هرکسی #خردمندی ورزد با #عفاف شود 🍃در تفسیر المیزان آمده است: «از هشام بن حكم روايت كرده که #امام_موسی_بن_جعفر علیهما السلام به من فرمود: «اى هشام خداى تعالى كه فرموده: و «لَقَد آتَينا لُقمانَ الحِكمَه» (سوره لقمان، آیه۱۲) منظور از #حكمت، #فهم و #عقل است. در مجمع البيان نیزآمده است: از حضرت #رسول_خدا صلی الله علیه و آله شنيدم که مى‌فرمود: به حق مى‌گويم كه #لقمان پيغمبر نبود و ليكن بنده‌اى بود كه بسيار #فكر مى‌كرد و #يقين خوبى داشت، #خدا را دوست داشته و #خدا هم او را دوست می‌داشت و به دادن #حكمت به او منّت نهاد.» (ترجمه الميزان، ج۱۶، ص۳۳۰) #علامه_طباطبایی(ره) در گوشه دیگری از #المیزان فرموده: «شما خواننده‌ی عزيز اگر در آيات قرآن تتبع و تفحص نموده و در آنها به دقت تدبر نمايى، خواهى ديد كه بشر را شايد بيش از سيصد مورد به «تفكّر»، «تذكّر» و يا «تعقّل» دعوت نموده و يا به رسول‌گرامی صلی الله علیه وآله و سلّم خود يادآور مى‌شود كه با چه دليلى حق را اثبات و يا باطل را ابطال كند.» (ترجمه تفسير الميزان، ج۵، ص۴۱۵) نتیجه: در روایتی از حضرت #أمیرالمؤمنین_امام_علی علیه السلام #تفکر و عبرت پذیری را باعث #عفّت برشمرده‌اند: «مَن عَقَلَ عَفَّ» هرکسی #خردمندی ورزد، با #عفاف شود. (منتخب میزان الحکمه، واژه عفّه) (۸۸)هزار و یک نکته پیرامون #حیاوعفاف و ثمره های آن @toubaefaf

نقش تغذیه در دعای مستجاب و موفق شدن به #عمل_صالح «...با #عفاف در طعام است که جسم با قوّت و سالم گردیده و جان در شمار صالحان در می آید و با این دو نشان، دعای مستجاب و توفیق کارهای خوب و شایسته بیشتر می‌شود. «یا أیُّها الرُّسُل کُلُوا مِنَ الطَّیّباتِ واعمَلوا صالحاً» سوره‌ مؤمنون، آیه 51 ما به فرستادگان خود گفتیم: ای پیامبران از چیزهای پاکیزه بخورید و استفاده برید و به شکرانه نعمت‌های الهی کاری شایسته کنید... از علامه حسن‌زاده آملی(حفظه الله تعالی) نکته‌ای حکیمانه دراین‌باره نقل شده است: «یکی از اهمّ مراقبات این است که انسان واردات دهانش را مواظب باشد. آن لقمه نانی که بر دهانش می‌گذارد، اگر از روی حساب نباشد، هرزه خوار می‌شود و انسان هرزه خوار، هرزه‌گو می‌گردد.» از دیگر فواید #عفاف_درطعام، نورانی شدن قلب و جاری شدن حکمت بر زبان است که این از والاترین برکات عفاف در کلام خواهد بود. روایتی از بزرگ الگوی عالم و آدم، حضرت #پیامبراعظم صلی الله علیه وآله به این مهم اشاره می‌فرماید: «هرکسی که تا چهل روز #غذای_حلال بخورد، #خدا قلبش را نورانی می‌کند.» و در روایتی دیگر آمده است: «...و چشمه‌های #حکمت را از قلبش به‌سوی زبانش جاری می‌کند.» در حالات مرحوم ملاصدرا(ره) نوشته‌اند که او می‌گفت: «چون یک قسمت از گناهان نتیجه پرخوری و شکم‌پروری است، باید در صرف غذا امساک[دقت] کرد و همواره این شعر سعدی را می‌خواند: اندرون از طعام خالی دار تا در آن نور معرفت بینی.» بازنشر نکته ۳۱ از هزار و یک نکته پیرامون #حیاوعفاف 📘طوبای عفاف و رزق کفاف(ویراست دوم)، فصل دوم، عفاف در طعام @toubaefaf

