⭕️ جهاد تبیینی یعنی تفکیک حکومت از ولایت و مطالبه و انتقاد نسبت به حکومت برای انجام سربازی ولایت. 🔹اینکه اصولگرایان تلاش دارند به بهانه ی فرصت دادن به دولت، انتقاد را مذمت کنند آقای رئیسی را به محاق می برد. 🔹مشکل اصلی جامعه این است که برای حفظ سمت و منصب و جایگاه و... آنچه لازم است را بیان نمی کنیم. #حجت_الاسلام_معظمی @teribon_ir

‍ 🔴 چاه ویل برجام وضعیت امروز ما در مذاکرات وین، حکایت آن دیوانه‌ای است که در چاه سنگ می‌اندازد و هزار عاقل نمی‌توانند آن را بیرون بیاورند... لاریجانی، روحانی و ظریف و همه حامیان و تحمیل‌کنندگان برجام، سنگی به نام برجام را در چاه توافق انداختند و به عنوان تنها دست‌آورد دولتشان برایش جشن گرفتند آن هم در حالی که نه تنها مادر تحریم‌ها که خواهر و برادر و پدر تحریم‌ها خیلی شیک و مجلسی سرجای خودشان هستند! واقعا چنین توافقی افتخار دارد؟ آیا نباید کسانی که چنین توافق پر هزینه و با ضرری را به مردم تحمیل کردند، حساب پس بدهند و محاکمه شوند؟! دولت فعلی اما چه کند؟ از طرفی وقتی جماعتی به نمایندگی از جمهوری اسلامی در دولت قبل این تعهدات را داده‌اند، حکایت آنها مثل همان عاقلی است که نمی‌تواند سنگ را از چاه بیرون بیاورد پس چاره‌ای ندارد جز این که مهر تایید بزند بر اقدام کسانی که سنگ را در چاه انداخته‌اند. اما باید بپذیرد که هیچ چیز عوض نخواهد شد چون خانه این مذاکرات از پای بست ویران است. علاوه بر این، در این صورت هر توفیقی که دولت به سبب تغییر ریل به دست می‌آورد، به پای برجام نوشته می‌شود در حالی که هیچ ارتباطی به برجام ندارد. اما از طرف دیگر، خروج آمریکا از برجام و بدعهدی اروپا در انجام تعهداتش که جملگی نقض تعهدات داده شده است و همچنین تغییر ریل دولت جدید از امیدواری به غرب و دست روی دست گذاشتن به فعالیت و برنامه‌ریزی برای استفاده از ظرفیت داخلی و گسترش روابط در حوزه‌های مختلف خارجی و ... بهترین زمان را برای تغییر مسیر غلطی که‌ دولت غربگرای روحانی در برابر ما قرار داده بود، فراهم آورده. به عبارتی بستگی دارد که دولت آقای رییسی، هدف از دور جدید مذاکرات را چه چیز تعریف کند: احیای مرده‌ای به نام‌ برجام یا تحقق و اجرای سیاست قطعی نظام (لغو تمام تحریم‌ها و راستی‌آزمایی) و خطوط قرمز تعیین شده در مشروط‌نامه امضای برجام توسط رهبر انقلاب، کدام یک هدف مذاکرات دور جدید است؟ در صورت اول قطعا وضعیت تغییری نخواهد کرد و دست‌آورد تقریبا هیچ برجام استمرار خواهد داشت ولی در صورت دوم، امکان به دست آوردن دستاوردهای جدید هست. از یاد نبریم از آنجا که حسن روحانی هیچ کارنامه‌ای برای ارائه به مردم نداشت، دستاوردسازی از برجام و احیا و زنده نگه داشتنش، یکی از مهمترین سیاست‌های دولتش بود. در دولت آقای رییسی چطور! آیا این دولت با توجه به تغییر رویکرد نیاز به استفاده تبلیغاتی از برجام دارد؟ قطعا نه. #حجت_الاسلام_رسایی @teribon_ir

