#پلو #دمی بنا به متون طب ایرانی و نیز تجربه عمومی، برنجی که به صورت دمی پخته شده باشد هرچه لعابی‌تر و کته‌ای‌تر و خمیرتر باشد، به‌نسبت برنج آبکش‌شده، انتقال کندتری از معده به روده خواهد داشت، و همچنین گوارش آن نسبتا دشوارتر خواهد بود، و چه بسا موجب کندی یا دشواری دفع فضولات نیز بشود. همچنین بنا به متون طبی کهن، خلط‌های حاصل از هضم آن لزج‌تر و غلیظ‌تر خواهند بود. * بنابراین برای پیشگیری از فرایند تدریجی اختلالات انباشتی و انسدادی، پلو را برای افراد چاق و دیابتی کم‌زیان‌تر از دمی می‌دانیم؛ اما با ملاحظه اینکه ریزمغذی‌ها در دمی بیشتر از پلو حفظ می‌شود، می‌توان مصرف گاه‌گاه هویج‌پلو و سبزی‌پلو و شویدپلو را بصورت دمی بی‌زیان دانست بشرط آنکه دمی، بسیار خمیری نشود و هنگام خوردن، ادویه‌ای مانند زیره یا سیاهدانه نیز با آن همراه گردد. نکته مهم دیگر اینکه لعاب برنج را می‌توان برای پختن غذاهای دیگر نگاهداشت مثلا می‌توان آب برنج را در سوپ‌ها و آش‌های سبزیجات یا خورش‌های مناسب برای افراد فربه یا دیابتی (مانند خورش کرفس و هویج، خورش بامیه، خورش قرمه‌سبزی) به‌کار برد. @teb4you