#برای_تربیت_خودمان
📣 آخرش چی میشه؟؟؟
❓همیشه این سوال در ذهنم پر رنگ بود که #نگاه_خدا به من چیست؟ من چه جایگاهی پیش او دارم؟ اوضاع بندگی ام چطور است؟ گرفتار #آتش هستم و به عذاب استدراج دچار شدم یا رحمت و #مغفرت الهی شامل حالم می شود؟
❗️انگار که داستان زندگی ام مثل سکه ای است که خدا بالا انداخته و من نمی دانم آخر #شیر پایین می آید یا #خط.
🔆هر بار که کار خوبی می کردم خودم را نزدیک تر به طرف رحمت می دیدم و وقتی که دچار غفلت و #معصیت می شدم نفسم را نزدیک تر به آن طرف سکه می دیدم.
❓#شب_های_قدر پیاده دنبال استاد می دویدم تا ببینم راهی هست که جواب این سوالم را بگیرم و بفهمم کدام طرف هستم؟ بالاخره مشمول رحمت ومغفرتم یا عذاب و غضب؟؟
📌 بعدها متوجه شدم این سوال من فقط نیست. #امام_سجاد ع هم آرزو دارد که ای کاش می دانست. او هم نمی داند کدام طرف داستان سرانجام کار اوست. در #مناجات_الخائفین می فرماید:
💎لَيْتَ شِعْرِي أَ لِلشَّقَاءِ وَلَدَتْنِي أُمِّي أَمْ لِلْعَنَاءِ رَبَّتْنِي فَلَيْتَهْا لَمْ تَلِدْنِي وَ لَمْ تُرَبِّنِي وَ لَيْتَنِي عَلِمْتُ أَ مِنْ أَهْلِ السَّعَادَةِ جَعَلْتَنِي
وَ بِقُرْبِكَ وَ جِوَارِكَ خَصَصْتَنِي فَتَقَرَّ بِذَلِكَ عَيْنِي وَ تَطْمَئِنَّ لَهُ نَفْسِي
ای کاش می دانستم اهل #شقاوت هستم یا #سعادت؟؟؟
انگار خدا خواسته که این را ندانیم. خودش خواسته همیشه در پرده ای ای از ابهام باشیم.
🔰شاید علت این تردید و دو دلی همین نکته ای باشد که در انتهای این فقره از دعا می فرماید: تطمئن له نفسی
#اطمینان پیدا کردن نفس.
نفس انسان عجیب است و تربیتش پیچیده. ما نمی دانیم خدا می داند، گویا در #تربیت نفس این دو دل بودن لازم است. اصلا رشد انسان در گرو همین جهل و دو دلی است.
چرا که اگر دانست اهل مغفرت و نجات و سعادت است اطمینان پیدا می کند و همین سبب توقفش می شود. دیگر هراسی ندارد که تلاش کند، دیگر غصه ای ندارد که برای رفعش حرکت کند و این اطمینان اول #سقوط است.
من فکر می کنم واقعیت این است که ما در پرتو این دو دلی و #خوف_و_رجاء است که رشد می کنیم.
#خوف از اینکه نکند اهل آتش باشم و #امید به این که چه بسا رحمت خدا شامل حالم شود. اگر نسبت به یک طرف اطمینان پیدا کنیم حرکتمان متوقف می شود.
بخاطر همین است که در روایت شریف #امام_صادق ع از قول #لقمان می فرمایند:
خَفِ الله عَزَّ وجَلَّ خِيفَةً لَوْ جِئْتَه بِبِرِّ الثَّقَلَيْنِ لَعَذَّبَكَ وارْجُ الله رَجَاءً لَوْ جِئْتَه بِذُنُوبِ الثَّقَلَيْنِ لَرَحِمَكَ
از خدا طوری بترس که گویا اگر با اعمال نیک جن و انس هم به محضر او بروی تو را #عذاب می کند و طوری به رحمت او امیدوار باش که اگر گناهان همه جن و انس را هم با خودت ببری به تو #رحم می کند. (کافی.ج۲.ص۶۷)
#محمد_مهدی_الهی_منش
#برای_تربیت_خودمان
📣 آخرش چی میشه؟؟؟
❓همیشه این سوال در ذهنم پر رنگ بود که #نگاه_خدا به من چیست؟ من چه جایگاهی پیش او دارم؟ اوضاع بندگی ام چطور است؟ گرفتار #آتش هستم و به عذاب استدراج دچار شدم یا رحمت و #مغفرت الهی شامل حالم می شود؟
❗️انگار که داستان زندگی ام مثل سکه ای است که خدا بالا انداخته و من نمی دانم آخر #شیر پایین می آید یا #خط.
