با سلام به همراهان قرآنی
مسافر کربلا هستم لذا تا ۲۹ام مردادماه امکان ارسال تفسیر را ندارم
بعلت وقفه ای پیش خواهد امد از محضر عزیزان قرآنی عذر خواهی می کنم
ان شاءالله نائب الزیاره شما عزیزان خواهم بود 🙏🙏🙏🙏🙏🙏
الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ طُوبى لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍكسانى‌كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند خوشا بحالشان و سرانجام نيكويى دارند.
آیه ۲۹ سوره مبارکه رعد
بنام خداوند بخشنده مهربان
در آیه ۲۹ سوره مبارکه رعدقرآن کریم می فرماید:
الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ طُوبى لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍكسانى‌كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند خوشا بحالشان و سرانجام نيكويى دارند.
مردم چهار دسته اند:
الف: مؤمن، کسانى ذکه هم ایمان دارند و هم اعمالشان صالح است.
ب: کافر، کسانى که ایمان ندارند و در ظاهر نیز اظهار ایمان نمى کنند.
ج: فاسق، کسانىکه ایمان دارند، ولى اعمالشان صالح نیست.
د: منافق، کسانى که ایمان ندارند، ولى به ظاهر اظهار ایمان مى کنند.
«طوبى» یا مصدر است مثل «بُشرى» و یا مؤنث «اطیب» به معناى بهترین است. در آیه مصداق خاصى براى (بهترین) بیان نشده تا شامل همه بهترین ها شود. و شاید روایاتى که مى گوید: طوبى درختى است که ریشه آن در خانه پیامبر و على (ع) و شاخه هاى آن بر سر مؤمنان سایه افکنده، مثال و تجسمى باشد از اینکه همه پاکى ها و خیرات در گرو اتصال به رهبران آسمانى است.
وقتى کوته فکران به پیامبر انتقاد کردند که چرا این همه فاطمه زهرا (س) را مى بوسى؟ حضرت فرمود: زمانى که در شب معراج مرا به بهشت بردند، من از میوه درخت طوبى خوردم و وجود فاطمه از آن نشأت گرفت و پدید آمد ومن هرگاه مشتاق بوى بهشت مى شوم دخترم فاطمه را بو مى کنم.
کامیابى افراد بى ایمان و بدور از عمل صالح، عمق و تداوم ندارد. چنانکه حضرت على (ع) مى فرماید: «لاخیر فى لذّة من بعدها النّار» در لذّتى که بعد از آن آتش باشد، خیرى نیست.
پیام ها
۱- زندگى شیرین دنیوى و عاقبت نیکوى اخروى در سایه ایمان و عمل صالح است. «الذین آمنوا... طوبى لهم و حسن ماب»
۲- کامیابى هاى دنیوى در صورتى ارزش دارد که همراه عاقبت اخروى باشد نه آنکه مانع آن گردد. «طوبى لهم و حسن ماب»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کامیابی افراد بی ایمان و بدور از عمل صالح ، عمق و تداوم ندارد. چنانکه حضرت علی (ع) می فرماید : در لذتی که بعد از آن آتش باشد خیری نیست.
-زندگی شیرین دنیوی و عاقبت نیکوی اخروی در سایه ایمان و عمل صالح است .
-کامیابی های دنیوی در صورتی ارزش دارد که همراه عاقبت اخروی باشد نه آنکه مانع آن گردد.
كَذَلِكَ أَرْسَلْنَاكَ فِي أُمَّةٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهَا أُمَمٌ لِتَتْلُوَ عَلَيْهِمُ الَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَهُمْ يَكْفُرُونَ بِالرَّحْمَنِ قُلْ هُوَ رَبِّي لا إِلَهَ إِلا هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ مَتَابِ (٣٠)
همچنین ، تو را به میان امتی که پیش از ایشان امتهایی بگذشتند فرستادیم تا آنچه را به تو وحی کردیم بر آنان برخوانی و [حال آنکه] آنها به خدای رحمان کفر می ورزند . بگو : اوست پروردگار من، جز او خدایی نیست ، تنها بر او توکل کردم و بازگشت من به سوی اوست .
