معاون اول کره جنوبی!!!!!! . کاش همان مقداری که وقت برای تولید یاس و ناامیدی در جامعه صرف میشود به همان میزان و یا حتی کمتر به جامعه امید داده شود. عالی ترین و بالاترین سطحی که میتواند در جامعه امید ایجاد کند همین عمل و عملکرد است. عملکرد درست نیز باید به درستی به اطلاع مردم برسد. فرض کنید معاون اول قوه قضاییه در #کره_جنوبی به دلیل فساد فرزندانش استعفا میداد حال آنکه فساد فرزندان او را ابتدا به ساکن رسانه ها منتشر نکرده باشند بلکه خود سیستم کشف و علنی کرده باشد. در آن صورت در کشور ما یک عده چه قصیده ها که در مدح سیستم قضایی و سیاسی کره جنوبی نمی سرودند و چه قیاس ها که نمی‌کردند! ⭕️معاون اول قوه‌قضاییه استعفا داد 💢مرکز رسانه قوه‌قضاییه: به منظور از بین بردن شائبه هرگونه اعمال نفوذ در پرونده اخیر؛ «مصدق» استعفای خود، از سمت معاون اولی قوه قضاییه را تقدیم رییس عدلیه کرد. 💢رییس قوه‌قضاییه ضمن پذیرش درخواست استعفا: اگر چه حضور شما در این منصب، در رسیدگی به پرونده مورد اشاره مدخلیت و تاثیری نداشته و نخواهد داشت اما با توجه به درخواست حضرتعالی و نکاتی که مطرح کردید استعفای شما مورد پذیرش قرار می گیرد.

میزان اعتبار دعاهای هر روز ماه مبارک رمضان سوال: اعتبار سند ادعیه هر روز ماه مبارک رمضان که در مفاتیح شیخ عباس قمی نقل شده است، چگونه است؟ آیا از معصوم نقل شده یا کار غلات شیعه است. پاسخ:  شماری محدود از دعاهای مورد اشاره در کتاب «اقبال الاعمال» سید طاوس (م ۶۶۴) گزارش شده است. اما متن کامل آنها بر اساس اطلاعات موجود، برای نخستین بار توسط کفعمی (م ۹۰۵) در دو کتاب «البلد الامین» و «المصباح» از ابن عباس از پیامبر اکرم صل الله علیه و آله نقل شده‌اند. دعاهای روزهای ماه رمضان در کتاب‌های البلد الامین [کفعمی] و مصباح[کفعمی] از پیامبر اکرم(ص) نقل شده‌اند ولی ترتیب دعای برخی روزها یا برخی عبارات با هم متفاوت است. همچنین در کتاب مفاتیح الجنان دعای روز ۲۷ ام با دو کتاب کفعمی متفاوت بوده و باور شیعه بر احتمال قوی‌تر شب قدر در ۲۳ رمضان چندان با ترتیب دعای مفاتیح سازگار نیست. با این تفاوت که در کتاب مصباح با تفکیک روزهای ماه مبارک ذکر شده، اما در بلد الامین بدون تفکیک روزها آمده است. از سویی دیگر، ترتیب دعای برخی روزها یا برخی عبارات با هم متفاوت است. در متن اصلی پس از ذکر هر یک از دعاها پاداش و ثواب هر دعا به تفصیل ذکر شده است. مرحوم شیخ عباس قمی این دعاها را به نقل از بدون ذکر منبع آنها در کتاب مفاتیح آورده است. عبارت کفعمی در کتاب «البلد الامین » چنین است: «ويستحب أن يدعو في أيام شهر رمضان بهذه الأدعية لكل يوم دعاء على حده من أوله إلى آخره من كتاب الذخيرة رواها ابن عباس عن النبي» در کتاب المصباح چنین آمده است: «ويستحب أن يدعو في أيام شهر رمضان بهذه الأدعية لكل يوم دعاء على حدة من أوله إلى آخره من كتاب الذخيرة رواها ابن عباس عن النبي» عبارت شیخ عباس قمی چنین است: «دعاهاى روزها؛ از ابن عباس روايت كرده اند كه حضرت رسول صلى الله عليه وآله فضيلت بسيار از براى روزه هر روز ماه مبارك رمضان بيان فرمود واز براى هر روز دعاى مخصوصى با فضيلت وثواب بسيار از براى آن دعا ذكر كرده وما به اصل دعا اكتفا مى نماييم …» با توجه به توضیحات پیشین، درباره اعتبار این دعاها باید به چند نکته توجه کرد: این دعاها در منابع حدیثی و دعایی شیعه پیش از سده هفتم ذکر نشده است. سید بن طاوس نیز از کنار آن بدون ذکر سند و متن دعا و تنها با اشاره به مضمون چند مورد، گذشته است. البته باید اذعان کرد که متاسفانه متون و اسناد دعاها آن گونه که نسبت به روایات فقهی یا حتی اعتقادی اهتمام وجود داشت، از آغاز چندان مورد توجه عالمان شیعه قرار نگرفته است. برای این دعاها سند روشنی ذکر نشده است. کتاب ذخیره که کفعمی دعا را از آن نقل کرده است. روایاتی که عبد الله بن عباس از پیامبر صل الله علیه و آله نقل کرده است، عموماً جزو روایات عامه تلقی می شوند که خود از اعتبار آنها کاسته می شود. بنابراین راه چندان محکمی برای اعتبار سنجی این دعاها به نظر ما نرسیده است. ضعف سندی و نیز برخی ایرادهای محتوایی این دعاها، باعث سلب اطمینان از مأثور بودن آن‌ها شده یا دست‌کم آن را با تردید جدی روبرو نموده است. البته در متن این دعاها مضامینی آمده است که قابل تایید است. بنابر این می توان آنها را به قصد رجاء بر زبان جاری کرد. منبع : مأثور بودن دعاهای روزانه ماه رمضان در بوته نقد نشریه : مطالعات فهم حدیث نویسنده : محمدابراهيم روشن ضمير علی اکبر حبیبی مهر سال ۱۳۹۸ / شماره پیاپی ۱۱ / صفحه ۲۴۳-۲۶۳

🔷#لیبرالیسم به مثابه یک #دین 🔹اگر دین را مجموعه ای از عقاید، احکام و اخلاق بدانیم. قطعا لیبرالیسم هم دارای عقاید، باید و نبایدها و ارزش های اخلاقی است.🔹 🚩 البته این دین دینی الهی نیست بلکه دینی #شیطانی است. 🔍 دینی که انسان را به عنوان محور همه چیز میداند. #اومانیسم 🔻 دینی که اتفاقا بسیار بر آموزه هایش #متعصب است. 🏴 دینی که طرفدارانش، سایرین را به شدت #تکفیر میکنند. 🔴 دینی که طرفداران خود را #جهان_اولی و سایرین را #جهان_سومی میداند. 📍 دینی که در عرصه اقتصاد #سرمایه داری را تبلیغ می کند. 📌 دینی که در عرصه سیاست #لیبرال_دموکراسی را تبلیغ می کند. 🔍 دینی که در عرصه فرهنگ #پلورالیسم یا تکثرگرایی را تبلیغ می کند. تجلی این دین کشوری است به نام #آمریکا🇱🇷 👈 اگر میخواهید این #دین_شیطانی را محو کنیم باید تجلی این دین یعنی #شیطان_اکبر 🇱🇷 را نابود کنیم. محمدعلی رنجبر