توضیح پیامی از #امام_زمان علیه السلام که جای تفکر بسیار دارد👇 در ابتدای زیارت #آل_یس این پیام از #امام_زمان علیه السلام آمده: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏ لَا لِأَمْرِهِ‏ تَعْقِلُونَ‏ وَ لَا مِنْ‏ أَوْلِیائِهِ‏ تَقْبَلُونَ‏ حِکْمَةٌ بالِغَةٌ فَما تُغْنِ النُّذُرُ عَنْ قَوْمٍ لَا یؤْمِنُونَ السَّلَامُ عَلَینَا وَ عَلَى عِبَادِ اللَّهِ الصَّالِحِینَ» نه در امر خداوند تعقل می‌کنید و نه از اولیاء او می‌پذیرید، اوامر اولیای الهی حكمتي است رسا و رشددهنده؛ اما این هشدارها برای گروهی که ایمان نمی‌آورند نافع نیست.[١] این توقیع از حضرت #بقیةالله عج است که در اول آن پس از یاد و نام خدای متعال، از عموم انسان‌‌ها - که به طور طبیعی شامل برخی از شیعیان هم می‌شود - گلایه‌ نموده و می‌فرماید: «شما نه نسبت به امر پروردگار تعقل می‌کنید و نه از اولیای او حرف‌شنوایی دارید» این سخن در حقیقت، بیانی دیگر از آیه ۱۰ سوره ملک است که دلیل دوزخی شدن افراد را آن می‌داند که آنان نه از عقل خود بهره جسته و نه به سخن اولیای خدا گوش فرا می‌دهند.  سپس در ادامه، با استفاده از ترکیبی از دو آیه‌ی مرتبط قرآن[۲] می‌فرماید: حکمتی بس کامل و تمام، ولی برای افرادی که ایمان نمی‌آورند، چه سودی دارد؟! مراد حضرتشان از بیان این آیات نیز آن است که #قرآن و سخن اولیای الهی، شامل اندرزهایى عمیق و رسا است و هیچ نقصی ندارد، اما بندگان لجوج این سخنان را نپذیرفته و این انذارها براى آنان مفید قرار نمی‌گیرد.[۳] هم‌چنین، با توجه به این‌که خداوند متعال از روی لطف، در هر زمانی چراغ هدایتی تعیین فرموده تا مردم را از ظلمات جهل رها سازد، از جمله مصادیق آشکار حکمت بالغه، می‌تواند خود ائمه علیهم‌السلام و سخنان ایشان باشد که در برخی روایات نیز به آن اشاره شده است: الف) امام صادق علیه السلام درباره‌ آیه‌ شریفه «وَ مَنْ یؤْتَ الْحِکْمَةَ فَقَدْ أُوتِی خَیراً کَثِیراً»، فرمود: مراد از #حکمت ، اطاعت از خدا و شناخت امام است.[۴] ب) امام باقرعلیه السلام: «...نَحْنُ الْحُجَّةُ الْبَالِغَةُ...»؛[۵] ما حجت رسانای پروردگاریم. از این‌رو بیم دادن‌ها، برای انسان بی‌معرفت و لجوج مفید نبوده، بلکه شرط پیشرفت معنوی، تواضع در برابر ثقلین و پذیرش آیات قرآن و سخنان معصومان علیهم‌السلام می‌باشد. پس شاید مناسبت این جملات در ابتدای زیارت آل یاسین توجه دادن به مخاطب باشد که نسبت به امر پروردگار تعقل بیشتر انجام دهد و به فرمایشات نقل شده از طرف اولیای الهی عمل نماید و ادعای اسلام و تشیع او فقط ادعایی ظاهری نبوده بلکه در عمل خود را نشان دهد. چنانچه در ادامه می‌فرماید: «إِذَا أَرَدْتُمُ التَّوَجُّهَ بِنَا إِلَى اللَّهِ وَ إِلَینَا فَقُولُوا کَمَا قَالَ اللَّهُ تَعَالَى سَلَامٌ عَلَى آلِ یس»؛‏ پس هر گاه شما اراده‌ی توجّه به خداى تعالى و به سوى ما نمایید، بگویید چنانچه خدای متعال می‌فرماید: «سلام على آل یاسین». گفتنی است که این فراز از زیارت، ناظر به اختلاف قرائتی از قرآن کریم در آیه ۱۳۰ صافات بوده و قرائت حفص از