#چرایی_نه_به_سند_2030 #حق_تحفظ #بخش_اول ✍️ گروهی معتقدند، می‎توانیم خوب‎های 2030 را بگیریم و بدهای آن را واگذاریم (تقریباً همان حق تحفّظ)؛ ✴️این سخن در نگاه اول درست است. اگر مطلبی به دست ما می‌رسد، باید سعی کنیم سره را از ناسره تشخیص دهیم و سند ۲۰۳۰ به عنوان یک مقالۀ علمی! جا دارد که چنین برخوردی با آن شود؛ ولی ۲۰۳۰ یک سند دارای چارچوب و #راهنمای_عمل است، نه یک متن علمی؛ بنابراین باید به سؤالات زیر #پاسخ دهیم: 1️⃣چرا سراغ سند ۲۰۳۰ برویم؟ آیا سند بالادستی آموزشی مان را باید از کشورهای دیگر بگیریم؟ 🔷پاسخ به این سؤال خیلی دشوار نیست. تمام قواعد علمی و دانش مطالعات برنامه درسی، چنین راهنمایی می کنند که هر کشوری باید بر اساس #فرهنگ خودش، #نظام_آموزشی اش را #تدوین و ترسیم نماید. 2️⃣فارغ از مسئله مربوط به سؤال یک، آیا #منفعتی از اتخاذ برخی مواضع مثبت این سند، وجود نخواهد داشت؟ 🔷پاسخ خیلی روشن آن است که اگر مطالبی کاملاً نو و راهگشا در سند ۲۰۳۰ هست که در اسناد بالادستی نظام ما نیست، لازم باشد که در اسناد خود #تجدیدنظر کنیم و به هر روی، یک سند (یعنی سند بومی خودمان) باید در جبهۀ کار #تربیت قرار گیرد. 3️⃣آیا این سؤال واقعاً مسئله ما است؟ 🔷زمانی این سؤال منطقی است که واقعاً بررسی نشان دهد که ۲۰۳۰ سخن نو و راهگشایی دارد؛ اما خوشبختانه بررسی‌ها نشان می‌دهد که تمام گزاره ‌های مثبت 2030، ناظر به عدم ظلم و تبعیض و... در اسناد داخلی ما هم وجود دارد و دلیلی برای #تواضع به #فرهنگ_بیگانه وجود نخواهد داشت. 🌱ادامه دارد... ✍️محمود سعیدی رضوانی @umefafgaraei