🔴 پرستشگاه موش

#ملی_شدن_صنعت_نفت 🔸بعد از کشف نفت ایران در قرن نوزدهم، پادشاهان قاجار با قراردادهایی نفت را با قیمت نازل به کشور انگلستان سپردند و بعد از آنها با روی کار آمدن رضاخان توسط انگلیسی‌ها، آن قراردادها تمدید و بلکه قرارداهای بدتر از آن بسته شد و به موجب آن قراردادها، اختیار کامل نفت دست انگلیسی‌ها قرار گرفت. 🔹در مقابل، با آگاهی مردم و اعتراض‌ها نسبت به وضعیت قرارداهای نفتی بین دولت ایران و انگلستان، دکتر مصدق در مجلس شانزدهم، طرح ملی شدن صنعت نفت را مطرح نمود و با حمایت آیت‌الله کاشانی و علمای دیگر برخوردار شد و در نهایت لایحه ملی شدن صنعت نفت در ۲۹ اسفند ۱۳۲۹ در مجلس به تصویب رسید. 🔸دکتر مصدق در سال ۱۳۳۰ نخست وزیر شد ولی با توجه به عملکردها و اعتماد بیش از حد به آمریکا، با کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ برکنار شد و سرلشکر فضل‌الله زاهدی روی کار آمد و با بستن قراردادهای نفتی با انگلستان و آمریکا عملا آثار نهضت ملی‌ شدن نفت را از بین برد و بدین‌گونه ملی شدن صنعت نفت به پایان رسید. 👇👇👇 📥 wikifeqh.ir/ملی_شدن_صنعت_نفت

🔴این رپر آمریکایی لیل جان هست که تازه مسلمان شده موج اسلام‌گرایی با طوفان‌الاقصی شدت گرفته مردم متاثر از جنایات غزه کمپین روشنگری راه میندازن و قرآن میخونن حالا معلوم میشه چرا آمریکا از تیک‌تاک وحشت داره!!

عید نوروز از آن عیدهایی است که ما بر خلاف کسان ، به آن خیلی ارادت داریم. رهبر انقلاب 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 عید نوروز هم حقیقتی است. ما با عید نوروز موافقیم. کسی خیال نکند که عید نوروز از لحاظ اسلامی چیز بدی است؛ هرکس چنین تصوری بکند، واقعاً اشتباه کرده است. #اسلام عید نوروز را رد نکرده است. البته ممکن است در زمان خلفای اول، عده‌ای تحت تأثیر تفکرات خاصی قرار گرفته باشند و نسبت به این قضیه به‌عنوان یک تهاجم فرهنگی برخورد کرده باشند و احتمالاً در بعضی از #روایات رد شده باشد که البته آن هم مسلّم نیست، اما امروز عید نوروز چیز خوبی است؛ اولِ بهار است و مردم عادت کرده‌اند که این ایام را عید بگیرند و تعطیل باشند و شادی کنند و به دیدن یکدیگر بروند و به هم عیدی بدهند و قهرها آشتی کنند و دورها نزدیکی کنند؛ این چیز #بسیار_خوبی است و بنده #صددرصد با عید نوروز و با جشن گرفتن این ایام موافقم. هر کاری هم که در این ایام به جشن مردم کمک کند و آن را معنا ببخشد، خیلی خوب است... منتها شاد کردن مردم یک چیز است، مبتذل کردن فضا یک چیز دیگر است... بنابراین، عید نوروز را #شاد کنید... پارسال اوایل ساعت تحویل بود که داشتم به سمت مرقد حضرت امام (رضوان‌الله‌تعالی‌علیه) می‌رفتم. ابتدای سال بود و من احساس خودم این بود که دارم می‌روم به روح مطهر امام سال نو را تبریک بگویم. در آن لحظه من حضور و حالی داشتم.( رهبر انقلاب ۱۳۷۰/۱۲/۷) 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 #عید_نوروز از آن عیدهایی است که ما، به خلاف بعضی کسان، به آن خیلی #ارادت داریم. (رهبر انقلاب ۱۳۷۵/۲/۱۳) 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 #سلیقه‌ی_زیبای_ایرانی، این روز را آغاز سال قرار داده است و سال شمسی ایرانی، سال هجری ایرانی از آغاز بهار و از عید نوروز شروع می‌شود. ( رهبر انقلاب ۱۳۹۸/۱/۱)

فلسفه «نوپوشی» در نوروز رسم پوشیدن لباس نو در نوروز از طبیعت اخذ شده است. این باور کهن را در نوشته ها، توصیه ها و توصیف های نوروزی همواره می بینیم که از طبیعت پیروی کنیم، از درختان یاد بگیریم و با آمدن بهار، لباس نو بپوشیم که شگون شادمانی و آرامش است. سفرنامه نویسان دوره صفویه و قاجاریه، در شرح و وصف جشن های نوروزی از لباس های فاخر مردم فراوان یاد کرده اند. از جمله شاردن در سیاحت نامه خود می نویسد: «ایرانیان برای نوروز نام های مختلفی نهاده اند از آن جمله آن را"عید لباس نو"می خواندند. چون هر کس هر اندازه ای ندار باشد در این جشن یک دست لباس نو به تن می کنند... »