🔴 بعد از روی کار آمدن دولت جدید، مذاکرات هسته‌ای مجدداً راه‌اندازی شد و #احیای_برجام در دستور کار قرار گرفت. 🔹نکته جالب این ماجرا، چرخش عده‌ای از مخالفین برجام بود که موافق احیای برجام شدند! ظاهراً دلیل مخالفت آنان در گذشته، همان خط و خطوط سیاسی و قبیله‌گرایی بوده نه متن برجام! 🔸یقین دارم آنانیکه مخالفتشان با برجام، از سر منطق و اصول و بدلیل متن برجام بود حالا هم با احیای برجام مخالفند. اما آنانیکه مخالفت‌شان احساسی، سیاسی و قبیله‌گرایی سیاسی بود، حالا موافق شده‌اند چون مذاکره‌کننده را از طیف خودشان می‌دانند! 🔹علی رغم آنکه رهبر انقلاب به صراحت گفتند شروط بازگشت ایران به تعهدات برجامی، لغو همه تحریم‌ها بصورت یکجا و راستی‌آزمایی ایران از لغو تحریم‌هاست. سپس بازگشت ایران به تعهدات برجامی. 🔸آنچه که امروز از روند مذاکرات می‌بینیم خلاف #سیاست_قطعی نظام است. نه خبری از لغو تحریم‌هاست و نه خبری از راستی‌آزمایی! #داود_مدرسی_یان @teribon_ir

🚨🎥 راهبرد عقب‌راندن دشمن 🔸در هیئت نظارت برجام چه در زمان توافق چه در زمان خروج آمریکا نگاه متفاوتی با دیگر اعضا داشتم 🔸طبق بند۳۶ برجام می‌توانیم کلاً تعهداتمان را متوقف کنیم اما می‌گفتند باید صبر راهبردی داشته باشیم @teribon_ir

⭕ ایمان ناشعورانه 🔹چرا ما کار فرهنگیمان آن طور که انتظار داریم جواب نمی‌دهد؟ چرا در روش ما آدم مستقل و خالی از تعصبی که بتواند حق‌گو و عادل و عدالت‌خواه باشد کم‌تر ایجاد میشود و اگر هم ایجاد شود گاها بر علیه ما می‌شود؟ علت این است که ما #اصل_آزادی انسانِ اسلام را در مدل‌ریزی فرهنگی لحاظ نمیکنیم و دنبال مرید هستیم تا انسان مستقل! مریدی که در پارادایم فکری ما حرکت کند و چون و چرا هم نداشته باشد. 🔹"این یک حقیقت مسلم است در اسلام که ایمان ارزشمند، ایمان آگاهانه است، ایمان توأم با درک و شعور، ایمانی که از روی بصیرت، با چشم باز، بدون ترس از اشکال، بوجود آمده باشد. آن ایمانی که فلان‌مرد مسلمان(یا عضو تشکیلات یا هیاتی یا مسجدی یا فلان مجموعه فرهنگی یا فلان حوزه علمیه یا دانشگاه و...) دارد و برای نگه داشتنش باید بگوییم روزنامه نخواند، فلان کتاب را نخواند، در کوچه و بازار راه نرود، با فلان کس حرف نزند، سرما و گرما نخورد، آفتاب و مهتاب نبیند، تا بماند این ایمان متاسفانه نخواهد ماند."(١) 🔹چرا؟ روشن است چون این مدل ایمان که او بدست می‌آورد ایمان آگاهانه نیست ایمان تحت فشار جو است، ایمان تقلیدیست و جالب اینجاست که به همان سرعتی و آسانی‌ای که ایجاد میشود زائل هم میشود لذا در چنین مجموعه‌هایی نباید دلخوش بود به کثرت آدم‌ها. 🔹لکن" اگر ایمان از روی درک، از روی فکر، با محاسبه‌های صحیح وقتی انجام گرفت، آن وقت لازم نیست ما این ایمان را در پارچه و... بگذاریم که مبادا گرما و سرما و گرد و خاک و غبار به آن آسیب برساند، آسیبی به آن نمی‌رسد. این ایمان ناشعورانه است که آدم مدام دل‌دل دارد، دغدغه دارد، مبادا مبادا مبادا"(٢) 🔹پس چاره‌ی کار برای تربیت نیروی انقلاب برخلاف تصور برّه بار آوردن، مطیع بار آوردن، که بطور تقلیدی و تحت فشار ایمانی بیاورد و تا وقتی در این جو و فشار است این ایمان بماند و به محض رها شدن همه آن را رها کند نیست. 