"تفسیر نور (محسن قرائتی) تَاللَّهِ لَقَدْ أَرْسَلْنا إِلى‌ أُمَمٍ مِنْ قَبْلِكَ فَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطانُ أَعْمالَهُمْ فَهُوَ وَلِيُّهُمُ الْيَوْمَ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ «63» به خدا سوگند كه همانا ما به سوى امّت‌هاى پيش از تو (نيز) پيامبرانى فرستاديم، پس شيطان كارهاى (ناپسند) ايشان را برايشان زيبا جلوه داد، پس (آن شيطان) امروز نيز سرپرست آنهاست و براى آنان عذاب دردناكى است. جلد 4 - صفحه 541 نکته ها آيه در مقام تسلّى پيامبر اسلام است كه اى پيامبر از بى‌توجّهى و روى‌گردانى مردم نگران مباش، زيرا همه‌ى پيامبران با اين‌گونه افراد مواجه بوده‌اند. پیام ها 1- آشنايى با تاريخ واقوام گذشته، عامل صبر وتحمّل و درس عبرت است. «أَرْسَلْنا إِلى‌ أُمَمٍ مِنْ قَبْلِكَ» 2- خداوند، به نام خودش قسم ياد مى‌كند. «تَاللَّهِ» 3- بعثت پيامبران، يك جريان و سنّت الهى بوده است. «أَرْسَلْنا إِلى‌ أُمَمٍ مِنْ قَبْلِكَ» 4- راه نفوذ شيطان، جلوه دادن و زينت دادن زشتى‌ها و توجيه انحرافات است. «فَزَيَّنَ لَهُمُ الشَّيْطانُ أَعْمالَهُمْ» 5- پذيرفتن جلوه‌هاى شيطان، مقدّمه سلطه‌ى اوست. فَزَيَّنَ‌ ... فَهُوَ وَلِيُّهُمُ‌ 6- ولايت شيطان، لحظه‌اى نيست، او هر روز بدنبال سلطه بر مردم است. «فَهُوَ وَلِيُّهُمُ الْيَوْمَ» 7- ولايت و سلطه‌ى شيطان تنها در دنياست و در قيامت كارى به دست او نيست. «فَهُوَ وَلِيُّهُمُ الْيَوْمَ»" ‏‏‏‏#تفسیر_سوره_نحل_آیه_۶۳جز۱۴ #سوره_مبارکه_نحل @tafsir_qheraati ایتا https://t.me/md6As

‏‏‏‏#تفسیر_سوره_نحل_آیه_۶۳جز۱۴ #سوره_مبارکه_نحل @tafsir_qheraati ایتا https://t.me/md6As

با سلام به منظور تربیت اسلامی فرزندان مان برآن شدم تا مجموعه ای قصه های قرآنی تهیه و در اختیار شما والدین عزیز قرار داده شود https://eitaa.com/gheseh_qurani

https://eitaa.com/gheseh_qurani #امام_علی_و_یارانش_آن_مرد_پیشگو۲

"تفسیر نور (محسن قرائتی) وَ ما أَنْزَلْنا عَلَيْكَ الْكِتابَ إِلَّا لِتُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِي اخْتَلَفُوا فِيهِ وَ هُدىً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ «64» وما كتاب (آسمانى قرآن) را بر تو فرو نفرستاديم مگر براى اينكه آنچه را در آن اختلاف كرده‌اند براى آنان روشن بيان كنى و (اين كتاب) براى گروهى كه ايمان مى‌آورند مايه‌ى هدايت و رحمت است. پیام ها 1- هدف از نزول قرآن، جدا كردن حقّ از باطل است. ما أَنْزَلْنا ... إِلَّا لِتُبَيِّنَ لَهُمُ‌ جلد 4 - صفحه 542 2- سرچشمه‌ى اختلافات، دورى از رهنمودهاى پيامبران است. «لِتُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِي اخْتَلَفُوا فِيهِ» 3- خداوند به واسطه‌ى انبيا اتمام حجّت مى‌كند. «لِتُبَيِّنَ لَهُمُ» 4- قرآن هم كتاب قضاوت بين حقّ و باطل، هم وسيله‌ى ارشاد و هم وسيله دريافت رحمت الهى است. «لِتُبَيِّنَ‌، هُدىً‌، رَحْمَةً» 5- شرط دريافت هدايت و رحمت الهى، آن است كه انسان زمينه سعادت را در خود كور نكرده باشد. «لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ»" ‏‏‏‏#تفسیر_سوره_نحل_آیه_۶۴جز۱۴ #سوره_مبارکه_نحل @tafsir_qheraati ایتا https://t.me/md6As

