eitaa logo
تذكرة المتقين
199 دنبال‌کننده
2.3هزار عکس
947 ویدیو
14 فایل
نشر معارف دین ارتباط با ادمین @Hassanshojaei6774
مشاهده در ایتا
دانلود
✅استاد فاطمی نیا (ره): 🔻خدا چند گناه را به سختي مي بخشد كه يكي از آنها آبرو بردن است. 🔹حدیثی از امام باقر(علیه السلام) است که حضرت می‌فرمایند : 🔻کسی که از ریختن آبرو و حیثیت مردم چشم‌پوشی کرده و آبروی آن‌ها را نریزد، خداوند در روز قیامت از گناهان او صرف‌نظر خواهد كرد. 🔻روایت داریم که می‌فرماید اغلب جهنمی‌ها، جهنمی زبان هستند! فکر نکنید همه شراب می‌خورند و از دیوار مردم بالا می‌روند. یک مشت مؤمن مقدس را می‌آورند جهنم به سبب اينكه آبرو مي برده اند! 🔻اسلام می‌خواهد آبروی فرد حفظ شود. 🔹پسر يكي ازعلماي بزرگ تعريف ميكرد روزي به پدرم گفتم: "شما كه درياي علم هستي، اگر بنا باشد يك نصيحت كني ، چيست؟" 🔹مي گفت پدرم سرش را مدتي پايين انداخت و فرمود: 🔻"آبروي كسي را نبر!" عزيز من اسلام ميخواهد آبروي افراد حفظ شود! 🔻اين گناه آبرو بردن انقدر نحس است كه صاحبان آن گاهي موفق به توبه نميشوند! 🔻انقدر راحت آبروي ديگران را نبريم! 🔻در روايت آمده است اغلب جهنميان به خاطر زبانشان جهنمي شده اند! گاهي عده اي در صفوف نماز جماعت و هيات ها آبروي افراد را ميبرند! پناه ميبريم به خدا https://eitaa.com/tazkeratolmottaghin6774
همسر شهید مطهری: یک بار برای دیدن دخترم به اصفهان رفته بودم. وقتی به تهران آمدم،نزدیک های سحر به خانه رسیدم. وقتی وارد خانه شدم،بچه ها همه خواب بودند،ولی آقا بیدار بود. چای و میوه و شیرینی آماده بود و منتظر بودند. بعد از احوال پرسی با تأثر به من گفتند:می ترسیدم یک وقت نباشم، شما از سفر بیایید و کسی نباشد که به استقبالتان بیاید. https://eitaa.com/tazkeratolmottaghin6774
🍃این زخم فرق می کند! شعیب بن عبدالرحمن خزاعی می‌گوید: بعد از حماسه عاشورا، مردان قبیله بنی اسد – هنگامی که خواستند جسد مطهر حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام را دفن کنند – بر دوش آن حضرت، اثر زخمی یافتند که کاملاً از جراحت‌های جنگی متفاوت بود. زخم کهنه‌ای بود که هیچ شباهتی به زخم‌های روز عاشورا نداشت. از امام سجاد علیه‌السلام در این مورد سؤال کردند. آن حضرت در پاسخ فرمود: هذا مِمّا كانَ يَنْقُلُ الْجِرابَ عَلى ظَهْرِهِ اِلى مَنازِلِ الأرامِلِ وَ الْيَتامى وَ الْمَساكينِ. این زخم بر اثر حمل کیسه‌های غذا و به دوش کشیدن هیزم به خانه‌های بیوه‌زنان و یتیمان است. مناقب ج ۴ ص ۶۶ https://eitaa.com/tazkeratolmottaghin6774
