حتماً ببینید 😁😂 👈 ببینید یاد چی و کی در این روزها می‌افتید؟! از این به بعد هر کی رو بگیرن، داستان همینه! #حمید_کثیری 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/2151219200Cf6cb8914a4

#توییت آقای تحلیلگر ۴۰ سال مریم رجوی و رضا پهلوی دست و پا زدند، دست آخر آمریکا نازنین بنیادی را برد سازمان ملل ... مشاهده توییت ✅ لینک صفحات ما در شبکه های اجتماعی http://zil.ink/mr.tahlilgar @mrtahlilgar1

مولوی عبدالحمید «هدف نهایی» شورش های 1401 را فاش کرد از همان ابتدا که به بهانه مرگ مهسا امینی آشوب های پراکنده در کشور شروع شد، مشخص بود که برخلاف توهمات فانتزی ضدانقلاب «براندازی جمهوری اسلامی» یک شوخی است. زیرا هرکس اندکی با مفهوم «انقلاب» آشنا بود می دانست که با یک انقلاب مواجه نیستیم بلکه شورش های بی سری در جریان است که با کمک رسانه های خارجی و پشتوانه مالی برخی کشورهای همسایه درصدد هدف دیگری است: «تضعیف جمهوری اسلامی ایران» واقعیت این است که تمام هدف دشمن از ابتدای این نا آرامی ها، تلاش حداکثری برای ناآرامی در کشور و فعال کردن انواع گسل های قومی، مذهبی و اجتماعی بود تا در نهایت حاکمیت جمهوری اسلامی ایران را ضعیف کند تا در اثر آن بتواند پای نهادها و سازمان های خارجی را به داخل کشور باز کند. درست شبیه آنچه که غربی ها بارها در کشورهای ضعیف و ویران شده امتحان کرده اند و با تحمیل دخالت های سازمان ملل و سایر نهادهای خارجی به آن کشورها به اسم «نظارت»، استقلال آن کشورها را هدف گرفته و جای پای خود در این کشورها را تثبیت کردند. برای فهم عمق فاجعه و اینکه تاکنون سازمان ملل به اسم نظارت، در کدام کشورها کشورها دخالت کرده یک بار با دقت به اسم این کشورها دقت کنید: «افغانستان، آلبانی، آفریقای مرکزی، اریتره، کوزوو، جزایر سلیمان ـ سورینام، جامائیکا،  کنیا، آنگولا، بنگلادش، بنین، بورکنیافاسو ـ کامبوج، چاد، کنگو، جیبوتی، تیمور شرقی، السالوادور، گینه، اتیوپی، فیجی، گابن، گامبیا، گواتمالا، مالاوی، مالی، موزامبیک، نامیبیا، نپال، پاناما، رومانی ـ رواندا، سیرالئون، مقدونیه، توگو، اوگاندا، تانزانیا، زامبیا، زیمباوه و...» ترکیب این اسامی به اندازه کافی گویاست و احتمالا شما هم بعد از مرور این اسامی، برای اولین بار با اسم برخی از این کشورها آشنا شده اید! کشورهای ضعیفی که هیچ وزنی در جهان ندارند و به میدانی برای دخالت و جولان دادن ابرقدرتها تبدیل شده اند. کشورهایی که بسیاری از آنها حتی توان برگزاری یک انتخابات ساده را هم ندارند و برای چنین کاری نیز باید سایه یک قدرت خارجی یا نهاد به اصطلاح بین المللی مثل سازمان ملل بالای سرشان باشد تا آن کار را انجام دهند. این دقیقا همان سناریویی است که از ابتدا برای جمهوری اسلامی ایران نوشته شده است. تضعیف ایران و گسترش ناآرامی ها تا جایی که برای یک انتخابات نیز به سبک آنگولا و کامبوج و کنگو و بورکینافاسو نهادهای خارجی در کشور دخالت کنند. حالا به این بخش از سخنان مولوی عبدالحمید در نمازجمعه روز 13 آبان در زاهدان دقت کنید: «با حضور ناظران بین المللی یک رفراندوم بگذارید و نتیجه آن را بپذیرید.» جناب مولوی عبدالحمید! بگذارید باور نکنیم که شما دغدغه رفراندوم و صندوق رای دارید! شما حتی نمی گذارید زنان در نمازجمعه ای که خودتان خطبه می خوانید حاضر شوند! مساله، مساله دیگری است. قرار است جمهوری اسلامی ایران آنقدر ضعیف شود که پای خارجی برای دخالت در کشور باز شود. یعنی  قرار است کشوری که امروز یک ابرقدرت منطقه ای است و بسیاری از معادلات جهان را حتی در جنگ روسیه و اوکراین تغییر میدهد تا جایی ضعیف شود که پای نهادهای خارجی برای دخالت در آن باز شود اما این هم رویایی بیش نیست. باور کنید که «ایران قوی» و مستقل حتی برای شما و همه شهروندان اهل سنت نیز بهتر است. کمااینکه در همه این سالها که حتی مردم اهل سنت عراق و افغانستان و سوریه قتل عام شدند، این جمهوری اسلامی ایران قوی و مقتدر بود که امنیت شیعه و سنی را توانست با هم حفظ کند. همه در یک کشتی نشسته ایم، آن را خودمان سوراخ نکنیم... امیر حسین ثابتی

