#سیاستهای_کلی_نظام
#مرزبندی_با_دشمن
#انقلاب_اسلامی #تاریخ_اسلام
✅ آن چیزى که تصمیم گرفته شد -قطعنامه ۵٩٨- به هیچ وجه برگشت از شعارهاى اصولى ما نیست.
🔰 دشمن نمیتواند در اینجا ما را متّهم کند که ما از اصول خودمان برگشتیم؛ حاشا و کلّا.
🔶 انقلاب اسلامى و رهبرى عظیمالشّأن آن و مسئولین این انقلاب و این نظام با ذرّهذرّهى وجود خودشان و با لحظهلحظهى عمر خودشان از اصول انقلاب اسلامى و از روح آشتىناپذیرى این انقلاب با ابرقدرتها و مستکبران عالم حراست و دفاع خواهند کرد.
🔸در تاریخ ما هم یک بار دیگر [نظیر قطعنامه ۵٩٨] اتّفاق افتاد، در زمان پیغمبر در سال ششم هجرت. یعنى ١۴٠٢ سال قبل از این، رسول خدا با عدّهاى راه افتادند به قصد ورود به مکّه. خداى متعال به پیغمبر هم وعده داده بود، پیغمبر هم به مردم از قول خداوند گفته بود که ما وارد مکّه خواهیم شد. آمدند مسلمانها با امید اینکه وارد مکّه خواهند شد -در محلّى به نام حدیبیه- دشمن راه آنها را سد کرد، مانع از حرکت آنها شد؛ میخواستند حمله کنند، آنها را قتل عام کنند، از بین ببرند. خداى متعال مسلمین و بندگان خودش را حفظ کرد و قضیّه منتهى شد به نوشتن یک صلحنامه، که به «صلح حدیبیّه» معروف است. وقتى که صلحنامه را مینوشتند، پیغمبر نام خودش را که به امیرالمؤمنین فرمود نوشت، بعد از آن کلمه «رسولاللّه» را نوشت. آنها اعتراض کردند، گفتند ما به رسولاللّه بودن تو اعتقادى نداریم.
🔸پیغمبر گفت: بسیار خوب، این کلمه را پاک کن. امیرالمؤمنین عرض کرد یا رسولاللّه! من دلم نمىآید کلمهى رسولاللّه را پاک کنم. پیغمبر فرمود بده من خودم پاک کنم؛ گرفت کاغذ را از امیرالمؤمنین، آنجایى که رسولاللّه نوشته بود، با دست مبارک خودش آن را پاک کرد. پیغمبر این صلحنامه را با کلمهى «بسم الله الرّحمن الرّحیم» شروع کرد که شعار اسلامى است، آنها گفتند ما قبول نداریم؛ ما این رحمانى که تو میگویى، نمىشناسیم؛ بنویسید «بسمک اللّهمّ»؛ همان شعارى که مشرکین و کفّار قریش داشتند.
🔸پیغمبر فرمود بسیار خوب، «بسماللّه» ننویسید، بنویسید «بسمک اللّهمّ». آن چنان وضعیّتى پیش آمد که اوّلاً همهى مسلمانها دچار تعجّب شدند. یک عدّه از مسلمانهای داغ و تند فریادشان بلند شد که یا رسولاللّه! چه کار دارى میکنى؟ مگر ما حق نیستیم؟ مگر اینها باطل نیستند؟ این چه جور تصمیم و روشى است که شما در پیش گرفتید؟
🔸یک نفرى هم از سرشناسهاى مسلمانها گفت من حتّى در پیغمبرىِ پیغمبر در آن روز شک کردم! آن روز میدانید خداى متعال از این حادثه در قرآن به چه تعبیرى یاد کرده؟ این آیهى معروف و آیات اوّل سورهى «اِنّا فَتَحنا» که میفرماید: اِنّا فَتَحنا لَکَ فَتحًا مُبینًا، راجع به همین #صلح است.
🔸این فتح مبینى که در قرآن یادآورى شده، این فتح مبین جنگ بدر و حنین و اُحد و احزاب نیست؛ #صلح_حدیبیّه است. اِنّا فَتَحنا لَکَ فَتحًا مُبینًا؛ ما فتح آشکارى را براى تو تدارک دیدیم. آن وقت مسلمانها نمیفهمیدند. همین آیهاى که در اوّل خطبهى اوّل خواندم، این مطلب را بیان میکند: فَعَلِمَ مالَم تَعلَموا؛ خدا چیزى را میدانست که شما نمیدانستید. پیغمبر فرمود صبر کنید، تحمّل کنید، نتیجه معلوم خواهد شد.
🔸در تاریخ اسلام مینویسند برکاتى که بر صلح حدیبیّه مترتّب شد، بر هیچ جنگى از جنگهاى پیغمبر مترتّب نشده بود. شش سال پیغمبر تا آن تاریخ با کفّار قریش جنگیده بود و این صلح حدیبیّه به معناى #نفى_جنگ_بدر و اُحد نبود. در جنگهاى قبل از صلح حدیبیّه یک جا پیغمبر بهطور مطلق فاتح شده بود، مثل بدر؛ یکجا پیغمبر شکست خورده بود، مثل اُحد؛ یک جا پیغمبر مورد محاصره قرار گرفته بود، مثل احزاب؛ یک جا به متارکه منتهى شده بود، مثل بعضى از جنگهاى دیگر؛ این جنگها سر جاى خودش بود.
🔶 صلح حدیبیّه به هیچ وجه شعار جنگ بدر و اُحد را تخطئه نمیکرد. پیغمبر شعار جنگ با کفّار و مشرکین را که پس نگرفته بود، موضع پیغمبر که تغییر نکرده بود امّا #مصلحت آن روز آن بود؛ همچنان که مصلحت جنگ بدر آن بود، مصلحت جنگ اُحد آن بود، مصلحت جنگ احزاب آن بود. این ریشهى تاریخى این کار است؛ ببینید که همه چیز در تاریخ اسلام منطبق با یک نظام منطقى و روشن در جاى خود گذاشته شده است. مسئله این است.
🔶 منبع؛ امام خامنه ای، خطبه نمازجمعه ٣١ تیر ١٣۶٧
🆔 @tahlil_shjr