یکی از اذکار توصیه شده در روایات، ذکر سُبْحَانَ اللَّهِ وَ بِحَمْدِهِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْعَظِيم‏ است. مثلا امام صادق علیه السلام فرمودند: مَنْ قَالَ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ بِحَمْدِهِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْعَظِيمِ ثَلَاثِينَ مَرَّةً اسْتَقْبَلَ الْغِنَى وَ اسْتَدْبَرَ الْفَقْرَ وَ قَرَعَ بَابَ الْجَنَّةِ. یعنی: هر كه سى بار گويد سبحان اللَّه و بحمده سبحان اللَّه العظيم و بحمده رو بتوانگرى كرده و پشت به فقر داده و در بهشت را كوبيده. 📚 الأمالي( للصدوق)، النص، ص: 281 https://eitaa.com/tazkeratolmottaghin6774
: 💠 بررسی اعتبار روضه کافی: 🔹 برخی معتقدند بین کافی و بقیه مجلدات آن تفاوت وجود دارد و روضه به قوّت آنها نیست. نسبت به سایر مجلّدات تواتر قطعی در همه نسل‌ها و زمان‌ها وجود دارد که آنها جزء کافی و از هستند. اما نسبت به کتاب روضه دغدغه وجود دارد و اینکه بتوان از راه تواتر جزم پیدا کرد جزء کافی است، مقداری محل تأمل و اشکال است. حتی برخی از بزرگان روضه کافی را به ابن ادریس نسبت داده‌اند، که البته غیر مقبول است. 🔸 به نظر ما هر چند روایات روضه کافی همه جا به قوت روایات اصول و فروع کافی نیستند. اما در عین حال بزرگانی از علمای سابق شهادت داده‌اند که این کتاب جزء کافی است، شهادت آنها هم برای سایر فقها معتبر است. پس از طرفی حجّت وجود دارد که این روایت جزء کافی است و از طرف دیگر حجّت وجود داد آنچه در کافی است اعتبار دارد؛ چون کلینی شهادت به صحت روایات کافی داده است و در کلام قدما به معنای لغوی استعمال می‌شود، یعنی «ما صدر من المعصوم ع لبیان الحکم الواقعی». بنابراین ضمّ این دو حجّت باعث می‌شود بتوان اعتبار روایات موجود در روضه کافی را همچون بقیه مجلدات آن اثبات کرد. 📚 برگرفته از فرمایشات استاد آیت الله (دام ظله) در درس خارج فقه 1396 https://eitaa.com/tazkeratolmottaghin6774
💠 محاسبه‌ی اعمال ✅حضرت آیت‌الله خوشوقت رضوان الله تعالی علیه: 🔹س : درباره محاسبه‌ی اعمال و نحوه‌ی این محاسبه توضیح بفرمایید. 🔸ج: این است که انسان شب که می‌خواهد از کار کنار بکشد و بخوابد، ببیند صبح تا حالا چه کرده است؟ یک حساب اجمالی از کارهایی که با چشم، گوش، زبان، دست و پا انجام داده است، بکند و ببیند در آن گناه بوده است یا نه؟ 🔸 اگر است، استغفار کند و تصمیم بگیرد که فردا دیگر انجام ندهد؛ و اگر گناهی نیست، سپاسگزاری کند و فردا ادامه دهد. امّا مهم‌تر از محاسبه است. چون اگر مراقبه نباشد، حرام از دست آدم در می‌رود. ولی مراقبه نمی‌گذارد. 🆔https://eitaa.com/tazkeratolmottaghin6774
قال امیرالمومنین (علیه‌السلام): عِنْدَ تَنَاهِي الشَّدَائِدِ يَكُونُ تَوَقُّعُ الْفَرَجِ هنگام به اوج رسیدن سختی‌ها، امید گشایش می‌رود. تصنیف غرر / حدیث ۱۷۶۹ https://eitaa.com/tazkeratolmottaghin6774
