اگر اهمیت خطیر جایگاه معلمی، زدون پرده‌های جهل و ظلمت و رهنمونی افکار به سمت معرفت و دانایی است، بی‌شک در زمانه ما تبلور این مفهوم بر قامت استاد شهیدمان، #مرتضی_مطهری، خواهد نشست که جهاد علمی و عملی‌اش، نه تنها در تربیت افرادی خاص، که در تعیین سرنوشت یک ملت ظهور کرد. مجاهدی منصف و آگاه به مقتضیات زمان که در مسیر تقریب حوزه و دانشگاه و رفع بی‌اعتمادی‌های فاحش میان این دو قشر، بلندای افکارش نه به مصادره روشن‌فکران دانشگاهی آن روز درآمد و نه در پستوی حجره‌های طلبگی حوزه‌های وقت، پنهان ماند. متفکری دین‌شناس که خرقه شاگردی استادش علامه طباطبایی چنان بر او شایسته بود که بر همان سلوک استاد، به پا خاست و علم را تنها در تسلط و تحفظ بر علوم پیشینیان، خلاصه نکرد و به مبارزه با ارتجاع و تحجر در زمینه دین و زدودن بدعتها و افکار التقاطی عقلی و فلسفی روی آورد. معلمی زمانه شناس که با اندیشه‌ای صائب، برخلاف شیوه مرسوم، با حضور در عرصه‌های فکری و سیاسی، و با نگاه به عرصه ذهنیت جامعه، در بررسی شوائب، اشکالات و شبهات، تفکرات مکاتب وارداتی شرق و غرب را به روش علمی و متقن و بدور از تحجر و التقاط، به چالش کشید و پایه های فکری مورد نیاز جامعه اسلامی و انقلابی را تبیین نمود. اندیشمندی نستوه و مخاطب‌شناس که به عرضه مفاهیم دینی متناسب با نیاز و استفهام مخاطب پرداخته و با تطبیق سوالات جوانان و قشر تحصیلکرده با تفکر و فلسفه اسلامی و منطق قرآنی، به اقناع اذهان پرسشگر می‌رسید و در تبیین جامعیت دین برای عامی و عارف، کم نظیر بود. آری ! شایسته است تسمیه روز معلم به اسم او که امام خامنه‌ای در وصفش فرمود، معلمی در زیباترین وجه آن در این شخصیت متجلی و متبلور بود. یادش گرامی و راهش استوار ... #ع_پارسائیان @tollabolkarimeh 🌷

🔻امام ممتحن مظلومیت مضاعف امام حسن علیه‌السلام در تاریخ، تداعی همان قصه تکراری اوهام خفته و خسته بشر از درک حقیقت و فهم نفاق است... وقتی عِدل قرآن و حزب خدا در میان جهالت نزدیک‌ترین یاران، مذل‌المومنین نام می‌گیرد، باید که این تالی قرآن بر منطق افلح نهض یحتاج او استسلم فاراح، که میراث پدر است، شتر خلافت را رها کند و برای حفظ اسلام و مسلمین و نجات جان اهل بیت و ثقل میراث پیامبر (ص)، در دامان صلح آرام نشیند تا این نامردمان قدرناشناس، عیار ایمان‌های مادی خود را در لوای حکومت سیّاسان و غدّاران محک بزنند... چه سرنوشت غریبی است تنهایی حتی در حریم خلوت خانه و هم‌‌نشینی شبانه با یاری نه موافق و نه مرافق... السلام علیک یا ابن‌البشیر السلام علیک یا ابن‌النذیر السلام علیک یا ابن‌الداعی الی‌الله السلام علیک یا ابن‌السراج‌المنیر السلام علیک یا امام‌الممتحن ✍ به قلم #ع_پارسائیان @tollabolkarimeh 🌷