🔆هر بار که کار خوبی می کردم خودم را نزدیک تر به طرف رحمت می دیدم و وقتی که دچار غفلت و #معصیت می شدم نفسم را نزدیک تر به آن طرف سکه می دیدم.
❓#شب_های_قدر پیاده دنبال استاد می دویدم تا ببینم راهی هست که جواب این سوالم را بگیرم و بفهمم کدام طرف هستم؟ بالاخره مشمول رحمت ومغفرتم یا عذاب و غضب؟؟
📌 بعدها متوجه شدم این سوال من فقط نیست. #امام_سجاد ع هم آرزو دارد که ای کاش می دانست. او هم نمی داند کدام طرف داستان سرانجام کار اوست. در #مناجات_الخائفین می فرماید:
💎لَيْتَ شِعْرِي أَ لِلشَّقَاءِ وَلَدَتْنِي أُمِّي أَمْ لِلْعَنَاءِ رَبَّتْنِي فَلَيْتَهْا لَمْ تَلِدْنِي وَ لَمْ تُرَبِّنِي وَ لَيْتَنِي عَلِمْتُ أَ مِنْ أَهْلِ السَّعَادَةِ جَعَلْتَنِي
وَ بِقُرْبِكَ وَ جِوَارِكَ خَصَصْتَنِي فَتَقَرَّ بِذَلِكَ عَيْنِي وَ تَطْمَئِنَّ لَهُ نَفْسِي
ای کاش می دانستم اهل #شقاوت هستم یا #سعادت؟؟؟
انگار خدا خواسته که این را ندانیم. خودش خواسته همیشه در پرده ای ای از ابهام باشیم.
🔰شاید علت این تردید و دو دلی همین نکته ای باشد که در انتهای این فقره از دعا می فرماید: تطمئن له نفسی
#اطمینان پیدا کردن نفس.
نفس انسان عجیب است و تربیتش پیچیده. ما نمی دانیم خدا می داند، گویا در #تربیت نفس این دو دل بودن لازم است. اصلا رشد انسان در گرو همین جهل و دو دلی است.
چرا که اگر دانست اهل مغفرت و نجات و سعادت است اطمینان پیدا می کند و همین سبب توقفش می شود. دیگر هراسی ندارد که تلاش کند، دیگر غصه ای ندارد که برای رفعش حرکت کند و این اطمینان اول #سقوط است.
من فکر می کنم واقعیت این است که ما در پرتو این دو دلی و #خوف_و_رجاء است که رشد می کنیم.
#خوف از اینکه نکند اهل آتش باشم و #امید به این که چه بسا رحمت خدا شامل حالم شود. اگر نسبت به یک طرف اطمینان پیدا کنیم حرکتمان متوقف می شود.
بخاطر همین است که در روایت شریف #امام_صادق ع از قول #لقمان می فرمایند:
خَفِ الله عَزَّ وجَلَّ خِيفَةً لَوْ جِئْتَه بِبِرِّ الثَّقَلَيْنِ لَعَذَّبَكَ وارْجُ الله رَجَاءً لَوْ جِئْتَه بِذُنُوبِ الثَّقَلَيْنِ لَرَحِمَكَ
از خدا طوری بترس که گویا اگر با اعمال نیک جن و انس هم به محضر او بروی تو را #عذاب می کند و طوری به رحمت او امیدوار باش که اگر گناهان همه جن و انس را هم با خودت ببری به تو #رحم می کند. (کافی.ج۲.ص۶۷)
#محمد_مهدی_الهی_منش