-اگر چه بعثت پیامبر اکرم (ص) در میان امت عرب بوده است ، ولی به صراحت آیات دیگر ، او پیامبر تمام امتهاست.
-بعثت انبیا، سنت الهی و بر اساس لطف و رحمت اوست .
- توجه به تاریخ هر قوم، برای تبلیغ و تبیتشان لازم است .
- در برابر کفار مقاومت و از عقیده خود دفاع کنید.
- توکل برخدا ، عامل مقاومت در برابر کفار است.
- دلایل ایمان ما به خداوند، ربوبیت او ، یگانگی او ، پناهگاهی او ، و بازگشت ما به سوی او می باشد
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ لَوْ أَنَّ قُرْآناً سُيِّرَتْ بِهِ الْجِبالُ أَوْ قُطِّعَتْ بِهِ الْأَرْضُ أَوْ كُلِّمَ بِهِ الْمَوْتى بَلْ لِلَّهِ الْأَمْرُ جَمِيعاً أَ فَلَمْ يَيْأَسِ الَّذِينَ آمَنُوا أَنْ لَوْ يَشاءُ اللَّهُ لَهَدَى النَّاسَ جَمِيعاً وَ لا يَزالُ الَّذِينَ كَفَرُوا تُصِيبُهُمْ بِما صَنَعُوا قارِعَةٌ أَوْ تَحُلُّ قَرِيباً مِنْ دارِهِمْ حَتَّى يَأْتِيَ وَعْدُ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ لا يُخْلِفُ الْمِيعادَ «31»
واگر به واسطه قرآن كوهها به حركت درآيند يا زمين قطعه قطعه شود يا به واسطه آن مردگان به سخن آيند، (باز ايمان نمى‌آورند.) بلكه تمام امور بدست خداست. آيا مومنان (از اين سنگدلان) مأيوس نشده‌اند (و نمى‌دانند) كه اگر خدا مى‌خواست قطعاً (با قهر واجبار) همه مردم را به راه مى‌آورد. و پيوسته به كسانى‌كه كفر ورزيدند به سزاى كارهايى كه كرده‌اند مصيبت كوبنده‌اى مى‌رسد يا آن مصيبت به نزديك خانه آنان فرو مى‌آيد (تا هر لحظه زندگى همراه با دغدغه داشته باشند و اين دلهره همچنان ادامه دارد) تا آنگاه كه وعده الهى فرا رسد. همانا خداوند خلف وعده نمى‌كند.
نکته ها
اين آيه اوج عناد و لجاجت كفّار را بيان مى‌كند. نظير آيه 111 سوره انعام كه مى‌فرمايد: اگر ما فرشتگان را بر خود آنها نازل كنيم و مردگان با آنها سخن بگويند و همه چيز روبروى آنان محشور شود باز هم ايمان نخواهند آورد.