🔻شهید محراب چندین قرن است که در این کشور، ارتباط وثیق و عمیق روحانیت با مردم، سر منشا تحولات سیاسی و اجتماعی سرنوشت‌ساز تاریخی بوده است؛ چراکه امتداد حرف مراجع در جامعه، جنبشی به راه می‌انداخت که حرکت هماهنگ تمامی مامومین را به دنبال داشت... در مسیر پیروزی انقلاب اسلامی، آیت‌الله اشرفی اصفهانی، مجاهد و روحانی مبارزی از نسل علمای جبل عامل لبنان است که در زمان حضور خود در کرمانشاه، علاوه بر تربیت شاگردان بسیار، با ورود واضح و بیّن در مبارزات سیاسی، پایه‌گذار حرکت‌های وسیعی در آن خطه می‌شود که تحقق آرمان‌های امام و انقلاب را رقم می‌زند. آگاهی امام جمعه کرمانشاه به مقتضیات زمان و زمانه بود که در خطبه‌هایش همواره از طرفی بر تبیین جایگاه ولایت فقیه و دفاع و پشتیبانی از این جایگاه، تاکید ورزد و از دیگر سو با عنایت به اهل تسنن بودن جمعیت غالب مستمعین، بر مسئله وحدت بین شیعه و سنی تمرکز کند و اقدامات موثری در حصول این مهم، انجام دهد. اگرچه در حافظه تاریخی ایران، در نگاه اول تنها مبارزات سیاسی آیت‌الله اشرفی اصفهانی به چشم می‌خورد و شخصیت علمی ایشان کمتر در سخن آمده و کتابهایش حتی در بین طلاب علوم دینی مغفول و مهجور مانده است، اما برای ترسیم این چهره، اشاره به همین کافی است که امام خمینی او را جامع علم مفید خواند. زندگی ساده و بی‌تکلف همیشگی این ولی خدا حتی بعد از منصوب شدنش به عنوان امام جمعه شهر در کنار رسواگری‌ها و روشنگری‌هایی که در میان مبارزین و در وسط میدان داشت به انضمام مقبولیت میان عوام و خواص، چنان حقد و کینه‌ای در دل منافقین و سازمانشان ایجاد کرد که بعد از دو بار ترور نافرجام، نهایتا در 23 مهر سال 1361 هنگامی که مهیای اقامه نماز بود، او را در سنگر نماز جمعه و در محراب نماز به شهادت رساندند. آری! شهادت در محراب، میراث مقتدایش امام علی علیه السلام بود ... ✍به قلم #ع_پارسائیان @tollabolkarimeh 🌷

🔻حجاب‌های سیاسی #اختصاصی در روز عاشورا، دختر آبی را علم کردند و در آستانه اربعین حسینی- بزرگترین اجتماع تاریخ بشریت – رفع ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاه را به میدان آوردند. انگار حجاب و حواشی آن، پاشنه آشیل انقلابیون شده است که سیاست‌بازان هر بار و هر زمان خواستند، نشانه‌اش گرفتند و بازی را به نفع خود تمام کردند. آخرین نمونه‌اش همین چند سال پیش که در اوج انتخابات و در بازی انتشار عکس رئیس جمهور در کنار دخترکان بدحجاب، احساسات مذهبی انقلابیون تحریک شد و به جای پرداختن به برجام و مشکلات اقتصادی، وایِ بی اعتنایی رئیس جمهور به حکم حجاب، بازی را به نفع حریف تمام کرد... امروز در آستانه اربعین و انتخابات باز همان مساله حجاب و حواشی آن ... چرا غلیان این شور انقلابی‌گری در هنگامه بحث حجاب و بی‌حجابی، شعور همیشگی‌اش را کنار می‌زند و پیش می‌افتد؟! اصلا شکی نیست که لزوم حفظ حجاب در جامعه اسلامی و حرمت ورود زنان به ورزشگاه، طبق فتاوی مراجع ثابت است اما چرا تا موضوع حجاب زنان و ورودشان به ورزشگاه مطرح می‌شود، به فکر موضع‌گیری و برپایی تجمعات می‌افتیم و در بسیاری موارد مثل مساله سودهای بانکی که حرام خدا علنا حلال شده است، حرکتی نمی‌بینیم؟ مگر لزوم توجه به همه فرایض دینی در جامعه اسلامی در سیطره امر به معروف و نهی از منکر نمی‌گنجد؟ شاید علت همه این برخاستن‌های هیجانی، همان مولفه زمان‌شناسی مومن است که متاسفانه گاهی پشت پرده غفلت پنهان می‌شود. مگر نه این است که کار خوب در زمان بد، همان سرانجام شوم کار بد را پیدا می‌کند؟! پس چرا گاهی نمی‌توانیم بی‌تفاوت باشیم در زمانی که می‌دانیم توجه ما به یک امر به مثابه ذبح امر مهم‌تری تمام می‌شود؟! همگان متفق‌القول هستند که اهتمام به امور مهم شرعی چون حجاب، نباید مهمل بماند، اما در مقام تزاحم این مهم با اهم دیگر، ارجح کدام است؟ چرا گاهی از درک اولویت‌ها عاجز می‌شویم؟ با کمی زیرکی می‌توان نقشه سیاسان را نقش بر آب کرد که این دمیدن‌های گاه و بی‌گاهشان بر طبل آزادی‌های زنان، حاشیه‌ی امنی است به منظور فرار از پاسخگویی و هدف از آن چیزی نیست جز منفعل کردن انقلابیون برای ورودشان به رفتارهای هیجانی مثل برگزاری تجمعات تا در نهایت با دو قطبی کردن جامعه در مسیری که غربگراها و لیبرال‌ها می‌خواهند، تقابلی بین جریان حزب الله با توده مردم یا قشر خاکستری جامعه ایجاد شود و با عمیق‌تر شدن شکاف بین دو این دو طیف، اتحاد و انسجام ملت را به نفع خویش از بین ببرند. به قول دوستی در راس این نظام، رهبری است که بزرگ فکر می‌کند و برای بزرگ شدن جامعه تلاش می‌کند، همراه این مصلح شویم که درگیر حواشی حقیر و ناچیز نشویم... ✍ به قلم #ع_پارسائیان @tollabolkarimeh 🌷

🔻تجدید تنازعی دیرین در مناسکی نوین #اختصاصی شماری از مناسبت‌های نوساخته در ماهی که به تعبیر امام جامعه، ربیع المولود و ربیع الهجره است، فضای غبارآلودی را در پس چهره آرام شده از عزاداریها، رقم می زند. … صحبت از صلاح و سداد علمی نقل‌های دوگانه تاریخی در میان همهمه ذهن های برآشفته در این قیل و قال نیست. صحبت از تاراج تقوای عملی در تصدیق بی تحقیق یا تکذیب بی‌دلیل نیست. صحبت از تحلیلی است که خارج از گودهای طلبگی و تتبعات علوم نقلی و روایی، عاری از تعصب و برخاسته ازمنطقی همه‌فهم، حجاب از سر اهداف داعیه‌داران برپایی چنین مناسکی بردارد. … به راستی خلق ایامی چون محسنیه، روز سامرا و هفته برائت و … با چه توجیه و تاویلی برخلاف سیره رجال و علمای مذهب تشیع و ذوات مقدس ائمه علیهم السلام، به پا خاسته‌است؟! اندک توجهی در اسامی این ایام، کند ذهن ترین افراد را نیز به تقابل تاریخی اختلاف شیعه و سنی هدایت کرده و تمرکز و تاکید بر همانهایی را می‌رساند که علمای مذهب، به جهت وجوب اجتناب از نفاق و اشتقاق، از آن بر حذر داشته‌اند. بی‌تردید تمامی مناسبت‌سازی‌ها، با عنایت به