🔸تکفیر یکی از وعاظ تهران به خاطر این اعتقاد: ناصرالدین شاه نایب امام زمان(عج) است! ✍ حاج سید حسن واعظ کاشانی از #وعاظ_تهران در زمان ناصرالدین شاه قاجار بود. او معتقد بود که پادشاه وقت نائب امام زمان علیه السلام است و‌ دعا برای وی واجب است. کاشانی بعد از بر این اظهار نظر هجمه‌ای علیه او راه انداخت و جمعی از #علمای_تهران او را به خاطر این باور تکفیر کردند. #صدرالعلماء او را مرتد دانست و سید محمدرضا طباطبائی سنگلجی کافرش خواند. طباطبایی می‌گفت: علمای بزرگ ما کسی را تکفیر می‌کنند اما اعیان به او لقب #سلطان_الذاکرین می‌دهند. سید حسن کاشانی در یکی از روزهای ماه رمضان که در #مسجد_امین_الدوله منبر رفت و با دلشکستگی به دفاع از عقیده خود پرداخت. او متن تأییدیه #حاج_ملاعلی_کنی و برخی علمای دیگر را که تدین و دانش او را تأیید کرده بودند روی منبر خواند. روزی دیگر روی منبر قرآنی را از زیر بغل درمی‌آورد و شهادت می‌دهد که مسلمان است. بعد وسط روضه [احتمالا جهت برانگیختن احساسات] با کوبیدن سنگی، سر خود را می‌شکند و از حال می‌رود و مردم گریه بسیاری می‌کنند. در همین روزها وقتی که کاشانی در #مسجد_مروی و بعد از نماز حاج ملاعلی کنی قصد داشت به منبر برود، ولوله‌ای بپا شد و جمعی مانع این امر شدند. حاج ملاعلی هم دستور داد واعظی که همه روزه منبر میرفته وعظ کند. 📚منبع: گزارش‌های نظمیه از محلات تهران ص۷۲۴ تا ۷۴۰ 📷تصویر: یک مجلس روضه در زمان قاجار 🕌 @tarikh_hawzah_tehran

💡حوزه امروز تهران و بحران هویت جمعی ✍ امام خمینی در آغاز نهضت به همه علما و روحانیون سراسر کشور توصیه کردند هفته‌ای یک شب دور هم جمع شوند. خودشان هم در قم با مراجع تقلید چنین جلسه‌ای داشتند. در برخی شهرها مانند آبادان جلسه هفتگی با حضور روحانیون شهر و سایر مردم عصرهای جمعه برگزار می‌شد و یک نفر هم سخنرانی می‌کرد و این جلسات تا آستانه پیروزی انقلاب ادامه داشت. در تهران آیت‌الله #سید_محمدصادق_لواسانی که خود امام جماعت مسجد بازارچه نایب‌السلطنه بود، سایر امامان جماعت برجسته و کهنسال را گرد هم می‌آورد. #شیخ_محمدتقی_فلسفی هم جلسه هفتگی ثابتی با #وعاظ_تهران داشت که محتوای منبرهای خود در حوادث روز را با هم هماهنگ می‌کردند. ائمه جماعات و وعاظ انقلابی هم صبحهای پنجشنبه جمع دیگری داشتند که هدایتگر مبارزه روحانیت و مردم بود و زمینه‌ساز #جامعه_روحانیت_مبارز در تهران شد. گاهی مجالس ترحیم بزرگی با حضور هزاران نفر در مساجد جامع و سید عزیزالله و ارک برگزار می‌شد که گاهی چندین روحانی مشهور به عنوان صاحب عزا جلوی درب مسجد می‌ایستادند. این اجتماعات کوچک و بزرگ نمایانگر هویت جمعی حوزه تهران بود و چنین انعکاسی هم در اجتماع داشت. 🔸اکنون اما چنین اجتماعاتی آنقدر کم است که اینطور احساس می‌شود که حوزه تهران، هویت جمعی‌اش را از دست داده است. کافی است به ترکیب جمعیتی یکی از اجتماعات طلاب و اساتید در #مدرسه_مروی بنگریم که به هیچ وجه نمایاننده کمیت حوزه تهران نیست. 🔹این سالهای اخیر هر از گاه عالمی بزرگ در تهران وفات می‌کند و خیلی‌ از حوزوی‌ها هم برای اولین بار نامش را می‌شنوند. بزرگانی که شاید حتی یک‌بار اجتماعی با حضور همه آنها تشکیل نشده، در حالی که هویت حوزه تهران به همین استوانه‌های علم و معنویت‌ است. 🔻#راه_حل: ⬅️ هویت حوزه، به مدرسه و کلاسش نیست؛ به اساتید آن است. استاد رکن حیاتی حوزه است؛ استاد که باشد طلبه هم هست؛ با این دو مدرسه شکل می‌گیرد. ما اما این مسیر را از مدرسه شروع می‌کنیم و بی‌طلبه و استاد می‌مانیم. اثر گذارترین مدارس قدیمی تهران، با یک استاد خوب در کنج حجره نمور بالاخانه یک مسجد شروع کرده‌اند، مثل #مدرسه_آیت‌الله_مجتهدی. 🔸امروز تهران خلأ استاد شاخص دارد که طلبه‌های مشتاق را از هر سو به طرف خود بکشد و مدرسه شکل بگیرد. در گذشته اساتید از کجا می‌آمدند؟ بسیاری از برجسته‌ترین اساتید حوزه تهران مجتهدان و حکمایی بودند که از سایر حوزه‌های مرکزی به تهران هجرت می‌کردند و با حضورشان مدارسی شکل می‌گرفت. امروز اما مهاجرت معکوس است. اساتید بزرگی را هم می‌شناسیم که در کنج خانه تنها برای یکی دو نفر تدریس می‌کنند و افتاده‌تر می‌شوند. ⬅️ من اگر جای ریاست محترم حوزه علمیه تهران بودم، حداقل سالی دو بار همه مجتهدین و علمای برجسته تهران را که دارای حوزه درسی، جلسات عمومی و مساجد اثرگذار هستند، به هر قیمتی بود دور هم جمع می‌کردم. این اجتماع، هم به حوزه تهران هویت می‌بخشد، هم پشتوانه تصمیمات بزرگ برای حوزه و روحانیت، اجتماع و حاکمیت می‌شود. آقای دکتر ایرانی ریاست #میراث_مکتوب، دورهمی ماهانه‌ای برای مفاخر فرهنگی ایران ترتیب داده است. تصاویرش دیدنی است. 🔹 این تکریم حقیقتا ارزش دانش را نزد دانش‌پژوهان بالا می‌برد. چیزی که حوزه تهران امروز به آن محتاج است! علمای تهران، امروز دچار یک رها شدگی هستند و هیچ رهاشدگی رنج‌آورتر از این نیست که گنجینه‌ای از علم و معنویت‌ در کنج خانه خود به تنهایی روزگار بگذراند. شاید یکی از دلایلی که خیلی از عالمان به فکر مهاجرت به تهران نمی‌افتند همین رهاشدگی باشد. 🕌https://eitaa.com/tarikh_hawzah_tehran