هدایت شده از تاریخ و سیره اهل بیت(ع)
📌 چرا از #علی(ع) رویگردان بودند؟
🌞روزی زنان #مدینه به ملاقات حضرت #فاطمه(س) آمدند و احوال وی را جویا شده و گفتند چگونه #مصیبت ها را تحمل میکنی؟
#فاطمه_زهرا(س) فرمودند:
به خدا سوگند در حالی صبح می کنم که از دنیای شما منزجر و نسبت به مردان شما خشمناکم.
وای بر آنان.
مگر #علی(ع) چه ایرادی داشت؟
ایراد آنان به علی(ع) این بود که،
1⃣شمشیر علی(ع) در راه تغییر منکرات برنده بود،
2⃣در راه اطاعت حق بسیار ایستادگی می کرد،
3⃣خلافکاران را مجازات می کرد،
4⃣خشم و غضب وی در راه خدا بود.
آنان تحمل این رفتارها را نداشتند و علی(ع) را بخاطر آنکه حرف خدا را می زد، کنار گذاشتند.
📚شیخ صدوق، معانی الاخبار، ص۳۴۵
📚مجلسی، بحارالانوار، ج۴۳، ص۱۵۸
👇👇
🌻 @ahlebait110
#بهترين_كاري_كه_انجام_مي_دهي_همين_است
🍃#علي_بن_مهزيار از موسي بن قاسم نقل مي كند كه وي گفت: به حضرت محمّد بن علي الجواد (عليهماالسلام)، امام نهم #فرقه_ناجيه‌ي_اماميّه، گفتم:
✨خواستم از طرف شما و از طرف پدر شما #طواف كنم.
به من گفته شد: از طرف اوصياء طواف نمي شود (يعني نمي توان به نيابت از اوصياي الهي طواف كرد).
✅امام جواد (عليه السلام) فرمود: بله، مي شود.
هر اندازه براي تو ممكن است از طرف#اوصياي_خدا طواف كن، كه اين كار رواست.
🌱سپس با گذشت سه سال به آن حضرت گفتم: من از شما اذن گرفتم درباره‌ي #طواف_نيابي از شما و پدر شما، و به من اذن داديد و من از طرف شما دو نفر آن اندازه كه خدا خواست طواف كردم.
👌آنگاه چيزي در قلبم واقع شد و به آن عمل كردم.
#امام_جواد (عليه السلام) فرمود: آن چه بود⁉️
گفتم: روزي از طرف #رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلم) طواف كردم.
🌺 امام جواد (عليه السلام) سه بار فرمود: «صلّي الله علي رسول الله».
🌺 آنگاه روز دوم از طرف #اميرالمؤمنين (عليه السلام) طواف كردم
🌺سپس روز سوم از طرف امام حسن (عليه السلام) طواف كردم
🌺و روز چهارم از طرف امام حسين (عليه السلام) طواف كردم
🌺 و روز پنجم از طرف امام علي بن الحسين (عليه السلام)
🌺و روز ششم از طرف ابو جعفر محمد بن علي (عليه السلام)
🌺و روز هفتم از طرف جعفر بن محمد (عليه السلام)
🌺و روز هشتم از طرف پدر شما (جد شما) موسي (عليه السلام)
🌺و روز نهم از طرف پدر شما علي (عليه السلام)
🌺و روز دهم از طرف شما اي سيّد و آقاي من طواف كردم
🌺 و آن #ذوات_مقدس كساني هستند كه من به #ولايت آنان #متديّن هستم.
👈پس امام جواد (عليه السلام) فرمود: در اين هنگام به خدا سوگند تو نسبت به خداوند به ديني تديّن داري كه خداوند از #بندگانْ جز آن دين را نمي پذيرد.
🌺 پس من گفتم: گاهي از طرف #مادر شما حضرت #فاطمه_زهرا(عليهاالسلام) طواف مي كردم و گاهي نمي كردم.
☀️ امام جواد (عليه السلام) فرمود: اين #عهد را زياد انجام بده؛ زيرا #بهترين_كاري كه انجام مي دهي همين است؛ ان شاء الله.