🔺‏سعید حجاریان گفته «تا وقتی که امکان مرزبندی با شرق‌پرستی و جنگ‌طلبی حاکمیت نباشد، من با کشتار، تحریم، جنگ و تجزیه ایران مرزبندی نمی‌کنم»... یعنی تا زمانی که ایران -در داخل و خارج- تا کمر برای آمریکا خم نشود، ما اصلاح‌طلبان کنار تروریست‌ها، تحریم کنندگان و تجزیه‌طلبان خواهیم ایستاد! #اصلاح_طالبان

🔻فریادهایی در ستایشِ برهنگی: برای «لذّتِ بدن‌نمایی»! 🖋 مهدی جمشیدی ۱- فلسفۀ زندگی، «لذّت» نیست انگاره‌ای که حامی «برهنگی» است، از اصالت «لذّت» استقبال می‌کند و بر آن تکیه دارد. در اصالت لذّت، زندگی انسان به اندازه‌ای مطلوب است که خوشایند باشد و خوشایندی نیز چیزی جز «لذّت» نیست. زندگی، برای لذّت است و لذّت، «هرچه بیشتر» باشد، بهتر است. ازاین‌رو، انسان، زندگیِ اجتماعی را برمی‌گزیند تا در سایۀ آن، خوشی‌ها و لذّت‌های بیشتری نصیبش شود. در این نگاه، هیچ سخنی دربارۀ «کمال» و «انسانیّت» و «ارزش» و «سعادت» و «معنویّت» در میان نیست؛ چراکه همۀ این امور، «توهم‌ها» و «شبه‌واقعیّت‌ها»یی هستند که در برابر «لذّتِ حداکثری»، مانع‌تراشی می‌کنند. تنها قیدی که پیش روی لذّت من است، لذّت دیگران است؛ یعنی لذّت من تا آنجا محترم و منطقی است که لذّت دیگران را نخراشد. بیش از این، هیچ معیار و قاعده‌ای وجود ندارد که بخواهد انسان را به سمت‌سوی خاصی «هدایت» کند، بلکه این «شهوت» و «میل» و «خواستۀ» خودِ فرد است که باید مبنا و اساس قرار بگیرد و فرمان بدهد. ۲- بدن، همۀ «وجودِ من» نیست برهنگی، امری معطوف به بدن است و معتقدان به برهنگی، بدن را می‌ستایند و تنها به بدن می‌اندیشند. بدن رد این نگاه، همه‌چیز است و انسان جز بدن، هیچ نیست و اگر هم واقعیّت دیگری در میان باشد، این بدن است که اصالت دارد و باید به آن پرداخت و غیربدن را به حاشیه راند. انسان، مساوی است با بدن و تمام مناسبات اجتماعی نیز بدن تکیه دارند. از طرف دیگر، چون بدن، متعلّق به من است و تنها من می‌توانم دربارۀ آن تصمیم بگیرم، می‌توان رهاسازی بدن و برهنگی را انتخاب کنم. نفیِ غیربدن، یا فروکاهیدن آن، بر تحقیر روح و بُعد معنوی انسان را این رویکرد دلالت دارد؛ چنان‌که بدن، فصل مشترک میان انسان و حیوان و انسان از جهت بدنی، همان حیوان است. آنچه که موجب تمایز، بلکه برتری انسان بر حیوان می‌شود همان شرافت روحی و لایۀ معنوی و قدسیِ وجود انسان است. تمدّن غربی از هر جهت، یک تمدّن بدن‌محور و بدن‌اندیشه است و این واقعیّت، ریشه در جهان‌بینیِ مادّی آن دارد؛ در متن این نگرش، معنا و معنویّت و امور