‏‏‏‏#تفسیر_سوره_نحل_آیه_۶۴جز۱۴ #سوره_مبارکه_نحل @tafsir_qheraati ایتا https://t.me/md6As

https://eitaa.com/gheseh_qurani #امام_علی_و_یارانش_عقیل_و_آهن_سرخ۳

"تفسیر نور (محسن قرائتی) وَ اللَّهُ أَنْزَلَ مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَحْيا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ يَسْمَعُونَ «65» و خداوند از آسمان آبى فرستاد، پس بواسطه آن زمين را پس از آنكه مرده بود زنده كرد، البتّه در اين (باريدن وروئيدن) براى گروهى كه (سخن حقّ را با جان ودل) مى‌شنوند نشانه‌اى روشن است. نکته ها در آيه قبل، نزول كتاب كه مايه زنده شدن دلهاست، مطرح شد، در اين آيه، نزول باران كه سبب زنده شدن زمين است، مطرح گرديده است. پیام ها 1- پديده‌هاى طبيعى، (از جمله آمدن ابر وباران) تصادفى نيست، به اراده‌ى خداوند است. «وَ اللَّهُ أَنْزَلَ» 2- زمين همچون انسان مرگ و حيات دارد. «فَأَحْيا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها» 3- اجراى برنامه‌هاى الهى از طريق اسباب عادّى وطبيعى است. «فَأَحْيا بِهِ الْأَرْضَ» 4- آب، مايه‌ى حيات زمين وزمينيان است. «فَأَحْيا بِهِ الْأَرْضَ» 5- تدبير خداوند در طبيعت، كلاس توحيد است. «إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً»* جلد 4 - صفحه 543 6- بهترين راه خداشناسى، گوش سپردن وپندگرفتن از آيات الهى است. «لَآيَةً لِقَوْمٍ يَسْمَعُونَ»" ‏‏‏‏#تفسیر_سوره_نحل_آیه_۶۵جز۱۴ #سوره_مبارکه_نحل @tafsir_qheraati ایتا https://t.me/md6As

‏‏‏‏#تفسیر_سوره_نحل_آیه_۶۵جز۱۴ #سوره_مبارکه_نحل @tafsir_qheraati ایتا https://t.me/md6As

