⛔️ما دخالت دولت را نفی می‌کنیم، اما نظارت را لازم می‌دانیم. پس از ابلاغ سیاست‌های اصل ۴۴، به دلیل عدم #نظارت دولت، کارهای بد و غلطی انجام گرفت، هم به منابع ارزی و ریالی کشور، هم به خود آن بنگاه‌ها و نتیجتا به مردم ضربه خورد؛ عده‌ای سوء استفاده کردند| 🍎 رهبر حکیم انقلاب اسلامی ❓سوال : کدام کارهای غلط انجام گرفت که به بنگاهها و مردم ضربه خورد ؟

بعضی از مسئولین که دزد هستند!؟ اما نمی‌دانند و نمی فهمند که دزد هستند🤔 Ⓜ️ چگونه فاسد و رانت‌خوار=دزد باشیم؟ ➕ مناسفانه در این مملکت راه برای فساد و رانت‌خواری زیاد است. و نکته بسیار جالب آن که بسیاری از صاحبان فسادها و رانت‌ها حتی آگاه از آن نیستند و خود را پاک و درستکار می‌دانند. بنابراین تلاش شد با تهیه جزوه ای، بعضی راه های وصول به رانت و فساد به متعلمین آموخته شود. ولی خدای نکرده فکر نکنید که تعداد راه‌ها به همین محدودی است که در زیر آمده است! 🏷● 1-ذی‌حساب یک اداره دولتی باشیم، و آخر سال متوجه شویم بودجه اختصاص داده شده همه‌اش خرج نشده. عوضِ برگرداندن بودجه به بیت‌المال خرج برایش می‌تراشیم، مثلاً برای هر اتاق اداره یک یخچال می‌خریم (مثال واقعی!). کلاً در ادارات ایران اگر ذی‌حسابی یک ریال به خزانه برگرداند ذی‌حساب بدی محسوب می‌شود! با استفاده از شم قوی خرج کردن از جیب مردم یک ذی‌حساب می تواند ذی‌حساب خوب و مورد تایید روسایش باشد و پاداشش پرداخت شود. 🏷● 2-در سالی که تمام بخش خصوصی، از کاسبکار و تولیدکننده و راننده تاکسی، با مشکل دست و پنجه نرم می‌کند و برای خرج کردن یک ریال باید مواظب باشد، به برکت مالیات عملکرد و مالیات بر ارزش افزوده و پول نفت، اداره زیر دستمان را صفایی دهیم، ساختمان عوض کنیم، تمام سنگهای کف اداره را عوض کنیم، فرش نو برای نمازخانه‌اش بخریم، وبرای این که امر صواب را تا تهش انجام داده باشیم در گفتگو با دوستان عنوان کنیم که عده ای از کاسبکار و بازاری ها، در این مملکت دزدند! 🏷● 3-کالایی را به صورت محدود یا با کیفیت بسیار نازل در ایران تولید کنیم، با لابی‌گری و به بهانه حمایت از تولید داخلی کاری کنیم تا تعرفه بسیار بالایی برای وارداتش وضع شود، و سپس آن کالا را به دو برابر قیمت جهانی در ایران بفروشیم. کلی هم فخر بفروشیم که داریم تولید داخلی و کارآفرینی می‌کنیم. 🏷● 4-در یک شرکت خصولتی، یا خصوصی ولی با روابط گسترده با حکومت، واردات کالایی را انجام دهیم، و با استفاده از روابط و قوانین پیچیده و ناشفاف، معافیت گمرکی برای آن کالا بگیریم، و سپس قیمت مبنای آن کالا را آن قدر بالا اعلام کنیم که مالیات ورودی آن کالا آن قدربرای بقیه وارد کنندگان(که چون روابط ویژه ندارند نمی توانند معافیت گمرکی بگیرند) بالا رود که کس دیگری نتواند واردات آن کالا را انجام دهد. البته در کار گمرک راه‌های وصول به رانت از تعداد نفوس خلایق بیشتر است. 🏷● 5-رئیس یک بوروکراسی ناکارآمد وحجیم باشیم که وجودش کلاً برای مردم و مملکت ضرر است، و هنرش فقط در آمار دادن است (شاید 70 درصد از بوروکراسی های ایران)، ولی چون خودمان رئیسش‌ایم، در مقابل هر گونه تلاش برای حذف یا کوچک کردن این بوروکراسی مقاومت کنیم (فکر می کنید دزدی فقط از دیوار مردم بالا رفتن است؟!) 