در این دو وقت مواظب کودکان باشیم 🛑عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: إِنَّ إِبْلِيسَ عَلَيْهِ لَعَائِنُ اَللَّهِ يَبُثُّ جُنُودَ اَللَّيْلِ مِنْ حَيْثُ تَغِيبُ اَلشَّمْسُ وَ تَطْلُعُ فَأَكْثِرُوا ذِكْرَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِي هَاتَيْنِ اَلسَّاعَتَيْنِ وَ تَعَوَّذُوا بِاللَّهِ مِنْ شَرِّ إِبْلِيسَ وَ جُنُودِهِ وَ عَوِّذُوا صِغَارَكُمْ فِي تِلْكَ اَلسَّاعَتَيْنِ فَإِنَّهُمَا سَاعَتَا غَفْلَةٍ . 🔰حضرت باقر عليه السلام فرمود: همانا ابليس - كه لعنت‌هاى خداوند بر او باد - لشكرهاى شبانۀ خود را از آنجا كه خورشيد غروب كند(غروب آفتاب) و از آنجا كه برآيد (طلوع آفتاب) پراكنده كند پس در اين دو ساعت(غروب و طلوع آفتاب) بسيار ذكر خدا گوئيد، و از شر ابليس و لشكريانش بخدا پناه بريد(گفتن اعوذ بالله من الشیطان الرجیم) و 👈خردسالان خود را در اين دو ساعت بخدا بسپاريد زيرا كه اين دو ساعت، ساعت‌هاى غفلت است (كه مردمان در اين دو ساعت از ياد خدا بيرون روند). 📚الکافي  ج۲ ص۵۲۲   https://eitaa.com/tazkeratolmottaghin6774
. | 📖 | ⪼ آشـیانـه‌اے بـراے آرامـش! 🪶 پیمان زناشویی، ورود به مرحله‌ای از زندگی است که بسیاری از کمالات و استعدادهای انسان در آن شکوفا می‌شود. بدین رو همچنان‌که اصل آن پسندیده و لازم است، پاسداری از نهاد خانواده نیز مقدس است. آنچه نهاد خانواده را قوام می‌بخشد، محبت بی‌شائبه است؛ بلکه زندگی بدون محبت، رنج‌آور و نافرجام است. پس بر مرد و زن است که پیوسته بر مهر و مودت یکدیگر بیفزایند. (ﷺ) می‌فرماید: «این سخن مرد به همسرش که "دوستت دارم" هرگز از دل او بیرون نمی‌رود.» «قَولُ الرَّجُلِ للمرأةِ: إنّی اُحِبُّكِ، لا یَذهَبُ مِن قَلبِها أبداً. ◌ میزان‌الحكمه، ج۵، ص۹۸ ₪ علاوه بر اظهار محبت به یکدیگر، کوشش برای رفاه خانه و خانواده نیز پایه‌های زندگی مشترک را استوارتر می‌کند؛ چنانکه می‌فرماید: «خداوند از آن کس خشنودتر است که خانواده خود را بیشتر در رفاه و نعمت قرار دهد.» «إنَّ أرضاكُم عِندَ اللّهِ أسبَغُكُم عَلی عِیالِهِ.» ◌ میزان‌الحكمه، ج۵ ص۱۰۶ ⁜ در سخنی دیگر فرموده‌اند: «محبوب‌ترین شما کسی است که برای خانواده خود، سودمندتر است.» ، کسی را که برای تأمین معاش خانواده‌اش می‌کوشد، همچون مجاهد در راه خدا می‌داند. «مَن طَلَبَ هذا الرِّزقَ مِن حِلِّهِ لِیَعودَ بهِ عَلی نفسِهِ و عِیالِهِ كانَ كالمُجاهِدِ فی سبیلِ اللّهِ عزّ و جلّ؛» ◌ میزان‌الحكمه، ج۴، ص۲۰۹ 🗯...ازدواج خود یکی از عوامل موفقیت در زندگی اجتماعی و بهبود وضعیت اقتصادی است؛ از رسول خدا نقل شده است: «هر کس برای دوری از گناه و حرام، ازدواج کند، بر خدا است که او را یاری رساند.» «حَقٌّ عَلَی اللّهِ عَونُ مَن نَكَحَ اِلتِماسَ العَفافِ عَمّا حَرَّمَ اللّه.» ◌ میزان‌الحكمه، ج۵ ص۸۴ 📚 زندگی و بندگی، رضا بابایی، ص۳۲ https://eitaa.com/tazkeratolmottaghin6774