🔺سلام نوروزی ناصرالدین شاه قاجار نوروز ۱۲۷۵ خورشیدی

نقشۀ نوروز در جهان

نوروز در جهان

🔻از عید سلطانی تا عید نوروز؛ مراسم سال نو در حرم مطهر امام رضا(ع) به روایت تاریخ ✍غلامرضا آذری خاکستر 🔅 سابقه برگزاری مراسم نوروز در بارگاه مطهر امام رضا(ع) طبق اطلاعات و اسناد باقی مانده به دوره صفویه و سال ١٠٣٧هجری قمری باز می گردد. در این اسناد از عید نوروز با عنوان «عید سلطانی» یاد شده است. تعطیلات نوروزی نیز از زمان صفویه در اسناد تاریخی آمده است؛ به عنوان مثال در یکی از این سندها، مکتب خانه ای که در جوار حرم مطهر رضوی فعال بوده و اطفال یتیم در آن درس می خواندند، در ایام نوروز تعطیل می شد. علاوه بر این تهیه لباس نو در عید نوروز از محل موقوفات برای بچه های مکتب خانه ایتام از دیگر اقداماتی است که سابقه آن از قدیم الایام در حرم مطهر پابرجاست. بنا بر نوشته همین اسناد، تهیه لباس و کفش برای اطفال دو نوبت در سال انجام می شده که یکی در طول سال و مرتبه بعدی در عید نوروز بوده است؛ به عنوان مثال در سال( ١٢٧٣ ق) مبلغ ١۴تومان به علاوه ٢هزار دینار برای تهیه لباس در شب عید نوروز سلطانی هزینه شده است. در سال( ١٢٨٩ق) نیز برای ٣٠ نفر از اطفال یتیم این هزینه ها را پرداخته اند. طبق محتویات این اسناد، لباس کودکان شامل پیراهن، قبا، کلیجه(نیم تنه)، عمامه، زیرجامه، شال کمر و جوراب بوده است. 🔅ارسال خلعت برای درباریان مراسم تحویل سال را از قدیم الایام با شکوهِ بسیار در حرم مطهر رضوی برگزار می کرده اند. در دوره قاجار نیز مهم ترین مراسم تحویلِ سال در بارگاه قدس رضوی بوده و شامل رسومی مانند جاروکشی، غبارروبی و نقاره زنی می شده است. لازم به ذکر است که در همین ایام اگر چه در جشن تحویل سال نو و نوروز مراسم نقاره زنی نیز اجرا می شود، اما تاریخ دقیق پیدایش این مناسبت مشخص نیست. در کنار همه این ها طبق سنتی قدیمی هر ساله از سوی آستانه، خلعت های گران بهایی برای شاه و همچنین رجال درباری و شخصیت های مختلف بانفوذ ارسال می شد که هزینه های زیادی بابت آن ها صرف می شده است؛ این رسم تا اوایل دوره پهلوی وجود داشت ولی پس از آن دیگر پیگیری نشد. غبار روبی ضریح مطهر و چراغانی اماکن از دیگر مراسمی است که طبق آیین خاصی روزهای قبل از عید نوروز انجام می شده است؛ ناگفته نماند که این سنت همچنان به قوت خود پابرجاست. 🔅پرداخت انعام عید نوروز به خدام محتوای اسناد همچنین حاکی از آن است در دوره قاجاریه، ایام نوروز هزینه هایی در حرم مطهر انجام می شده که پرداخت انعام عید نوروز به حفاظ، خدام کشیک ها، فراشان و پرداخت انعام به کارکنان وابسته به آستان قدس از جمله آن هاست که این خود بیانگر اهمیت عید نوروز در این مکان مذهبی است.   🔅مراسم «سلام عید نوروز» اخبار و گزارش های مطبوعات نیز حکایت از آن دارد که در دوره پهلوی، مراسم «سلام عید نوروز» با حضور فرماندهان نظامی، سربازان و دیگر رؤسای ادارات در صحن نو حرم مطهر برگزار شده است. همچنین طبق این اخبار در نوروز به بینوایانی بینوایان که در نوانخانه و جذامی خانه آستان قدس نگهداری می شدند از طرف این آستان به مناسبت عید سعید نوروز یک دست لباس، یک جفت کفش و یک بسته شیرینی هدیه داده می شده است.   🔅حرم در لحظه تحویل سال براساس سنتی دیرینه تقریبا ساعتی قبل از حلول سال تمام حرم مطهر، رواق ها، صحن ها، حجره ها، غرفه ها و حتی تمام راهروها پر از جمعیت می شود. همه سعی می کنند این لحظه را در آستان ملائک پاسبان رضا(ع) باشند و دعای تحویل سال را زیر آسمانِ حرم زمزمه کنند. خدمه آستان قدس بدون در نظر گرفتن اینکه تحویل سال در ساعت روشن روز اتفاق می افتد یا شب هنگام، تمام چراغ ها را روشن می کنند. همچنین به محض حلول سال نو همراه با نقاره نوازی، همه چراغ های حرم سه دفعه خاموش و روشن می شود. مردم صلوات می فرستند و عید را به یکدیگر تبریک می گویند. در این روز مجلس جشنی دایر و در آن با غذا، شربت و شیرینی از حاضران پذیرایی می شود. پهن کردن سفره هفت سین و خواندن ادعیه و اذکار مخصوص این ساعت از دیگر رسوم رایج در حرم مطهر است.

🔴 سلام نوروزی مادام کارلا سرنا جهانگرد معروف ایتالیایی مراسم سلام نوروزی سال ۱۲۹۵ هـ . ق ۲۲ مارس ۱۸۷۸ م. چنین تشریح کرده است: ✅آن روز من برای شرکت در مراسم سلام و حضور در جایگاه که وزیر امور خارجه برای هیات‌های نمایندگان خارجی و اروپاییان مقیم تهران در نظر گرفته بودند، دعوت شده بودم. این جایگاه،‌ در حیاط درونی قصر در سمت چپ تالار واقع شده بود و برای تماشای همه حاضران و تمام جزئیات مراسم و تشریفات سلام، جای بسیار مناسبی بود. در خیابانی که به قصر منتهی می‌شد، آنچنان انبوه جمعیت همه جا را پر کرده بود که خیلی با زحمت توانستم جایی برای عبور باز کنم. ✅همه زیباترین لباس‌های خود و در واقع «رخت نو» خود را پوشیده بودند، چون مردم باور دارند که: «در نوروز پوشیدن لباس نو خوشبختی می‌آورد» تعداد زیادی از جمعیت کلاه‌هایی بر سر گذاشته بودند که برای این مراسم خریداری شده بود. من عبور نمایندگان خارجی را که همگی با لباس‌های به تمام رسمی و شکوه و شوکت خاصی برای شرکت در «سلام نوروز» می‌رفتند، به چشم دیدم. وزیران مختار کشورهای خارج در دربار ایران معمولا پیش از آن که شاه به تالار بیاید، در «عمارت خورشید» با حضور می‌یابند. ✅این نمایندگان از جانب دولت‌های متبوع‌شان توسط مترجمان خویش، به شاه سال نو را تبریک می‌گویند و شاه هم به همان ترتیب و از طریق همان مترجمان جواب لازم را می‌دهد. نظامیان در صف‌های مرتب و با آهنگ دسته موزیک در ردیف‌های اول، ‌از خیابان‌ها می‌گذشتند. در میدان «توپخانه» توپچی‌ها، میان گلوله‌های طلایی و نقره‌ای رنگ توپ، که آنها را به صورت هرم در آورده بودند و زیر آفتاب می‌درخشیدند و دستگاه‌های توپ که‌ آنها را هم خوب جلا داده بودند، ایستاده و آماده شلیک بودند. مقامات بلندپایه کشوری و افسران ارتش، روسای ادارات مختلف‌، طبقات روحانی،‌ وقایع‌نگار، ملک‌الشعرای دربار و جمعیتی از قشرهای دیگر که همه برای عرض شادباش به شاه و مالک الرقاب خویش راهی قصر بودند، سر تا سر خیابان‌ها را پر کرده بودند. فراشان سینی‌های پر از «شیرینی» روی سر روی آنها روپوش زربفتی نیز انداخته بودند به هر سو در رفت و آمد بودند. عده زیادی زن با «چادرهای نووزردوزی‌شده» از کنار من می‌گذشتند. جلای کفش‌های ساغری سرخ، زرد، آبی و سبزرنگ آنان از دور داد می‌زد که برای اولین بار است آنها را می‌پوشند. ✅کودکان با موهای حنایی رنگ و دست و ناخن‌های حنازده خود را برای عید آراسته بودند. در وسط پیاده‌روها، تعدادی سوار به همراه فراش و جلودار به عید دیدنی بزرگ‌ترهای خانواده و قوم و خویش‌های خود می‌رفتند، چون در ایران نیز مانند اروپا عادت دید و بازدید سال نو سخت مرسوم است. این موکب‌سواران در راه گاهی با کالسکه‌های زهوار در رفته اعیان و اشراف ایرانی و گاهی با دَم و دستگاه مجلل سفیران بیگانه تلاقی می‌کردند. 📚سفرنامه مادام کارلاسرنا، آدمها و آيينها در ايران

