شرح_مراتب_طهارت جلسه_شانزدهم باید ذهن را از فکرهای پست پاک کرد . اصلا چرا وقتی در عالمی به این زیبایی زندگی می کنیم و در جان خود نیز این همه حقایق داریم به فکرهای بی معنی و بی مفهوم مشغول شویم که نه تنها فایده ندارد ، بلکه برای ما مضر هم می باشد . چرا در موجودات نظام هستی به فکر نمی نشینیم و زیبائیهای آن را مشاهده نمی کنیم ؟ منظور از فیض « منبسط » ، همان رحمت رحمانیه خداوند است که فیض مطلق حق می باشد . همانند این که رحمت باران ، برای تمام گروه انسانها و تمام موجودات نظام هستی است . فیض دیگر خداوند محدود و بسته است و مخصوص افراد خاصی می باشد که از آن به «رحمت رحیمیه» ی حق تعبیر می کنند . رحمت رحیمیه همان علوم و اسرار و حقایقی است که در متن نظام هستی نهفته شده است . در بحث اقسام طهارت باطنی ، بعد از طهارت قوه ی خیال به طهارت ذهن اشاره می فرمایند : « و طهارت ذهن از افکار ردی و از استحضارات غیر واقع غیر مفید » کار قوه ی خیال صورت گری اشکال و صور است و کار ذهن حاضر کردن چیزهایی است که در مقام تفکر انسان بدان ها می اندیشد . باید ذهن را از افکار پست و فکرهای نامربوط باز داشت . زیرا ذهن دائما مشغول کار است . به عنوان مثال در روایت آمده که : « مرد در هنگام نزدیکی با همسرش نباید به فکر زن مردم باشد وگرنه در نطفه ی خود تأثیر سوء می گذارد» و یا این که فرموده اند : « زن در دوران بارداری نباید فکرهای ناروا کند» در طهارت عقل باید آن را از مقید بودن و اکتفا کردن رها کرد و بدین جهت عقل را عقل گفته اند که در پیشگاه نظام هستی زانو می زند و به فهم علوم و حقایق می پردازد . عقل در ابتدا غیرمتناهی نیست بلکه به فهم چند حقیقت اکتفا می کند و مقید می شود و طهارت عقل این است که آن را از مقید شدن درآوریم . غرایب علوم علومی هستند که غریب و پنهانند و خود را به هر کسی نشان نمی دهند ، همانند این که درخت اسراری دارد که هرگز خود را به یک گیاه شناس متعارف معرفی نمی کند . #شرح_مراتب_طهارت #جلسه_شانزدهم #استاد_صمدی_آملی سیر و سلوک و طهارت نفس https://eitaa.com/joinchat/571736158Ca8d640cfa2

#شرح_مراتب_طهارت #جلسه_شانزدهم #قسمت_دوم کار ذهن حاضر کردن چیزهایی است که در مقام تفکر انسان بدان‌ها می‌اندیشد. باید ذهن را از افکار پست و فکر کردن‌های نامربوط بازداشت. زیرا ذهن دائما مشغول کار است. حتی آن‌موقع که شخص خوابیده‌است ذهن آنچه را که در بیداری فکر کرده بود برای شخص حاضر می‌کند. نباید ذهن را به فکرهای بیهوده مشغول کرد. به‌طور کلی تطهیر ذهن از مشکل‌ترین مراحل تطهیر باطن است و رهزنی آن در مسیر خودسازی بسیار خطرناک است. چرا وقتی در عالمی به این زیبایی زندگی می‌کنیم و در جان خود نيز اين همه حقایق داریم به فکرهای بی‌معنی و بی‌مفهوم مشغول شویم که نه تنها فایده ندارد بلکه مضر هم می‌باشد؟ چرا در موجودات نظام هستی به فکر نمی‌نشینیم و زیبایی‌های آن‌را مشاهده نمی‌کنیم؟ در روایت آمده: << روزی امام صادق علیه‌السلام با اصحاب خود در بیابانی از کنار حیوان مرده‌ای می‌گذشتند. یکی از اصحاب تا بوی بد به مشامش رسید جلوی بینی خود را گرفت و گفت: چه بوی بدی این‌جا را گرفته، این حیوان چه بدبو است. آقا فرمود: ببین چه دندان سفید و زیبایی دارد. >> وقتی قرار است ذهن دائما در کار باشد چرا آن‌را در جهت کمال خود به کار نگیریم؟ #شرح_مراتب_طهارت_جلد_اول #جلسه_شانزدهم #استاد_صمدی_آملی سیر و سلوک و طهارت نفس https://eitaa.com/joinchat/571736158Ca8d640cfa2