💠 زهد علی علیه السلام 🔹 الْأَصْبَغُ بْنُ نُبَاتَةَ قَالَ عَلِيٌّ (ع‏): 🔸 دَخَلتُ بِلادَکُم بِاَشمالي هذِهِ وَ رِحلَتي وَ راحِلَتي ها هِي فَاِن اَنَا خَرَجتُ مِن بِلادِکُم بِغَيرِ ما دَخَلتُ فَاَنَا مِنَ الخائِنينَ. 🔹 اصبغ بن نباته نقل می‌کند که امیر‌المؤمنین (ع) فرمودند: 🔸 ای مردم، آن روز که به شهر شما آمدم، با خود سه چیز از دنیا به همراه آوردم؛ اين «لباس و پوششی که دارم» و این «توشه و کوله باری که دارم» و این «مرکب سواری که دارم» اینها به همراه من بودند. 🔹 روزی که خواستم از شهر شما بروم، اگر دیدید بيشتر از آن چه داشتم با خود بردم پس بدانید من از خيانت کارانم. 📚 (بحار الانوار، ج۴۰، ص۳۲۵) https://eitaa.com/tazkeratolmottaghin6774
💠 آیا می‌دانستید صدای خوب و خوش آهنگِ شخصی سبب شده با تصرف و عنایت امیر‌المؤمنین (ع) حافظ کل قرآن شود؟ اگر استعدادی که داریم خرج دین کنیم گاهی عنایتی می‌شود که با عالم معاوضه نمی‌شود 🔹 رُوِیَ عَنْ سَعْدٍ الْخَفَّافِ عَنْ زَاذَانَ أَبِی عَمْرٍو قُلْتُ لَهُ: 🔸 یَا زَاذَانُ إِنَّکَ لَتَقْرَأُ الْقُرْآنَ فَتُحْسِنُ قِرَاءَتَهُ فَعَلَی مَنْ قَرَأْتَ؟ 🔹 قَالَ فَتَبَسَّمَ ثُمَّ قَالَ إِنَّ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ مَرَّ بِی وَ أَنَا أُنْشِدُ الشِّعْرَ وَ کَانَ لِی خُلُقٌ حَسَنٌ فَأَعْجَبَهُ صَوْتِی فَقَالَ یَا زَاذَانُ فَهَلَّا بِالْقُرْآنِ قُلْتُ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ وَ کَیْفَ لِی بِالْقُرْآنِ فَوَ اللَّهِ مَا أَقْرَأُ مِنْهُ إِلَّا بِقَدْرِ مَا أُصَلِّی بِهِ؟ 🔸 قَالَ فَادْنُ مِنِّی فَدَنَوْتُ مِنْهُ فَتَکَلَّمَ فِی أُذُنِی بِکَلَامٍ مَا عَرَفْتُهُ وَ لَا عَلِمْتُ مَا یَقُولُ ثُمَّ قَالَ افْتَحْ فَاکَ فَتَفَلَ فِی فِیَّ فَوَ اللَّهِ مَا زَالَتْ قَدَمِی مِنْ عِنْدِهِ حَتَّی حَفِظْتُ الْقُرْآنَ بِإِعْرَابِهِ وَ هَمْزِهِ وَ مَا احْتَجْتُ أَنْ أَسْأَلَ عَنْهُ أَحَداً بَعْدَ مَوْقِفِی ذَلِکَ. 🔹 قَالَ سَعْدٌ فَقَصَصْتُ قِصَّةَ زَاذَانَ عَلَی أَبِی جَعْفَرٍ علیه السلام قَالَ صَدَقَ زَاذَانُ إِنَّ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام دَعَا لِزَاذَانَ بِالاسْمِ الْأَعْظَمِ الَّذِی لَا یُرَدُّ . 🔸 سعد الخفّاف که در زمان امام باقر (ع) زنده بوده نقل می‌کند به شخصی به نام زاذان ابی عمرو گفتم ای زاذان تو قرآن می‌خوانی و خوب می‌خوانی، قرآن خواندن را نزد چه کسی آموختی؟ 🔹 زاذان تبسّمی کرد و گفت: روزی در حالی که با صدای خوش شعر می‌سرودم و حال خوشی داشتم امیرالمؤمنین علیه‌السلام بر من گذر کرد، حضرت از صدای من خوشش آمد، گفت: ای زاذان چرا به جای شعر، قرآن را با این صدای زیبا نمی‌خوانی؟ 