💫تقوا، زمینه اساسی #تعظیم_شعائر
«...بهره‌مند از تقواي الهي، توانگر واقعي است كه «نام خدا» دواي او، «ياد خدا» شفايش و «طاعت خدا» غناي اوست: «يامن اسمه دواء و ذكره شفاء و طاعته غني»( اقبال الاعمال، ص224؛ مفاتيح الجنان، «دعاي كميل» )، از اينرو هرگز در راه نمي‌ماند، زيرا اين ره‌توشه جاودانه است و تا پايان راه وي را همراهي مي‌كند و به لقاي حق رهنمون مي‌سازد، از اين رو خداوند فرمود: «وتَزَوَّدوا فَإن خَيرَ الزّادِ التَّقوي واتَّقونِ ياأُولِي الألباب»(سوره بقره، 197) [1]
« ...انسان دائماً در سفر است، زيرا هيچ‌گونه جمود، ركود و ايستايي براي وي نيست. هر مسافري نيز ره‌توشه مي‌طلبد و غذاي انسان فكر و ذكر و شكر است و چون هيچ‌يك از اين مواد غذايي بدون #تقوا سامان نمي‌پذيرد...» [2]
«...بيترديد، تعظيم احكام الهي فضيلت است و خداوند به آن پاداش خير ميدهد: «ذلِكَ ومَن يُعَظِّم حُرُمتِ اللهِ فَهُوَ خَيرٌ لَهُ عِندَ رَبِّه» (سوره حج، آیه 30)؛ ليكن اگر اين تعظيم صبغه بزرگداشت #شعائرالهي به خود بگيرد، مقام برتري دارد و در نتيجه پاداش بهتري: «ذلِكَ و مَن يُعَظِّم شَعئِرَ اللهِ فَاِنَّها مِن تَقوَي القُلوب»(سوره حج، 32)
..اين تعظيم كه از تقواي قلوب شمرده مي‌شود، بركات وافري دارد كه مهمترين آنها نيل به معارف ماوراء طبيعي است، زيرا قلب متّقي توان مشاهده معارفي را دارد كه قلوب ديگر از آن بيبهرهاند. در نتيجه يكي از برجستهترين رهاوردهاي وحي الهي، همان #معرفتشناسي شهودي است.
از ديرزمان به درستي، نزد اصحاب حكمت و كلام رايج است كه من فقد حسّا فقدَ عِلماً؛ ليكن حوزه صدق آن، محسوسات و علوم حصولي برخاسته از آنهاست؛ ولي دارج پيش صحابه وحي و الهام اين است كه: من فَقدَ تقوي فَقَدَ عِلماً، زيرا تقوا دريچه معرفت است: «اِن تَتَّقوا اللهَ يَجعَل لَكُم فُرقانًا» (انفال، 29)، زيرا بهره متقيان از تقوا همانا فرق بين حق و باطل، صدق و كذب، خير و شرّ و حَسَن و قبيح است و دارنده اين نور فارق، معرفت ويژهاي دارد كه ديگران از آن محروماند. تقواي اعضا و جوارح حسّي، بركات علم حصولي وابسته به حسّ را همراه دارد و تقواي قلوب و جوانح عقلي گذشته از بركات ياد شده، ثمرات شيرين شهود را به دنبال دارد.»[3]
«...گرامي داشتن شعائر و علامتهاي الهي و عظيم شمردن و بزرگداشت آن، نشانه برخورداري تعظيم‌كننده از تقواي قلب است: «ذلِكَ ومَن يُعَظِّم شَعائِرَ اللّهِ فَإنَّها مِن تَقوَي القُلوب» (سوره حج، 32) تعظيم شعائر كه از تقواي قلب نشأت مي‌گيرد فضيلتي ديني است و به شعائر حج اختصاص ندارد، هر چند قسمت مهم آن درباره حج و عمره وارد شده است. هر چه به نام خدا و نشان اوست از شعائر الهي محسوب مي‌شود و همه عبادات و مراكز عبادي، مانند مساجد و مشاهد انبيا و اولياي معصوم(عليهما‌السلام) چنين است.» [4]
[1] تفسیر تسنيم، جلد 10صفحه 102
[2] همان، صفحه 104
[3] ادب فناي مقربان جلد5صفحه 325
[4] تفسیرتسنيم، جلد 8، صفحه 38
🌷ایام سوگواری حضرت سیدالشهدا(علیه السلام) به عنوان بزرگترین مصداق شعائر الهی تسلیت باد.