🔴 خرافه‌های نوروز جعفر شهری در کتاب طهران قدیم خرافه های نوروزی را اینطور روایت می کند: ✅اگر روز اول آن شنبه باشد: در آن سال حال مردم سخت باشد و رنج و غم و مشقت و دشواری بسیار باشد و گفت و گوی و زد و خورد و خصومت زیاد باشد و میان سلاطین و رعایا اختلاف و منازعه بسیار باشد. اما غله نیكو باشد و انگور نیكو بود و انجیر را آفت رسد و سیل و طغیان بسیار باشد سلطان بزرگی یاغی شود و پادشاهان و امیران و بزرگان زیاد تلف شوند و از جمله چهار پایان و دواب را سیل و طوفان از میان بردارد و فتنه و آشوب بالا گیرد و بر رعایا بدتر گذرد و در فصل بهار آشوب و ناامنی در عراق باشد... ✅اگر اول نوروز به یكشنبه افتد: كار پادشان و بزرگان نیكو باشد و فراخی و نعمت و ارزانی بود اما سباع و دزد بسیار شود و باران و تگرگ بسیار بارد و غله و میوه فراوان باشد و مردمان را از یكدیگر خیر و منفعت رسد و تابستان آن گرم و زمستانش معتدل باشد و رغبت مردم به علم و دانش و تعلیم و تربیت زیاد گردد و حال معلمان و استادان خوش شد ... ✅اگر اول نوروز به روز دوشنبه افتد: حال زنان و ملوكان نیكو گردد و حال عامه میانه بود و مردمان را كارها با منفعت باشد و فراوانی آب و نعمت و سیل و طغیان رودخانه باشد و حرب و جدال و فتنه و آشوب آشفتگی باشد و تابستان سرد و پر نم و باران باشد و زمستان سخت شود و سرمای بی وقت در پاییز رسد و باد و طوفان زیاد باشد و درد و بیماری و امراض بلغمی و رنج سینه و شكم زیاد گردد و حشرات زیاد شوند ... ✅اگر اول نوروز به روز سه شنبه افتد: دلالت كند كه حال سلاطین پریشان باشد و حرب و جدال و خونریزی و كشتار بسیار و بلكه همه جانبه گردد و كارهای پادشاهان بسته و غیرقابل حل افتد و دل های ایشان پر غم باشد و نرخ حیوانات گران گردد و مردم را دخل و منفعت اندك باشد و فتنه ها و آشوب ها و شورش ها و طغیان های زیاد باشد و گرما و مرگ و میر و بیماری و دروغ و خیانت و حیله و خدعه و جاسوسی و ستم زیاد گردد ... ✅اگر اول نوروز چهارشنبه باشد در آن سال فتنه و آشوب زیاد باشد و ارسال مراسلات خصمانه و اعزام رسول و رسل تهدید آمیز بسیار افتد و نرخ های گران، اما جو و گندم و ارزن و ماش و باقلا و عدس و برنج و كنجد بسیار تحصیل شود و درد و اندیشه و وهم و بیماری زیاد باشد و درد سینه و گلو فراوان شود .... ✅اگر اول نوروز پنجشنبه باشد: دلیل بود بر آن كه در آن سال احوال اشراف و سادات و قضات و علما و متفكران نیكوگذر و مردم رغبت به دین داشته باشند و حال زنان و زیردستان خوش باشد و از دانشمندان به مقامات رسند و احوال رنگ فروشان و جواهریان و طلاگران نیكو باشد و مذاكرات صلحانه و مفید شود و میل مردم به تجمل و زینت گری و ظاهر آرایی باشد و حال كوهسار نشینان نیكوی ... ✅اگر اول نوروز جمعه باشد: حال علما و عباد و قضات و فضلا نیكو بود و حال سلاطین میانه و احوال مطربان و خودجنبانان و خوانندگان و عطاران و بزاران و جاهلان و کودکان و فروشندگان اجناس زنانه جمله نیکو باشد ... 📚طهران قدیم: جعفر شهری/جلد چهارم. ص52

