🔻 شهید، قلب تاریخ است
▫️كسانی كه مرگ سرخ را به دست خويش به عنوان نشان دادن عشق خويش به حقيقتی كه دارد میميرد و به عنوان تنها سلاح برای جهاد در راه ارزشهای بزرگی كه دارد مسخ میشود انتخاب میكنند، شهيدند حی و حاضر و شاهد و ناظرند، نه تنها در پيشگاه خدا كه در پيشگاه خلق نيز و در هر عصری و قرنی و هر زمان و زمينی.
و آنها كه تن به هر ذلتی میدهند تا زنده بمانند، مردههای خاموش و پليد تاريخند، و ببينيد كه آيا كسانی كه سخاوتمندانه با حسين «علیهالسلام » به قتلگاه خويش آمدهاند و مرگ خويش را انتخاب كردهاند، در حالی كه صدها گريزگاه آبرومندانه برای ماندنشان بود، و صدها توجيه شرعی و دينی برای زنده ماندنشان بود، توجيه و تأويل نكردهاند و مردهاند، اينها زنده هستند؟ آيا آنها كه برای ماندنشان تن به ذلت و پستی رها كردن حسين «علیهالسلام » و تحمل كردن يزيد دادند؟ كدام هنوز زندهاند؟ هركس زنده بودن را فقط در يك لش متحرك نمیبيند، زنده بودن و شاهد بودن حسين «علیهالسلام » را با همه وجودش میبيند، حس میكند و مرگ كسانی را كه به ذلتها تن دادهاند، تا زنده بمانند، میبيند.
آنها نشان دادند، شهيد نشان میدهد و میآموزد و پيام میدهد كه در برابر ظلم و ستم، ای كسانی كه میپنداريد: «نتوانستن از جهاد معاف میكند»، و ای كسانی كه میگوييد: «پيروزی بر خصم هنگامی تحقق دارد كه بر خصم غلبه شود»، نه! شهيد، انسانی است كه در عصر نتوانستن و غلبه نيافتن، با مرگ خويش بر دشمن پيروز میشود و اگر دشمنش را نمیكشد، رسوا میكند.
و شهيد، قلب تاريخ است، همچنانكه قلب به رگهای خشك اندام، خون، حيات و زندگی میدهد. جامعهای كه رو به مردن میرود، جامعهای كه فرزندانش ايمان خويش را به خويش از دست دادهاند و جامعهای كه به مرگ تدريجی گرفتار است، جامعهای كه تسليم را تمكين كرده است، جامعهای كه احساس مسئوليت را از ياد برده است، و جامعهای كه اعتقاد به انسان بودن را در خود باخته است، و تاريخي كه از حيات و جنبش و حركت و زايش بازمانده است، شهيد همچون قلبی، به اندامهای خشك مرده بیرمق اين جامعه، خون خويش را میرساند و بزرگترين معجزه شهادتش اين است كه به يك نسل، ايمان جديد به خويشتن را میبخشد. شهيد حاضر است و هميشه جاويد. [اما] کی غايب است؟!
(از کتاب حسين وارث آدم، نوشته علی شریعتی)
9.37M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
حرف دقیق و درست از یک آمریکایی!
درباره اهمیت دانستن گذشته
#تحجر در سخنان رهبر معظم انقلاب:
اردیبهشت سال ۱۳۶۹ :
اگر در حال عبادت، توجه نبود و روح عبادت - که همان عبودیت و انس به خدا و تسلیم در مقابل اوست - مورد توجه قرار نگرفت، آن وقت خطرهاى گوناگونى در سر راه انسان قرار مىگیرد، که تحجر یکى از آنهاست.
[پس تحجر بخاطر عبادت ناقص است.]
سال ۱۳۷۶ :
راه ميان تحجر و خودباختگى، راهى بود كه امام انتخاب كرد. اين، درس بزرگ امام بود و توانست اين انقلاب را نجات دهد.
سال ۱۳۷۹ :
آنهایی كه به ارزشها توجه میكنند و تحول و تغییر و پیشرفت را ندیده میگیرند، خطر تحجر تهدیدشان میكند؛ باید مراقب باشند.
سال ۱۳۸۱ :
معنای تحجر این است كه از هر آنچه كه بهصورت یك باور در ذهن انسان وارد شده، بدون اینكه پایههای استدلالی و استناد مستحكمی داشته باشد، بیدلیل و متعصبانه دفاع كردن.
سال ۱۳۸۳ :
به نام صلابت، دچار تحجر نشویم و روشهایی راکه امتحان کردهایم و غلط از آب درآمده ، برآن پافشاری نکنیم.
سال ۱۳۸۴ :
تحجّر بد است. طرفدار تحجر نیستم؛ طرفدار نوگرایی هستم. نوگرایی در روشهاست.
سال ۱۳۹۵ :
نه بیبرنامهگی و ولنگاری فرهنگی، نه جزم اندیشی و تحجّر و استبداد فرهنگی؛ هیچ کدام از این دو طرف قضیّه را قبول ندارم.
📰مجموعه «روزنامه های اموی»
📍پ.ن: در برخی روزنامه ها و خبرگزاری ها این جنس تیتر ها متداول است! و جبهه بنی امیه را دریافت سازی و تئوریزه میکنند
هرروز و روزگاری را کربلاهاییست...
🔻دریافت فایل با کیفیت:
https://eitaa.com/revagh_khj/377
مجمع طراحان گرافیک انقلاب اسلامی خراسان جنوبی | رواق