#طوبای_عفاف
✅ @tuobaefaf
🆔 @mfathi135
اقامه عزای #امام_حسین علیه السلام مصداق #تعظیم_شعائر و تقوا، زمینه اساسی آن
«...بهره‌مند از تقوای الهی، توانگر واقعی است كه «نام خدا» دوای او، «ياد خدا» شفايش و «طاعت خدا» غناي اوست: «يامن اسمه دواء و ذكره شفاء و طاعته غني»( اقبال الاعمال، ص224؛ مفاتيح الجنان، «دعاي كميل» )، از اينرو هرگز در راه نمی ماند، زيرا اين ره‌توشه جاودانه است و تا پايان راه وی را همراهی می كند و به لقای حق رهنمون می سازد، از اين رو خداوند فرمود: «وتَزَوَّدوا فَإن خَيرَ الزّادِ التَّقوي واتَّقونِ ياأُولِي الألباب»(سوره بقره، 197) [1]
« ...انسان دائماً در سفر است، زيرا هيچ‌گونه جمود، ركود و ايستايي براي وي نيست. هر مسافری نيز ره‌توشه می طلبد و غذای انسان فكر و ذكر و شكر است و چون هيچ‌يك از اين مواد غذايی بدون #تقوا سامان نمی پذيرد...» [2]
«...بي ترديد، تعظيم احكام الهي فضيلت است و خداوند به آن پاداش خير مي دهد: «ذلِكَ ومَن يُعَظِّم حُرُمتِ اللهِ فَهُوَ خَيرٌ لَهُ عِندَ رَبِّه» (سوره حج، آیه 30)؛ ليكن اگر اين تعظيم صبغه بزرگداشت #شعائرالهی به خود بگيرد، مقام برتری دارد و در نتيجه پاداش بهتری: «ذلِكَ و مَن يُعَظِّم شَعائِرَ اللهِ فَاِنَّها مِن تَقوَي القُلوب»(سوره حج، 32)
..اين تعظيم كه از تقوای قلوب شمرده می شود، بركات وافری دارد كه مهمترين آنها نيل به معارف ماوراء طبيعی است، زيرا قلب متّقی توان مشاهده معارفی را دارد كه قلوب ديگر از آن بی بهره اند. در نتيجه يكي از برجسته ترين رهاوردهای وحی الهی، همان #معرفت_شناسی شهودی است.
از ديرزمان به درستي، نزد اصحاب حكمت و كلام رايج است كه من فقد حسّا فقدَ عِلماً؛ ليكن حوزه صدق آن، محسوسات و علوم حصولی برخاسته از آنهاست؛ ولی دارج پيش صحابه وحي و الهام اين است كه: من فَقدَ تقوي فَقَدَ عِلماً، زيرا تقوا دريچه معرفت است: «اِن تَتَّقوا اللهَ يَجعَل لَكُم فُرقانًا» (انفال، 29)، زيرا بهره متقيان از تقوا همانا فرق بين حق و باطل، صدق و كذب، خير و شرّ و حَسَن و قبيح است و دارنده اين نور فارق، معرفت ويژهاي دارد كه ديگران از آن محروماند. تقوای اعضا و جوارح حسّی، بركات علم حصولي وابسته به حسّ را همراه دارد و تقوای قلوب و جوانح عقلي گذشته از بركات ياد شده، ثمرات شيرين شهود را به دنبال دارد.»[3]
«...گرامی داشتن شعائر و علامتهای الهي و عظيم شمردن و بزرگداشت آن، نشانه برخورداري تعظيم‌كننده از تقواي قلب است: «ذلِكَ ومَن يُعَظِّم شَعائِرَ اللّهِ فَإنَّها مِن تَقوَي القُلوب» (سوره حج، 32) تعظيم شعائر كه از تقوای قلب نشأت مي‌گيرد فضيلتی ديني است و به شعائر حج اختصاص ندارد، هر چند قسمت مهم آن درباره حج و عمره وارد شده است. هر چه به نام خدا و نشان اوست از شعائر الهي محسوب مي‌شود و همه عبادات و مراكز عبادی، مانند مساجد و مشاهد انبيا و اوليای معصوم(عليهما‌السلام) چنين است.»[4]
[1] تفسیر تسنيم، جلد 10صفحه 102
[2] همان، صفحه 104
[3] ادب فناي مقربان جلد5صفحه 325
[4] تفسیرتسنيم، جلد 8، صفحه 38
🌷ایام سوگواری حضرت سیدالشهدا(علیه السلام) به عنوان بزرگترین مصداق شعائر الهی تسلیت باد.