🔸 گفتم: ای امیرالمؤمنین چطور قرآن را با صدای نیکو بخوانم؛ به خدا جز آن مقداری که در نماز می‌خوانم چیز بیشتری از قرآن نمی‌توانم بخوانم. 🔹 حضرت فرمودند: به من نزدیک شو، به او نزدیک شدم به زبانی که نمی شناختم و نفهمیدم که چه بود در گوشم سخن گفت، سپس گفت: دهانت را باز کن، دهانم را باز کردم آب مبارک دهانش را در دهانم ریخت، به خدا هنوز از نزدش قدم بر نداشته بودم که قرآن را با إعراب و حرکاتش حفظ شدم، و از آن به بعد هرگز محتاج این نشدم که از کسی در مورد قرآن سوال کنم. 🔸 سعد می‌گوید: داستان زاذان را برای امام باقر علیه السلام تعریف کردم، فرمودند: زاذان راست گفته امیرالمؤمنین علیه السلام با اسم اعظمی که رد نمی شود برای زاذان دعا کرد و او حافظ کل قرآن شد. 📚 (بحارالانوار، ج۴۱، ص۱۹۵) https://eitaa.com/tazkeratolmottaghin6774
معاوية بن عمار گويد: حضرت صادق عليه السلام بدون سخن و پرسشى بمن فرمود: اى معاوية آيا نميدانى كه مردى خدمت امير المؤمنين عليه السلام آمد و از اينكه اجابت دعايش دير شده بود بآن حضرت شكايت كرد، آن حضرت باو فرمود: چرا دعاى سريع الاجابة را (يعنى دعائى كه زود باجابت رسد) نخواندى؟ آن مرد عرض كرد: آن دعا كدام است؟ فرمود: بگو: قُلِ اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الْعَظِيمِ الْأَعْظَمِ الْأَجَلِّ الْأَكْرَمِ الْمَخْزُونِ الْمَكْنُونِ النُّورِ الْحَقِّ الْبُرْهَانِ الْمُبِينِ الَّذِي هُوَ نُورٌ مَعَ نُورٍ وَ نُورٌ مِنْ نُورٍ وَ نُورٌ فِي نُورٍ وَ نُورٌ عَلى‏ نُورٍ وَ نُورٌ فَوْقَ كُلِّ نُورٍ وَ نُورٌ يُضِي‏ءُ بِهِ كُلُّ ظُلْمَةٍ وَ يُكْسَرُ بِهِ كُلُّ شِدَّةٍ وَ كُلُّ شَيْطَانٍ مَرِيدٍ وَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ لَا تَقِرُّ بِهِ أَرْضٌ وَ لَا تَقُومُ بِهِ سَمَاءٌ وَ يَأْمَنُ بِهِ كُلُّ خَائِفٍ وَ يَبْطُلُ بِهِ سِحْرُ كُلِّ سَاحِرٍ وَ بَغْيُ كُلِّ بَاغٍ وَ حَسَدُ كُلِّ حَاسِدٍ وَ يَتَصَدَّعُ لِعَظَمَتِهِ الْبَرُّ وَ الْبَحْرُ وَ يَسْتَقِلُّ بِهِ الْفُلْكُ حِينَ يَتَكَلَّمُ بِهِ الْمَلَكُ فَلَا يَكُونُ لِلْمَوْجِ عَلَيْهِ سَبِيلٌ وَ هُوَ اسْمُكَ الْأَعْظَمُ الْأَعْظَمُ الْأَجَلُّ الْأَجَلُّ النُّورُ الْأَكْبَرُ الَّذِي سَمَّيْتَ بِهِ نَفْسَكَ وَ اسْتَوَيْتَ بِهِ عَلَى عَرْشِكَ وَ أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ بِمُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ أَسْأَلُكَ بِكَ وَ بِهِمْ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَفْعَلَ بِي كَذَا وَ كَذَا. (و به جاى «كذا و كذا» حاجت خود را ذكر كند). 📚 الكافي (ط - الإسلامية)، ج‏2، ص: 582 https://eitaa.com/tazkeratolmottaghin6774