‌ 🔻روایتی از آیین‌های خراسانیان قدیم در نوروز 🔅3 بار خاموشی چراغ در استقبال از بهار ✍ آذری خاکستر 🔅از قدیم مراسم تحویل سال باشکوهی در حرم مطهر رضوی برگزار می‌شد. در دوره قاجار مهم‌ترین مراسم تحویل سال در بارگاه قدس رضوی شامل ارسال خلعت، جاروکشی، غبارروبی و نقاره زنی بود. طبق سنتی قدیمی هر ساله از سوی آستانه، خلعت‌های گران بهایی علاوه بر شاه، برای رجال و شخصیت‌های مختلف دربار ارسال می‌شد که هزینه‌های زیادی بابت آن‌ها صرف می‌شد. این رسم تا اوایل دوره پهلوی وجود داشت ولی پس از آن پیگیری نشد. غبار روبی ضریح مطهر از دیگر مراسمی است که طبق آیین خاصی روزهای قبل از عید نوروز انجام می‌شود. چراغانی اماکن حرم مطهر از دیگر اقداماتی بود که قبل از تحویل سال انجام می‌شد. هنگام تحویل سال تمام چراغ‌ها را روشن می‌کردند و به محض حلول سال نو تمامی چراغ‌ها   سه دفعه خاموش و روشن می‌شد و سپس نقاره نواخته می‌شد. 🔅سنجد ضدگزش و سیر ضد سردی  دکتر شکورزاده که تحقیقات قابل توجهی در زمینه آداب و رسوم مردم خراسان داشته است. راجع به هفت سین نوشته است: «در سینی هفت سین هفت چیز را که نام آن‌ها با «س» شروع شده باشد به این شرح می‌چینند: سمنو، سکه، سرکه، سیر، سنجد، سماق، سیب و علاوه بر آن سبزه را نیز قرار می‌دهند. » در این میان خراسانی‌ها عقیده دارند اگر کسی در موقع تحویل سال سنجد بخورد تا آخر سال گزنده او را نخواهد گزید و اگر سیر بخورد رطوبت و سردی اش نخواهد کرد. 🔅از جشن میر نوروز تا حکومت زنان بر خانه در قدیم جشن میر نوروزی در بین اقوام و طوایف خراسان به ویژه قسمت‌های شمال این خطه متداول بوده است. سخن در پرده می‌گویم چو گل از غنچه بیرون آی/که بیش ازپنج روزی نیست حکم میر نوروزی همچنین حکومت زنان در نوروز از دیگر آیین‌هایی است که در «بیمرغ گناباد» انجام می‌شد.در روز نهم تا سیزدهم فروردین حکومت و اختیارات به دست زنان می‌افتاد، هیچ مردی حق نداشت از خانه خارج شود و اگر خارج می‌شد، زنان اورا تنبیه می‌کردند. زن‌ها وسایل و مایحتاج را تهیه و زندگی را اداره می‌کردند و اغلب روز را در خارج از خانه می‌گذراندند. 🔅مهره آبی در دانو  تقریبا دو هفته مانده به عید نوروز در شبی خاص اقوام کرمانج خراسان به پخت غذایی به نام «دانو» اقدام می‌کنند. محتویات این غذا عبارت است از گندم، نخود، عدس و ادویه.  پس از آماده شدن دانو، مهره‌ای آبی رنگ را داخل ظرف آن می‌اندازند. آن گاه مادر خانواده با قاشقی بزرگ غذا را به نام هریک از اعضای خانواده بر می‌دارد. از کوچک ترین فرد خانواده شروع می‌کند به اسم بردن، مهره به نام هر کسی که درآید آن سال به نام آن فرد خواهد بود. اگر فرد مد نظر دارای خصوصیات اخلاقی خوب باشد سال خوب و پربرکتی در انتظارشان خواهد بود. 🔅شب‌های اله‌فه در برخی از مناطق کلات نادر هفته آخر سال در روزها و شب‌های یک شنبه شب، دوشنبه شب و سه شنبه شب که در بین مردم منطقه به «شبهای اله فه » (Elefe)معروف است، مراسمی بدین شرح برگزار می‌شود: عموم مردم برای اموات شان قرآن می‌خوانند و عصر روز سه شنبه آخر سال بر مزار مرده‌ها حاضر می‌شوند و با قرائت قرآن و فاتحه روح آنان را شاد می‌کنند. فال گوش ایستادن از دیگر رسوم این شب بود. عده‌ای پس از نیت کردن خانه‌هایی را که در آن‌ها به طرف قبله باز می‌شد انتخاب می‌کردند و اوایل شب به کنار در این خانه‌ها رفته و بدون این که صاحب خانه متوجه شود، به صحبت‌های آن‌ها گوش می‌کردند.باور داشتند که اگر در خانواده صحبت از نیکی وکارهای خوب باشد، نیت فردی که فالگوش ایستاده، برآورده می‌شود و چنان چه صحبت چندان جالبی در آن خانواده مطرح نبود، فرد انجام کار مد نظرش را صلاح نمی‌دانست. معمولا دختران دم بخت و یا پسرها بیشتر به این کار می‌پرداختند. روز چهارشنبه نمادی از پاکی و طهارت بود. زیرا تطهیر و پاکی بخشی از باورهای مردم بود و با این عمل به تدارک عید می‌رفتند. 🔅ریسمانی در طلب عیدی در قدیم در شب عید نوروز، به ویژه در بین برخی از اقوام کلات، نوجوانان نیز بیکار نمی‌ماندند و ریسمانی را تهیه می‌کردند و با دستمالی که به سرآن گره می‌زدند، خود را به روی بام خانه همسایه‌ها می‌رساندند. در خانه‌های قدیمی معمولا سوراخی بر روی پشت بام تعبیه می‌شد که محل عبور دود از اجاق بود. ریسمان از سوراخ بخاری یا اجاق به داخل خانه‌انداخته می‌شد، صاحب خانه هم به رسم عیدی، شیرینی یا هر چه در خانه داشت بر گوشه دستمال گره می‌زد و با تکانی فرد متوجه می‌شد که عیدی را بگیرد. این که چرا این کار در شب و به صورت ناشناس انجام می‌گرفت؟.... 🌐مطالعه کامل مقاله در روزنامه خراسان. صفحه خراسان رضوی26 اسفند1396 👇👇 http://khorasanrazavi.khorasannews.com/Newspaper/MobileBlock?NewspaperBlockID=193613

روز عید غدیر سال دهم هجری(سال حجة الوداع) مصادف با ایام عید نوروز ایرانیان بود. [با توجه به این که عید غدیر سه روز است]. با برنامه تبدیل تاریخ به راحتی مناسبات قمری را می توانید با مناسبات شمسی تطبیق دهید.

این نوروزی که امروز ما داریم، #نوروز_باستانی نیست، #نوروز_ایرانی است 🌹 نوروز باستانی، نوروز پادشاهان بود؛ فرصتی برای سلاطین و حکّام مستبد بود؛ برای اینکه شکوه خود و عظمت ظاهری خود را به رخ ملّتها بکشانند و بنشینند از آنها هدیه بپذیرند. حتّی در زمان بنی‌امیّه و بنی‌عبّاس که نوروز به دربارهای خلافت اموی و عبّاسی وارد شد، همان رفتار و سیره‌ی پادشاهان و کسرایان فارسی باستان در دربار آنها عمل میشد. امّا ایرانیِ مسلمان، این نظم را، این قالب را به‌نفع خود تغییر داد؛ اگرچه این تغییر به‌صورت دفعی انجام نگرفته است امّا شما امروز بعد از گذشتن قرنها، مشاهده میکنید که نوروز بهانه‌ای و وسیله‌ای است برای ارتباط قلبی میان مردم و میان مبدأ عظمت و عزّت، یعنی ذات مقدّس باری‌تعالی. نوروز به‌عنوان سنتی تاریخی، در ابتدا به‌عنوان جشنی به پاس آغاز بهار و رویش مجدد نعمات الهی برگزار می‌شد اما سال‌ها بعد با کمرنگ‌شدن جشن مهرگان، به‌عنوان بزرگ‌ترین جشن ایران باستان، و آغاز سال شمسی قرار گرفت. پادشاهان مختلف از این مراسم به‌عنوان نوعی تفاخر و فخرفروشی سود می‌بردند. حکومت‌های تابعه و رعیت‌ها نیز باید برای پادشاه در این روز هدیه می‌آوردند، پادشاهان تلاش می‌کردند تا با هرچه عظیم‌تر شدن این مراسم و بالطبع هدایای دریافتی، عظمت و شکوه خود و حکومتشان را به مردم و دیگر حکومت‌ها نشان دهند. در واقع، دیگر جایی برای شکرگزاری از خالق طبیعت در این جشن نبود و این جشن تبدیل به جولانگاهی برای حکومت‌های استبدادی گشته بود. رهبر انقلاب ۱۳۹۴/۰۱/۰۱