🔹"بنابراین اگر بخواهیم ایمانها استوار بماند باید دائما آگاهی بدهیم به آن کسانی که می‌خواهیم مومن باشند و از آگاه شدنشان واهمه نکنیم، از چشم و گوش بسته ماندن اینها لذت نبریم." (٣) متاسفانه بارها شاهد این بوده‌ایم که این روش چه نیروهایی را هدر داده و چه جوانانی را فراری داده است _____ ١)کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی در قرآن صفحه ٨۶ ٢)همان صفحه ٨٧ ٣)همان صفحه ٨۷ #حجت_الاسلام_افشار @teribon_ir

🔻سکوت هنر نیست! ما ابوذر، مالک، عمار و میثم تمار را کمتر به عبادتشان مدح می‌کنیم ما آنها را به مواضع تعیین کنندشان و تأثیرشان در جامعه می‌شناسیم. مردان بزرگ اینطور در تاریخ ماندگار می‌شوند. موضع نگرفتن و بعضاً سکوت کردن هنر نیست.. @teribon_ir

🔻هادی بیگی نژاد نماینده مردم ملایر در مجلس: پیش نویس توافق احتمالی نه تنها منافع ملی را تامین نمی کند بلکه خطراتی به مراتب بدتر از برجام را نیز به همراه دارد. @teribon_ir

🔺حجت الاسلام میرزایی نماینده مردم اصفهان در مجلس: پیش نویس توافق احتمالی وین به شدت نگران کننده است. @teribon_ir

⭕مدل تربیتی امام؛ تربیت صالح یا مصلح؟ 🔻پیامبر و حضرات معصومین علیهم السلام برای تربیت چه کردند تا جامعه‌ای سالم‌تر داشته باشند؟ اولا تربیتشان فردی نیست، که دست یکی یکی را بگیرند و ببرند گوشه‌ای بنشانند و در گوششان ورد بخوانند تا آدم بشوند. یا اینکه بیاورندشان در مسجد و مدرسه و دانشگاه و... و در انزوای زاهدگونه عمری بدور و بی‌تفاوت از مسائل اجتماعی رشدشان دهند و در آخر انتظار داشته باشند این موجود پرورش یافته‌ی گلخانه‌ای که از هیچ چیز جامعه خبر ندارد و اگر هم داشته باشد چون کنشی را تمرین نکرده بلد هم نیست تغییری دهد، دفعتا سوپرمن شده و بیاید با دست پرتوانش مشکلات را حل کند! 🔻نخیر مدل پیامبر این چنین نیست، مدل پیامبر اینگونه است که چنان فضای جامعه را به نفع نظارت مردم تغییر میدهد که یک عرب بیابانی وقتی حاکم اسلامی میگوید اگر من کج شدم مرا راست کنید، بلند میشود و میگوید اگر کج شدی با این شمشیر تو را راست خواهیم کرد. یعنی جرات نظارت بر روندها و ساختارها و آدمها را هم یاد داده و هم در جامعه نهادینه می‌کند. 🔻او این چنین حرف زد اما آیا سربازها و شرطه‌ها به سرش ریختند؟ او را به اخلال در وضع، به زندان انداختند، از بین بردند، نابود کردند؟ ابدا. مثال دیگرش سوده همدانی است. زنی که در فضای تربیتی امام رشد کرده باشد میرود با جسارت به امام از والیش شکایت میکند و حکم عزل او را از امام میگیرد. 🔻معاویه این را مدل تربیتی امام میدانست آنجا که به سوده میگوید علی شجاعت و جسارت انتقاد به حاکمان(مسئولین، سیاست‌گزاران، تصمیم‌گیران و تصمیم‌سازان) را به شما یاد داد. 🔻آری! علی(ع) بجای تربیت گلخانه‌ای فضا و روندها را طوری طراحی میکند که خود بخود انسان ناظر، مسئول و مطالبه‌گر تربیت شود. این مدل، انسانِ متقی‌اش، انسانِ صالح نیست بلکه انسانِ مصلح است. پ. ن. این مدل هر چه به بلوغ و اوج خود نزدیک میشود و تعداد متاثرینش بیشتر میشود جامعه سالم‌تر شده و رو به اصلاح می‌نهد بر خلاف ما که بدلیل بیرون کشیدن متربیان از فضای واقعی و مجازی و سرگرم کردنشان به مسائل دست چندم و فرعی، جامعه‌مان اصلاح که نشده هیچ، وضعیت بدتری را هم به لحاظ دین داری و... در حال تجربه کردن است. #حجت_الاسلام_افشار @teribon_ir

