eitaa logo
تربیت بنیادی - نگاهی متفاوت
67هزار دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
763 ویدیو
17 فایل
#آگاهی والدین برای تربیت عمیق و ریشه ای #ضروریه❌🔥 ✨با #مدرس دوره‌های #تربیت بنیادی محمدمهدی الهی منش همراه شوید✌️😊 ارشد #روانشناسی‌اسلامی به ادمین پیام بدین👇 @tarbiatbonyadi وارد سایتمون بشید👈https://B2n.ir/tbti تبلیغات🚫
مشاهده در ایتا
دانلود
و اما تحلیل آقای الهی منش:👇 این مصاحبه کوتاه با بزرگوار چندین پیام مهم تربیتی دارد که برخی را تقدیم می کنم: ✅۱. اعتماد به و دادن به او تا چه حد می تواند در رشد او موثر باشد. 📌 این نوجوان ۱۴ ساله مین خنثی می کند، معبر باز می کند، اما بعضی والدین در حد یک نانوایی رفتن و یک قاچ کردن به فرزندشان مسئولیت نمی دهند!! ✅۲. این و متانت در کلام و نگاه این نوجوان از کجاست؟ این حرف های پر مغز و حکیمانه را از کجا آموخته؟ این ها نشان از اوست و نشان می دهد اگر درست انجام شود در نوجوانی و حتی قبل از می توان کودک را به این حد از و استحکام رساند. ✅۳. این نوجوانی که ۸ ماه در جبهه های مختلف، روی خاک و زیر آفتاب و در زندگی کرده کجا و نوجوان لای پر قو بزرگ شده امروز خانه های ما با هزار کجا. به نظرتان کدام یک در زندگی آینده خود و کشورشان و اثرگذارترند و بیشتر لرزه بر اندام می اندازند؟؟ ✅۴. آن چه این نوجوان را به جبهه آورده میل به و ترک و بندگی خداست. این میل درون سینه همه بچه های ما هست اگر بگذاریم جان بگیرد و آن را پرورش بدهیم. ✅۵. مربی اگر در حد ره خود ساخته باشد دست پرورده هایش این طور از آب در می آیند حتی اگر یک لحظه او را از نزدیک لمس نکرده باشند. برویم روی خودمان کار کنیم. کانال عمومی تربیت بنیادی
📣 آخرش چی میشه؟؟؟ ❓همیشه این سوال در ذهنم پر رنگ بود که به من چیست؟ من چه جایگاهی پیش او دارم؟ اوضاع بندگی ام چطور است؟ گرفتار هستم و به عذاب استدراج دچار شدم یا رحمت و الهی شامل حالم می شود؟ ❗️انگار که داستان زندگی ام مثل سکه ای است که خدا بالا انداخته و من نمی دانم آخر پایین می آید یا . 🔆هر بار که کار خوبی می کردم خودم را نزدیک تر به طرف رحمت می دیدم و وقتی که دچار غفلت و می شدم نفسم را نزدیک تر به آن طرف سکه می دیدم. ❓ پیاده دنبال استاد می دویدم تا ببینم راهی هست که جواب این سوالم را بگیرم و بفهمم کدام طرف هستم؟ بالاخره مشمول رحمت ومغفرتم یا عذاب و غضب؟؟ 📌 بعدها متوجه شدم این سوال من فقط نیست. ع هم آرزو دارد که ای کاش می دانست. او هم نمی داند کدام طرف داستان سرانجام کار اوست. در می فرماید: 💎لَيْتَ شِعْرِي أَ لِلشَّقَاءِ وَلَدَتْنِي أُمِّي أَمْ لِلْعَنَاءِ رَبَّتْنِي فَلَيْتَهْا لَمْ تَلِدْنِي وَ لَمْ تُرَبِّنِي وَ لَيْتَنِي عَلِمْتُ أَ مِنْ أَهْلِ السَّعَادَةِ جَعَلْتَنِي وَ بِقُرْبِكَ وَ جِوَارِكَ خَصَصْتَنِي فَتَقَرَّ بِذَلِكَ عَيْنِي وَ تَطْمَئِنَّ لَهُ نَفْسِي ای کاش می دانستم اهل هستم یا ؟؟؟ انگار خدا خواسته که این را ندانیم. خودش خواسته همیشه در پرده ای ای از ابهام باشیم. 🔰شاید علت این تردید و دو دلی همین نکته ای باشد که در انتهای این فقره از دعا می فرماید: تطمئن له نفسی پیدا کردن نفس. نفس انسان عجیب است و تربیتش پیچیده. ما نمی دانیم خدا می داند، گویا در نفس این دو دل بودن لازم است. اصلا رشد انسان در گرو همین جهل و دو دلی است. چرا که اگر دانست اهل مغفرت و نجات و سعادت است اطمینان پیدا می کند و همین سبب توقفش می شود. دیگر هراسی ندارد که تلاش کند، دیگر غصه ای ندارد که برای رفعش حرکت کند و این اطمینان اول است. من فکر می کنم واقعیت این است که ما در پرتو این دو دلی و است که رشد می کنیم. از اینکه نکند اهل آتش باشم و به این که چه بسا رحمت خدا شامل حالم شود. اگر نسبت به یک طرف اطمینان پیدا کنیم حرکتمان متوقف می شود. بخاطر همین است که در روایت شریف ع از قول می فرمایند: خَفِ الله عَزَّ وجَلَّ خِيفَةً لَوْ جِئْتَه بِبِرِّ الثَّقَلَيْنِ لَعَذَّبَكَ وارْجُ الله رَجَاءً لَوْ جِئْتَه بِذُنُوبِ الثَّقَلَيْنِ لَرَحِمَكَ از خدا طوری بترس که گویا اگر با اعمال نیک جن و انس هم به محضر او بروی تو را می کند و طوری به رحمت او امیدوار باش که اگر گناهان همه جن و انس را هم با خودت ببری به تو می کند. (کافی.ج۲.ص۶۷)
📣 آخرش چی میشه؟؟؟ ❓همیشه این سوال در ذهنم پر رنگ بود که به من چیست؟ من چه جایگاهی پیش او دارم؟ اوضاع بندگی ام چطور است؟ گرفتار هستم و به عذاب استدراج دچار شدم یا رحمت و الهی شامل حالم می شود؟ ❗️انگار که داستان زندگی ام مثل سکه ای است که خدا بالا انداخته و من نمی دانم آخر پایین می آید یا . 🔆هر بار که کار خوبی می کردم خودم را نزدیک تر به طرف رحمت می دیدم و وقتی که دچار غفلت و می شدم نفسم را نزدیک تر به آن طرف سکه می دیدم. ❓ پیاده دنبال استاد می دویدم تا ببینم راهی هست که جواب این سوالم را بگیرم و بفهمم کدام طرف هستم؟ بالاخره مشمول رحمت ومغفرتم یا عذاب و غضب؟؟ 📌 بعدها متوجه شدم این سوال من فقط نیست. ع هم آرزو دارد که ای کاش می دانست. او هم نمی داند کدام طرف داستان سرانجام کار اوست. در می فرماید: 💎لَيْتَ شِعْرِي أَ لِلشَّقَاءِ وَلَدَتْنِي أُمِّي أَمْ لِلْعَنَاءِ رَبَّتْنِي فَلَيْتَهْا لَمْ تَلِدْنِي وَ لَمْ تُرَبِّنِي وَ لَيْتَنِي عَلِمْتُ أَ مِنْ أَهْلِ السَّعَادَةِ جَعَلْتَنِي وَ بِقُرْبِكَ وَ جِوَارِكَ خَصَصْتَنِي فَتَقَرَّ بِذَلِكَ عَيْنِي وَ تَطْمَئِنَّ لَهُ نَفْسِي ای کاش می دانستم اهل هستم یا ؟؟؟ انگار خدا خواسته که این را ندانیم. خودش خواسته همیشه در پرده ای ای از ابهام باشیم. 🔰شاید علت این تردید و دو دلی همین نکته ای باشد که در انتهای این فقره از دعا می فرماید: تطمئن له نفسی پیدا کردن نفس. نفس انسان عجیب است و تربیتش پیچیده. ما نمی دانیم خدا می داند، گویا در نفس این دو دل بودن لازم است. اصلا رشد انسان در گرو همین جهل و دو دلی است. چرا که اگر دانست اهل مغفرت و نجات و سعادت است اطمینان پیدا می کند و همین سبب توقفش می شود. دیگر هراسی ندارد که تلاش کند، دیگر غصه ای ندارد که برای رفعش حرکت کند و این اطمینان اول است. من فکر می کنم واقعیت این است که ما در پرتو این دو دلی و است که رشد می کنیم. از اینکه نکند اهل آتش باشم و به این که چه بسا رحمت خدا شامل حالم شود. اگر نسبت به یک طرف اطمینان پیدا کنیم حرکتمان متوقف می شود. بخاطر همین است که در روایت شریف ع از قول می فرمایند: خَفِ الله عَزَّ وجَلَّ خِيفَةً لَوْ جِئْتَه بِبِرِّ الثَّقَلَيْنِ لَعَذَّبَكَ وارْجُ الله رَجَاءً لَوْ جِئْتَه بِذُنُوبِ الثَّقَلَيْنِ لَرَحِمَكَ از خدا طوری بترس که گویا اگر با اعمال نیک جن و انس هم به محضر او بروی تو را می کند و طوری به رحمت او امیدوار باش که اگر گناهان همه جن و انس را هم با خودت ببری به تو می کند. (کافی.ج۲.ص۶۷)
❗️انگار که داستان زندگی ام مثل سکه ای است که خدا بالا انداخته و من نمی دانم آخر پایین می آید یا . 🔆هر بار که کار خوبی می کردم ، خودم را نزدیک تر به طرف رحمت می دیدم و وقتی که دچار غفلت و می شدم نفسم را نزدیک تر به آن طرف سکه می دیدم. 👇👇