✅ @tuobaefaf
🆔 @mfathi135
اقامه عزای #امام_حسین علیه السلام مصداق #تعظیم_شعائر و تقوا، زمینه اساسی آن
«...بهره‌مند از تقوای الهی، توانگر واقعی است كه «نام خدا» دوای او، «ياد خدا» شفايش و «طاعت خدا» غناي اوست: «يامن اسمه دواء و ذكره شفاء و طاعته غني»( اقبال الاعمال، ص224؛ مفاتيح الجنان، «دعاي كميل» )، از اينرو هرگز در راه نمی ماند، زيرا اين ره‌توشه جاودانه است و تا پايان راه وی را همراهی می كند و به لقای حق رهنمون می سازد، از اين رو خداوند فرمود: «وتَزَوَّدوا فَإن خَيرَ الزّادِ التَّقوي واتَّقونِ ياأُولِي الألباب»(سوره بقره، 197) [1]
« ...انسان دائماً در سفر است، زيرا هيچ‌گونه جمود، ركود و ايستايي براي وي نيست. هر مسافری نيز ره‌توشه می طلبد و غذای انسان فكر و ذكر و شكر است و چون هيچ‌يك از اين مواد غذايی بدون #تقوا سامان نمی پذيرد...» [2]
«...بي ترديد، تعظيم احكام الهي فضيلت است و خداوند به آن پاداش خير مي دهد: «ذلِكَ ومَن يُعَظِّم حُرُمتِ اللهِ فَهُوَ خَيرٌ لَهُ عِندَ رَبِّه» (سوره حج، آیه 30)؛ ليكن اگر اين تعظيم صبغه بزرگداشت #شعائرالهی به خود بگيرد، مقام برتری دارد و در نتيجه پاداش بهتری: «ذلِكَ و مَن يُعَظِّم شَعائِرَ اللهِ فَاِنَّها مِن تَقوَي القُلوب»(سوره حج، 32)
..اين تعظيم كه از تقوای قلوب شمرده می شود، بركات وافری دارد كه مهمترين آنها نيل به معارف ماوراء طبيعی است، زيرا قلب متّقی توان مشاهده معارفی را دارد كه قلوب ديگر از آن بی بهره اند. در نتيجه يكي از برجسته ترين رهاوردهای وحی الهی، همان #معرفت_شناسی شهودی است.
از ديرزمان به درستي، نزد اصحاب حكمت و كلام رايج است كه من فقد حسّا فقدَ عِلماً؛ ليكن حوزه صدق آن، محسوسات و علوم حصولی برخاسته از آنهاست؛ ولی دارج پيش صحابه وحي و الهام اين است كه: من فَقدَ تقوي فَقَدَ عِلماً، زيرا تقوا دريچه معرفت است: «اِن تَتَّقوا اللهَ يَجعَل لَكُم فُرقانًا» (انفال، 29)، زيرا بهره متقيان از تقوا همانا فرق بين حق و باطل، صدق و كذب، خير و شرّ و حَسَن و قبيح است و دارنده اين نور فارق، معرفت ويژهاي دارد كه ديگران از آن محروماند. تقوای اعضا و جوارح حسّی، بركات علم حصولي وابسته به حسّ را همراه دارد و تقوای قلوب و جوانح عقلي گذشته از بركات ياد شده، ثمرات شيرين شهود را به دنبال دارد.»[3]
«...گرامی داشتن شعائر و علامتهای الهي و عظيم شمردن و بزرگداشت آن، نشانه برخورداري تعظيم‌كننده از تقواي قلب است: «ذلِكَ ومَن يُعَظِّم شَعائِرَ اللّهِ فَإنَّها مِن تَقوَي القُلوب» (سوره حج، 32) تعظيم شعائر كه از تقوای قلب نشأت مي‌گيرد فضيلتی ديني است و به شعائر حج اختصاص ندارد، هر چند قسمت مهم آن درباره حج و عمره وارد شده است. هر چه به نام خدا و نشان اوست از شعائر الهي محسوب مي‌شود و همه عبادات و مراكز عبادی، مانند مساجد و مشاهد انبيا و اوليای معصوم(عليهما‌السلام) چنين است.»[4]
[1] تفسیر تسنيم، جلد 10صفحه 102
[2] همان، صفحه 104
[3] ادب فناي مقربان جلد5صفحه 325
[4] تفسیرتسنيم، جلد 8، صفحه 38
🌷ایام سوگواری حضرت سیدالشهدا(علیه السلام) به عنوان بزرگترین مصداق شعائر الهی تسلیت باد.
