🏝آداب عید نوروز ❶انجام غسل در عید نوروز: 🟢امام صادق(ع)فرمودند: در روز عید نوروز غسل بنما و بهترین و پاکیزه‌ترین لباس‌‌های خود را بپوش. 📗«وسایل الشیعه» جلد۲ صفحه ۴۲۸ ❷ روزه در عید نوروز: 🟢 امام صادق (ع) فرمود: هنگامی که روز #نوروز رسید پس غسلی بنما و پاکیزه‌ترین جامه‌های خود را بپوش و به بهترین بوی‌ها خود را خوشبو گردان و در این روز روزه بگیر. 📚الحدائق، ج ۱۳، ص ۳۸ #اَللّهُمَّ‌‌عَجِّل‌‌لِوَلیِّکَ‌الفَرَجَ‌‌وَالْعافِیَةوَالنَّصْرَ

🌕 فضیلت و ثواب روز نهم ماه مبارک #رمضان برای روزه داران این روز طبق روایت پیامبر اکرم : 🌺 خداوند به شما اجر هزار عالم و هزار معتکف و هزار مرابط (مروج ایمان ) را بدهد. 📚امالی صدوق /مجلس دوازدهم/ص۴۸ #ماه_رمضان

بی تابی فاطمه سلام الله علیها در مرگ مادر ” رُوِیَ أَنَّ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِنَّ خَدِیجَةَ لَمَّا تُوُفِّیَتْ جَعَلَتْ فَاطِمَةُ تَلُوذُ بِرَسُولِ اللَّهِ ص وَ تَدُورُ حَوْلَهُ وَ تَسْأَلُهُ یَا رَسُولَ اللَّهِ أَیْنَ أُمِّی فَجَعَلَ النَّبِیُّ ص لَا یُجِیبُهَا فَجَعَلَتْ تَدُورُ عَلَى مَنْ تَسْأَلُهُ وَ رَسُولُ اللَّهِ لَا یَدْرِی مَا یَقُولُ فَنَزَلَ جَبْرَئِیلُ فَقَالَ إِنَّ رَبَّکَ یَأْمُرُکَ أَنْ تَقْرَأَ عَلَى فَاطِمَةَ السَّلَامَ وَ تَقُولَ لَهَا إِنَّ أُمَّکِ فِی بَیْتٍ مِنْ قَصَبٍ کِعَابُهُ مِنْ ذَهَبٍ وَ عُمُدُهُ مِنْ یَاقُوتٍ أَحْمَرَ بَیْنَ آسِیَةَ امْرَأَةِ فِرْعَوْنَ وَ مَرْیَمَ بِنْتِ عِمْرَانَ فَقَالَتْ فَاطِمَةُ إِنَّ اللَّهَ هُوَ السَّلَامُ وَ مِنْهُ السَّلَامُ وَ إِلَیْهِ السَّلَامُ. امام صادق علیه السّلام فرموده: هنگامى که حضرت خدیجه رحلت نمود فاطمه علیها السّلام که کودکى بیش نبود دائماً خود را به رسول خدا علیه السّلام نزدیک مى‏ کرد و در اطراف او مى‏ گشت و مى‏ گفت: اى رسول خدا! مادرم کجاست؟ ولى پیامبر به او پاسخى نمى‏ داد و فاطمه به دنبال کسى بود که بتواند پاسخ این سؤال را از او بگیرد، و پیامبر خدا صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم نیز در فکر بود که چه جوابى به او بدهد، در این حال جبرئیل بر او نازل گردیده و گفت: خداوند مى‏ فرماید: به فاطمه سلام برسان و به او بگو که مادرت با آسیه همسر فرعون و مریم دختر عمران، در خانه‏اى است که در بهشت قرار دارد و دیوارهاى آن از طلا و ستون هاى آن از یاقوت سرخ است. و فاطمه مى‏ گفت: خدا سلام و سلامتى است، و سلام و سلامتى از او و به سوى اوست. منابع: الخرائج، الخرائج و الجرائح، ج 2 ص 529 شماره 4. عوالم العلوم، ج 11 ص 114 ب 3 ح 1. امالى شیخ طوسى، ج 1 ص 178. بحار الانوار، ج 16 ص شماره 1.”

