eitaa logo
تاریخ تفکر تمدن
156 دنبال‌کننده
3.4هزار عکس
1.3هزار ویدیو
113 فایل
مطالب تاریخی، فرهنگی و اجتماعی آدرس کانال : @ttt1400 تبلیغ و تبادل نداریم. ارتباط با ادمین: @mohammaddostmr جیمیل : @gmail.com" rel="nofollow" target="_blank">mohammaddostmr@gmail.com کانال های دیگر ما: @sss1400 @ggg1400
مشاهده در ایتا
دانلود
📌 گواهی به ولایت حتی هنگام مرگ عبدالله بن عباس هنگام وفات گفت: خدا به تو قرب می جویم به سبب ولایت علی بن ابی طالب علیه السلام. عن أبي صالح قال: لما حضرت عبدالله بن الوفاة، قال: اللهم إني اتقرب إليك بولاية علي بن أبي طالب. 📚احمدبن حنبل، مسند(الفضائل امیرالمومنین،) ح٢٥٣
📌 درباره ◀️مشهور است که ۱۲هزار نامه برای امام حسین(ع) نوشته شده و او را به کربلا دعوت کردند، اما طبق شواهد تاریخی ۱۵۰ نامه فرستاده شد و ۱۲هزار نفر با مسلم در کوفه بیعت کردند. ◀️مشهور است که امام (ع) خود را ناتمام گذاشتند، درحالی که امام حسین(ع) برای حج محرم نشده بودند و مفرده بجاآورده بودند. ◀️نقل می‌کنند که اصحاب امام (ع) شب عاشورا پراکنده شدند در حالی که طبق روایت امام معصوم(ع) این گونه نبوده است. ◀️تنها رفتن حضرت (ع) برای آوردن آب مشهور غیرمستندی است؛ زیرا هر دو برادر با هم بودند، یعنی امام حسین(ع) نیز همراه با حضرت عباس(ع) بودند. ◀️ بر بدن امام حسین(ع) و یاران ایشان از مشهورات غیرمستند است. ◀️حضرت سید الشهدا(ع) دعای را چند روز قبل از واقعه عاشورا قرائت نکرده‌اند، بلکه در سال‌های قبل قرائت شده است. ◀️بریده شدن امام حسین(ع) برای غارت مورد تأیید نیست. ◀️ حضرت (ع)، حضور و در و همچنین از خود بی خود شدن حضرت (س) بعد از دیدن سر حضرت امام حسین(ع) بر ، از دیگر مشهورات غیرمستند عاشورا است. ◀️ شیعیان، امام حسین(ع) را به کربلا دعوت نکرده و خود قاتل او نیستند. اولین بار اهل تسنن عراق در قرن ۵، را خوانده و تهمت زدند که کوفه امام علیه السلام را کشته اند. و حال آنکه باید دانست، مذهبان، دشمنان اهل بیت(ع) و پیروان بنی امیه، قاتل هستند. به عنوان نمونه، از هر هزار نفری که ابن زیاد به کربلا برای جنگ با امام حسین(ع) اعزام میکرد، تنها دویست نفر- که عثمانی مذهب بودند- به کربلا می رفتند و مابقی فرار می کردند- تا دستشان به خون امام آغشته نگردد. 📚رازی، النقض، ص۳۴۷ 📚دينورى، الأخبار الطوال، ص254. 📌برای مطالعه بیشتر: 📚مهدی پیشوایی و همکاران، مقتل جامع سیدالشهدا، ج۲.