✅ @tuobaefaf
🆔 @mfathi135
اقامه عزای #امام_حسین علیه السلام مصداق #تعظیم_شعائر و تقوا، زمینه اساسی آن
«...بهره‌مند از تقوای الهی، توانگر واقعی است كه «نام خدا» دوای او، «ياد خدا» شفايش و «طاعت خدا» غناي اوست: «يامن اسمه دواء و ذكره شفاء و طاعته غني»( اقبال الاعمال، ص224؛ مفاتيح الجنان، «دعاي كميل» )، از اينرو هرگز در راه نمی ماند، زيرا اين ره‌توشه جاودانه است و تا پايان راه وی را همراهی می كند و به لقای حق رهنمون می سازد، از اين رو خداوند فرمود: «وتَزَوَّدوا فَإن خَيرَ الزّادِ التَّقوي واتَّقونِ ياأُولِي الألباب»(سوره بقره، 197) [1]
« ...انسان دائماً در سفر است، زيرا هيچ‌گونه جمود، ركود و ايستايي براي وي نيست. هر مسافری نيز ره‌توشه می طلبد و غذای انسان فكر و ذكر و شكر است و چون هيچ‌يك از اين مواد غذايی بدون #تقوا سامان نمی پذيرد...» [2]
«...بي ترديد، تعظيم احكام الهي فضيلت است و خداوند به آن پاداش خير مي دهد: «ذلِكَ ومَن يُعَظِّم حُرُمتِ اللهِ فَهُوَ خَيرٌ لَهُ عِندَ رَبِّه» (سوره حج، آیه 30)؛ ليكن اگر اين تعظيم صبغه بزرگداشت #شعائرالهی به خود بگيرد، مقام برتری دارد و در نتيجه پاداش بهتری: «ذلِكَ و مَن يُعَظِّم شَعائِرَ اللهِ فَاِنَّها مِن تَقوَي القُلوب»(سوره حج، 32)
..اين تعظيم كه از تقوای قلوب شمرده می شود، بركات وافری دارد كه مهمترين آنها نيل به معارف ماوراء طبيعی است، زيرا قلب متّقی توان مشاهده معارفی را دارد كه قلوب ديگر از آن بی بهره اند. در نتيجه يكي از برجسته ترين رهاوردهای وحی الهی، همان #معرفت_شناسی شهودی است.
از ديرزمان به درستي، نزد اصحاب حكمت و كلام رايج است كه من فقد حسّا فقدَ عِلماً؛ ليكن حوزه صدق آن، محسوسات و علوم حصولی برخاسته از آنهاست؛ ولی دارج پيش صحابه وحي و الهام اين است كه: من فَقدَ تقوي فَقَدَ عِلماً، زيرا تقوا دريچه معرفت است: «اِن تَتَّقوا اللهَ يَجعَل لَكُم فُرقانًا» (انفال، 29)، زيرا بهره متقيان از تقوا همانا فرق بين حق و باطل، صدق و كذب، خير و شرّ و حَسَن و قبيح است و دارنده اين نور فارق، معرفت ويژهاي دارد كه ديگران از آن محروماند. تقوای اعضا و جوارح حسّی، بركات علم حصولي وابسته به حسّ را همراه دارد و تقوای قلوب و جوانح عقلي گذشته از بركات ياد شده، ثمرات شيرين شهود را به دنبال دارد.»[3]
«...گرامی داشتن شعائر و علامتهای الهي و عظيم شمردن و بزرگداشت آن، نشانه برخورداري تعظيم‌كننده از تقواي قلب است: «ذلِكَ ومَن يُعَظِّم شَعائِرَ اللّهِ فَإنَّها مِن تَقوَي القُلوب» (سوره حج، 32) تعظيم شعائر كه از تقوای قلب نشأت مي‌گيرد فضيلتی ديني است و به شعائر حج اختصاص ندارد، هر چند قسمت مهم آن درباره حج و عمره وارد شده است. هر چه به نام خدا و نشان اوست از شعائر الهي محسوب مي‌شود و همه عبادات و مراكز عبادی، مانند مساجد و مشاهد انبيا و اوليای معصوم(عليهما‌السلام) چنين است.»[4]
[1] تفسیر تسنيم، جلد 10صفحه 102
[2] همان، صفحه 104
[3] ادب فناي مقربان جلد5صفحه 325
[4] تفسیرتسنيم، جلد 8، صفحه 38
🌷ایام سوگواری حضرت سیدالشهدا(علیه السلام) به عنوان بزرگترین مصداق شعائر الهی تسلیت باد.
✅ @tuobaefaf
🆔 @mfathi135
•⊰❁⊱•﷽•❁⊱•
✅ نیاز شدید جامعه به #همیاری و کار تشکیلاتی همه مؤمنان برای مبارزه با بی حیایی و نهادینه کردن فرهنگ #حیاوعفاف.
بدحجابی حرمت شکنی است.
🌸پیام هایی از آیه دوم سوره مائده، جزء ۶
«یا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تُحِلُّوا شَعائِرَ اللَّهِ وَ لَا الشَّهْرَ الْحَرامَ وَ لَا الْهَدْيَ وَ لَا الْقَلائِدَ وَ لَا آمِّينَ الْبَيْتَ الْحَرامَ يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنْ رَبِّهِمْ وَ رِضْواناً وَ إِذا حَلَلْتُمْ فَاصْطادُوا وَ لا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ أَنْ صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ أَنْ تَعْتَدُوا وَ تَعاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَ التَّقْوى وَ لا تَعاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقابِ»سوره مائده، ۲
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! حرمت شعائر الهى، ماه حرام، قربانى حج و حيواناتى كه براى حج علامت‌گذارى شده‌اند و راهيان خانه خدا كه فضل و خشنودى پروردگارشان را مى‌طلبند، نشكنيد و هرگاه از احرام بيرون آمديد (و اعمال عمره را به پايان رسانديد) مى‌توانيد شكار كنيد. و دشمنى با گروهى كه شما را از مسجدالحرام بازداشتند، شما را به بى‌عدالتى و تجاوز وادار نكند و در انجام نيكى‌ها و دورى از ناپاكى‌ها يكديگر را يارى دهيد و هرگز در گناه و ستم، به هم يارى نرسانيد، و از خداوند پروا كنيد كه همانا خداوند، سخت كيفر است.
1- خداوند از مؤمنان، انتظار ويژه‌اى دارد. يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تُحِلُّوا ...
2- احترام گذاردن به #شعائر_الهى وظيفه‌ى #اهل_ايمان است. «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تُحِلُّوا شَعائِرَ اللَّهِ» [دغدغه داشتن برای ترویج فرهنگ #حیاوعفاف از قبیل تعظیم شعائر الهی است.]
3- هتك حرمت و قداست #شعائرالهى، حرام است. «لا تُحِلُّوا شَعائِرَ اللَّهِ»[توهین به حجاب و محجبه ها هتک حرمت حکم خدا و مؤمنان و درنتیجه حرام آشکار است.]
