✍ حدود یک سال پس از ورود مرحوم آیت‌الله بروجردی به قم، از #میرزا_مهدی_آشتیانی دعوت شد تا از تهران به قم برود و در حوزۀ علمیۀ قم دروس معقول تدریس نماید. ایشان نیز پذیرفت و در ایوان #مدرسه_فیضیه به تدریس اسفار مشغول شد.
متأسفانه در همان روز اول برخی از طلاب به ایشان هجوم آوردند که تو وحدت وجودی هستی و نزدیک بود به ایشان آسیبی برسد که با حضور #امام_موسی_صدر و برادرش #حاج_آقا_رضا_صدر، غائله ختم شد، اما درس ایشان در مدرسۀ فیضیه بهم خورد.
با این حال برخی از شاگردان، همچون آقا #سید_جلال‌الدین_آشتیانی و #حاج_آقا_مهدی_حائری یزدی به منزل ایشان که در کوچۀ #مدرسه_حجتیه واقع بود، رفته و در محضرشان #شرح_منظومه و #الهیات_شفا خواندند.
دوران اقامت این بزرگوار در قم چندان طول نکشید و چندی بعد به تهران بازگشت.
🔹سال ١٣٢٧ش آیت‌الله میرزا مهدی آشتیانی در پی بیماری شدیدی که داشت به مشهد مقدس رفت و مجلس درسی نیز برایش منعقد شد که افرادی چون آقای #دکتر_مهدی_محقق، #شیخ_محمدرضا_ربانی و #پروفسور_فلاطوری در آن شرکت می‌کردند، اما جوّ سنگین #مکتب_تفکیک اجازه نداد این محفل علمی بیش از دو ماه به‌طول انجامد و این بزرگوار به تهران بازگشت.
📚(زندگینامه و خدمات علمی و فرهنگی میرزا مهدی مدرس آشتیانی، صص 31ـ28)
🍂 #حکیم_شرق آیت‌الله میرزا مهدی آشتیانی، صبح روز جمعه، ٩ شعبان ١٣٧٢ق/ ۴ اردیبهشت ١٣٣٢ش درحالی‌که رو به قبله نشسته و سخنانی دربارۀ شق‌القمر می‌فرمود و هر از گاه با صدای بلند، یا رحمن، یا رحیم، یا ارحم الراحمین می‌گفت، روح پاکش به ملکوت اعلی پیوست.
🕌 @tarikh_hawzah_tehran
🔰تصویر: #پروفسور_فلاطوری در لباس روحانیت، نشسته بر بالین استادش #حکیم_شرق #میرزا_مهدی_آشتیانی
✍️ پروفسور #عبدالجواد_حکیمی مشهور به #فلاطوری در سال ۱۳۰۳ش در اصفهان متولد شد و در ۲۰ سالگی برای تحصیل علوم دینی به تهران آمد. پس از فراگیری مقدمات در سال ۱۳۲۶ به حوزه مشهد رفت و در تحصیل علوم نقلی تا رتبه اجتهاد پیش رفت و در معقول نیز از اساتید آن دیار مقدس بهره فراوانی برد.
در همان زمان بود که وقتی آیت‌الله #میرزا_مهدی_آشتیانی اواخر عمر شریفش و در دوران کسالت، برای مدتی کوتاه در مشهد اقامت و تدریس داشت، عبدالجواد حکیمی نیز با ایشان آشنا شد و از محضرش استفاده کرد.
هنگامی که مرحوم میرزا مهدی آشتیانی به تهران بازگشت، میرزا عبدالجواد نیز به تهران آمد و در آن آخرین سال‌ها و ماه‌های حیات استاد، ملازم، بلکه پرستار ایشان بود و در منزل، از محضر میرزا مهدی آشتیانی بهره میبرد.
او در تهران در #مدرسه_مجد ساکن شد و به تحصیل نزد آیت‌الله حاج #شیخ_محمدتقی_آملی، آیت‌الله #سید_احمد_خوانساری و #آیت_الله_شاه_آبادی پرداخت.