🏷● 6-یک موسسه فرهنگی برای ارتقاء "چیزی"(مثلا زبان فارسی، یا نماز، یا تقوی و دینداری، یا علوم کامپیوتری یا علوم ریاضی...) ایجاد کنیم، با استفاده از روابط حکومتی بودجه چند میلیاردی برایش بگیریم، هر سال بودجه‌اش را زیاد کنیم، و در حالی که آن "چیز" که برای ارتقاءش تلاش بی وقفه می کنیم وضعیتش هر روز بد و بدتر می‌شود، آمار دهیم که چه قدر کنفرانس و سمینار در ارتقاء آن "چیز" بر گذار کرده‌ایم و چه قدر جزوه چاپ کرده‌ایم. اگر کسی هم پیشنهاد کند که مقداری بودجه‌تان کم شود و یا طرز خرج کردنش حسابرسی شود اعلام کنید که آن شخص مخالف آن "چیز" و مسئول بد شدن وضعیت آن است. 🏷● 7-استاد یک دانشگاه مملکت باشیم، با چاپ مقالاتی که به هیج دردی نمی‌خورند و با پرورش دانشجویانی که بناست بیکار شوند بشویم استاد تمام! حقوق بالا به اضافه پژوهانه دریافت کنیم و هر سال هم ترفیع و ارتقاء بگیریم و شاکی باشیم که چرا استاد در این مملکت ارج و قرب (= رانت بیشتر) ندارد. بد نیست گاه گاه هم عنوان کنیم که علت این که وارد بازار و کسب آزاد نشده‌ایم این است که بازاریها دروغگویند و دغل باز، و این به روحیه پاک ما نمی خورد! 🌷وای به حال بعضی از مسئولین و مدیران دولتی و افراد ذی نفوذ که دارای بودجه و تخصیص هستند، چه حساب و کتابی دارند در آن دنیا و از همه مهمتر شرمندگی در مقابل اهل بیت(ع) بابت خیانت به آرمانهای، امام، رهبری، شهدا، جانبازان، خانواده شهدا و.... 👌این مملکت برای اینکه درست شود، انسان هایی مثل حاج احمد متوسلیان میخواهد #کنترل #نظارت #حکمرانهای_تزکیه_نشده #اقتصاد_هردمبیل التماس دعا #ناصرکاوه

✅ #از_هفت_دولت_آزاد مثل قوه مجریه! 🔹ساختار #نظارت بر #قوه_مجریه در کشور ناقص است؛ #ناظر ندارد، #حسابرس ندارد، #بالاسر ندارد. شاید بتوان در حوزه مالی #دیوان_محاسبات را ناظر بر دولت دانست یا در جاهایی سازمان بازرسی را، اما در حوزه ی سیاسی امنیتی و اخلاقی نظارت جامعی در کار نیست. #رئیس_دولت و معاونینش از هفت دولت آزادند هرچه می خواهند بکنند. اگر #تقوای_سیاسی نباشد، هیچ بازدارنده محکمی وجود ندارد. 🔹️ مثلا رئیس جمهور #پزشکیان با چه مجوزی، با چه استدلالی، براساس چه #قاعده_حکمرانی #پسر و #دختر و #داماد و چند #خبرنگار کانال‌های ضدانقلابی یا لااقل جناحی را با خود به سفر #عراق برده و در جلسات رسمی #هیئت_دولت می نشاند و قرار است به سفر #سازمان_ملل در آمریکا هم بروند!؟ 🔹️ چه کسی ناظر بر #مخاطرات_امنیتی این حضور، #هزینه های ارزی و ریالی این سفر، و.. می باشد؟ هیچکس، هیچ نهادی! خنده دار است اگر فکر کنیم #وزیر_اطلاعات دولت می تواند #رئیس_دولت را از عملی باز دارد. رئیس جمهور می تواند هرچه عشقش بکشد، هر چه دلش بخواهد، دقیقا به همین معنا رفتار کند! 🔹نهادهای نظارتی دیگر هم مبسوط الید نیستند و خیلی امیدی به یک نظارت جامع از آنها نیست. باید زودتر فکری به حال #ساختار_نظارتی حاکم بر قوه مجریه کرد تا #آنارشیسم حاکم بر رفتارهای قوه مجریه بیش از این برای کشور هزینه نتراشد.. #واجب_الانتشار ...... ....