4- همه‌ى زمان‌ها يكسان نيستند. برخى روزها مثل ايّام‌اللّه و برخى ماهها مثل ماهِ حرام، احترام ويژه‌اى دارند. «وَ لَا الشَّهْرَ الْحَرامَ»
5- حيوانى هم كه در مسير هدف الهى قرار گيرد، احترام دارد. «وَ لَا الْهَدْيَ وَ لَا الْقَلائِدَ»
6- راهيان خانه‌ى خدا بايد مورد احترام قرار گيرند. «وَ لَا آمِّينَ الْبَيْتَ الْحَرامَ»
(هر برنامه‌اى كه به احترام وامنيّت زائران خانه خدا ضربه بزند، حرام است، خواه در سفر حج باشد يا عمره.)
7- هدف اصلى در حج، زيارت كعبه است. «آمِّينَ الْبَيْتَ»
8- حج و عمره، راهى براى تحصيل دنيا وآخرت است. «يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنْ رَبِّهِمْ وَ رِضْواناً»
9- سراغ سود حلال رفتن يك ارزش است. قرآن، فضل پروردگار را كه همان سودِ كسب و كار است، در كنار رضوان وقرب الهى قرار داده است. «يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنْ رَبِّهِمْ وَ رِضْواناً»
10- هر نوع فعّاليّت اقتصادى و تجارى در مكّه، براى كشورهاى اسلامى آزاد است. «يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنْ رَبِّهِمْ»
11- بهره‌هاى مادّى، تفضّل الهى به انسان و از شئون ربوبيّت اوست. «فَضْلًا مِنْ رَبِّهِمْ»
12- دشمنى‌هاى ديگران در يك زمان، مجوّز ظلم و تجاوز ما در زمانى ديگر نمى‌شود. وَ لا يَجْرِمَنَّكُمْ ... أَنْ تَعْتَدُوا
13- بى‌عدالتى و تجاوز از حدّ، حرام است حتّى نسبت به دشمنان. شَنَآنُ قَوْمٍ ... أَنْ تَعْتَدُوا (در انتقام نيز عدالت را رعايت كنيد.)
14- احساسات دينى، بهانه ظلم نشود. «صَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ أَنْ تَعْتَدُوا»
15- وفاى به پيمان‌ها وحفظ حرمت و قداست #شعائر_الهى نياز به #هميارى و #تعاون دارد. لا تُحِلُّوا شَعائِرَ اللَّهِ ... وَ تَعاوَنُوا
16- چشم‌پوشى از خطاى ديگران، يكى از راه‌هاى تعاون بر نيكى است. لا يَجْرِمَنَّكُمْ ... تَعاوَنُوا
17- حكومت و جامعه‌ى اسلامى، بايد در صحنه‌ى بين‌المللى، از مظلوم و كارهاى خير حمايت و ظالم و بدى‌ها را محكوم كند. «تَعاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَ التَّقْوى وَ لا تَعاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ»
18- براى رشد همه جانبه‌ى فضايل بايد زمينه‌ها را آماده ساخت و در راه رسيدن به آن هدف، تعاون داشت. «تَعاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ» [نیاز جامعه به همیاری و کار تشکیلاتی همه مؤمنان برای مبارزه با بی حیایی و نهادینه کردن فرهنگ #حیاوعفاف]
19- به جاى حمايت از قبيله، منطقه، نژاد و زبان، بايد از «حقّ» حمايت كرد و به «بِرّ» يارى رساند. «تَعاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ»
20- كسانى كه قداست شعائر الهى را مى‌شكنند و به بدى‌ها كمك مى‌كنند، بايد خود را براى عقاب شديد الهى آماده كنند. «وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقابِ»[بدحجابی و گناه حرمت شکنی است.]
