#گپ_روز
#موضوع_روز : به سربازی در دولت امام زمان علیهالسلام فکر نکن، به سرداری فکر کن!
✍ هفتهی پیش بود، با همان متانت و تواضع همیشگی آمد روبروی من ایستاد و گفت؛ اجازه هست یک سوال بپرسم؟
گفتم بله خواهش میکنم، بفرمایید بنشینید!
• تقریبا دو ماهی میشود که بعنوان « مدیر بخش تحقیق و توسعه دیجیتال» به ما اضافه شده و هر روز با تیزهوشی (بیش از هر کار دیگری) دنبال کشف قوانین الهی در یک تشکیلات انسانی است تا انتخابها و ارتباطاتش لبخند امامش را به دنبال داشته باشد، و این برای من از هر کاری ارزشمندتر است.
• نشست روبرویم و پرسید؛ افراد زیادی درخواست فعالیت جهادی در بخش دیجیتال دادهاند که هرکدامشان مهارتها و رزومههای متفاوت دارند!
شما برای من بگویید؛ اولویت در انتخاب همکاران افتخاری در بخشهای گوناگون چیست؟ مهارتشان یا علاقه و جدیتشان؟
• گفتم؛ آقاجان، شما دو دختر دسته گل باهوش دارید و همسری که در مادری واقعا کم نظیر است. دور از جانِ ایشان، به فرض محال تصور کنید همسرتان را امروز نداشتید و مجبور بودید بدون ایشان با این دو فرزند یتیم زندگی بگذرانید.
اگر قرار بود همسری را به این زندگی دعوت کنید، اولویت در معیارهای انتخابتان برای این همسر چه بود؟
بیدرنگ پاسخ داد؛ دخترانم!
کسی که آن دو را مادرانه بفهمد، مادرانه دوست بدارد، مادرانه مادری کند.. نه از سر وظیفه! که هر چه برای آنها مادرتر باشد؛ برای من نیز ناخودآگاه عزیزتر خواهد بود.
✘ گفتم تمام فرزندان امام، در زمان غیبت، ایتام آل محمد صلوات الله علیهم هستند، که پدر بالای سرشان نیست!
در این تشکیلات کسی مدیر موفقتری خواهد بود که برای ایتام امام دلسوزتر، مهربانتر، پدرتر، و برای رساندنشان به آغوش امام، و برای رشدشان و اثرگذاریشان در خیمهی امام صبورتر باشد!
• گاهی کسی در مهارت و علم در رتبه پایینتری است، اما جدیت و دغدغهاش حاکی از عشق و بیتابی اوست! یقین بدان که او در مقایسه با کسی که در مهارت و علم یک نخبهی کمنظیر است، اما در دغدغه و جدیت هنوز عقبتر است، حمایت بیشتری از غیب دریافت خواهد کرد و تاثیری که او برجای خواهد گذاشت بسیار بیشتر از متخصصانی است که هنوز عاشق نشدهاند!
✘ گفتم : در دولت کریمه، «خود انسان» ها محورند برای اجتماع،
رشد انسانی شان است که علت هر تشکیلاتی است، و کار و معاش فقط بهانهای برای اجتماعات خواهد بود درست برخلاف امروز...
※ سعی کنید با همین نگاه مدیریت کنید؛
اگر نتیجه مدیریت شما رشد خودتان و زیر مجموعهتان #باهم در جهت آمادگی روحی برای حضور در دولت کریمه بود؛ که برندهاید! حتی اگر خروجیهایتان ضعیف باشد، که محال است یک جمعِ در حال رشد موفق به اثرگذاری نشود.
در غیر اینصورت نه تنها به خروجی موفقی نمیرسید که اصل سرمایه را هم از دست دادهاید...
• با رضایت نگاهم کرد و با اندکی مکث تشکر کرد و حال من از حال خوبش، خوب شد...
چقدر این دولت کریمه شوق دارد رسیدنش!
باید با قوانین حاکم بر آن آشنا شد و خود را برای سرداری در این حکومت آماده کرد!
حکومتی که محورش روح الهی انسانهاست، نه معاش حیوانی و گیاهیشان.
🚩 {ترک گناه1} 🏴
💎بنـــامـ خــــداے یــــوســـــف💎 💎رمـــــان جذاب و نیمہ واقعے 💎 #حرمت_عشق 💞 قسمت ۴۲ چقدر شرمند
💎بنـــامـ خــــداے یــــوســـــف💎
💎رمـــــان جذاب و نیمہ واقعے
💎 #حرمت_عشق
💞 قسمت ۴۳
علی_ تو ابرا سیر میکنی باجناق..
