✳️ حقه‌ی انگلیسی و معتادان چینی 🔹هنگ‌کنگ پرچم و واحد پول مستقلی دارد و تحت نظارت جمهوری خلق چین اداره می‌شود. تاریخ استقلال این ناحیه خودمختار به دو قرن پیش و جنگ‌های معروف به #جنگ_تریاک برمی‌گردد. 🔸امپراطوری بریتانیا به تولیدات چینی مثل چای و ابریشم خیلی علاقه‌مند بود اما چینی‌ها تمایلی به تولیدات اروپا نداشتند. با ادامه‌ی این تجارت یک‌طرفه، ذخایر نقره‌ی بریتانیا کم شد و لازم بود که این تجارت دو طرفه شود. بهترین گزینه، صادرات تریاک از هند به #چین بود. 🔹با گرفتار شدن چینی‌ها به بلای تریاک، بریتانیا خیالش از تجارت پرسود و طولانی مدت راحت شد. در سال ۱۸۰۰، ۳۰۰ تن تریاک به چین صادر شد. چهار دهه بعد، این میزان به ۳۵۰۰ تن افزایش یافت.‌ تا سال ۱۸۹۰ بیش از ۱۵ میلیون نفر چینی به تریاک معتاد شده بودند. چینی‌ها حسابی به تریاک عادت کرده بودند و تقاضای زیادی برای این ماده مخدر وجود داشت. 🔸این تجارت به‌قدری سودآور بود که غیر ممکن بود #بریتانیا از آن دست بکشد. در دهه ۱۸۳۰ امپراطور دائوگوانگ با توجه به اعتیاد گسترده در سراسر کشور، دستور داد سربازان تمام تریاک‌ها را بسوزانند. تاجران ۲۰۰۰۰ صندوق تریاک را از دست دادند. بریتانیا برای گرفتن غرامت اقتصادی به منطقه لشکر کشید و هنگ‌کنگ را اشغال کرد. 🔹در سال ۱۸۴۱، چین #هنگ‌_کنگ را به بریتانیا واگذار کرد و یک سال بعد، معاهده‌ی نانکینگ امضا شد که پایان جنگ اول تریاک بود. بریتانیا به خواسته‌های خود رسید و مصرف تریاک در چین به‌شدت رشد کرد. 🔸در سال ۱۸۵۶ توقیف یک کشتی بریتانیا توسط چینی‌ها، بهانه‌ای برای شروع جنگ دوم تریاک شد. این بار ارتش بریتانیا پکن را تصرف کرد و چین مجبور شد واردات تریاک را به کلی قانونی کند. پس از آن، واردات تریاک به چین تحت کنترل بریتانیا تقریباً سه برابر شد و در سال ۱۸۸۰ به ۶۵۰۰ تن رسید. 🔹در سال ۱۹۱۵، پس از مخالفت‌های جهانی علیه تجارت مواد مخدر، بریتانیا صادرات تریاک به چین را متوقف کرد اما همچنان هنگ‌کنگ تحت استعمار بریتانیا بود. در سال ۱۹۸۴، طبق توافق مشترک چین و بریتانیا، هنگ‌کنگ به چین بازگردانده شد.

✳️ جنگ همیشه وجود خواهد داشت، چون سودآور است! 🎙اسمدلی باتلر، سرلشکر نیروی تفنگداران دریایی ایالات متحده آمریکا: 🔹من ۳۳ سال و چهار ماه در خدمت سربازی گذراندم و در آن دوره بیشتر وقتم را به‌عنوان یک مزدور باکلاس برای تجارت‌های بزرگ وال‌استریت و بانکداران گذراندم. 🔸به طور خلاصه من یک مزدور و گانگستر برای #سرمایه‌داری بودم. من کمک کردم تا #مکزیک برای منافع نفت آمریکا ایمن شود. من کمک کردم تا #هائیتی و #کوبا به مکانی مناسب برای صاحبان "بانک ملی شهر" تبدیل شوند تا بتوانند در آنجا درآمد جمع کنند. 🔹من در تجاوز به ۱۲ جمهوری آمریکای مرکزی به نفع وال‌استریت کمک کردم. من #نیکاراگوئه را برای "بانک بین‌المللی خاندان برادران براون" پاکسازی کردم. جمهوری دومنیکن را برای منافع شرکت‌های شکر آمریکایی پاکسازی کردم. من کمک کردم تا #هندوراس برای شرکت‌های میوه‌ی آمریکا آماده شود. در #چین کمک کردم تا استاندارد اویل (شرکت نفتی آمریکایی) بدون مزاحمت به راه خود ادامه دهد. 🔸#جنگ همیشه وجود خواهد داشت؛ چون سودآور است و بسیاری وجود دارند که بابت آن پول می‌دهند، اما راهی برای توقف آن وجود دارد؛ شما می‌توانید با کنفرانس‌های خلع سلاح به آن پایان دهید؛ تنها با برداشتن #سود از جنگ می‌توان آن را به‌طور موثر شکست داد.

✅ایران قوی و اقتصاد بازدارنده هفت ماه پیش رییس‌جمهور #چین در بیانیه مشترکی با اعضای شورای همکاری خلیج فارس تمامیت ارضی کشورمان (در مورد #سه_جزیره_ایرانی) را زیر سوال برد؛این امر تعجب بسیاری را برانگیخت؛ صحبت از بی وفایی چینی ها و به اصطلاح خنجر از پشت زدن شد؛ ♦️در روزهای اخیر شاهد اقدام مشابه از سوی #روسیه-هم پیمان دیگرمان در نشست پایانی شورای همکاری خلیج فارس مبنی بر حمایت از ادعای مالکیت امارات بر جزایر سه گانه بودیم‌. در قاموس عالم سیاست مادی و سودمحور حاکم بر دنیای کنونی؛دوستی، هم پیمانی و وفای به عهد بین کشورها تا زمانی پا برجاست که سود بالاتری از روابط با کشور یا کشورهای ثالث مطرح نباشد وگرنه واژگان دوستی،هم پیمانی و وفای به عهد بی معنی خواهد بود. رفتار روسیه به عنوان شاهد دیگری از سیاست ماکیاولی محور جاری در جهان سیاست رخ داد. اینگونه موضع گیری ها اقتدار حاکمیت در کنش گری ها را با چالش روبه رو می کند. ⁉️چه باید کرد؟ 💡 علاوه بر واکنش مرسوم وزارت خارجه و اعتراض محکم به دولت روسیه و درخواست موکد جبران با صدور بیانیه رسمی مبنی بر تایید تعلق سه جزیره به ایران و محترم شمردن تمامیت ارضی کشورمان در کوتاه مدت؛ در بلندمدت «باید قوی شد». همچنان که در عرصه معادلات سیاسی و نظامی منطقه جایگاه برتر را داریم؛ باید در اقتصاد نیز به قدری توانمند و قوی باشیم که سیاست کشورهایی مانند چین و روسیه در منطقه به نفع ما بچرخد.یا حداقل به ضرر ما نچرخد. وقتی رهبر معظم انقلاب «ایران قوی » و «اقتصاد باز دارنده» را مطرح می کنند یعنی همین. به امید آنکه آن روز هرچه زودتر فرا برسد. محمدعلی متفکر آزاد