🔻بی‌تفاوتیِ «عالمانِ عقیم» به «جهادِ عظیم»: بیگانگیِ «جهاد تبیین» با آدابِ محافظه‌کاری [1]. «نبرد روایت‌ها»، جدی و تعیین‌کننده است و از این جهت است که رهبر انقلاب، بزرگ‌ترین جهاد را «جهاد تبیین» دانسته است. این به آن معنی است از این منطقه، آسیب‌پذیر هستیم و چنانچه اهمال بورزیم، بدنۀ اجتماعیِ انقلاب را از دست می‌دهیم. نه‌فقط «بزرگ‌ترین جهاد بودنِ» تبیین، بلکه «تکرار» این مطالبه در ماه‌های گذشته، جز به این معناست که اگر غفلت کنیم، سنگرهای مهمّی را از دست خواهیم داد؟ این در حالی است که کنش ما، تناسبی با حجمِ تهاجم ندارد و ما از واقعیت عقب افتادیم و در محاصرۀ اقتضائات و شرایطِ تحمیلیِ آن قرار گرفتیم. اگر در زمینۀ فرهنگ دینی، پیشرفت آنچنانی نداشتیم و گاه لطمه‌های آنچنانی خورده‌ایم، به دلیل غفلت از تبیین بوده است. [2]. گویا از «مسئولیّت تاریخیِ» خویش غافلیم و تصوّر کرده‌ایم که حرفه‌ای داریم همانند دیگران. ازاین‌رو، در «عادات اداری» و «آداب دیوان‌سالارانه» غرق می‌شویم؛ چنان‌که هم «جهاد» و «مبارزه» و «نبرد» را فراموش می‌کنیم و هم «رسالتِ تاریخی» و «تکلیفِ اجتماعیِ» خویش را. به‌این‌ترتیب، «مقدّمات» به «غایات» تبدیل می‌شوند. و هرچه که پیش می‌رویم، بیشتر از «خودآگاهیِ ساختارشکنانه» فاصله می‌گیریم. در نهایت، به نقطه‌ای می‌رسیم که به دلیل تقلیل‌یافتن به «جزئی از شرایطِ موجود»، دیگر نمی‌توانیم حتّی به «تحوّل» فکر کنیم؛ به‌طوری‌که «رسمِ ایستایی» و «منطقِ یکنواختی» می‌آموزیم و «مسیر توجیه» را در پیش می‌گیریم تا ارتقا یابیم و ثمراتِ مادّی این ارتقا، نصیب‌مان شود؛ امّا طمعِ «ارتقاهای اداری»، مردابی است که پایان ندارد. ما سرگرم «دغدغه‌های شخصی و انتزاعیِ خویش» هستیم و جامعه نیز راه خود را می‌رود. وقتی از «عینیت‌های حیاتیِ حاکمیّتی و اجتماعی» غفلت کردیم، اسیرِ «ذهنیت‌های بی‌فایدۀ معرفتی و شبه‌علمی» می‌شویم. و مگر نشده‌ایم؟! می‌شود عالِم بود اما بی‌اثر و خنثی و منفعل و حاشیه‌نشین. نیاز امروز جامعه، آدم‌های محترم و فاضلِ لنفسه نیست که اصل وجودشان، مستقل از هر گونه عاملیت و خاصیّتی، ضروری انگاشته می‌شود. ما باید «حلقۀ میانیِ گذارِ انقلابی» باشیم و در حکم «عقلِ منفصلِ انقلاب»، عمل کنیم، نه زائده‌ای که وجودش، فاقد «فلسفۀ بیرونی و عینی» است. پس نباید همۀ آنچه که رخ داده است را به غفلت فروکاهید، بلکه پای محاسبه‌های آگاهانه و عامدانۀ مادی نیز در میان است. [3]. اگر با «حاجات زمانه» پیش نیاییم، در «گذشته» متوقف می‌شویم و فقط نسخۀ اوّلیّۀ خویش را تکرار می‌کنیم، درحالی‌که این نسخه، برای «دیروز» بوده نه «امروز». زمانی، «زمانه» شناختیم و در «میدان» بودیم و با «چالش‌های واقعی» روبرو شدیم و چون این سیاست را در پیش گرفتیم، «خطّ‌شکن» شدیم و «پرچم‌دارِ ایدئولوژیِ انقلابی». امّا تاریخ رفت و ما نرفتیم و این ماندن، ما را به حاشیۀ مناسباتِ واقعی سوق داد. آنان که در میدان نیستند، نه «خوش‌نام» هستند و نه «ماندگار»؛ چراکه هم محافظه‌کار و ترسو و منفعت‌اندیش تصویر می‌شوند و هم به دلیل بی‌کارکردی، طرد و حذف خواهند شد. در زمانه‌نبودن، رسمِ محافظه‌کاران است؛ آنان که تکرار «حقّ‌های بی‌معارض» را بر اظهارِ «حقّ‌های دشمن‌ساز» ترجیح می‌دهند تا در امان بمانند و بیشتر زندگی کنند. برای اینان اصل، «زندگی» است و نه «مبارزه»، امّا آن‌که در پی «جهاد تبیین» است، به میدان آمده تا بازنگردد. [4]. هرچه که پیش می‌رویم، «نفاق‌ها» و «دوگانگی‌ها»، پیچیده‌تر و ماهرانه‌تر می‌شوند؛ چنان‌که حتّی «جهاد تبیین» نیز به دستاویزی برای خدعه‌ورزیِ «جریان تحریف» تبدیل می‌شود. جریان تحریف، هر حرکتی دربارۀ جهاد تبیین را، به تمسخر می‌گیرد و ملامت می‌کند تا مطالبۀ آیت‌الله خامنه‌ای، با «فقر واکنش» روبرو شود و «رنگِ تحقّق» نپذیرد. می‌خواهند با فضاسازی و تصویرپردازی، «موقعیتِ کنش» را به ‌گونه‌ای ترسیم کنند که ما در مقام پاسخ به این مطالبه و دغدغه، «سکوت» و «خاموشی» را برگزینیم تا مبادا با سیل اتهام‌های آنها روبرو شویم. می‌خواهند برای «گفتن»، هزینه بیافرینند و «شخصیتِ مجاهدانِ تبیین» را آنچنان لج‌مال و منهدم سازند که «نگفتن» و «نهفتن» و «نشستن‌»شان، ستوده شود. روشن‌است‌که ناگزیرند برای حفظ ظاهر، اندکی هم جانب انقلاب و نظام و رهبری را بگیرند تا به این واسطه بتوانند نیروهای مجاهدِ تبیینی را «افراطی» و «تندرو» و «نامعقول» معرفی کنند. به‌عبارت‌دیگر، یک «شکافِ دروغین» می‌آفرینند تا وانمود کنند که عمّارها، برخلافِ صلاحِ علی عمل می‌کنند. و البته در این میانه -که از حضور نیروهای تبیین‌گر تهی شده است- همین موریانه‌های موذی، به جان انقلاب و انقلابی‌گری می‌افتند و «فتنه‌های روایتی» و «آشوب‌های شناختی» می‌سازند و مردم را دسته‌دسته به مرداب گم‌گشتگیِ تحلیلی می‌افکنند. #دکتر_مهدی_جمشیدی @teribon_ir

⭕ نامه 250 تن از نمایندگان مجلس خطاب به رئیسی؛ هشدار های دلسوزانه نمایندگان به دولت بخش اول بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم حضرت حجت الاسلام والمسلمین جناب آقای دکتر رئیسی، ریاست محترم جمهوری‌اسلامی‌ایران سلام علیکم احتراما، ضمن تبریک حلول سال جدید و آرزوی قبولی طاعات درماه مبارک رمضان ضمن تشکر از تلاشهای جنابعالی و هیات مذاکره کننده برای رفع مشکلات مربوط به توافق هسته ای که ازجانب برخی کشورها بویژه آمریکا اعمال شده است ؛به عنوان نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی و براساس تکالیف و وظایف قانونی و نظارتی و در چارچوب اصل عزت؛حکمت و مصلحت و نظر به تجارب سالهای گذشته ؛ موارد زیر را متذکر می شویم: ضروری است درمذاکرات جاری و آتی به شکلی رفتار شود که با