لبخند محجوبی زد. و محکمتر دست داد.
ریحانه بود.و یک دنیا آرزو و رویا. یوسفش را میدید که چگونه عذرخواهی میکند. ادب میکند. شرم میکند. تشکر میکند. روز به روز به #انتخابش مصمم تر میشد..
یوسف از همه خداحافظی کرده بود،حال نوبت به دلدارش رسیده بود.دستش را روی سینه اش گذاشت.
#نگاهش را به گلهای ریز چادر لیلایش گره زد. و نگاه ریحانه به گوشه کت یوسفش قلاب شده بود.
ریحانه_ بابت انگشتر خیلی قشنگی که خریدید تشکر.
_اختیاردارین. قابلتونو نداره. فعلا بااجازتون..
بیشتر از این نمیتوانست حرف بزند. میترسید،نکند حرفی، حرکتی، که زخمی کند حرمت دلبرش را.
سریع از در بیرون آمد..وارد حیاط شد. چند پله ای که اول در حیاط بود را ندید.تعادلش را به هم زد. خوب شد، زمین نخورد.!خدا رحم کرد...!!
ریحانه و بقیه این صحنه را دیدند..به محض بیرون رفتن یوسف، صدای خنده همه شان بلند شد.
یوسف به راهرو ورودی خانه آقابزرگ که رسید..بشکن میزد و مداحی میکرد.
تا رسیدن به خانه،..
سوت میزد و آواز میخواند.کوروش خان هر از گاهی نگاهی به پسرش میکرد. لبخند میزد.
ماشین را پارک کرد...
به محض پیاده شدن سراغ مادرش رفت. #دست_مادرش را بوسید. و حسابی تشکر کرد.بسمت پدرش رفت، #دست_پدر راهم بوسید. به او قول داد که سربلندش میکند.
رضایت و خوشحالی اش...
در حرکات و چهره اش داد میزد.وارد اتاقش شد.لباسهایش را عوض کرد. وقت تشکر بود از #معبودش...وقت سپاسگزاری بود از محبوبش. هرچه فکر میکرد یادش نمی آمد وضو دارد یا نه..! وضو گرفت.سراسر نور و آرامش.
تا اذان صبح نماز خواند..قرآن خواند..ذکر گفت..سر را به سجده گذاشت. گریه هایش از سر ذوق بود.
« الحمدلله..الحمدلله.. الحمدلله..خدایا شکرت..شکرت خداااا.. شکرت.
ریحانه بود و پرواز خیالاتش..ریحانه بود و اتاقش.حالا او میترسید. نکند محرمش نشده پشیمان شود.نکند پشیمانش کنند.
نکند...نکند..نگاهش به انگشتر عقیق دستش افتاد.
_اخه تو از کجا میدونستی من عاشق انگشتر عقیقم؟
این جمله را میگفت..
پشت سر هم. با لبخند. باگریه.باهمان لباسهایی که برتن داشت. سجاده را باز کرد.وضو داشت. #همیشه وضو داشت. سجده کرد. سجده ای طولانی..گریه کرد.. نجوا کرد.عاشقانه.باخلوص.باخدا..
«خدایا من چکار کردم اخه برات..!؟ این بنده خوبتو میدی به من که چی بشه خدایا نکنه لیاقتش رو نداشته باشم..؟! خداجونم میترسم بهش فکر کنم.. خدایا هنوز نامحرمه..خودت کمکم کن.. خدایا شکرت که جور شده تا حالا.. از اینجا به بعدش رو خودت درستش کن..امین یارب العالمین..»
خواند نماز شب. یازده رکعتی که سراسر شور بود و توجه و حضور..سر را که از سجده بلند کرد. اذان صبح میگفتند..
💚هیچکسی نفهمید.که هر دو بنده های خوب خدا #باهم تا اذان صبح بیدار بودند و به ذکر و مناجات و نماز مشغول بودند. و چه نشانه ای بهتر از این...؟!
یوسف پیامکی به علی زد.
_سلام باجناق خفن...به خانمت بگو،.. به عیال بگن.. ساعت ٨صبح میام دنبالشون بریم آزمایشگاه...خودت و خانمت هم بیاین... ارادات خاصه
آزمایشگاه خلوت بود...
ادامه دارد...
✨✨💚💚💚✨✨
✍نام نویسنده؛ بانو خادمـ کوےیار
💚✨💚✨✨✨💚✨💚💚