باد نوروز از ختن مُشك تتار آورده است كز نسيمش بيد مشك از شاخ بار آورده است يا در احيا دم زانفاس مسيحا مي زند يا مگر بوئي زچين زلف يار آورده است عيش كن كاندر چمن فرّاش صُنع از بزم خُلد هرچه از اسباب عيش آيد بكار آورده است آنك بودي پيش ازين در كُنج احزان معتكف منزل عشرت بطرف جويبار آورده است كلك نقّاش قضا اندر نگارستان باغ صد خلل در نقش چين و قندهار آورده است ياغي دي ماه را بيرق بهامون شد نگون ابر نيسان تا علم بر كوهسار آورده است در زمستان باغ اگر بي برگي بسيار برد صد نوا امروزش ايّام از بهار آورده است زيور و گنجي كه پنهان داشت كوهى زير خاك مجلس اهل طرب را آشكار آورده است ني غلط رفت اين همه زيور سپهر گنج بخش بهر جشن بدر كيوان اقتدار آورده است (لطف الله نیشابوری)

نوروز باستانی و بهار طبیعت بر همه عزیزان مبارک باد نک بهاران شد صلا ای لولیان بانگ نای و سبزه و آب روان لولیان از شهر تن بیرون شوید لولیان را کی پذیرد خان و مان دیگران بردند حسرت زین جهان حسرتی بنهیم در جان جهان با جهان بی‌وفا ما آن کنیم هرچ او کرده‌ست با آن دیگران تا حریف خود ببیند او یکی امتحان او بیابد امتحان نی غلط گفتم جهان چون عاشق است او به جان جوید جفای نیکوان جان عاشق زنده از جور و جفاست ای مسلمان جان که را دارد زیان راه صحرا را فروبست این سخن کس نجوید راه صحرا را دهان تو بگو دارد دهان تنگ یار با لب بسته گشاد بی‌کران هر که بر وی آن لبان صحرا نشد او نه صحرا داند و نی آشیان هر که بر وی زان قمر نوری نتافت او چه بیند از زمین و آسمان هر کسی را کاین غزل صحرا شود عیش بیند زان سوی کون و مکان جلال الدین رومی

روز نوروز و مه فرّخ فروردينست دور ايّام گل و نسترن و نسرينست صحن صحرا ز صور چون صحف ارژنگست چمن لاله چو آذركده برزينست زاتش لاله ازان آب چمن افزودست كه هوا مُشك دم و خاك عبير آگينست حوضه از آب معين كوثر نوشاب چنانست چون جنان روضه گهر زيور و عنبر طينست گرنه باغست جنان از چه در انهارش آب مايه شير و شراب و عسل نوشينست مي اگر مي نخورد نرگس مخمور بباغ از چه با ساغر سيم و قدح زرّينست باغ را همچو ز الوان رياحين ز حلل داغ را بسته طبايع ز حلي آدينست گرنه با موكب دي ناميه دلرا بيكار با سيه خطمي و سوسن ز چه بازوبينست تا نگاريده صبا نقش بر اطراف چمن قلم افكنده زكف نقش نگار چينست باغ چون چين ز نگار و چمنش فرخارست گل چو ويس است و درو بلبل او رامينست تا چو عذرا بنمايد ز تتق لاله عذار ابر گريان صفت وامق بي تسكينست گلشن از زيور و زيبست چو بزم خسرو تا جهان تازه و فرّخ چو رخ شيرينست (لطف الله نیشابوری) باز صبا عرضه كرد كوكبه نوبهار گشت بگيتي بلند مرتبه نوبهار مرغ سحرخيز خواند منقبت نوبهار كرد در افواه فاش دبدبه نوبهار خلعت نوروز يافت از هبه نوبهار (لطف الله نیشابوری)

چرا جشن نوروز در دوره صفوی مهم شد؟ علامه مجلسی که نقش مهمی در تبین و باز تعریف مبانی شیعه در جامعه صفوی دارد، در رساله «اختیارات» شرح مختصری در باره منشأ تقویم هجری دارد، تقویمی که علی القاعده با ماه محرم آغاز می شود. هما جا می گوید، اگرچه «محرم» برای عامه، یعنی اهل سنت، آغاز سال است، اما شیعیان در این باره اعتنایی ندارند، زیرا ماه محرم، برای آنها، ماه عزاست. پس شیعیان چه باید بکنند، و کدام وقت را آغاز سال بدانند؟ اینجاست که «نوروز» اهمیت ویژه ای یافت و در تمام دوره صفوی، به عنوان مبدأ سال جدی گرفته شد. طبیعی است که این به معنای بی اهمیتی آن در دوره پیش از آن میان ایرانیان نیست، اما شیعیان در دوره صفوی، در این باره تأکید ویژه داشتند و این دلیل خاص داشت. علامه مجلسی می نویسد: «همه فرقه مسلمانان بغیر از فرقه شیعه اثنی عشریه که [برای آنها هم] مبدأ حساب از اول این ماه است، [اما] سال ایشان، نوروز است، و اما این ماه [یعنی محرم] و این روز را [یعنی اول محرم] تعظیم نمی کنند، از برای حکایت کربلا. (اختیارات، ص 31). بدین ترتیب می توان دریافت که چرا در دوره صفوی، نوروز اهمیت یافته و سبب نگارش دهها رساله در تأیید نوروز در همین دوره شده است. شیعیان می بایست برای اول سال قمری که مبنای محاسبه تقویم رایج بود، از محرم شروع می کردند و چنین کردند، اما نمی توانستند، جشن آغاز سال قمری را برای «جشن و سرور» انتخاب کنند، زیرا دقیقا همان اول ماه محرم می شد که برای آنان ماه عزا بود. پس باید نوروز را برجسته می کردند و چنین کردند. بدین ترتیب باید توجه کرد که ایدئولوژی مورد حمایت دولت صفوی، ترکیبی از تشیع و نوروز بود، چیزی که تا امروز برجای مانده و شگفت است که برخی ایرانگراهایی که عصر صفوی را مورد انتقاد قرار می دهند، به این قبیل موارد بی توجهند. البته ایران روی همین بستر برپا شده و به رغم برخی از تردیدها، همان راه را ادامه می دهد. چرا نمونه عقل بیرونی و ابن خلدونی کم داریم؟ (باز هم یادی از نوروز) حالا که روز نوروز است، می خواهم یک نمونه از عقل بیرونی نقل کنم، عقل نقاد، عقلی که حاضر نیست، چرندیات رایج میان امم را بی دلیل بپذیرد. اما مع الاسف، این عقل نقاد، به قدری در تمدن ما نادر است، و در مقابل، اقوال شایع و رایج و بی پایه فراوان، که اصلا قابل مقایسه نیست. جالب است که تا بحث عقل نقاد می شود، عده ای متهم می کنند که این همان پوزیتیویسم غربی است!! ابوریحان ذیل بحث نوروز و علل پیدایش آن و با توجه به تغییری که در باره نوروز و این که کدام یک از روزهای سال بوده، حکایتی نقل می کند و سپس نقادی خود را ابراز می دارد. او می نویسد: سعيد ابن فضل مى‏گويد كوه دما كه در فارس است هر شب نوروز بر آن برقهايى مي درخشد، خواه هوا صاف باشد و يا ابر؛ و شگفت‏تر از اين، آتش كلواذا است، هرچند دل بدين سخنان تا هنگامى كه مشاهده نكند اطمينان نمى‏يابد. و ابو الفرج زنجانى حاسب براى من حكايت كرد كه اين آتش [کلواذا] را من ديده‏ام، در سالى كه عضد الدوله به بغداد آمد، ما بقصد كلواذا بيرون شديم. و آن آتشى است، و شمعهايى كه از كثرت بشمار درنمى‏آيد و در سمت غربى دجله كه روبروى كلواذا است در شب نوروز ديده مى‏شود. و عضد الدوله نگهبانان خود را در آنجا گذاشت كه از حقيقت امر جستجو كنند، مبادا كه اين كار از نيرنگهاى مجوس‏ باشد و نگهبانان شاه اطلاعى نيافتند و هر اندازه كه بآتش نزديك ميشدند آتش بآنان دورتر مى‏شد و هرچه دورتر مى‏شدند آتش نزديكتر مى‏شد. چون ابو الفرج از نقل اين قصه فارغ شد، من باو گفتم كه: نوروز از وضع و حالت نخستين خود زايل شده، زيرا ايرانيان كبيسه سالها را اهمال كردند، پس چرا اين آتش از موقع خود تأخير نمى‏يابد كه در شب نوروز حقيقى اتفاق افتد و اگر لازم نباشد كه تأخير يابد آيا آنوقت كه ايرانيان سالهاى خود را كبيسه مى‏نمودند اين آتش از وقت فعلى خود پيشى مى‏گرفته است؟ ابو الفرج را در مقابل اين اشكال پاسخى نبود كه مرا اقناع كند. (آثار الباقیه، ص 326) رسول جعفریان

