☑ تحریم؛ جنایت نهادینه شده در سیاست خارجی آمریکا ✅ در دهه های اخیر، واشنگتن سیاست تحریم را به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از سیاست خارجی خود اعمال کرده است. در عمل به این سیاست نیز، تفاوتی بین دولت‌های دموکرات و جمهوری‌خواه در آمریکا مشاهده نمی‌شود و هر دو حزب، وقتی به قدرت می‌رسند از سیاست تحریم علیه مخالفان آمریکا بهره می برند. کشورهای بسیاری از سیاست تحریمی آمریکا در طول دهه های پس از جنگ دوم جهانی صدمه دیده اند. به بیان دقیق تر، اگرچه شاید نتوان از تحریم به خودی خود به عنوان نوعی راهبرد در سیاست خارجی آمریکا نام برد اما این امر به یک «ابزار راهبردی» در سیاست‌های واشنگتن تبدیل شده که می توان آن را در موارد بسیار، جایگزین جنگ خواند. تحریم در واقع به عنوان ابزاری در سیاست خارجی آمریکا برای تغییر رفتار دیگر بازیگران بین المللی استفاده می شود تا نظم بین‌المللی مورد نظر واشنگتن خدشه دار نشود. از این رو، تحریم ابزاری استکباری است که مورد استفاده آمریکا قرار می گیرد تا نظمی در جهان حاکم بماند که سران کاخ سفید خواهان آن هستند. تشکیلات عریض و طویلی در «وزارت خزانه داری آمریکا» و در کنار آن در «وزارت خارجه» این کشور، کار اعمال و نظارت بر تحریم‌ها را برعهده دارند که این امر خود نشان از اهمیت ابزار استکباری تحریم برای شیطان بزرگ دارد. جمهوری اسلامی ایران نیز از آغازین سالهای انقلاب اسلامی، هدف سیاست‌های تحریمی واشنگتن بوده است. تحریم‌های اعمال شده آمریکا برعلیه ایران، روزبه روز بیشتر و بیشتر شده‌ و از تحریم‌های اولیه که مربوط به شهروندان آمریکایی می‌شوند به تحریم‌های ثانویه رسیدند. تحریم‌های ثانویه، شهروندان کشورهای دیگر را که با ایران مبادلات تجاری داشته باشند، هدف می‌گیرند. ساختار تحریم‌های آمریکا علیه ایران در دوران «باراک اوباما»، رئیس جمهور سابق این کشور و به بهانه برنامه هسته‌ای ایران شکل بسیار پیچیده‌تری به خود گرفت و پس از خروج «دونالد ترامپ»از برجام نیز گسترش فراوانی یافته و بهانه‌های مختلفی نیز برای آنها تراشیده شده است؛ از تروریسم گرفته تا برنامه هسته‌ای و حقوق بشر. در رابطه با تحریم‌های استکباری رژیم آمریکا موارد زیر قابل تبیین هستند: ۱– تحریم علاوه بر دولت ها، مردم عادی را هدف قرار می‌دهد و آنها را در معیشت خود دچار مشکل می کند، لذا جنایت علیه بشریت است. تاکید بر این نکته ضروری است که به رنج افکندن مردم عادی، هدف اصلی تحریم هاست. ۲ – تحریم یک‌جانبه که امروز نیز در کشور خودمان با آن مواجه هستیم، تسری قواعد داخلی آمریکا به محیط بین‌الملل بوده و از این رو غیرقانونی و فاقد مبنای حقوقی است. ۳ – تحریم نزد دولت‌های آمریکا به یک رویه و رویکرد بدل شده و تصور اینکه فرضا فلان دموکرات مخالف تحریم است، تصوری اشتباه است. در مورد ایران، تحریم‌های فعلی در دوران یک دولت دموکرات بنیان نهاده شدند و در دولت جمهوری‌خواه بعدی گسترش یافتند. ۴ – کسانی که با این تحریم‌ها و سیاست تحریمی همراهی می‌کنند نیز در جنایت علیه بشریت، شریک سردمداران آمریکاهستند. دولت‌های غربی از این دست هستند و به‌خصوص در ماجرای برجام با همراهی کردن با سیاست تحریمی دولت ترامپ و عمل نکردن به تعهداتشان ذیل توافق هسته‌ای، این موضوع را ثابت کردند. ۵ – راه غلبه بر تحریم، تقویت بنیه های اقتصاد داخلی و برطرف کردن سوءمدیریت هاست. نمونه بنزین، نمونه مناسبی برای تحلیل است. آنگاه که ایران در تولید بنزین خودکفا شد، گزینه تحریم بنزینی از میز سیاستمداران غربی رخت بربست. ۶ – تبیین این نکته ضروری به‌نظر می‌رسد که تحریم، «نوعی تروریسم» اقتصادی علیه ملت‌های دیگر است. پاسخ تروریست‌ها مقابله با آنهاست نه عقب‌نشینی، سازش و تسلیم. ☝با عنایت به موارد گفته شده، رفتار عده ای از اصلاح طلبان که با صراحت و وقاحت اعلام می کنند با انتخاب رئیس جمهور دموکرات (جوبایدن)، همه مشکلات اقتصادی کشور حل خواهد شد، بازی در زمین دشمن و دامی دیگر برای فریب افکار عمومی برای ماندن در قدرت است. می خواهند همچنان در قدرت بمانند تا ماموریت خود برای هموار کردن راه نفوذ و تسلط بیگانه بر سرنوشت کشور و ملت را به انجام برسانندکه امیدواریم با آگاهی ملت و انتخاب عاقلانه در انتخابات۱۴۰۰، بر عمرننگین این خیانتکاران به ملت ومنافع ملی، پایان داده شود. #انتخابات #آمریکا #اصلاح_طلبان #ایران #تحریم #ترروریست @talangorsiyasi #تلنگر_سیاسی در سروش ایتا بله