eitaa logo
تاریخ تفکر تمدن
158 دنبال‌کننده
3.6هزار عکس
1.4هزار ویدیو
122 فایل
مطالب تاریخی، فرهنگی و اجتماعی آدرس کانال : @ttt1400 تبلیغ و تبادل نداریم. ارتباط با ادمین: @mohammaddostmr جیمیل : @gmail.com" rel="nofollow" target="_blank">mohammaddostmr@gmail.com کانال های دیگر ما: @sss1400 @ggg1400
مشاهده در ایتا
دانلود
▪️تیرماه 1314 در مسجد گوهرشاد مشهد، بدستور صدها نفر بخاطر اعتراض به کشته شدند. به دنبال اجباری شدن کلاه شاپو و ممنوعیت حجاب و سیاست‌های تغییر لباس در دوران پهلوی اول، در تیرماه ۱۳۱۴، آیت‌الله سید حسین طباطبایی قمی به پیشنهاد علمای مشهد جهت مذاکره با رضاخان در مورد این سیاست‌ها راهی تهران شد. قمی در تهران در حصر قرار گرفت و ممنوع‌الملاقات شد. در ۲۱ تیرماه ۱۳۱۴ مردم مشهد در اعتراض به این اقدام حکومت در مسجد گوهرشاد تجمع کردند. با حضور قوای نظامی این تحصن به شدت سرکوب و بیش از ۱۶۰۰ نفر کشته و زخمی شدند. پس از واقعه مسجد گوهرشاد روحانیان سرشناس مشهد دستگیر شدند و تبعید شدند و به دستور رضا شاه برخی از روسای ادارات مشهد تغییر کردند. 🗓 21 تیر سالروز قیام مسجد گوهرشاد و روز «حجاب و عفاف»
🔴 قیام مسجد گوهرشاد چرا و چگونه اتفاق افتاد؟ 21 تیرماه؛ سالروز قیام گوهرشاد و روز عفاف و حجاب 🕌 واقعه تجمع مردم مشهد در تیر ماه سال 1314 در مسجد گوهرشاد در اعتراض به قانون تغییر لباس توسط رضاخان بود که توسط نیروهای دولتی سرکوب شد. ♦️ علت اصلی این تحصن اعتراض به اجباری شدن و کلاه شاپو و سیاست‌های تغییر لباس، و حصر آیت الله سید حسین قمی (در پی اعتراض به قوانین تغییر لباس) بود. ♦️ در 20 تیرماه، درگیری اولیه در مسجد باعث شهادت 20 نفر شد. پس از آن بر تعداد متحصنین افزوده شد و بین 15 تا 20 هزار نفر در مسجد گوهرشاد و اطراف آن گرد آمدند. ♦️ فردای آن روز در 21 تیرماه و پس از آنکه تلاش نظامیان برای متفرق کردن جمعیت با مقاومت مردم رو به رو شد، راههای ورود و خروج به مسجد گوهرشاد بسته و دستور شلیک صادر شد. ♦️ بدین ترتیب این تحصن به شدت سرکوب و بیش از 1600 نفر شهید شدند. پس از این واقعه روحانیان سرشناس مشهد دستگیر شدند و تبعید شدند و به دستور رضا شاه برخی از روسای ادارات مشهد تغییر کردند.
🔴 قیام مسجد گوهرشاد 🕌 تجمع مردم مشهد در تیر ماه سال 1314 در مسجد گوهرشاد در اعتراض به قانون تغییر لباس توسط رضاخان توسط نیروهای دولتی سرکوب شد. ♦️ علت اصلی این تحصن اعتراض به اجباری شدن و کلاه شاپو و سیاست‌های تغییر لباس، و حصر آیت الله سید حسین قمی (در پی اعتراض به قوانین تغییر لباس) بود. ♦️ در 20 تیرماه، درگیری اولیه در مسجد باعث شهادت 20 نفر شد. پس از آن بر تعداد متحصنین افزوده شد و بین 15 تا 20 هزار نفر در مسجد گوهرشاد و اطراف آن گرد آمدند. ♦️ فردای آن روز در 21 تیرماه و پس از آنکه تلاش نظامیان برای متفرق کردن جمعیت با مقاومت مردم رو به رو شد، راههای ورود و خروج به مسجد گوهرشاد بسته و دستور شلیک صادر شد. ♦️ بدین ترتیب این تحصن به شدت سرکوب و ۱۶۷۰ نفر شهید شدند. پس از این واقعه روحانیان سرشناس مشهد دستگیر و تبعید شدند و به دستور رضا خان برخی از روسای ادارات مشهد تغییر کردند. سیدمحمدعلی شوشتری، نماینده‌ی مخصوص رضاشاه در آستان قدس در خاطراتش می‌نویسد: شوفر سردار ساعد می‌گوید: آنچه کشته بود را ما حمل کردیم و بردیم زیر باغ خونی؛ بالغ بر یک هزار و ششصد و هفتاد نفر بودند. مسئولین شهرداری نیز می‌گویند: کامیون و اتومبیل‌هایی که جنازه‌ها را حمل می‌کرد، شمرده یاداشت کردیم، تعداد ۵۶ کامیون بود که در اغلب این کامیون‌ها صدای ناله‌های زخمی‌ها هم شنیده می‌شد که التماس می‌نمودند: برای رضای خدا، ما زنده‌ایم! منبع: خاطرات سیاسی سیدمحمدعلی شوشتری (خفیه‌نویس رضاشاه)، ص ۸۰ تا ۸۵ 💢 ارتشبدقره‌باغی وزیر کشور کابینه ازهاری: در همین مسجد گوهرشاد مشهد ۳۵۰ نفر را به مسلسل بستند.
📌 ۱۲۰۰۰ نتیجه کشف حجاب رضاخان 👈 فقط در همان ماه اول، تنها در تهران! 🔰از یک منبع بی‌طرف بشنوید: پس از اینکه پروژه را اجرا کرد، دیری نپایید که آثار خانمانسوز آن مثل و کاهش عمومی آشکار شد. در این زمینه کافی است، نگاهی به کتاب «تاریخ اجتماعی تهران در قرن سیزدهم» اثر جعفر شهری بیندازیم که با تأسف فراوان می‌نویسد: به محض اجرای کشف حجاب، نسبت به ، ۶۰۰ به ۱۰۰ فزونی گرفت، به صورتی که: "در برج اول اعلام ، بیش از ۱۲ هزار زن، تنها در تهران از شوهرانشان جدا شده و راهی خیابان‌ها گردیدند"... "از آزادی زن چیزی که عاید شد اینکه میزان فروش ، و لوازم توالت و ا و اسباب قر و فر به مقدار قابل توجهی سیر صعودی در پیش گرفت و مردانی که راه خیانت و و و تقلب آوردند"... شگفتی ماجرا زمانی روشن می‌شود که این آمار را نه با وضعیت امروز تهران، بلکه با جمعیت پایین تهران در آن روزگار محاسبه کنیم که به گفته برخی منابع به ۳۰۰ یا ۴۰۰ هزار نفر نمی‌رسید! 📚جعفر شهری، تاریخ اجتماعی تهران، ج۳، ص۵۸۸_ ۵۸۸