از ابن عباس سوال کردند که نوروز چیست و چرا آن را عید می گیرند؟ گفت: برای این که اول سال نو و آخر سال پیشین است. مردمان دوست دارند در این روز هدایایی تقدیم ملوک خویش کنند. عجم ها این را سنت کرده اند و پادشاه نیز از خراج دهندگان، جز شکر قبول نمی کند. نوروز اول فروردین ماه است. سئل ابن عباس عن النيروز لم اتخذوه عيدا؟ فقال: لأنه أول السنة المستأنفة، و آخر السنة المنقطعة، فكانوا يستحبون أن يقدموا فيه على ملوكهم بالطرف و الهدايا، فاتخذه الأعاجم سنة، و كان الملك لا يقبل من أهل الخراج إلا السكر، و هو أول يوم من فرودين‏ماه. (ربیع الابرار زمخشری: 1/70). آئين ساسانيان در اين ايام چنين بود كه پادشاه بروز نوروز شروع مى‏كرد و مردم را اعلام مى‏نمود كه براى ايشان جلوس كرده كه بايشان نيكى كند و روز دوم را براى دهقانان كه قدرى مقامشان بالاتر از توده بود جلوس مى‏كرد و خانواده‏ها نيز در اين قسمت داخل بودند و روز سوم را براى سپاهيان و بزرگان موبدان جلوس مى‏كرد و روز چهارم را براى اهل بيت و نزديكان و خاصان خود و در روز پنجم براى خانواده و خدم خود و بهر كدام آنچه را مستحق رتبه و اكرام بودند ايصال مى‏كرد و آنچه مستوجب و سزاوار مبرت و انعام بودند ميرساند و چون روز ششم مى‏شد از قضاى حقوق مردمان فارغ و آسوده شده بود و براى خود نوروز مى‏گرفت و جز اهل انس و اشخاصى كه سزاوار خلوت‏اند كسى ديگر را نمى‏پذيرفت و در اين روز آنچه را كه روزهاى گذشته براى شاه هديه آورده بودند امر باحضار مى‏كرد و آنچه مى‏خواست تفريق مى‏كرد و مى‏بخشيد و هرچه كه قابل خزانه و توديع بود نگه مى‏داشت. (ابوریحان بیرونی، آثار الباقیه ص 231 ـ 233) مقدسی (م 380) در باره نوروز در شهر عدن در یمن می نویسد: در عدن، دو روز پيش از رمضان سر درها را آذين بندند و دنبك مى‏زنند و چون رمضان درآيد، دوستان دسته دسته شوند و هنگام سحر سرودخوانان دوره مى‏گردند، و چون عيد نزديك شود از مردم مزد مى‏گيرند. در نوروز [كارهاى شگفت‏انگيز دارند] قبّه‏ها برگرفته و با دنبك در پى سركاران مى‏روند و مال بسيار گرد مى‏آورند. (احسن التقاسیم ج 1 ص 142 ترجمه منزوی)

این خبر هم در ربیع الابرار زمخشری جالب است که در وقت نوروز، شماری از زهاد مانند زبید یامی و علقمه، برای اعتکاف به مساجد می رفتند و می گفتند: همان طور که اینان بر کفر و جور خود معتکف می شوند، ما هم (در مساجد) بر ایمان خود معتکف می شویم. خدایا ما را ببخش. [جماعة من الزهاد إذا كان يوم النيروز أو المهرجان اعتكفوا في مساجدهم، و قالوا: اللهم إن هؤلاء اعتكفوا على كفرهم و جورهم، اللهم و إنا اعتكفنا على إيماننا فاغفر لنا] نعمان بن مرزبان، جد ابوحنیفه هم فالوده ای در روز نوروز به امام علی ع داد. ایشان گفتند: نوروزنا کل یوم و مهرجونا کل یوم. (ربیع: 1/40)