قدسی، خیالات شخصی و بی‌پایه هستند که در بهترین حالت، دردها و خلاء‌های درونی انسان را تسکین می‌دهند، بی‌آن‌که هیچ بهره‌ای از حقیقت برده باشند. ۳- جامعۀ برهنه، «عفیف» نیست فلسفۀ «پوشش»، حفظ «عفت» است و بدون پوشش، عفت و پاکدامنی و حیا و اخلاق به تاراج خواهد رفت. آنان که میان پوشش و عفاف، فاصله می‌افکنند و پوشش را «لازمۀ عفاف» قلمداد نمی‌کنند، می‌دانند که میان این دو، «پیوستگی قهری» و «ارتباط تکوینی» وجود دارد و جامعۀ برهنه، هرگز طعم عفاف را نخواهد چشید؛ چنان‌که تمدّن غربی از آن هنگام که مسیر برهنگی را در پیش گرفت، در چالۀ «فحشا» و «هرزگی» و «فساد اخلاقی» فرو افتاد و تباه شد. پوشش، همچون «پوسته»‌ای است که از «هستۀ» عفاف، حفاظت می‌کند. اگر این پوسته شکافته شود، هسته نیز در امان نخواهد ماند. هیچ راه و روش دیگری برای عفاف و پاکدامنی اجتماعی، نمی‌تواند جایگزین پوشش شود و خلاء آن را برطرف سازد. بنابراین، عبور از حجاب، پایان عفاف و درنوردیدن مرزهای اخلاق و ارزش‌های عالی است. ۴- برهنگی، برآمده از «میل جامعه» نیست جامعۀ ایران چه در دورۀ پیشااسلام و چه در دورۀ پسااسلام، هیچ‌گاه به سوی برهنگی حرکت نکرده و برهنگی را ارزش قلمداد نکرده است. در هیچ نقطه‌ای از تاریخ ایران، نمی‌توان رد پایی از برهنگی یافت و بر اساس آن ادّعا کرد که پوشش، پیشنهاد اسلام به زنان ایرانی بوده است. زنان ایرانی حتّی در دورۀ پیشااسلام نیز مایل به برهنگی و خونمایی و بدن‌محوری نبودند و جامعه را به طرف بی‌اخلاقی و پرده‌دری و هرزگی سوق ندادند. ازاین‌رو، باید گرایش به پوشش را جزو «تمایلات عمیقِ تاریخیِ جامعۀ ایران» دانست. بااین‌حال، در دورۀ تاریخی اخیر در اثر تماس فرهنگی با غربِ متجدِّد و حاکمیّت تجدّد آمرانۀ رضاخانی، جامعۀ ایران گرفتار «تکانه‌های فرهنگی» شد و برهنگی در لایه‌های از جامعه نفوذ یافت. پس برهنگی، امری «وارداتی» و «بیگانه» است. البتّه حتّی غرب نیز در دورۀ تجدّد به برهنگی رو آورد و آن را توجیه نظری کرد، وگرنه در دورۀ پیشاتجدّد، این‌گونه نبود که برهنگی در غرب، رسم رایج و عمومی باشد. آنچه که امروز در غرب مشاهده می‌کنیم، حاکی از تحوّلات چند سدۀ اخیر است و نمی‌تواند گویای تمام تاریخ غرب باشد. @sedgh_mahdijamshidi

یکی از بهترین روش در پاسخ همین است، فرض غلطِ طرف روبپذیری و بگی باشه ۴ تا سرباز داره ولی با همین ۴ تا میشه این کار بکنی. چون اگر بخوای فرض طرفو کلا باطل کنی هم زمان زیادی لازمه هم طرفداران اون قبول نمیکنند. این روش یاد بگیریم.