تفسیرنور، ج۲، ذیل همین آیه
(۳۸۱)هزار و یک نکته پیرامون #حیاوعفاف
﴿اَلّلهُمَّـ عَجِّل لِوَلیِّڪَ الفَرَج﴾
┄┅┅┅┅❁✨❁┅┅┅┅┄
༺طوبای عفاف༻
https://zil.ink/toubaefaf
اقامه عزای #امام_حسین علیه السلام مصداق #تعظیم_شعائر و تقوا، زمینه اساسی آن
«...بهره‌مند از تقوای الهی، توانگر واقعی است كه «نام خدا» دوای او، «ياد خدا» شفايش و «طاعت خدا» غناي اوست: «يامن اسمه دواء و ذكره شفاء و طاعته غني»( اقبال الاعمال، ص224؛ مفاتيح الجنان، «دعاي كميل» )، از اينرو هرگز در راه نمی ماند، زيرا اين ره‌توشه جاودانه است و تا پايان راه وی را همراهی می كند و به لقای حق رهنمون می سازد، از اين رو خداوند فرمود: «وتَزَوَّدوا فَإن خَيرَ الزّادِ التَّقوي واتَّقونِ ياأُولِي الألباب»(سوره بقره، 197) [1]
« ...انسان دائماً در سفر است، زيرا هيچ‌گونه جمود، ركود و ايستايي براي وي نيست. هر مسافری نيز ره‌توشه می طلبد و غذای انسان فكر و ذكر و شكر است و چون هيچ‌يك از اين مواد غذايی بدون #تقوا سامان نمی پذيرد...» [2]
«...بي ترديد، تعظيم احكام الهي فضيلت است و خداوند به آن پاداش خير مي دهد: «ذلِكَ ومَن يُعَظِّم حُرُمتِ اللهِ فَهُوَ خَيرٌ لَهُ عِندَ رَبِّه» (سوره حج، آیه 30)؛ ليكن اگر اين تعظيم صبغه بزرگداشت #شعائرالهی به خود بگيرد، مقام برتری دارد و در نتيجه پاداش بهتری: «ذلِكَ و مَن يُعَظِّم شَعائِرَ اللهِ فَاِنَّها مِن تَقوَي القُلوب»(سوره حج، 32)
..اين تعظيم كه از تقوای قلوب شمرده می شود، بركات وافری دارد كه مهمترين آنها نيل به معارف ماوراء طبيعی است، زيرا قلب متّقی توان مشاهده معارفی را دارد كه قلوب ديگر از آن بی بهره اند. در نتيجه يكي از برجسته ترين رهاوردهای وحی الهی، همان #معرفت_شناسی شهودی است.
از ديرزمان به درستي، نزد اصحاب حكمت و كلام رايج است كه من فقد حسّا فقدَ عِلماً؛ ليكن حوزه صدق آن، محسوسات و علوم حصولی برخاسته از آنهاست؛ ولی دارج پيش صحابه وحي و الهام اين است كه: من فَقدَ تقوي فَقَدَ عِلماً، زيرا تقوا دريچه معرفت است: «اِن تَتَّقوا اللهَ يَجعَل لَكُم فُرقانًا» (انفال، 29)، زيرا بهره متقيان از تقوا همانا فرق بين حق و باطل، صدق و كذب، خير و شرّ و حَسَن و قبيح است و دارنده اين نور فارق، معرفت ويژهاي دارد كه ديگران از آن محروماند. تقوای اعضا و جوارح حسّی، بركات علم حصولي وابسته به حسّ را همراه دارد و تقوای قلوب و جوانح عقلي گذشته از بركات ياد شده، ثمرات شيرين شهود را به دنبال دارد.»[3]
«...گرامی داشتن شعائر و علامتهای الهي و عظيم شمردن و بزرگداشت آن، نشانه برخورداري تعظيم‌كننده از تقواي قلب است: «ذلِكَ ومَن يُعَظِّم شَعائِرَ اللّهِ فَإنَّها مِن تَقوَي القُلوب» (سوره حج، 32) تعظيم شعائر كه از تقوای قلب نشأت مي‌گيرد فضيلتی ديني است و به شعائر حج اختصاص ندارد، هر چند قسمت مهم آن درباره حج و عمره وارد شده است. هر چه به نام خدا و نشان اوست از شعائر الهي محسوب مي‌شود و همه عبادات و مراكز عبادی، مانند مساجد و مشاهد انبيا و اوليای معصوم(عليهما‌السلام) چنين است.»[4]
[1] تفسیر تسنيم، جلد 10صفحه 102
[2] همان، صفحه 104
[3] ادب فناي مقربان جلد5صفحه 325
[4] تفسیرتسنيم، جلد 8، صفحه 38
🌷ایام سوگواری حضرت سیدالشهدا(علیه السلام) به عنوان بزرگترین مصداق شعائر الهی تسلیت باد.
✅ @tuobaefaf
🆔 @mfathi135