🌸هر عملی که انسان برای غیر خدا انجام دهد، الا و لا بد منظوری از آن عمل در نظر دارد، یا برای این می‌کند که در کردن آن عزتی سراغ دارد و می خواهد آن را بدست آورد و یا به خاطر ترس از نیرویی آن را انجام می دهد، تا از شر آن نیرو محفوظ بماند. ✅ قرآن کریم هم عزت را منحصر در خدای سبحان کرده، و فرموده: (إِنَّ الْعِزَّةَ لِلَّهِ جَمِیعاً، عزت همه اش از خداست)، [۱] و هم نیرو را منحصر در او کرده و فرموده: (أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِیعاً، نیرو همه اش از خداست) [۲] ---------- [۱]: سوره یونس آیه ۶۵ [۲]: سوره بقره آیه ۱۶۵ [ترجمه تفسیر المیزان - جلد ۱، صفحه ۵۳۷ #قرآن_کریم #معارف_قرآنی #از_قرآن_بیاموزیم #پیام_قرآنی #قرآنی #ارتباط_با_قرآن #خداشناسی #توحید

💠 شفاعت به چه کسانی می رسد؟ 🏴به مناسبت سالروز وفات شهادت گونه شفیعه محشر، خانم حضرت معصومه سلام الله علیها.. یا فاطمه اشفعی لنا فی الجنه.. 🎙 #علامه_طباطبایی رحمه الله : 📌و در توحید(1)، از امام کاظم، از پدرش، از پدران بزرگوارش علیهم السلام، از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) روایت آورده، که فرمود: در میانه امت من تنها شفاعت من به مرتکبین گناهان کبیره می‌رسد، و اما نیکوکاران هیچ گرفتاری ندارند، که محتاج شفاعت شوند، شخصی عرضه داشت: یا بن رسول اللَّه (صلی الله علیه و آله): چطور شفاعت مخصوص مرتکبین کبیره‌ها است؟ با اینکه خدای تعالی می‌فرماید (وَ لا یَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضی)، و معلوم است که مرتکب گناهان کبیره مرتضی (مورد پسند خدا) نیستند؟ ✨امام کاظم (علیه السلام) فرمود: هیچ مؤمنی گناه نمی کند مگر آنکه گناه ناراحتش می سازد و در نتیجه از گناه خود نادم می شود، و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرموده بود: که برای توبه همین که نادم شوی کافی است، و نیز فرمود: کسی که از حسنه خود خوشحال، و از گناهکاری خود متاذی و ناراحت باشد، او مؤمن است، پس کسی که از گناهی که مرتکب شده پشیمان نمی شود، مؤمن نیست، و از شفاعت بهره مند نمی شود، و از ستمکاران است، که خدای تعالی در باره شان فرموده: (ما لِلظَّالِمِینَ مِنْ حَمِیمٍ، وَ لا شَفِیعٍ یُطاعُ، ستمکاران نه دلسوزی دارند، و نه شفیعی که شفاعتش خریدار داشته باشد). 🔻شخصی که در آن مجلس بود عرضه داشت: یا بن رسول اللَّه (صلی الله علیه و آله) چگونه کسی که بر گناهی که مرتکب شده پشیمان نمی شود مؤمن نیست؟ فرمود: جهتش این است که هیچ انسانی نیست که یقین داشته باشد بر اینکه در برابر گناهان عقاب می شود، مگر آنکه اگر گناهی مرتکب شود، از ترس آن عقاب پشیمان می‌گردد، و همین که پشیمان شد، تائب است، و مستحق شفاعت می شود، و اما وقتی پشیمان نشود، بر آن گناه اصرار می ‌ورزد، و مصر بر گناه آمرزیده نمی شود، چون مؤمن نیست، و به عقوبت گناه خود ایمان ندارد، چه اگر ایمان داشت، قطعا پشیمان می شد. ---------- [۱]: توحید صدوق ص ۴۰۷ ح ۶ ب ۶۳ 📚ترجمه تفسیر المیزان - جلد ۱، صفحه ۲۷۳ #قرآن_کریم #معارف_قرآنی #از_قرآن_بیاموزیم #پیام_قرآنی #قرآنی #ارتباط_با_قرآن #خداشناسی #توحید

#علامه_طباطبایی رحمه الله میثاق بر ربوبیت باین معنا است، که آدمی فراموش نکند، که ربی، یعنی مالکی مدبر دارد، و یا بگو انسان تا ابد، و در هیچ حالی فراموش نکند، که مملوک طلق خداست، و خود مالک هیچ چیز برای خود نیست، نه نفعی، و نه ضرری، نه مرگی و نه حیاتی، و نه نشوری، و یا بگو: نه ذاتا مالک چیزی است، و نه وصفا، و نه فعلا. و معلوم است آن خطیئه ای که در مقابل این میثاق قرار می‌گیرد، این است که آدمی از مقام پروردگارش غفلت بورزد، و با سرگرم شدن بخود، و یا هر چیزی که او را بخود سر گرم می‌کند، از قبیل زخارف حیاة دنیای فانی، و پوسنده، مقام پروردگارش را از یاد برد. 📚ترجمه تفسیر المیزان، صفحه ۱۹۶ #قرآن_کریم #معارف_قرآنی #از_قرآن_بیاموزیم #پیام_قرآنی #قرآنی #ارتباط_با_قرآن #خداشناسی https://eitaa.com/taheriane