eitaa logo
تُراب باش
5.8هزار دنبال‌کننده
1.7هزار عکس
1.7هزار ویدیو
113 فایل
تُراب باش، فرزندِ أبوتراب باش گروه تحلیل مباحث قرآنی و آخرالزمانی صرفاً جهت اطاعت از امر ولیّ امر ارتباط با ادمین👇 @Abuo_Torab
مشاهده در ایتا
دانلود
🌤وجهِ أسمائیِ مولا امیرالمؤمنین(ع) [۵] ✍️... بخاطر اینکه خداوند تمام عالَمش را با أسماءاش ساخته و نیز براساس نگاهِ أسمائی به اهل‌بیت (ع)، می‌توانیم بگوییم که هیچ‌جای عوالم و هیچ‌جای نشئات که طبق آیاتی از قرآن، آینده‌ی همین عوالم است؛ خالی از اهل‌بیت (ع) نیست؛ حتی یک که شما در دنیا می‌بینید؛ آوندهای نباتی آن که از یاخته‌های پیشرفته درست شده و یا آوندهای چوبی در یک درخت که حیات را جریان می‌دهند؛ همه، حاصلِ تعاملِ أسماءِ إلهی با یکدیگر است که این گل یا درخت را زنده و سرپا نگه داشته است؛ لذا ما نمی‌توانیم مدام بگوییم اهل‌بیت (ع)، أسماءِ خدا هستند؛ بعد زندگیِ جاری در دنیا، جریانِ حیات در گیاهان، جریانِ خون در رگ‌های انسان و حرکتِ منظمِ سیارات در آسمان را اتفاقی یا براساسِ یک قاعده‌ی رها در نظر بگیریم! این نگاه یهود است که به خدای اعتقاد دارد و می‌گوید خدا یکبار عالم را مثل ساعت ساخت، حالا دیگر خودش دارد کار می‌کند! این منظرِ پلیدِ یهود است؛ ما فعل خدا از طریقِ أسماءاش را تا اعماقِ اتم‌ها، نوترون‌ها یا کوراک که کوچکترین ذرّه‌ی بنیادین تشکیل‌دهنده ماده است؛ باید دنبال کنیم؛ و بدانید که حیات و قوامِ همه این‌ها به أسماءِ خدا با یکدیگر است؛ تازه مطلب فقط در پهنه آسمان و زمین مطرح شد؛ اگر همین بحث را بالاتر ببریم؛ می‌بینیم تمام آسمان‌های هفت‌گانه طبق بسیاری از آیاتِ قرآن، همه حجمِ کرسیّ إلهی طبق آیه ۲۵۵ بقره، تمامِ حجمِ عرش الهی طبق آیه ۵ طه و فضاهای فراتر از آن، بندِ به أسماءِ إلهی هستند! لذا می‌توانیم بگوییم که عالَم از الله، است؛ یعنی بواسطه أسماءِ إلهی همه‌چیز و همه‌کس در برگرفته شده و دارد خدایی می‌شود؛ به این معنا که خدا بواسطه‌ی صفات و أسماءاش دارد بر عالَم خدایی می‌کند؛ و این أسماء در عین حال که هستند، نیز هستند. ‼️برای اینکه بدانید آیا ما مسیرِ بحث را درست جلو آمدیم یا نه؟ بحثِ شخص بودن صفات و أسماء را به حدیثِ زیر عرضه می‌کنیم: «نَحنُ‌ صَنَائِعُ‌ رَبِّنَا و الخَلقُ بَعدُ صَنَائِعُنَا» وقتی می‌فرماید: «الخَلقُ بَعدُ» یعنی صحبت از جایی است که هنوز مخلوقاتِ دیگر خلق نشدند. بالاترین جا در نظام إلهی که یک چیزهایی خلق شده و هنوز بقیه‌ی رده‌ها خلق نشدند؛ فضای صفات است؛ و منظورِ اهل‌بیت (ع) در این حدیث همان فضای صفات است؛ که می‌فرمایند ما آنجائیم. لذا از این حدیث برمی‌آید که دارند خودشان را با آنجا معرفی می‌کنند که ما هستیم. نمی‌فرمایند: آن اشیاء به ما وصل است؛ بلکه می‌فرمایند آن‌ها، هستیم. از آن اشیاء دارند به عنوان ضمیرِ «نا» صحبت می‌کنند؛ پس صفات و أسماءِ خدا صرفاً أشیاء نیستند؛ بلکه اشخاص‌اند، چون در حدیث می‌فرمایند: «نَحْنُ»، چه کسانی دارند درباره آن صحبت می‌کنند؟ خودِ اهل‌بیت (ع)، پس این بحث علاوه‌بر اینکه قرآنی است؛ حدیثی هم هست؛ و می‌بینیم که بحث بسیار درست و محکم است. 📌از طرفی، یک موقع منظورِ ما از اهل‌بیت، کسانی در زمین است؛ به عنوان فلانی پسر فلانی که خیلی آدم‌های خوبی هستند که امام هم هستند، خدا این‌ها را گرامی داشته و محبت‌های زیادی بر ایشان جاری کرده! اگر مقصود از اهل‌بیت این باشد؛ أسماء و صفات، می‌شود جنبه‌های بالایی این افراد؛ و همانطور که اصلِ ما روح ماست که بر جسم حاکم است و به آن دستور می‌دهد که اینکار را بکن، آنکار را نکن؛ جنبه أسمائیِ اهل‌بیت (ع) هم تقریباً چنین نسبتی با جنبه آسمانی و زمینی ایشان دارد. ⁉️اما یک موقع منظور از اهل‌بیت (ع)، کسانی است که همه‌جای عالم هستند، هیچ‌جا خالی از این بزرگواران نیست، یعنی ایشان در بالاترین جای قابل وصف، صفاتِ خداوند هستند که یک پله پایین‌تر به صورت أسماء هم جریان دارند؛ و عالم به عالم را ایجاد کرده‌اند و همه‌جا فاعلی و اثرگذار دارند؛ اگر منظور ما از اهل‌بیت (ع) این باشد، أسماء و صفات، لایه‌های بالایی اهل‌بیت (ع) بوده و جسمِ دنیایی، فرع و متأخر از وجهِ أسمائی ایشان است. ▪️لذا وقتی ما براساس نوعِ اولِ نگاه به معصوم (ع) بنگریم، ایشان دیگر یک شخصی در کلّ عوالم نیست؛ بلکه فردی در عوالم عمقی است که خاصی دارد و چون ضمیرِ «نا» در ارتفاع بالاتر هستند؛ طبقِ قرآن به ایشان دستور می‌دهند؛ مثل روحی که به جسمِ خود در عمق، دستور می‌دهد؛ لکن در حدیثِ «نَحنُ‌ صَنَائِعُ‌ رَبِّنَا» دارند خودشان را همه‌مکانی تعریف می‌کنند، بخصوص در آن ارتفاعِ بالا، می‌فرمایند اول ما خلق شدیم، نمی‌فرمایند اول صفاتِ إلهی خلق شد، یا اول صفاتِ ما خلق شد، یا اول آن صفاتِ الهی که آن صفاتِ الهی ابعاد بالاتر ماست، خلق شد؛ بلکه می‌فرمایند اول خدا ما را خلق کرد، یعنی خودشان را دارند در آن جایگاه معرفی می‌کنند. تفاوتِ میان این دو منظر نسبت به اهل‌بیت (ع) را عنایت داشته باشید. @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash
تُراب باش
🌤وجهِ أسمائیِ مولا امیرالمؤمنین(ع) [۵] ✍️... بخاطر اینکه خداوند تمام عالَمش را با أسماءاش ساخته و ن
📌! چون این بحث خیلی مهم است؛ و ما می‌خواهیم برای بحثِ عظیم روز آماده شویم؛ بخشِ ششم هم تا دقایقی دیگر بارگذاری می‌شود. 👆👆 https://eitaa.com/torab_bash