رویکردی خاص و ویژه و در پی روایت جدیدی از تاریخ، خلق می‌شوند و در این میان خرده فرهنگ‌های نوپای جامعه برای بیشتر دیده شدن و اعلام حضور در جامعه، در پی مناسک‌سازی برای این مناسبات ساختگی می دوند. … سوال اینجاست که تبلور این مناسبات و محوریت بخشیدن به هویتی شیعی در برابر هویت برادران سنی مذهب، و تعویض جایگاه اصول و فروع در مسائل شریعت، از سوی فرقه‌ای که جدایی دین از سیاست، شعار دیرین آن بوده، با چه هدف بلند مدتی تبیین شده است؟! آیا تخطئه حکومت شیعی ایران و خارج کردن جمهوری اسلامی از مدیریت شیعیان جهان نقشه شوم و البته رویای دور از دسترس چنین جریانی نیست؟! ✍ به قلم #ع_پارسائیان @tollabolkarimeh 🌷

🔻تقوای سیاسی #اختصاصی بنابر آموزه‌های دینی رکن رکین اخلاق اسلامی و فلسفه بسیاری از عبادات، تقوی است و بیراه نیست اگر در بحبوبه بی‌اخلاقی‌های سیاسی این روزها، بالاترین تقوی را تقوای سیاسی بدانیم. عدالت را بارها و بارها به وضع الشیء فی موضعه تعریف و تفسیر کرده‌ایم اما در پای عمل و قضاوت، لنگ لنگان از تعبیرش جا مانده‌ایم. تند روی و لجن پراکنی و دروغ و تخریب را بد می‌دانیم اما در طرفداری از جناح و افراد هم‌حزبیمان، متعصابه به هر حربه‌ای ناجوانمردانه متوسل می‌شویم. فضای سایبر را که چرخی می‌زنی، لبالب است از اظهار نظر افرادی که بدون علم و بصیرت کافی، در کسوت یک مجتهد و معلم ظاهر می‌شوند و با حمایت یا تخریب برخی و بزرگ و کوچک نمودن برخی دیگر، هم به خود این مقضی علیهم ظلم می‌کنند و هم به مدعی شدن پوچ‌اندیشان کمک می‌کنند. افرادی که به زعم باطلشان، عدالت‌محوری نه به معنای تبیین و توضیح صحیح وضعیت موجود، بلکه به معنای زدن سران قوا و سایر نهادهای دولتی است. انگار اکثریت غالب بر این فضا معنای بصیرت و بصیرت‌بخشی را گم کرده‌اند که به جای نیم‌نگاهی انداختن بر مسیر پیموده شده انقلاب از آغاز تا کنون و دیدن دستاوردهای آن مدام در پی پمپاژ ناامیدی به کشور هستند. قابل انکار نیست که مشکلات مدیریتی و موانع داخلی و خارجی بسیاری در کشور وجود دارد اما آیا انتقادهایمان به این نظام اسلامی، رنگ و بوی انتقاد به نظام طاغوت را به خود نگرفته است؟! انتقاد تخریب‌گرایانه و تضعیف‌کننده توام با حب و بغض شخصی چه شباهتی به انتقاد دلسوزانه برای تقویت نظام اسلامی دارد؟! اگر همه ارکان نظام جاسوس و خائن هستند، پس اساسا وجود این نظام برای چیست؟! در این مسیر امیدی به غرب‌پرستان منافق نیست اما با دوستان انقلابی چه کنیم که بر همان روال گام بر می‌دارند؟! اگر ولایت‌مداری در تاسی همه جانبه به مقام ولایت است پس چرا در عرصه سیاسی بر خلاف منطق مولا و صحبت‌های امیدوارانه مولایمان حرکت می‌شود ؟! ای کاش کمی در هنگام قضاوت و انتقاد و نشر مطالب در فضای مجازی حساس تر شویم ... ✍به قلم #ع_پارسائیان #انتخابات #عدالت @tollabolkarimeh 🌷