پروفسور فلاطوری در سال ۱۳۳۱/ ۱۹۵۴م به آلمان رفت و در شهرهای ماینز، کلن و بُن به تحصیل فلسفه، روانشناسی، جامعه‌شناسی، فلسفۀ حقوق، علوم دینی تطبیقی و... مشغول شد، تا آنکه در سال ۱۹۷۳م رسالۀ استادی خویش را با عنوان «دگرگونی بنیادین فلسفۀ یونانی در اثر برخورد با اندیشۀ اسلامی» نگاشت و به درجۀ پروفسوری نائل آمد.
🔺این اندیشمند برخاسته از حوزه تهران در تاریخ ۹ دی ۷۵ در آلمان دار فانی را وداع گفت و پیکرش در #قبرستان_تخت_فولاد اصفهان به خاک سپرده شد.
🕌 @tarikh_hawzah_tehran
✍️ روز گذشته یعنی ۱۶ بهمن که پیکر مرحوم استاد آیت‌الله #شیخ_ابوالحسن_طبرستانی در خاک آرمید، مصادف بود با درگذشت استاد او حکیم الهی، آقا #شیخ_علی_محمد_جولستانی که پس از حدود یک قرن حیات پاک، در سال ۱۳۶۵ش در تهران دار فانی را وداع گفت.
راقم این سطور از استاد طبرستانی شنیدم که بیشترین استفاده را در حکمت از محضر مرحوم جولستانی برده است و می‌فرمود: «آقای جولستانی مرد بزرگ و گمنامی بود و خودش می‌گفت که من در خصوص فلسفه از آقای شعرانی بیشتر زحمت کشیده‌ام، گرچه آقای شعرانی جامعیت بیشتری دارد و در ریاضیات و طب و... به‌خوبی کار کرده است.»
حکیم جولستانی مدت ۹ سال در #مدرسه_سپهسالار_قدیم از محضر #میرزا_مهدی_آشتیانی بهره برد و آن #حکیم_شرق در وصف شاگردش چنین مرقوم فرمود:
«جناب مستطاب شریعتمدار مروّج الأحکام، قدوة الأفاضل، عمدة المحققین، آقای شیخ علی‌محمد تویسرکانی ـ سلّمه الله تعالی ـ از افاضل طلاب و محصلین مدرسۀ مبارکۀ مرحوم محمدخان سپهسالار هستند و عمر خود را در تحصیل علوم عقلیه و نقلیه مصروف داشته و سنین متمادیه در مجلس درس این حقیر حضور به هم رسانیده‌اند و مراتب شامخه و مقامات علمیه و محاسن اخلاق ایشان بر احدی از ابناء زمان، مخفی و مستور نیست».
یکی از شاگردان حلقه درس حکمت آیت‌الله جولستانی می‌نویسد:
«ایشان در این اواخر، دوران سختی را میگذراند، بطوری که تقریبا در هر صد قدمی که بر می‌داشتند، چندین بار به کناری استراحت و تجدید نفس می‌نمودند. بدون اغراق تنها یک نماز چهار رکعتی ایشان حدود بیست دقیقه به طول می‌انجامید. ولی با این حال حتی‌الامکان نماز جماعت را بپا می‌داشت... مرحوم جولستانی شیفتگی خاصی به خاندان وحی (س) داشت و به همین جهت سالهای سال شب‌های پنجشنبه مجلس عزاداری و مرثیه خوانی داشتند، و این مجلس تا آخرین پنجشنبه یعنی یک روز قبل از رحلت ایشان برقرار بود.» گاهی #علامه_شعرانی هم در این مجلس روضه شرکت می‌کردند.
آیت‌الله طبرستانی که خود در این جلسات شب‌های جمعه شرکت می‌کرد، می‌فرمود: «مرحوم #میرزا_محمدعلی_مدرس_تبریزی، صاحب #ریحانة_الادب هم گاهی در این روضه شرکت می‌کرد. آقای #جوادی_آملی هم می‌آمد و شب‌هایی که اطعام بود، به مرحوم آقای جولستانی با مزاح می‌گفت: "آقا! امشب شب قدر است؟" یعنی اطعام هم دارید؟»
🕌 @tarikh_hawzah_tehran
📷 مدرسه سپهسالار قدیم / حجره سمت چپ: حجره دکتر احمد مهدوی دامغانی/ حجره سمت راست: حجره آیت‌الله میرزا مهدی آشتیانی
✍ دکتر احمد مهدوی دامغانی در حوالی سالهای ۲۴ تا ۲۸ در #مدرسه_سپهسالار_قدیم تحصیل می‌کردند و از جمله مهمترین اساتیدشان در این مدرسه عبارتند از #حکیم_شرق #میرزا_مهدی_آشتیانی و میرزا محمدعلی مدرس تبریزی صاحب ریحانة الادب.