عاصم، «سَلامٌ عَلى‏ إِلْ‏یاسین‏» می‌باشد. [۶] [۱]. شیخ طبرسی، احمد بن علی، الاحتجاج علی أهل اللجاج، ج۲، ص۴۹۲، مشهد، نشر مرتضی، ۱۴۰۳ق. [۲]. «حِکْمَةٌ بالِغَةٌ فَما تُغْنِ النُّذُرُ»: سوره قمر، ۵؛ «وَ مَا تُغْنِی الْآیاتُ وَالنُّذُرُ عَنْ قَوْمٍ لَا یؤْمِنُونَ». یونس، ۱۰۱. [۳]. ر. ک: آیةالله مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج‏ ٢٣، ص ٢١، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، ۱۳۴۷ش. [۴]. «طَاعَةُ اللَّهِ‏ وَ مَعْرِفَةُ الْإِمَامِ‏»؛ کلینى، محمد بن یعقوب، کافی، ج۱، ص۱۸۵، ح ۱۱، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چهارم، ۱۴۰۷ق. [۵]. همان، ج۱، ص۱۹۲، ح۳. [۶]. زیارت آل یاسین، مفاتیح الجنان @toubaefaf

توضیح پیامی از #امام_زمان علیه السلام که جای تفکر بسیار دارد👇 در ابتدای زیارت #آل_یس این پیام از #امام_زمان علیه السلام آمده: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ‏ لَا لِأَمْرِهِ‏ تَعْقِلُونَ‏ وَ لَا مِنْ‏ أَوْلِیائِهِ‏ تَقْبَلُونَ‏ حِکْمَةٌ بالِغَةٌ فَما تُغْنِ النُّذُرُ عَنْ قَوْمٍ لَا یؤْمِنُونَ السَّلَامُ عَلَینَا وَ عَلَى عِبَادِ اللَّهِ الصَّالِحِینَ» نه در امر خداوند تعقل می‌کنید و نه از اولیاء او می‌پذیرید، اوامر اولیای الهی حكمتي است رسا و رشددهنده؛ اما این هشدارها برای گروهی که ایمان نمی‌آورند نافع نیست.[١] این توقیع از حضرت #بقیةالله عج است که در اول آن پس از یاد و نام خدای متعال، از عموم انسان‌‌ها - که به طور طبیعی شامل برخی از شیعیان هم می‌شود - گلایه‌ نموده و می‌فرماید: «شما نه نسبت به امر پروردگار تعقل می‌کنید و نه از اولیای او حرف‌شنوایی دارید» این سخن در حقیقت، بیانی دیگر از آیه ۱۰ سوره ملک است که دلیل دوزخی شدن افراد را آن می‌داند که آنان نه از عقل خود بهره جسته و نه به سخن اولیای خدا گوش فرا می‌دهند.  سپس در ادامه، با استفاده از ترکیبی از دو آیه‌ی مرتبط قرآن[۲] می‌فرماید: حکمتی بس کامل و تمام، ولی برای افرادی که ایمان نمی‌آورند، چه سودی دارد؟! مراد حضرتشان از بیان این آیات نیز آن است که #قرآن و سخن اولیای الهی، شامل اندرزهایى عمیق و رسا است و هیچ نقصی ندارد، اما بندگان لجوج این سخنان را نپذیرفته و این انذارها براى آنان مفید قرار نمی‌گیرد.[۳] هم‌چنین، با توجه به این‌که خداوند متعال از روی لطف، در هر زمانی چراغ هدایتی تعیین فرموده تا مردم را از ظلمات جهل رها سازد، از جمله مصادیق آشکار حکمت بالغه، می‌تواند خود ائمه علیهم‌السلام و سخنان ایشان باشد که در برخی روایات نیز به آن اشاره شده است: الف) امام صادق علیه السلام درباره‌ آیه‌ شریفه «وَ مَنْ یؤْتَ الْحِکْمَةَ فَقَدْ أُوتِی خَیراً کَثِیراً»، فرمود: مراد از #حکمت ، اطاعت از خدا و شناخت امام است.[۴] ب) امام باقرعلیه السلام: «...نَحْنُ الْحُجَّةُ الْبَالِغَةُ...»