⭕️درباره توافق دیشب العامری و صدر 🔺سیاق تحولات سیاسی در عراق همیشه سریع و غافلگیر کننده بود است. رویداد دیشب ائتلاف میان فتح (هادی العامری – ائتلاف دوم پیروز) و سائرون (مقتدی صدر- ائتلاف اول پیروز) نیز از غافلگیری های مستمر این دوره از انتخابات بوده است. شاید با اختلافات موجود میان #العامری و صدر، به خصوص، مشکلات میان خزعلی و صدر کسی گمان نمی کرد که این دو در نهایت مسیر ائتلاف و توافق را طی کنند به ویژه آنکه پرونده مذاکرات تشکیل ائتلاف بزرگ تر در سایه آتش سوزی انبارهای کمیساریای انتخابات و تصویب بازشماری دستی آرا، به نوعی دچار کندی شده بود. اما ائتلاف پنج روز سائرون، حکمت و الوطنیه و همچنین ائتلاف دیشب نشان داد که به رغم پرونده ناتمام آرای انتخاباتی، رهبران سیاسی – مخالفان بازشماری آرا به استثنای علاوی - به دنبال تمام کردن کار هستند. ائتلاف چهارگانه فوق – اگر علاوی را هم قطعی بدانیم زیرا وی خواستاراعاده انتخابات است – اکنون 141 کرسی در اختیار دارد و تنها به 24 کرسی دیگر برای تشکیل فراکسیون بزرگ تر نیاز دارد تا نخست وزیری را از آن خود کند. موضوعی که نیل به آن کار سختی را نمی طلبد و چه بسا کردها و برخی احزاب سنی به آن بپیوندند. 🔹اما چه چیزی باعث اعلان ائتلاف دیشب شد؟ آنچه جلب توجه می کند حضور سردار قاسم #سلیمانی در #عراق است. توافق دیشب به احتمال زیاد نمی توانسته بدون خواسته او بوده باشد. به خصوص آنکه فتح یک ائتلاف نزدیک به ایران است و عصائب اهل حق که تا این لحظه واکنش مخالفت آمیزی با اعلامیه دیشب توافق #فتح با #صدر نداشته اند در حقیقت نزدیک ترین جریان سیاسی و نظامی به ایران در عراق هستند. بنابراین می توان انتظار داشت که نزدیکی فتح و از جمله عصائب به صدر با خواسته ایران به وقوع پیوسته است. 🔺محتمل ترین موضوع درباره چرایی توجه ایران به نزدیک کردن فتح با ائتلاف سه گانه (صدر، حکیم، علاوی) نیز دربرگرفتن و کنترل جریان صدر و شخص رهبر آن است. تردیدی نیست که اگر ائتلاف بزرگ تر توسط جریان رقیب ائتلاف سه گانه تشکیل می شد، باید شاهد یک جبهه بندی دوگانه شیعی -شیعی در عراق می بودیم و ائتلاف سه گانه به جریان سیاسی مخالف ایران (یا غیر نزدیک) و در صف رقیبان منطقه ای و بین المللی تهران تبدیل می شد. این موضوع هم به ضرر تهران و هم به ضرر عراق و جبهه سیاسی شیعیان تلقی می شود. اما محقق شدن نزدیکی اغلب جریان های شیعی به یکدیگر و بودن صدر دردسر ساز برای ایران در این ائتلاف، خیال ایران را تا حدود زیادی آسوده می کند. به خصوص آنکه اگر گزینه یا گزینه های نخست وزیری به طور کامل توسط طرف های داخلی این ائتلاف مورد انتخاب و توافق قرار بگیرد. این همان چیزی که صدر نیز آن را می خواهد و شاید این وعده طرف ایرانی به صدر نیز بوده است. کما اینکه دست بالای ایران را در ساحت سیاسی عراق به رقبای منطقه ای و بین المللی اش نشان خواهد داد و باید انتظار داشت که باعث نارضایتی سعودی شود. 🔺در طرف مقابل اما وضعیت العبادی نا مشخص است؛ العبادی که ائتلافش در انتخابات سوم شده روز به روز از اینکه با پیوستن به یکی از دو محور انتخاباتی (دولت قانون و سائرون) عامل تعیین کننده باشد دور می شود. اکنون اگر #العبادی به ائتلاف مزبور هم نپیوندد، شرایط برای تشکیل فراکسیون بزرگ تر توسط ائتلاف چهارگانه سخت نیست. او می ماند و ائتلاف نصر که فروپاشی آن به هیچ وجه دور از انتظار نیست. شاید تنها راه العبادی در صورتی که بداند پیوستنش به ائتلاف چهارگانه منجر به نخست وزیری او نشود، بازگشت به کنف حزب الدعوه و ممانعت از انشقاق آن باشد. در نهایت اینکه بعید نیست مسأله بازشماری آرا و پرونده انتخابات، در پایان راه، مغلوب توافقات اخیر شود به خصوص آنکه اگر این توافقات، کشور را از مسیر تنش های سیاسی خطرناک و جدی احتمالی دور کند و اکثریت احزاب قدرتمند را از نتیجه راضی نگهدارد. آیا غافلگیری ها در عراق همچنان ادامه خواهد داشت؟! ✍ #سید_رضا_قزوینی 🔹 Eitaa.com/teribon_ir 🔸 http://sapp.ir/teribon_ir 🔺http://ble.im/teribon_ir 🔹 t.me/teribon