📌از «نيرنگ يهوديان» تا «نقد سند تاریخی» در سال 447 هجری عده‌ای از #یهود، نامه‌ای به #خلیفهٔ وقت نشان دادند، با این ادعا که به خط #علی‌بن‌ابی‌طالب(ع) است و در آن #نامه، پیامبر، جزیه را از اهل خیبر ساقط کرده است. برخی #صحابه هم در ذیل نامه به آن شهادت داده بودند. وزیر خلیفه، نامه را به ابوبکر #خطیب_بغدادي عرضه کرد که مورخ بود. او چون در نامه تأمل کرد، گفت: «نامه جعلی است». گفتند: «از کجا دانستی»؟ گفت: «شهادت #معاویه در آن هست و معاویه چند سال پس از #فتح_خیبر اسلام آورد. نیز شهادت #سعدبن‌معاذ در آن آمده است و او دو سال پیش از واقعهٔ #خیبر مرده بود». 📚ابن جوزي، المنتظم، ج‏16، ص129؛ 📚ذهبي، تذکرة الحفاظ، ج3، ص1141. حامد منتظری مقدم

📌زمانی ذکر نام امام حسین(ع) جرم بود. نصربن علی از علمای اهل تسنن گوید: رسول الله(ص) فرمود: هرکس من، #حسن(ع) و #حسین(ع) و پدر و مادر آنان را دوست داشته باشد، در قیامت با من است. طبق گفته #خطیب_بغدادی: چون نصر این حدیث را نقل کرد، #متوکل عباسی دستور داد تا #نصر را هزار #تازیانه بزنند. وقتی به او گفتند که نصر #شیعه نبوده و از علمای اهل تسنن است، او را آزاد کرد. 📚خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج13، ص289.