📚{تسنيم، جلد 3 ، صفحه 136}
📚وسائل، كتاب الحج، أبواب النيابة فى الحج، باب 26، با اندك تحرير و تفسير.
ارسالی از: https://eitaa.com/mj
_eskandarifar
https://eitaa.com/joinchat/4252696586Ce586060fd5
🍃ویژگی های #بهشت
جزء بیست و نهم #قرآن_حکیم
«وَ يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدانٌ مُخَلَّدُونَ إِذا رَأَيْتَهُمْ حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤاً مَنْثُوراً «۱۹» وَ إِذا رَأَيْتَ ثَمَّ رَأَيْتَ نَعِيماً وَ مُلْكاً كَبِيراً «۲۰» عالِيَهُمْ ثِيابُ سُندُسٍ خُضْرٌ وَ إِسْتَبْرَقٌ وَ حُلُّوا أَساوِرَ مِنْ فِضَّةٍ وَ سَقاهُمْ رَبُّهُمْ شَراباً طَهُوراً «۲۱» إِنَّ هذا كانَ لَكُمْ جَزاءً وَ كانَ سَعْيُكُمْ مَشْكُوراً«۲۲» سوره انسان
و پسرانى هميشه جوان، (به خدمت) بر آنان مى‌گردند، هرگاه آنان را بينى، پندارى مرواريدهاى غلطان و پراكنده‌اند. و چون آنجا را بنگرى نعمتى فراوان و سلطنتى بزرگ مى‌بينى. بر اندامشان جامه‌هاى سبز از ديباى نازك و ضخيم است و با دستواره‌هاى نقره زينت شده‌اند و پروردگارشان شرابى طهور (پاك و پاك‌كننده) به آنان مى‌نوشاند. همانا اين جزايى است براى شما و سعيتان مورد سپاس است.
نکته ها
از #امام_کاظم عليه السلام پرسيدند: چرا در اين سوره نامى از حورالعين در پاداش ابرار و اهل بيت #پيامبراسلام صلى الله عليه و آله مطرح نشده است؟ امام عليه السلام فرمودند: به خاطر مقام حضرت #فاطمه_زهرا عليها السلام. (مناقب، ج ۳، ص ۳۲۸)
#امام_صادق عليه السلام از #رسول_خدا صلى الله عليه و آله نقل مى‌كنند: هنگامى كه بهشتيان وارد بهشت مى‌شوند، با درختى روبرو مى‌شوند كه سايه‌اى گسترده دارد و از پاى آن دو چشمه جارى است، آنان در چشمه‌اى خود را مى‌شويند و از چشمه ديگر مى‌نوشند و پس از آن هيچ بيمارى و نارحتى در بدن آنها رخ نمى‌دهد و اين است معناى «سَقاهُمْ رَبُّهُمْ شَراباً طَهُوراً» (بحار، ج ۸، ص ۲۱۲)
نعمت‌هاى بهشتى
ميان نعمت‌هاى بهشتى با نعمت‌هاى دنيا تفاوت‌هاى بسيارى وجود دارد، كه در اينجا به گوشه‌اى از آنان اشاره مى‌كنيم:
بسيار زيادند: «فاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ» (سوره واقعه، ۳۲)
موسمى و فصلى نيستند: «لا مَقْطُوعَةٍ» (سوره واقعه، ۳۳)
در بهره‌گيرى از آنها هيچ منعى وجود ندارد. «وَ لا مَمْنُوعَةٍ» (سوره واقعه، ۳۳)
بهشتيان در استفاده از آنها حس انتخاب دارند. «مِمَّا يَتَخَيَّرُونَ» (سوره واقعه، ۲۰)
براى هر نوع اشتهايى، نعمتى موجود است: «مِمَّا يَشْتَهُونَ» (سوره واقعه، ۱۹)
استفاده از آنها آفات و عوارضى به دنبال ندارد: «لا يُصَدَّعُونَ» (سوره واقعه، ۲۱)