https://eitaa.com/gheseh_qurani #امام_علی_و_یارانش_عسل_انجیر_بچه___ها۴

"تفسیر نور (محسن قرائتی) وَ إِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعامِ لَعِبْرَةً نُسْقِيكُمْ مِمَّا فِي بُطُونِهِ مِنْ بَيْنِ فَرْثٍ وَ دَمٍ لَبَناً خالِصاً سائِغاً لِلشَّارِبِينَ «66» و بى‌گمان براى شما در (آفرينش) چهارپايان عبرتى است، ما شما را از آنچه در درون آنهاست، از ميان غذاهاى هضم شده و خون، شير خالصى كه براى نوشندگان گوارا است، سيراب مى‌كنيم. نکته ها خداوند، نه تنها از لابلاى ابر، آبى كه مايه حيات است نازل مى‌كند، بلكه از لابلاى درون حيوانات، شيرى كه مايه حيات است، خارج مى‌كند. «فَرْثٍ» به غذاى هضم شده‌ى درون معده گفته مى‌شود و «عبرة» به چيزى گفته مى‌شود كه وسيله‌ى عبور از جهل به علم گردد. با آنكه «انعام» جمع است. ولى ضمير در «بُطُونِهِ» مفرد است. زيرا مراد، هر واحدى از چهارپايان است نه همه‌ى آنها. شير، يك غذاى كامل است كه هم به جاى آب است و هم به جاى غذا و تمام نيازهاى بدن را تأمين مى‌كند. در روايات مى‌خوانيم: شير، عقل را زياد، ذهن را صفا، چشم را روشنى، قلب را تقويت، پشت را محكم، و فراموشى را كم مى‌كند. چهارپايان، تنها وسيله‌ى تأمين نيازهاى مادّى ما نيستند، بلكه مى‌توانند وسيله‌ى تكامل معنوى و رشد ايمانى ما باشند. راستى خدايى كه شير را از دل علف بيرون مى‌كشد، نمى‌تواند در قيامت، انسان را از دل خاك بيرون كشد؟! خدايى كه شير خالص را از لابلاى خون و غذاى هضم شده، استخراج مى‌كند، نمى‌تواند اعمال صالح را از ساير كارها جدا كند؟. تبديل علف به شير، نياز به دستگاه پالايش، ميكروب زدايى، حذف مواد مضرّ، امكانات‌ جلد 4 - صفحه 544 شيرين كننده، گرم كننده، چرب كننده و رنگ كننده و لوله‌كشى در بدن چهارپايان دارد. چگونه است كه يك پالايشگاه نفت، مهندس لازم دارد، امّا پالايشگاه شير، خالق نمى‌خواهد؟ «إِنَّ لَكُمْ فِي الْأَنْعامِ لَعِبْرَةً» انسان‌هاى خالص، كسانى هستند كه از لابلاى فراز و نشيب‌ها و خطوط سياسى و مسائل اجتماعى و دوستان گوناگون، عبور كنند، امّا نه رنگ آنان را بپذيرند و نه بوى آنها را. «مِنْ بَيْنِ فَرْثٍ وَ دَمٍ لَبَناً خالِصاً» شرط گوارايى نوشيدنى‌ها، خالص بودن است. آرى، آب‌هاى آشاميدنى زمانى گوارا است كه از هرگونه آلودگى خالص باشند. «خالِصاً سائِغاً لِلشَّارِبِينَ» گوارا بودن، بايد براى همه‌ى مصرف كنندگان باشد، نه تنها انسان‌ها، و لذا نفرموده: «سائغا لكم» بلكه فرمود: «سائِغاً لِلشَّارِبِينَ». در دنياى متمدّن امروز، ديده و شنيده شد كه كشورهاى متمدّن آنچه را تاريخِ مصرفش گذشته است براى آوارگان و درماندگان ارسال مى‌كنند! مصرف شير توسط انسان، نشان‌دهنده آن است كه كسى كه حيوان را آفريد و شير را در درون آن ساخت، همان كسى است كه ما را آفريد و نيازهاى ما را مى‌دانست. «نُسْقِيكُمْ مِمَّا فِي بُطُونِهِ» حضرت على عليه السلام در نامه 25 نهج‌البلاغه به مسئول جمع‌آورى زكات مى‌نويسد: وقتى براى جمع‌آورى زكات مى‌روى بايد اصولى را مراعات كنى، از جمله آنكه مقدارى شير در پستان حيوان باقى بگذارى تا نوزادان بى‌بهره نباشند. ميان حيوان و نوزادش جدايى نيانداز و در مسير راه، به حيواناتِ خسته استراحت بده وآنها را از خوردن آب وعلف بازمدار. كتك زدن به حيوان، شير دوشيدن با ناخن بلند، بهره‌كشى بيش از حدّ از حيوان و هرگونه ظلمى به حيوان ممنوع است. در قرآن مى‌خوانيم: حضرت سليمان با آن همه عظمتش كه جنّ وانس تحت فرمان او بودند، به حيوانات ملاطفت نموده ودست مباركش را به گردن و پاى آنها مى‌كشيد. «فَطَفِقَ مَسْحاً بِالسُّوقِ وَ الْأَعْناقِ» «1» «1». سوره ص، 33. جلد 4 - صفحه 545 پیام ها 1- سيستم توليد شير در حيوانات و خروج آن از ميان خون و فضولات، درس عبرتى براى انسان است. لَعِبْرَةً نُسْقِيكُمْ مِمَّا فِي بُطُونِهِ مِنْ بَيْنِ فَرْثٍ وَ دَمٍ لَبَناً ..." ‏‏‏‏#تفسیر_سوره_نحل_آیه_۶۶جز۱۴ #سوره_مبارکه_نحل @tafsir_qheraati ایتا https://t.me/md6As

‏‏‏‏#تفسیر_سوره_نحل_آیه_۶۶جز۱۴ #سوره_مبارکه_نحل @tafsir_qheraati ایتا https://t.me/md6As