وصایای آن حضرت آن حضرت هنگام رحلت چند وصیت به پیامبر صل الله علیه و آله وسلم نمودند و با آ« همه فداکاری و انفاق مال، به پیامبر عرض کردند:« یا رسول الله، مرا ببخشید که در حق شما کوتاهی کردم.» پیامبر در جواب ایشان فرمودند:« حاشا و کلّا ! من از شما جز خوب ندیدم؛ بلکه منتهای سعی و کوشش خود را در حق من نمودی، شما در خانه من زحمات زیادی را متحمل شدی، اموالت را در راه خدا بذل و بخشش نمودی.» آنگاه خدیجه سلام الله علیها عرض کرد:« یا رسول الله شما را وصیت می کنم به این دختر ـ و به حضرت زهراء سلام الله علیها اشاره کردند ـ این دختر بعد از من یتیم و غریب است. کسی از زنهای قریش او را اذیت نکند. کسی به صورت او لطمه نزند، به روی او داد نزند و مکروهی نبیند.» آ« حضرت اولین زنی است که پیامبر صل الله علیه و آله وسلم را تصدیق نمود، و اول زنی است که در مکه با رسول خدا صل اله علیه و آله و سلم نماز جماعت خواند، و اول زنی است که ایمان خود را در مکه در میان مشرکین اظهار نمود و اول زنی است که درمقابل دشمن رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم دفاع نمود و تمام اموال خود را به پیامبر بخشید، و اول زنی است که ایمانش با قبول ولایت امیرالمومنین سلام الله علیه به درجه کمال رسید. رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم در باره عوامل پیشبرد اسلام فرمودند:« دین من برپا و مقاوم نشد مگر به دو چیز: اموا خدیجه و شمشیر علی بن ابیطالب[شجرةطوبی ج2 ث 233] همچنین فرمودند: « هیچ مالی به اندازه اموال خدیجه به من منفعت نراسانده است »[الصحیح من السیرهج4 ص 13] ******************** در سال دهم بعثت حضرت خدیجه کبری(س) از شدت ضعف و ناراحتی در شعب ابی‌طالب، پیامبر را تنها می‌گذارد. حضرت خدیجه(س) در فاصله سی یا سی و پنج روز پس از رحلت عموی پیامبر، ابوطالب، از دنیا می‌رود و بدین ترتیب، هر دو یار رسول خدا، او را تنها می‌گذارند. وصیت‌های خدیجه (س) حضرت خدیجه(س) در آخرین لحظات زندگی وصایایی به شرح زیر به پیامبر اکرم نمود: 1ـ برای او دعای خیرکند. 2ـ او را به دست خود در خاک قرار دهد. 3ـ پیش از دفن در قبر او وارد شود. 4ـ عبایی را که به هنگام نزول وحی بردوش داشت، روی کفن او قرار دهد حضرت خدیجه که همه اموال منقول و غیرمنقولش را به حبیب خود بخشیده بود، در مقابل فقط یک عبا مطالبه نمود. حضرت خدیجه (س) در آن لحظات آخر در مورد حضرت زهرا (س) ابراز نگرانی کرد، اسماء بنت عمیس تعهد نمود که در شب زفاف او به جای خدیجه نقش مادری ایفا کند. خوف خدیجه (س) از مرگ حضرت خدیجه سلام‌الله علیها بیست و چهار سال با پیامبر اکرم(ص) زندگی کرد و سرانجام در بستر بیماری قرار گرفت. با اینکه حضرت خدیجه(س) نهایت فداکاری را برای اسلام نمود، و به طور مکرر از سوی پیامبر صلی الله علیه و آله به او مژده ی بهشت داده شد، در عین حال خائف بود، و در آستانه ی مرگ، از ترس خدا هراسان بود، و خود را بنده ی کوچک و ناچیزی می‌دانست، و از درگاه خدا می‌خواست که در عالم قبر و برزخ خشنود شود، از پیامبر(ص) تقاضای دعا و طلب مغفرت نمودن داشت، و از آن حضرت می‌خواست که هنگام مرگ و خاک سپاری، او را مورد لطف خاص قرار دهد، در قبرش بخوابد، و با این کار، رحمت الهی را وارد قبر سازد و…. . در آن هنگام فاطمه سلام‌الله علیها حدود پنج سال داشت، گویا خدیجه(س) شرم داشت از پیامبر(ص) تقاضای دیگر کند، فاطمه(س) را واسطه قرار داد، به او فرمود: «دختر جان! نزد پدر برو، و از او بخواه پیکرم را با یکی از روپوش‌های خود کفن نموده و بپوشاند.» فاطمه(س) واسطه شد و این تقاضای خدیجه(س) نیز روا شد. این تقاضای خدیجه(س) از اینرو بود تا آن لباس موجب نورهایی از رحمت الهی شود و او را در عالم برزخ و روز قیامت خشنود سازد. حضرت رسول(ص) که بر بالین این بانوی بزرگوار حاضر بود، ضمن گفت‌وگوی با وی فرمود: خدا تو را با مریم دختر عمران و آسیه دختر مزاحم برابری داده است. وقتی روح حضرت خدیجه(س) به سوی جهان جاودان پر کشید پیامبر(ص) سخت گریست. چون در «حَجُون» قبری برای خدیجه کبری(س) کندند، پیامبر (ص) خود به راه افتاد؛ همچنان که اشک از چشمانش می‌بارید داخل قبر شد و خوابید، افزون‌تر از قبل گریست و او را دعا کرد. آنگاه برخاست و با دست خویش همسرش را در قبر گذاشت. حضرت فاطمه سلام الله علیها ، یادگار امّ‌المؤمنین حضرت خدیجه(س) گِرد پدر می‌گشت، خود را به دامان ایشان می‌آویخت، بهانه مادر می‌گرفت و دل دردمند پدر را آتش می‌زد. پیامبر (ص) جز سکوت چیزی نداشت؛ جبرئیل نازل شد و گفت: ای پیامبر، به فاطمه بگو خدا برای مادرت قصری از لؤلؤ ساخته که درونش آشکار است و در آنجا هیچ سختی و تلخی نیست. به این ترتیب فرشته الهی پایان رنج‌ها و محنت‌های حضرت خدیجه سلام‌الله علیها را اعلام کرد. وفات حضرت خدیجه(س) به فاصله اندکی از رحلت اندوه‌بار حضرت ابوطالب