eitaa logo
امور تربیتی و مشاوره
784 دنبال‌کننده
793 عکس
626 ویدیو
54 فایل
♨️ کانال امور تربیتی و پرورشی، که باهدف ارائه مطالب کاربردی و مفید، با نگاه اسلامی و تخصصی در زمینه: تربیتی، پرورشی، آموزشی، فرهنگی، معنوی و مشاوره‌ایی(ازدواج, خانواده, کودک‌‌ونوجوان, روانشناختی, تحصیلی, استعدادیابی و...) 🆔 @S3moshavereh
مشاهده در ایتا
دانلود
❇️ ✅ مشاورهٔ تربیتی 🔶 پرسش خانمی پرسیده‌اند: پسرم ۴ ساله است. درباره تربیت او نگرانی‌هایی دارم که مطرح می‌کنم و مدد می‌طلبم: ۱. اخیراً خیلی سرخود و پرخاشگر شده و حرف‌های زشت می‌زند. ۲. با اینکه رابطه‌اش با من (مادر) بیشتر و بهتر از سایرین است، ولی در برابر محدودیت‌هایی که برایش تعیین می‌کنم، حرف‌های زشت می‌زند و بی‌ادبی می‌کند. حتی گاهی من را می‌زند. ۳. در مقابل کارهای کوچک، مثل شستن صورت، پوشیدن لباس یا دستشویی‌رفتن، مخالفت می‌کند و زیر بار هیچ حرفی نمی‌رود. ۴. زمان بیرون‌رفتن از خانه معطل می‌کند و من عصبی می‌شوم. ۵. چند بار در روز به آلت تناسلی خود دست‌ می‌زند. این حالت‌ها من را نگران کرده است. لطفاً راهنمایی‌ام کنید. 🔷پاسخ ما ۱. تربیت، یک دانش، هنر، و فن است که باید آن‌را آموخت؛ با مطالعه، مشاوره، درس... . ۲. در مسائل تربیتی نباید نگران و هراسان بود. نگرانی و هراس، روان انسان را نیمه‌فلج می‌کند. ۳. کودک، در حال رشد و تطور و تغییر دائمی است. احوال کودک ممکن است امروز غیر از دیروز و فردا غیر از امروز باشد. بسیاری از حالت‌ها و رفتارهای کودکتان، که اکنون شما را نگران کرده است، با گذشت زمان، ناپدید می‌شود یا تغییر شکل می‌دهد. ۴. محدودیت و فشار بر کودک را اندک کنید و به نزدیک صفر برسانید. چرا حدودگذاشتن و فشارآوردن؟! این‌ها که ضدتربیت است. اگر هم لازم شود، باید به حد اقل آن اکتفا کرد؛ مانند دارو، نه غذا. ۵. شما و همسرتان یک شیوهٔ تربیتی مطمئن، مشخص و هماهنگی را انتخاب کنید و بر آن شیوه، فرزندتان را تربیت کنید؛ شیوه‌ای که به درست‌بودن آن اطمینان داشته باشید. تربیت فرزند باید اسلوب معین و تعریف‌شده‌ای داشته باشد و «باری به هر جهت» نباشد. ۶. عصبی‌شدن در تربیت، آفت است. ما نباید در برابر کودک ۴ ساله عصبی و ناراحت شویم، چون او کارها را از روی عقل و عمد که انجام نمی‌دهد. ۷. دست به آلت زدنش به‌زودی رفع می‌شود. فعلا بی‌اعتنایی کنید. او را حساس و کنجکاو نکنید. اگر بیش از دو هفته ادامه یافت، باز مشورت کنید تا راهکار دهیم. ۸. دربارهٔ مسائل تربیتی مطالعهٔ مستمر داشته باشید؛ خودتان و همسرتان. خداوند سبحان یاری‌تان کند. 🖊حجت الاسلام علی‌اکبر ۱۶ خرداد ۹۸ 💠@Mmhowze_khz
🔻 در برابر که از جاهای مختلف می‌گیرند و تکرار می‌کنند، چه باید بکنیم؟ 🔻 ❇️مقدمه ایشان سخن را با مقدمه‌ای شروع کردند: ۱. بچه‌های ما در همین جامعه بزرگ می‌شوند، به مدرسه می‌روند، به کوچه و خیابان و پارک می‌روند. نمی‌شود که بچه‌ها را از جامعه جدا کرد. جامعه خوبی‌هایی دارد و بدی‌هایی. ۲. نباید نگران شد. نگرانی اصلاً خوب نیست. نگرانی، همسایه است. نگرانی، بخشی از انرژی انسان را تباه می‌کند. انسان نگران نمی‌تواند خوب فکر کند و خوب تربیت کند. نگرانی و استرس، با تربیت، یک‌جا جمع نمی‌شوند. ۳. ، یک فن دقیق و هنر ظریف است که باید آن‌را آموخت؛ با مطالعه، مشاوره، کلاس، تفکر. ❇️پس از مقدمه ۱. اولین شرط تربیت، است. بر خویشتن مسلط باشید. با اضطراب و شتابزدگی، اول خودتان را داغان می‌کنید و سپس فرزند را. ۲. آنچه را که شما بد می‌بینید، معلوم نیست که واقعا بد باشد. در مشاوره‌هایمان بسیار می‌بینیم که می‌خواهند فرزندانشان را خوب تربیت کنند، ولی به سبب امر و نهی‌های زیاد، تربیتشان ضدتربیت می‌شود، چون بچه را کلافه می‌کنند. حتی گاهی خودشان هم اقرار می‌کنند فلانی که خیلی هم اصول تربیتی را نمی‌داند، فرزندش بهتر از فرزند ما شده. بگذارید بچه‌ به حال خودش باشد. نباید او را کلافه کنیم. کلافه‌کردن بچه، ضدتربیت است. به کودک در مواردی مانند: - تمیز نگه‌داشتن لباس، - خوب‌خواندن و ‌نوشتن درس و مشق، - مؤدب و مرتب نشستن، او را به ستوه می‌آورد و عاصی می‌کند. باید بگذاریم جان بچه، مثل نهال، پرورش یابد. همان‌گونه که اگر به نهال، آب و کود زیاد دهیم، فاسد می‌شود، به کودک نیز اگر زیاد امر و نهی کنیم و به او فشار آوریم، تباه می‌شود. ❇️ایشان در ادامه گفتند: بچه‌ها دارند؛ یعنی طور به طور می‌شوند. احوالشان تغییر می‌کند. ممکن است بچه‌ای، در زمانی، ناآرام و بداخلاق باشد، اما بعد از مدتی، آرام و خوش‌اخلاق شود. ♦️برخی از دلایل فحش‌دادن کودک، عواملی دارد. مثلا: ۱. می‌خواهد خود را دهد. شاید به او کم‌توجهی شده، یا اینکه به خواهرش بیشتر توجه و شده است. ۲. از چیزی است که نمی‌تواند آن را بیان کند؛ پس فحش می‌دهد. ۳. و فشارهای درونی دارد که نمی‌تواند نشان دهد؛ پس فحش می‌دهد. جیغ‌زدن و گریه‌کردن و گازگرفتن، از راه‌های بروز و دفع این فشارهای درونی است. ۴. از چیزی ؛ باید به‌گونه‌ای با فرزندمان رابطه داشته‌باشیم که عصبانیت‌ها و رنج‌ها و ناراحتی‌هایش را بتواند به ما بگوید، تا به فحش و جیغ و خرابکاری پناهنده نشود. نیز باید عوامل فحش‌دادن و دیگر ناهنجاری‌های رفتاری، اخلاقی و روانی‌اش را بشناسیم و علاج کنیم. دیگر آن‌که در برابر رفتارهای ناخوشایند او جوش نیاوریم، برآشفته نشویم، آرام و خویشتن‌دار باشیم. دیگر آن‌که داشته باشیم؛ یعنی وقتی از فرزندمان رفتار نادرستی سر زد، حالت چهره و رفتار و گفتارمان تغییر کند. رو ترش کنیم. اندک‌زمانی با او صحبت نکنیم یا اندک‌زمانی با او قهر کنیم. با توجه به ظرفیت و سن و روحیه کودک، نیز نوع و مقدار کار ناروایی که کرده‌ است، زمان عبوسی با او متفاوت است. نیز می‌توان برای از طغیان کودک و «تنبّه» او، از «تنبیه محرومیت» استفاده کرد؛ موقت او از دوست‌داشتنی‌هایش. 🖊حجت الاسلام علی اکبر ۱ تیر ۹۸ 💠💠💠 🆔http://eitaa.com/joinchat/2348941330C48cdaade6b ایتا 🆔 sapp.ir/mmhowze_khz سروش