◻️چرخه معیوب حکمرانی؛ شکاف زنجیره حکمرانی از «سندنویسی» تا «پیاده‌سازی» 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ [یک] یکی از مهم‌ترین نارسایی‌های نهادی در مدیریت اجرایی کشور ما مسأله انباشت طرح‌ها، سندها، قوانین بالادستی، مصوبات و مقرراتی است که بعضاً هزاران ساعت برای طراحی و تدوین و تصویب آنها وقت صرف شده است. اما در همان مقام سند و مصوبه و قانون باقی مانده‌اند. برای اثبات این مدعا می‌توان ده‌ها و بلکه صدها نمونه در سطح کلان مدیریتی کشور ذکر کرد. [دو] به عنوان مثال، برنامه ششم توسعه، که محصول هزاران ساعت کار و تلاش و جلسات نخبگانی و ... امثال آن است، و علی‌القاعده از برنامه‌ها و مصوباتی است که هر دولتی موظف به اجرا و تحقق آن است و ناظر پرقدرت و صاحب‌اختیاری مثل مجلس شورای اسلامی دارد، در مقام عمل حدود یک چهارم آن اجرایی می‌شود! و سه چهارم آن کان‌لم یکن باقی می‌ماند و زمان مقرر آن پایان می‌پذیرد و موعد برنامه هفتم توسعه می‌رسد! [سه] سند دانشگاه اسلامی با صدها و هزاران ساعت کار علمی و کارشناسی تدوین می‌شود و در بالاترین مرکز مدیریت علم کشور (شورای عالی انقلاب فرهنگی) مصوب می‌شود، و در همان روزهای نخست با تبلیغات فراوان و به عنوان سندی افتخارآمیز در نظام حکمرانی علم کشور معرفی می‌شود اما در مقام اجرا در دانشگاه‌ها و مراکز علمی کشور، هیچ فرد یا نهادی پیگیر اجرای آن نمی‌شود! و فقط در همان مقام سند باقی می‌ماند و مهلت و موعد آن پایان می‌پذیرد! نه کسی بابت بی‌اعتنایی به آن بازخواست می‌شود و نه کسی بابت دغدغه اجرایی شدن آن تشویق می‌شود و نه کسی پاسخگوی سرنوشت آن شناخته می‌شود و ...! [چهار] این نشانه یک بیماری بزرگ در ساختار حکمرانی اجرایی در کشور ماست. شکافی عظیم میان مقام سندنویسی و برنامه‌نویسی و قانون‌گذاری از یک طرف و مقام تحقق و پیاده‌سازی و اجرای بیرونی اسناد و قوانین از طرف وجود دارد. به قول یکی از اساتید، مدیران ارشد ما دچار بیماری «ذات السند» شده‌اند. جامعه نسبت به شنیدن نام سند و مصوبه حالت زدگی پیدا کرده است. جامعه تشنه «اراده معطوف به اجرا» و «عمل» است. [پنج] زنجیره حکمرانی در کشور ما، یک زنجیره متصل نیست؛ حلقات مفقوده‌ای دارد که فقدان آن حلقات موجب شده است بود و نبود بهترین تصمیمات و مصوبات و قوانین و اسناد یکسان باشد! به نظر می‌رسد مهم‌ترین حلقه مفقوده، «نظام پیگیری» و «تضمین استمرار در پیگیری» است. [شش] رهبر حکیم و فرزانه انقلاب اسلامی چقدر زیبا در دیدار اخیرشان با برخی از مسؤولان کشور بر مسأله ضعف نهادی کشور در حلقه «پیگیری» انگشت گذاشتند و فرمودند: «ما یک کمبود در کشور داریم که آن مهم است. ما کمبود قانون نداریم، کمبود مقرّرات نداریم، کمبود طرحهای خوب نداریم ــ بسیار طرحهای خوب آمده، رفته، گفته شده، تصویب شده ــ آنچه کمبود داریم «پیگیری» است؛ پیگیری. پیگیری کنید. ...خواهش من این است که دنبال کنید. جلسه خوب است، تصمیم‌گیری خوب است، شوق و ذوق و انگیزه‌ی سران و مدیران بسیار خوب و چیز لازم و مبارکی است امّا کافی نیست. شما که مدیرید، شوق دارید، علاقه دارید، دستور هم میدهید به آن نفر دوّمتان، او هم احیاناً به نفر بعدی دستور میدهد، امّا همین‌طور در طول این فرایند، این دستور تدریجاً ضعیف میشود، ضعیف میشود، و گاهی به جایی میرسد که هیچ اتّفاقی نمی‌افتد.» (۲۶/ ۱/ ۱۴۰۴) #مدیریت #پیگیری #نظارت