؛[۵] ما حجت رسانای پروردگاریم. از این‌رو بیم دادن‌ها، برای انسان بی‌معرفت و لجوج مفید نبوده، بلکه شرط پیشرفت معنوی، تواضع در برابر ثقلین و پذیرش آیات قرآن و سخنان معصومان علیهم‌السلام می‌باشد. پس شاید مناسبت این جملات در ابتدای زیارت آل یاسین توجه دادن به مخاطب باشد که نسبت به امر پروردگار تعقل بیشتر انجام دهد و به فرمایشات نقل شده از طرف اولیای الهی عمل نماید و ادعای اسلام و تشیع او فقط ادعایی ظاهری نبوده بلکه در عمل خود را نشان دهد. چنانچه در ادامه می‌فرماید: «إِذَا أَرَدْتُمُ التَّوَجُّهَ بِنَا إِلَى اللَّهِ وَ إِلَینَا فَقُولُوا کَمَا قَالَ اللَّهُ تَعَالَى سَلَامٌ عَلَى آلِ یس»؛‏ پس هر گاه شما اراده‌ی توجّه به خداى تعالى و به سوى ما نمایید، بگویید چنانچه خدای متعال می‌فرماید: «سلام على آل یاسین». گفتنی است که این فراز از زیارت، ناظر به اختلاف قرائتی از قرآن کریم در آیه ۱۳۰ صافات بوده و قرائت حفص از عاصم، «سَلامٌ عَلى‏ إِلْ‏یاسین‏» می‌باشد. [۶] [۱]. شیخ طبرسی، احمد بن علی، الاحتجاج علی أهل اللجاج، ج۲، ص۴۹۲، مشهد، نشر مرتضی، ۱۴۰۳ق. [۲]. «حِکْمَةٌ بالِغَةٌ فَما تُغْنِ النُّذُرُ»: سوره قمر، ۵؛ «وَ مَا تُغْنِی الْآیاتُ وَالنُّذُرُ عَنْ قَوْمٍ لَا یؤْمِنُونَ». یونس، ۱۰۱. [۳]. ر. ک: آیةالله مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج‏ ٢٣، ص ٢١، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، ۱۳۴۷ش. [۴]. «طَاعَةُ اللَّهِ‏ وَ مَعْرِفَةُ الْإِمَامِ‏»؛ کلینى، محمد بن یعقوب، کافی، ج۱، ص۱۸۵، ح ۱۱، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چهارم، ۱۴۰۷ق. [۵]. همان، ج۱، ص۱۹۲، ح۳. [۶]. زیارت آل یاسین، مفاتیح الجنان @toubaefaf

•⊰❁⊱•﷽•❁⊱• بعضی گفته اند این خطبه اشاره دارد به حوادث قبل از ظهور و وظائف یاران امام در آن زمان «گاه به راست رفتند و گاه به چپ، ولى راهشان راه ضلالت بود و دورى از طريق هدايت. پس، آنچه را كه آمدنى است و انتظارش مى رود به شتاب مطلبيد و هر چه را، كه فردا خواهد آورد، آمدنش را دير مشماريد. بسا كسى كه چيزى را به شتاب مى طلبد و چون به آن رسد، آرزو كند كه اى كاش هرگز نرسيده بود. چقدر امروز به سپيده فردا نزديك است. اى مردم، زمان فرا آمدن چيزهايى است كه شما را وعده داده اند. و نزديك است كه فتنه اى را، كه نمى دانيد چيست، ديدار نمايید. بدانيد، كه از ما هر كه آن را دريابد با چراغ روشنى كه در دست دارد، آن تاريكيها را طى كند و پاى به جاى پاى صالحان نهد، تا بندهايى را كه بر گردنهاست بگشايد و اسيران را آزاد كند و جمعيت باطل را پريشان سازد و پراكندگان اهل صلاح را گرد آورد و اين كارها پوشيده از مردم به انجام رساند. آنكه در پى يافتن نشان اوست، هر چه به جستجويش كوشد، از او نشانى نيابد. (وظیفه یاران امام:) پس گروهى در كشاكش آن فتنه ها #بصيرت خويش را چنان صيقل دهند كه آهنگر تيغه شمشير را. ديدگانشان به #نورقرآن جلا گيرد و #تفسيرقرآن گوشهايشان را نوازش دهد و هر شامگاه و بامداد جامهاى #حكمت نوشند. ...تُجْلَى بِالتَّنْزِيلِ أَبْصَارُهُمْ وَ يُرْمَى بِالتَّفْسِيرِ فِي مَسَامِعِهِمْ وَ يُغْبَقُونَ كَأْسَ الْحِكْمَةِ بَعْدَ الصَّبُوحِ.» #نهج_البلاغه، خطبه ۱۵۰ @toubaefaf