✳ مرد بزرگ، روحش صاحب حماسه است 🔻 مرد بزرگ، روحش صاحب #حماسه است؛ خواه برای خودش کار کرده باشد یا برای یک ملت و یا برای #بشریت و #انسانیت کار کرده باشد و یا حتی بالاتر از انسانیت فکر کند و خودش را خدمتگزار هدف‌های کلی خلقت بداند، که اسم آن را #رضای_خدا می‌گذارد، بدین معنی که خداوند این خلقت را آفریده و برای آن یک مسیر و هدف کلی قرار داده است؛ این راه، راه رضای خداست. 👤 #شهید_مطهری 📚 از کتاب #حماسه_حسینی، ج۱ 📖 ص ۲۷

✳ روح که بزرگ شد، تن به زحمت می‌‏افتد 🔻 اساساً #روح که بزرگ شد، #تن به زحمت می‌‏افتد، و روح که کوچک شد، تن آسایش پیدا می‌کند. این خود یک حسابی است... 🔸 روح کوچک به دنبال لقمه برای بدن می‌رود؛ اگرچه از راه دریوزگی و تملّق و چاپلوسی باشد. روح کوچک دنبال #پست و #مقام می‌رود ولو با گرو گذاشتن ناموس باشد. روح کوچک تن به هر ذلت و بدبختی می‌دهد برای اینکه می‌خواهد در خانه‌اش فرش یا مبل داشته باشد، آسایش داشته باشد، خواب راحت داشته باشد. اما روح بزرگ به تن نان جو می‌خوراند، بعد هم بلندش می‌کند و می‌گوید #شب‌زنده‌داری کن. 🔸 روح وقتی که بزرگ شد، خواه ناخواه باید در روز #عاشورا سیصد زخم به بدنش وارد شود. آن تنی که در زیر سم اسب‌ها لگدمال می‌شود، جریمه‌ی یک روحیه‌ی بزرگ را می‌دهد، جریمه‌ی یک #حماسه را می‌دهد، جریمه‌ی حق‌پرستی را می‌دهد، جریمه‏‌ی روح #شهید را می‌دهد. وقتی که روح بزرگ شد، به تن می‌گوید من می‌خواهم به این خون ارزش بدهم. 👤 #شهید_مطهری 📚 از کتاب #حماسه_حسینی، ج۱ 📖 ص۳۱