💡چرا ایمان ما ضعیفه؟ 👈🏻 چطور تقویتش کنیم؟ 🎤 استاد پناهیان

#کلیپ_تصویری ✍️سخنرانی استاد قرائتی 💠موضوع: حکایت حاج آقا قرائتی از رابطه عجیب امام خمینی با نماز. امامی که تا لحظات آخر عبادت عاشقانه را رها نکرد ┄┅┅┅┅❀💠❀┅┅┅┅┄

🔸 ماه رمضان، مظهر تربیت الهی 🔹استاد #عاملی

🔸ترویج سه توصیه قرآنی 🔹استاد #ماندگاری

🔸در این دنیا چیزی ماندنی نیست 🔹مقام معظم #رهبری

فرازی از #وصیت_نامه_شهید_ابوالفضل_مرادی_کوشکی: #مساجد را خالى نكنيد كه همانا سنگرهاى مستحكم اين انقلاب است و تا به حال هيچ قدرتى نتواسته است دژهاى محكم را قلع و قمع كند. برادران! صفهاى #جماعت را فشرده‌تر نماييد. #وصیت_نامه_شهدا #وصیت_نامه_موضوعی #شهید_ابوالفضل_مرادی_کوشکی #نماز_جماعت

شهید سید مجتبی علمدار

🌸توجه ویژه #امام_خمینی (ره) به قرآن امام خمینى (ره) توجه خاصى به قرآن داشتند، به طورى كه روزى، هفت بار قرآن مى خواندند! امام در هر فرصتى كه به دست مى آوردند، ولو اندك، قرآن مى خواندند. بارها دیده شد كه امام، حتى در دقایقى قبل از آماده شدن سفره - كه معمولا به بطالت مى گذرد - قرآن تلاوت مى كنند! امام بعد از نماز شب تا وقت نماز صبح، قرآن مى خواند. (1) یكى اطرافیان امام مى گوید: امام در نجف، چشمشان درد گرفت و به دكتر مراجعه كردند. دكتر بعد از معاینه چشم امام گفت: «شما باید چند روزى قرآن نخوانید و به چشمتان استراحت بدهید. » امام خندیدند و فرمودند: «دكتر، من، چشم را براى قرآن خواندن مى خواهم! چه فایده اى دارد كه چشم داشته باشم و قرآن نخوانم؟ شما یك كارى كنید كه من بتوانم قرآن بخوانم. (2)» و در ماه رمضان یكى از همراهان امام در نجف، اظهار مى كرد كه امام خمینى در ماه مبارك رمضان، هر روز ده جزء قرآن مى خواندند ، یعنى در هر سه روز، یك بار قرآن را ختم مى كردند. (3) علاوه بر آن، هر سال چند روز قبل از ماه مبارك رمضان ، دستور مى دادند كه چند ختم قرآن براى افرادى كه مد نظر مباركشان بود، قرائت شود. (4) 1- برداشتهایى از سیره امام خمینى، ج 3، ص 198 2- همان، ص 7 3 - همان 4 - پا به پاى آفتاب، ج 1 ص 181 .

آیت الله رخشاد از افاضل شاگردان سلوکی علامه طباطبایی و آیت الله بهجت رحمت الله علیهما : خدمت شان عرض شد : مراقبه از دست مان می رود و خیلی فرّار است ، چکار باید کرد ؟ ایشان فرمودند : اگر فرّار است ، کرّار باشید.

📝 #شرح_احوال آیت الله سید مهدی بحرالعلوم(رض) ♦️سیره عملی 🔻ایشان دارای اخلاق پسندیده انسانی بود. تواضع و فروتنی او زبانزد خاص و عام بود. عطوفت و مهربانی او نسبت به بینوایان و مستمندان دربالاترین حد ممكن بود. ◽️كم سخن می‌گفت و سكوتش بـیشتر بود. همواره در حال تفكر و اندیشیدن به سر می برد، اگر سخنی به زبان می آورد با ذکر خدا همراه بود. در بین مردم كه می‌نشست، حالت تشهد در نماز را داشت. هنگام راه رفتن، هیبت و وقار خاصی داشت. ◽️صبح ها را همواره در بحث و تدریس و قضاوت بین مردم، و شب ها را در مطالعه و تحقیق می گذراند و پس از اندكی خواب و استراحت، برای عبادت و مناجات به درگاه خداوند ذوالجلال، خـود را كاملا آماده می ساخت. ◽️بسیار دیده شده بود كه پس از نیمه شب، از نجف تا کوفه پیاده می‌رفت تا هنگام مناجات در مسجد کوفه باشد و پس از نماز صبح به نجف باز می‌گشت و بـه حرم مطهر جد بزرگوارش امیرالمؤمنین(ع) مشرف می‌شد و با آن حالت معنوی و عـرفانی كه داشت، بـه زیارت مشغول می گشت. 🔺ایشان پدری مهربان برای طلاب محسوب می‌شد و همواره طلاب را به خواندن نماز شب ترغیب می‌کرد؛ به طوری که حتی یک بار کلاس درس خویش را به خاطر ترک نماز شب از سوی طلاب تعطیل کرد و خطاب به آنها گفت: چرا من شب‌ها، ناله‌ها و گریه‌های شما را هنگام نماز شب نمی‌شنوم؟!