روایتی از ارتقای قدرت سامانه باور 373/ چگونه به توانایی کشف همزمان 300 هدف در فاصله 450 کیلومتری رسیدیم؟ https://www.farsnews.ir/news/14010815000494/%D8%B1%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%AA%DB%8C-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D8%B1%D8%AA%D9%82%D8%A7%DB%8C-%D9%82%D8%AF%D8%B1%D8%AA-%D8%B3%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%A8%D8%A7%D9%88%D8%B1-33-%DA%86%DA%AF%D9%88%D9%86%D9%87-%D8%A8%D9%87-%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%DA%A9%D8%B4%D9%81-%D9%87%D9%85%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86-300

. ♻️ درس نخست وزیر جدید عراق به آقای رییسی! 🔰 محمد شیاع السودانی، نخست وزیر  جدید عراق مصطفی الکاظمی نخست وزیر سابق و همه وزرای او را بازنشسته کرد. پیش از این نیز السودانی همه انتصاب‌های دولت سابق را بعد از انتخابات اخیر، در پست‌های دولتی از مدیران کل به بالا را لغو کرده بود. اگر رییس جمهور محترم ایران نیز در آغاز ریاست جمهوری خود، همانند نخست وزیر جدید عراق، رؤسا غربگرای دانشگاه‌ها، معاونین، وزرا و مدیران حسن روحانی را عزل یا بازنشسته کرده بود، امروز در برخی وزارتخانه‌ها و دانشگاه‌ها شاهد ناراضی‌تراشی نبودیم. اگر در دولت آقای رییسی نسبت به عزل مدیران دولت روحانی به فوربت اقدام و بجای آنان، مدیران انقلابی و کارآمد و جهادی انتصاب شده بودند، شاید این روزها کف خیابان بهانه‌ای برای دهان #اغتشاشگران نداشتیم. نخست وزیر عراق به خوبی می‌داند که عوامل دولت سابق، در دولتش کارشکنی می‌کنند برای همین همه را بازنشسته کرد. رئیس جمهور محترم ما با اینکه یقین دارد که مدیران غربگرا و بی‌اعتقاد به مبانی دولت جدید، سرمایه مخالفان و معاندان جمهوری اسلامی ایران هستند و به کشور خیانت می‌کنند، برخلاف توقعی که افکار عمومی از ایشان داشت، همچنان در برخی وزراتخانه‌ها اقدام به تغییر نکرد. حتی هنوز دبیر سه #شورای_عالی مهم کشور، «امنیت ملی، فضای مجازی و انقلاب فرهنگی» در دست همکاران همفکر و همسو با حسن روحانی است! سه دبیرخانه‌ای که اغتشاشات اخیر محصول بی‌تدبیری و ترک فعل در حوزه کاری آنهاست. آیا وقتی الکاظمی در عراق بازنشسته شده، درست است در ایران حامی الکاظمی و مدیر مورد اعتماد حسن روحانی، همچنان دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران باشد! 🔺کانال حمید رسایی در ایتا را دنبال کنید🔻 eitaa.com/joinchat/389677056C798a6dc5a1 eitaa.com/joinchat/389677056C798a6dc5a1

بنا به تازه ترین آمارها هم اکنون نزدیک به 41 میلیون نفر از مردم آمریکا در فقر مطلق زندگی می کنند. 94 میلیون آمریکایی اکنون شامل نیروی کار نمی شوند و بیش از 43 میلیون نفر کوپن غذایی دریافت می کنند. «برنی سندرز» سناتور ایالت ورمونت آمریکا: "فقر در آمریکا نباید با حکم اعدام مساوی باشد" https://www.farsnews.ir/news/14001025000821/ #مگر آنها دارای اقتصادهای پیشرفته و ثروتهای هنگفت نیستند؟! #چرا کسی از آنها سوال نمیکند منابعشان را در کجا هزینه میکنند؟!