ایشان در این دوره با #دکتر_مهدی_محقق، آیت‌الله سید محمدرضا علوی تهرانی و حاج آقا مهدی حائری تهرانی همدرس بودند.
🔹دکتر مهدوی دامغانی در بیان خاطراتی از آن دوره نوشته‌اند:
«عاشورای سال ١٣۶۵ق/ ١٣٢۴ش... در بامداد آن روز، برای تلاوت زیارت عاشورا که بهتر است در مکان بلندی و در زیر آسمان خوانده شود، به پشت‌بام شرقی مدرسه رفتم و در گوشۀ جنوبی آن به تلاوت عاشورا و سپس نماز و عبادت و دعای علقمه پرداختم. کارم که تمام شد، برخاستم که از پلکان پایین بروم و هنوز به پلکان نرسیده بودم، دیدم آقای خیابانی [صاحب ریحانة الادب] از حجرۀ خود بیرون تشریف آوردند، ولی عبا بر دوش ندارند. سلام عرض کردم و جملۀ معهود: عظّم الله اجورنا و اجورکم بمصابنا بالحسین علیه‌السلام، را ادا کردم و ایشان درحالی‌که اشک می‌ریختند، سلام مرا جواب و جمله را تکرار فرمودند... ایشان همچنان اشک‌ریزان، جلوی بنده ایستادند و فرمودند: تقبّل الله إن شاءالله، اسم شریف جنابعالی چیست؟ عرض کردم: اسمم احمد و نام خانوادگی‌ام مهدوی دامغانی است...
دومین حجرۀ تحتانی سمت غرب که شمال حجرۀ این حقیر بود، اختصاص به مدرس راتب مدرسه داشت که در آن سال‌ها این سمت به‌وجود محترم مرحوم آیت‌الله آقای حاج میرزا مهدی آشتیانی قدس سره مزین بود...» (📖زندگینامه و خدمات علمی و فرهنگی مرحوم میرزا محمدعلی مدرس تبریزی، صص ١٠٣ تا ١٣۶.)
🕌 @tarikh_hawzah_tehran
🗓 به مناسبت سالروز درگذشت پروفسور عبدالجواد فلاطوری
✍بیشترین دوران تحصیل پروفسور فلاطوری در #حوزه_تهران به بعد از بازگشت #حکیم_شرق #میرزا_مهدی_آشتیانی از مشهد به تهران بازمی‌گردد که میرزا عبدالجواد نیز به تهران آمد و در آخرین سالهای حیات استاد، ملازم، بلکه پرستار ایشان بود و در منزل از محضر میرزا مهدی آشتیانی بهره میبرد. او در تهران در #مدرسە_مجد سا کن شد و به تحصیل شرح منظومۀ سبزواری نزد آیت‌الله #شیخ_محمدتقی_آملی پرداخت و به مدت دو سال نیز در درس آیت‌الله سید احمد خوانساری شرکت کرد و از محضر آیت الله شاه آبادی نیز بهره برد.
ایشان بعدها به آلمان رفت و ضمن دریافت دکترای فلسفه، در دانشگاه‌های هامبورگ و کلن به تدریس پرداخت.
پروفسور فلاطوری در ۹ دی ۱۳۷۵ش در آلمان وفات کرد و پیکرش پس از انتقال به زادگاهش، در قبرستان تخت فولاد به خاک سپرده شد.
🔹دکتر مهدی محقق:
«بسی جای تاسف است که نظام علمی ما نمی‌تواند نمونه‌های علمی نسل گذشته را در برابر نسل جوان امروز قرار دهد، تا از نفَس گرم آنان شوق و ذوقی در طبقه طلبه و دانشجو به وجود آید تا دیگر فریاد وا اسفاها بلند نکنیم که هر دانشمندی که از میان ما می‌رود بگوییم او دیگر جانشینی ندارد!
خدمتی را که فلاطوری به اسلام و مسلمانان کرد در نوع خود بی نظیر بود...».
🕌 @tarikh_hawzah_tehran