بهره‌گيرى از آنها بدون زحمت است. «وَ ذُلِّلَتْ قُطُوفُها تَذْلِيلًا» (سوره انسان، ۱۶)
هرچه بخواهيد، خادمان برايتان فراهم مى‌كنند: «وَ يَطُوفُ عَلَيْهِمْ»
خادمان بهشتى هم زيبا هستند: «لُؤْلُؤاً مَنْثُوراً»، هم پير نمى‌شوند: «مُخَلَّدُونَ»
كاميابى در كمال آرامش است: «عَلَى الْأَرائِكِ مُتَّكِؤُنَ» (سوره یس، ۵۶)
در بهشت حسادت و رقابت در آنجا راهى ندارد. «نَزَعْنا ما فِي صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ» (سوره حجر، ۴۷)
نعمت‌ها با رضا و سلام پروردگار همراه است: «وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ» (توبه، ۷۱)
«سَلامٌ قَوْلًا مِنْ رَبٍّ رَحِيمٍ» (یس، ۵۸)
ذريّه مؤمن به آنها مى‌پيوندند و كامياب مى‌شوند: «أَلْحَقْنا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ» (سوره طور، ۲۱)
با اولياى الهى همسايه مى‌شوند: «و هم جيرانى» (دعاى ندبه)
نعمت‌هاى بهشتى متنوع‌اند: وَ أَنْهارٌ مِنْ لَبَنٍ ... وَ أَنْهارٌ مِنْ عَسَلٍ ... سوره #محمّد صلی الله علیه و آله، ۱۵
پیام ها
1- پذيرايى در بهشت، خصوصيات ويژه‌اى دارد. از جمله:
نيازى به درخواست و تقاضا ندارد، زيرا پذيرايى كنندگان همواره به دور بهشتيان مى‌گردند. «يَطُوفُ»
مسئولين پذيرايى از هر سو بر بهشتيان اشراف دارند. «يَطُوفُ عَلَيْهِمْ» پذيرايى كنندگان نوجوانند.
«وِلْدانٌ مُخَلَّدُونَ» سوره طور، ۲۴
قيافه آنان مانند لؤلؤ درخشنده است. «حَسِبْتَهُمْ لُؤْلُؤاً»
حكومت بهشتيان گسترده است. «مُلْكاً كَبِيراً»
رنگ لباس پذيرايى كنندگان سبز «خُضْرٌ» و جنس لباس آنان از ابريشم نازك «سُندُسٍ» و ضخيم «إِسْتَبْرَقٌ» است.
ساقى ابرار، پروردگار متعال «سَقاهُمْ رَبُّهُمْ» و نوع شراب آنها، طهور است.
«شَراباً طَهُوراً» (امام صادق عليه السلام فرمود: اين شراب، قلب بهشتيان را از غير خدا پاك می کند. (تفسير مجمع البيان)
2- با آنكه بهشت، فضل و لطف الهى است، امّا خداوند آن را مزد و اجر ابرار مى‌شمرد تا بهشتيان به كار خود ببالند. «إِنَّ هذا كانَ لَكُمْ جَزاءً»
3- پاداش‌هاى الهى بر اساس نيّت و كيفيّت انجام كار است، نه بر اساس كميّت كار و مقدار و مبلغ احسان. (چند قطعه نان جو و اين همه پاداش، فقط به خاطر داشتن اخلاص و ايثار است.) «إِنَّ هذا كانَ لَكُمْ جَزاءً وَ كانَ سَعْيُكُمْ مَشْكُوراً»
4- كسى كه از مردم، نه پاداش طلب كند و نه تشكّر بخواهد، «لا نُرِيدُ مِنْكُمْ جَزاءً وَ لا شُكُوراً»، خداوند به او هم پاداش مى‌دهد و هم تشكّر مى‌كند. «كانَ لَكُمْ جَزاءً وَ كانَ سَعْيُكُمْ مَشْكُوراً»
5- تشكّر و قدردانى از تلاش ديگران، يك صفت الهى است