست صالحان باشد، نماز را برپا مىدارند. «إِنْ مَكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاةَ» «1» ولى اگر در دست نااهلان بى ايمان باشد، فساد و گناه مىكنند. مَكَّنَّاهُمْ ... فَأَهْلَكْناهُمْ بِذُنُوبِهِمْ
12- امكانات مادّى، مانع قهر و عذاب الهى نيست. مَكَّنَّاهُمْ ... فَأَهْلَكْناهُمْ آن گونه كه كافران خيال مىكردند: «نَحْنُ أَكْثَرُ أَمْوالًا وَ أَوْلاداً وَ ما نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ» «2»
13- امكانات مادّى، رمز كاميابى نيست. مَكَّنَّاهُمْ ... فَأَهْلَكْناهُمْ چنانكه در جاى ديگر مىخوانيم: «إِنَّ الْإِنْسانَ لَيَطْغى أَنْ رَآهُ اسْتَغْنى» «3»
14- دو نوع مرگ داريم: طبيعى كه با فرارسيدن أجل عمر انسان به پايان مىرسد
«1». حج، 41.
«2». سبأ، 35.
«3». علق، 6- 7.
جلد 2 - صفحه 415
و غير طبيعى كه به خاطر كيفر الهى و با حوادث غير منتظره است. «بِذُنُوبِهِمْ»
15- قدرتمندان گنهكار فكر نكنند دنيا هميشه به كامشان است، خداوند ديگران را جايگزين آنان مىكند. فَأَهْلَكْناهُمْ ... وَ أَنْشَأْنا مِنْ بَعْدِهِمْ قَرْناً آخَرِينَ"
#تفسیر_سوره_انعام_آیه_۶_جز۷
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6As تلگرام
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ لَوْ نَزَّلْنا عَلَيْكَ كِتاباً فِي قِرْطاسٍ فَلَمَسُوهُ بِأَيْدِيهِمْ لَقالَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِنْ هذا إِلَّا سِحْرٌ مُبِينٌ «7»
و (كافران لجوج كه در پى بهانه جويىاند حتى) اگر نوشتهاى را در كاغذى بر تو نازل مىكرديم كه آن را با دستهاى خود لمس مىكردند، باز هم كافران مىگفتند: اين، جز جادويى آشكار نيست.
نکته ها
گروهى از مشركان مىگفتند: ما درصورتى ايمان مىآوريم كه نوشتهاى بر كاغذ، همراه با فرشتهاى بر ما نازل كنى. ولى دروغ مىگفتند و در پى بهانه جويى بودند.
«قِرْطاسٍ» چيزى است كه بر روى آن بنويسند، چه كاغذ، چه چوب، يا پوست و سنگ، ولى امروز به كاغذ گفته مىشود.
پیام ها
1- وقتى پاى لجاجت در كار باشد، هيچ دليلى كارساز نيست، حتّى محسوسات را منكر مىشوند. فَلَمَسُوهُ بِأَيْدِيهِمْ ... إِنْ هذا إِلَّا سِحْرٌ مُبِينٌ
2- نسبت سحر، از رايجترين نسبتهايى بود كه مشركان به پيامبر مىدادند. «إِنْ هذا إِلَّا سِحْرٌ مُبِينٌ»
تفسير نور(10جلدى)، ج2، ص: 416"
#تفسیر_سوره_انعام_آیه_۷_جز۷
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6As تلگرام
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ قالُوا لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَيْهِ مَلَكٌ وَ لَوْ أَنْزَلْنا مَلَكاً لَقُضِيَ الْأَمْرُ ثُمَّ لا يُنْظَرُونَ «8»
و (كافران بهانهجو) گفتند: (اگر محمّد، رسول است) چرا فرشتهاى بر او نازل نشده (تا او را در دعوت كمك كند)، در حالى كه اگر فرشتهاى نازل مىكرديم (باز هم لجاجت خواهند كرد و) كار آنان پايان مىيافت وهيچ مهلتى به آنان داده نمىشد.
نکته ها
نزول فرشتهى مورد تقاضاى كفّار، اگر به صورت انسان باشد كه مانند همان پيامبر خواهد بود و اگر به صورت واقعىاش جلوه كند، طاقت ديدن آن را ندارند و با مشاهدهى آن، جان خواهند داد. «1»
روحيّهى تكبّر، اجازه نمىدهد كه انسان از بشرى همانند خود پيروى كند. مىگويد: چرا انبيا مثل ما غذا مىخورند و در بازارها راه مىروند و همچون ما لباس مىپوشند؟ «وَ قالُوا ما لِهذَا الرَّسُولِ يَأْكُلُ الطَّعامَ وَ يَمْشِي فِي الْأَسْواقِ» «2» به يكديگر مىگفتند: اگر از پيامبرى مثل خودتان اطاعت كنيد، زيان كردهايد. «وَ لَئِنْ أَطَعْتُمْ بَشَراً مِثْلَكُمْ إِنَّكُمْ إِذاً لَخاسِرُونَ» «3»
پیام ها
1- كفّار بهانهگير، انسان را شايسته مقام رسالت نمىدانستند و تقاضاى ديدن فرشته را داشتند. «لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَيْهِ مَلَكٌ»
2- سنّت الهى چنين است كه اگر معجزهاى به درخواست مردم انجام شود و انكار كنند، هلاكت قطعى سراغشان خواهد آمد. «4» «لَقُضِيَ الْأَمْرُ»
(شيوه دعوتهاى الهى، براساس آزادى، تفكّر، انتخاب ومهلت داشتن است.
«1». تفاسير كبير فخررازى و نورالثقلين.
«2». فرقان، 7.
«3». مؤمنون، 34.
«4». تفسير مراغى.
جلد 2 - صفحه 417
تقاضاى راه ديگرى مانند: نزول فرشته يا غذاى آسمانى، فرصت و مهلت را مىگيرد ودر اين صورت تنها راه، پذيرش دعوت است وگرنه هلاكت.)"
#تفسیر_سوره_انعام_آیه_۸_جز۷
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6As تلگرام
با سلام محضر اعضا کانال تفسیر صوتی و متنی استاد قرائتی با عنایت به اینکه دشمن در چند روز اخیر دشمنی خود را بصورت آشکار با سوزاندن قرآن اعلام نمود بیایم با معرفی کانال به دیگران سهمی در ترویج قرآن باشیم
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6As تلگرام