رعایت موارد زیر؛ حداکثر منافع ملی کشور تامین گردد: ۱ _تجربه مذاکرات قبلی نشان می دهد که عدم تمایل آمریکا و طرفهای مذاکره کننده  برای ارائه تضمینهای لازم ؛عملا نه تنها  منافع ملی کشور را تامین نکرد بلکه به دلیل خروج امریکا از برجام موجب آسیب به منافع ملی و شکست توافق گردید ؛ لذا در مذاکرات  جدید لازم است  آمریکا تضمین قانونی دهد که از برجام خارج نمی‌شود و به شکل کاملا قانونی موضوع در نهادهای تصمیم ساز و تصمیم گیر آن کشور مانند کنگره نیز مصوب گردد که در آینده مانعی برای اجرای آن ایجاد نکنند.  ۲_یکی از شرایط اصلی مذاکره؛ فقدان تهدید بعد از توافق است و وجود مکانیسم ماشه عملا به معنای حفظ تهدید و شکست مذاکره است لذا لازم است تضمینهای لازم به شکلی اخذ شود که در صورت ورود آمریکا به برجام، مکانیسم ماشه به بهانه های  مختلف اعمال نخواهد شد. ۳_ متاسفانه حتی در حین مذاکرات ؛امریکا تحریمهای جدید را علیه اشخاص؛نهادها و دستگاههای کشور تصویب می کند که بیانگر نیت تخریبی درمسیر مذاکرات است؛ لذا مشخصا در مذاکرات؛ تصویب و اعمال تحریمهای جدید ممنوع گرددو قید گردد که  تحریم‌های برداشته شده مجددا وضع نخواهد شد، روشن است بدون این تضامین، مشکل تحریم‌ به‌حال خود باقی بوده و در نتیجه، موجب خسارت به منافع سیاسی؛ اقتصادی و اعتبار ملی کشور است. ۴_جمهوری اسلامی ایران حق دارد درچارچوب سهمیه تعیین شده توسط اوپک قبل از اعمال تحریمها و با توجه به وضعیت و جایگاه جمهوری اسلامی ایران به هر کشوری و به هرمیزانی که مورد توافق طرفین قرار می گیرد نفت صادر کند و از طریق سیستم بانکی مبالغ مربوطه را دریافت نماید. ۵- انتقال منابع مالی جمهوری اسلامی ایران از جمله منابع حاصل از فروش نفت و منابع بلوکه شده و مسدود شده از همه کشورها؛ حق جمهوری اسلامی است و کشورهای طرف مذاکره باید موانع موجود در این مسیر را رفع نمایند و در این راستا هرگونه مانع در تبدیل ارزها(Conversion)  و همچنین ممانعت در جذب  سرمایه گذاری در جمهوری اسلامی ایران ممنوع است و مورد پذیرش ملت ایران نیست و حق راستی آزمایی در اختیار دولت ایران است. مقام معظم رهبری در مورخ ۱۹/۱۱/۱۳۹۹ نیز سیاست نظام در مورد لغو تحریم‌ها و مساله مهم راستی‌آزمایی را چنین اعلام داشته‌اند: «ایران از اول به تمام تعهدات برجامی خودش عمل کرد، جمهوری‌اسلامی به تمام تعهدات برجامی عمل کرد، آن‌ها نقض کردند. ما حق داریم برای ادامه برجام شرط بگذاریم و این شرط را هم گذاشتیم و گفتیم و هیچ کس هم از آن عدول نخواهد کرد و آن این است که اگر می‌خواهند ایران به تعهدات برجامی –که چند تعهد آن را لغو کرده- برگردد، باید آمریکا تحریم‌ها را لغو بکند، آن هم نه به زبان و روی کاغذ که بگوید لغو کردیم، نه، بایستی در عمل تحریم‌ها را لغو کنند و ما راستی‌آزمایی کنیم و احساس کنیم که درست تحریم‌ها لغو شده، آن وقت ما هم به این تعهدات برجامی بر می‌گردیم، این سیاست قطعی جمهوری‌اسلامی است و مورد اتفاق مسئولان کشور هم هست و از این سیاست برنخواهیم گشت.» @teribon_ir