قرآن كتابى است كه محكمتر از كوهها را تكان داد و بالاتر از مرده‌هاى جسمانى را زنده كرد. عقول و دلهاى مرده و سنگِ مردم جاهل عرب را حيات داد. و اگر كتابى باشد كه
جلد 4 - صفحه 363
بتواند كوهها را تكان دهد و مردگان را زنده گرداند، آن همين قرآن است. أَ وَ مَنْ كانَ مَيْتاً فَأَحْيَيْناهُ ... «1»
از فرمايش امام كاظم عليه السلام استفاده مى‌شود كه در قرآن، علوم ورموزى است كه مى‌توان به واسطه آنها در طبيعت تصرف كرد. «2» «سُيِّرَتْ بِهِ، قُطِّعَتْ بِهِ، كُلِّمَ بِهِ»
پیام ها
1- انتظار نداشته باشيد كه همه مردم ايمان بياورند. «لَوْ يَشاءُ اللَّهُ لَهَدَى النَّاسَ جَمِيعاً»
2- عناد ولجاجت، درد بى‌درمان جوامع بشرى است. (اگر كسى طالب و جوياى حقّ باشد، يك معجزه هم براى ايمان آوردن كافى است) «قُرْآناً سُيِّرَتْ بِهِ، قُطِّعَتْ بِهِ، كُلِّمَ بِهِ»
3- در جهان بينى الهى همه كاره خداست. «بَلْ لِلَّهِ الْأَمْرُ جَمِيعاً»
4- معجزه، تحت اراده خداوند است. نه بر اساس پيشنهاد و هوس‌هاى افراد لجوج. «بَلْ لِلَّهِ الْأَمْرُ جَمِيعاً»
5- اراده خداوند بر هدايت اختيارى انسان‌هاست، نه اجبار و اكراه آنان. «لَوْ يَشاءُ اللَّهُ لَهَدَى النَّاسَ جَمِيعاً» چنانكه در آيه‌اى ديگر مى‌فرمايد: «لا إِكْراهَ فِي الدِّينِ» «3»
6- كفّار بايد منتظر ضربه‌هايى از جانب خداوند بر كشور و مرزهاى خود باشند. «لا يَزالُ الَّذِينَ كَفَرُوا تُصِيبُهُمْ بِما صَنَعُوا قارِعَةٌ»
7- قهر خداوند اختصاص به جهان آخرت ندارد. تُصِيبُهُمْ ... قارِعَةٌ
8- همه جا موعظه و استدلال كافى و كارساز نيست، گاهى قهر و غضب لازم است. تُصِيبُهُمْ ... قارِعَةٌ
9- علت نزول بلاها، كردار خود ماست. «بِما صَنَعُوا قارِعَةٌ»
10- هشدارهاى الهى گاه به صورت مستقيم و نسبت به خودماست و گاه بطور غير مستقيم و نسبت به ديگران و مناطق اطراف ماست. «تَحُلُّ قَرِيباً مِنْ دارِهِمْ»
«1». تفسير صافى.
«2». تفسير كنزالدقائق.
«3». بقره 256
جلد 4 - صفحه 364
11- از عذاب ديگران درس عبرت بگيريم. «أَوْ تَحُلُّ قَرِيباً مِنْ دارِهِمْ»
12- هيچگاه در وعده‌ها و وعيدهاى الهى شك نكنيم. «لا يُخْلِفُ الْمِيعادَ»"
#تفسیر_سوره_رعد_آیه_۳۱جز۱۳
#سوره_مبارکه_رعد
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6As
"تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ لَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِكَ فَأَمْلَيْتُ لِلَّذِينَ كَفَرُوا ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ فَكَيْفَ كانَ عِقابِ «32»
و همانا پيامبرانى پيش از تو (نيز) به استهزاء گرفته شدند، امّا من به كسانى‌كه كفر ورزيدند مهلت دادم سپس آنان را (به قهر خود) گرفتم، پس (بنگر كه) كيفر من چگونه بود.
پیام ها
1- شناخت تاريخ پيامبران، عامل صبر و بردبارى در برخورد با مشكلات و تحمّل سختى‌ها و مصائب است. «اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِكَ»
2- كسى‌كه فرستادگان الهى را مسخره كند، كافر است. «فَأَمْلَيْتُ لِلَّذِينَ كَفَرُوا»
3- مهلت دادن، سنّت حتمى و هميشگى الهى است. «فَأَمْلَيْتُ» (مؤمن از اين فرصت براى توبه و عمل‌صالح بهره‌بردارى مى‌كند، امّا كافر بر گناهان خويش اصرار مى‌ورزد.)
4- به مهلت الهى مغرور نشويم، كه قهر او يكدفعه مى‌رسد. «ثُمَّ أَخَذْتُهُمْ»
5- اگر كسى را براى انجام كارى مأمور مى‌كنيد، خطرات و سختى‌هاى كار را به او گوشزد نماييد و به او روحيّه دهيد. «لَقَدِ اسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِكَ»"
#تفسیر_سوره_رعد_آیه_۳۲جز۱۳
#سوره_مبارکه_رعد
@tafsir_qheraati ایتا
https://t.me/md6As