بهار لطف تو نوروز کرده هر روزم

مراسم نوروز در اصفهان در میانه قرن چهارم هجری ابن حوقل (م 367 ؟) نوشته است: اصفهان نواحى باصفا و روستاهاى زيبا دارد و كسى كه از راه فارس به نزديك شهر برسد و به گردنه سرفراز بالا رود دو بخش شهر با روستاهاى متصل بدانها كه در صفا و خرمى كم‏نظير است در نظر او نمايان مى‏گردد و چشم او از تماشا خسته نمى‏شود. يكى از بهترين روستاهاى آن روستاى «جى» است كه املاك خوب و ديههاى بسيار دارد و به گفته برخى به شماره روزهاى سال است. گويند: اسكندر آن‏گاه كه حصار شهرستان را مى‏ساخت 365 برج، براى هر ضيعه‏اى يك برج، بنا كرد تا به هنگام آشوب در آن متحصن شوند و موقع محاصره و غلبه اشرار پناهگاهى براى مردم باشد زيرا نواحى اصفهان در روزگار قديم با ترك و ديلم هم‏مرز بود. از روستاهايى كه پيرامون اصفهان را فراگرفته‏اند لنجان، مهرين، جنبه، كراج ، كدر، كه‏كاوسان، برخوار، و «براآن» است. اين روستاها ضيعه‏هاى بزرگ پرجمعيت و نيز غلات فراوان دارند و برخى منبر و خطيب و بازارها و گرمابه‏ها نيز دارند. در اين شهر خانه‏هايى مجلل و كاخهايى از آن رئيسان و بزرگان شهر است چون قصر ابو على بن رستم، و همچنين ساباط كه از گچ و آجر ساخته شده است و در نزديكى آن بر ساحل زرن‏رود (زاينده‏رود) آسياب‏هايى است. اين رود آبى گوارا دارد و كاخهايى كه بدان مشرف است زيبايى خاصى بدان بخشيده است. در سمت مشرق رود قصر عبد الرحمن بن زياد و قصر ابو الفضل در حصار «كرينه»، و در سمت مغرب دو محله بزرگ زركاباذ و تاجه است كه در آنها سقلاطون و عتابى عالى و سفال و جز آن به دست مى‏آيد. «كرينه» بازارى دارد كه مردم در نوروز به مدت هفت روز در آن گرد مى‏آيند و به عيش‏ونوش و تفريح مى‏پردازند و از انواع غذاها و آرايشها بهره مى‏برند چنانكه سبب اعجاب حاضران مى‏شود. مردم شهر و گروهى كه از اطراف آن يا از جاهاى دور مى‏آيند براى اين جشن هزينه‏هاى گزافى مى‏كنند و لباسهاى زيبا مى‏پوشند و در مجالس جشن براى بازى و شادمانى حاضر مى‏شوند و آوازخوانان هنرمند از زن و مرد در كنار رود و كاخها به مجالس ايشان نشاط و سرور خاصى مى‏بخشند. مردم در پشت‏بامها و سراسر بازارها به عيش‏ونوش و شيرينى خوردن سرگرم مى‏شوند و شب را به روز مى‏پيوندند و آرام نمى‏گيرند و كسى ايشان را بازنمى‏دارد، زيرا فرمانروايانشان آنان را در اين كار آزاد گذاشته‏اند و با گذشت سالها عادت شده است. و گفته‏اند كه: مخارج آنان در اين بازار هنگام حلول خورشيد در برج حمل به دويست هزار درهم مى‏رسد و اين علاوه بر ميوه‏هاى خوب و لذيذ و خوراكهاى عالى و آشاميدنيهاست كه در ارزانى و فراوانى رايگان گونه است زيرا انگور به من ايشان كه چهارصد درهم است هر صد من پنج درهم قيمت دارد و شيره اين صد من كه هفتاد من مى‏شود با پنج درهم به دست مى‏آيد. اما ميوه‏هاى آنجا به اندازه‏اى شيرين و سالم و خوب است كه مانده آن چون تازه‏اش با طراوت است از قبيل گلابى، صينى ، به، انار و سيب كلمانى كه از ضيعه گران‏قدر كلمان در نزديكى «يهوديه» به دست مى‏آيد و بو و مزه خوش و شكل زيبا دارد و انگورها را در مخزنها و انبارها مى‏آويزند. (صوره الارض، چاپ جعفر شعار، تهران، 1345ش، ص 16 ـ 108) (روستای کلمان که در پایان از آن یاد کرده، اکنون هم هست و نزدیک آن روستای کِردآباد، و محله ما پُزوِه از محلات خوراسگان است. در سمت دیگر کلمان، شهرستان نزدیک زاینده رود و کلا اینجا منطقه جی قدیم است). رسول جعفریان

آیا حضرت خدیجه قبل از  پیامبر ازدواج کرده بودند؟ - حجت الاسلام دکتر جباری

📌 #حسادت_عایشه به عظمت و منزلت حضرت #خدیجه عايشه مى‌گويد: «بر هيچ زنى آن قدر حسد نورزيدم كه بر خديجه حسد ورزيدم! او را گرچه درك نكردم و قبل از ازدواج من با رسول خدا(ص) از دنيا رفته بود، ولى حسدم به اين سبب بود كه رسول خدا(ص) او را بسیار ياد می‏‌كرد و خداوند او را به خانه اى #بهشتى از طلا و درّ و ياقوت بشارت داده بود و هر گاه گوسفندى را ذبح می‌نمود براى #دوستان خديجه هديه می‌فرستاد.» 📚بخاری، الصحيح، ج۷، ص۷۰ و ج۶، ص۱۵۸.

﷽ 📌کتاب دانشنامه حضرت خدیجه سلام الله علیها 🔻برای تدوین و گردآوری این کتاب، بیش از ۱۲۰۰ جلد کتاب مورد بررسی قرار گرفته است که از میان آنها مطالب مربوط به حضرت خدیجه سلام الله علیها از میان ۴۰۰ جلدکتاب، استخراج و فیش برداري شده که در مجموعه دانشنامه ارائه شده است و هدف از معرفی این کتاب، پاسخ به بسیاری از شبهات پیرامون آن بزرگوار می باشد. 🔻حضرت خدیجه سلام الله علیها بر حب محمد و آل محمد زندگی کرد و با محبت محمد و آل محمد از دنیا رفت و مصداق این حدیث  «مَنْ ماتَ عَلی حُبِّ آلِ محمّد ماتَ شَهِیْداً» شد. 🔰 قلم بعد از پیامبر دست دشمنان پیامبر و اهلبیت علیهم السلام بود ، به عنوان مثال شایعه کردند العیاذبالله پیامبر بخاطر پول با حضرت #خدیجه ۴۰ ساله بیوه و بخاطر هوس با #عایشه ۹ ساله ازدواج کرد در حالیکه طبق نقل های تاریخی حضرت خدیجه اولا دختر بوده است و ثانیا حدود ۲۵ سال داشته است، بیهقی عالم اهل سنت این را بیان کرده است، عایشه هم به اصرار پدرش ابوبکر و با رضایت خود او در سن حدود ۱۴ سال ازدواج کرد و ۳ سال بعد یعنی حدود ۱۷ سالگی به خانه پیامبر رفت. 🔻ازدواج دختر با سن پایین زمانی بد است که بدون رضایت او باشد درحالیکه عایشه در کمال بلوغ و با رضایت همسر پیامبر شد و پیامبر هم به علت موقعیت مکانی و زمانی خاص آن زمان ازدواج را قبول کرد. 🔻مرحوم #علامه سید جعفر تحقیقات خوبی در این زمینه دارد که یرای تحقیق بیشتر میتوانید مراجعه کنید.