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🎨| انتشار آزاد... 🌼 ویژه‌ی ایامِ عید غدیر https://eitaa.com/torab_bash
🌤وجهِ أسمائیِ مولا امیرالمؤمنین(ع) [۶] ✍️... داشتیم درباره ماهیّتِ شیئی و هویّتِ شخصی ابعادِ نورانیِ اهل‌بیت (ع) صحبت می‌کردیم؛ و گفتیم که وقتی این بزرگواران می‌خواهند خالص درباره جنبه‌ی أسمائیِ خودشان صحبت کنند؛ آنجا که شیئ بودن را بخواهند مطرح کنند؛ می‌فرمایند: «اَلأَسماءُ و الصِّفاتُ مَخلوقاتٌ» أسماء و صفاتِ خدا مخلوق‌اند؛ اینجا تأکیدی بر شخص بودنِ خودشان ندارند! چرا؟ چون این‌ها أشیائی هستند صددرصد در کنترلِ خدا، لکن وقتی همین جنبه را بخواهند از وجهِ و هویتِ انسانیِ خود صحبت کنند؛ می‌فرمایند: «نَحنُ‌ صَنَائِعُ‌ رَبِّنَا وَ الخَلقُ بَعدُ صَنَائِعُنَا» ما اولین ساخته‌های خدا هستیم و دیگر مخلوقات را ما از جانبِ خدا ساختیم! یعنی همان بحث را با این واژگان دارند مطرح می‌کنند؛ به این صورت که ما در تمامِ ارتفاعاتِ عالم، ساخته‌های خدا هستیم؛ «وَ الخَلقُ بَعدُ صَنَائِعُنَا» سپس تمامِ ابعادِ عالَم و ما فیها، ساخته‌ی ماست. 🔺جمعِ بین این دو حدیث این‌طور می‌شود که: اگر أسماء و صفات، مخلوق خداوند هستند؛ خب ما همان أسماء و صفات هستیم، ما همان ساخته‌های خدا هستیم؛ نه اینکه أسماء و صفات نعوذبالله جزو ذاتِ خدا یا درونِ ذاتِ خدا باشند، بلکه ما مخلوق خدایم که صددرصد به او هستیم. پس بحثِ شیئ یا شخص بودنِ أسماء و صفات اصلاً یکی است و هیچ دوئیتی بین این دو وجه از أسماء نیست! صفاتِ خدا، اوجِ جنبه‌های قابلِ وصفِ اهل‌بیت (ع) است؛ و این وجه از اهل‌بیت (ع) بقدری اهمیت دارد که خداوند اولین آدم (ع) را درباره‌ی درجه‌ای از همین وجهِ أسمائیِ اهل‌بیت (ع) می‌گذارد؛ به حدیث زیر دقت کنید: 📚 از امام صادق (ع) در رابطه با این ماجرا نقل شده که فرمودند: «فَلَمَّا خَلَقَ اللَّهُ تَعَالَی آدَمَ(ع) نَظَرَ إلَیهِم عَنْ یَمِینِ العَرشِ فَقَالَ: یَا رَبِّ مَنْ هَؤُلَاءِ؟» زمانی که خدا آدم (ع) را آفرید او از سمتِ راست عرش به آن نگاه کرد و از خدا پرسید: پروردگارا! ایشان چه کسانی هستند؟ «قَالَ یَا آدَمُ! هَؤُلَاءِ صَفوَتِی وَ خَاصَّتِی خَلَقتُهُم مِنْ نُورِ جَلَالِی و شَقَقتُ لَهُم إسماً مِنْ أَسمَائِی» خدا فرمود: ای آدم! اینان افراد خاص و برگزیدگان من هستند که از نور جلالِ خودم، خلقشان کردم و آن‌ها را إسم‌هایی برگرفته از أسماءِ خودم قرار دادم. «قَالَ یَا رَبِّ! فَبِحَقِّکَ عَلَیهِم عَلِّمنِی أَسمَاءَهُم» آدم (ع) گفت: پروردگارا! تو را به حقّی که آن‌ها بر تو دارند سوگند می‌دهم که ایشان را به من تعلیم بدهی! «قَالَ یَا آدَمُ! فَهُم عِندَکَ أَمَانَةً سِرٌّ مِنْ سِرِّی لایَطَّلِعُ عَلَیهِ غَیرُکَ إلَّا بِإِذنِي» خدا فرمود: ای آدم! پس من این وجهِ أسمائیِ ایشان را نزد تو به امانت می‌گذارم؛ و این از جمله است که احدی جز تو، بدونِ إذنِ من نباید از آن آگاه شود! «قَالَ نَعَم یَا رَبِّ!» آدم (ع) گفت: بله ای پروردگار! چشم! «قَالَ یَا آدَمُ! أَعطِنِی عَلَی ذَلِکَ العَهدَ فَأَخَذَ عَلَیْهِ العَهدَ ثُمَّ عَلَّمَهُ أَسمَاءَهُم...» آنگاه خدا فرمود: ای آدم! با من عهد ببند که بر این سوگندت پایبند باشی؛ پس از او پیمان گرفت؛ سپس وجهِ أسمائیِ آن‌ها را به آدم (ع) کرد. [بحارالأنوار، ج ۱۱، ص ۱۴۵، کمال الدین، ج ۱، ص ۱۳]. 📌طبق این حدیث، معرفتِ أسمائیِ اهل‌بیت (ع) یکی از اسرارِ إلهی و موهبت‌های خداوندی است؛ و برای خداوند خیلی است که انسان، از این منظر به خلفای او نگاه کند. در زیارتِ جامعه کبیره که از امام هادی (ع) به ما رسیده؛ داریم که «و رَضِيَكُم خُلَفاءَ في أَرضِه» خدا فقط به اینکه شما خلفای او در زمین باشید راضی شد! اما زمین تنها حجمِ حضورِ خلفای خدا نیست و مولا در ادامه می‌فرماید: «والحَقُّ مَعَكُم وفِيكُم وَمِنكُم وإِلَيكُم وَ أَنتُم أَهلُهُ ومَعدِنُهُ» و تمامِ حق به همراه شما، درونِ وجود شما، صادره از شما و بسوی شماست؛ اصلاً شما اهلِ خدا و همه خداییِ خدائید؛ بعد می‌فرمایند: «إِنْ ذُكِرَ الخَيرُ كُنتُم أوَّلَهُ و أصلَهُ و فَرعَهُ و مَعدِنَهُ و مَأواهُ و مُنتَهاهُ» اگر خیری [در عالَم] باشد؛ شروع آن، اصل و ریشه آن، فرع و شاخه‌های آن، معدن و سرچشمه آن و مأوا و پایان آن شما هستید! وقتی مولا بحث را به این اوج می‌رسانند؛ حالا می‌فرمایند: «مَنْ أرادَ اللهَ بَدَأَ بِكُم و مَنْ وَحَّدَهُ قَبِلَ عَنكُم و مَنْ قَصَدَهُ تَوَجَّهَ بِكُم» هرکس خدا را اراده کند؛ با شما شروع می‌کند؛ و هر توحیدش را از شما می‌گیرد؛ و هرکس قصدِ خدا کند؛ باید به شما توجه کند. ▪️چقدر این فرازهای زیارت جامعه درباره وجهِ أسمائیِ اهل‌بیت (ع) عجیب است؛ گویی جز این بزرگواران چیزی در عالم وجود ندارد! لذا ما هم باید به این وجه از اهل‌بیت (ع) باشیم و این‌گونه بسوی ایشان حرکت کنیم. @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash
تُراب باش
🌤وجهِ أسمائیِ مولا امیرالمؤمنین(ع) [۶] ✍️... داشتیم درباره ماهیّتِ شیئی و هویّتِ شخصی ابعادِ نورانی
👆👆👆👆👆👆👆👆 اینم یک سرّ از اسرارِ مکتومِ عالم! نوش جونتون عزیزان، آماده باشید برای غدیر
🔴 رهبر معظم انقلاب: هدف دشمن از جنگ روانی در عرصه نظامی ایجاد ترس و عقب‌نشینی است. عقب‌نشینی غیرتاکتیکی در هر میدانی غضب الهی را به دنبال دارد. ۱۴۰۳/۰۵/۲۵ https://eitaa.com/torab_bash
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا