تحلیل موقعیتِ صامت بر اساس زبان بدن و زبان فضا تقریباً می‌شود فهمید که در مکالمۀ #مهسا_امینی با کارمند نیروی انتظامی چه گذشته است. خانم امینی، روی صندلی در کلاس نشسته و منتظر شروع شدن کلاس است. در این زمان مشاهده می‌کند که یکی از خانم‌ها در حال صحبت با خانمِ مأمور نیروی انتظامی است. او هم تصمیم می‌گیرد که با این خانم صحبت کند. جلو می‌رود. صحبت‌های نفر اول هنوز تمام نشده ولی او وارد می‌شود. احتمالاً با اشاره به لباس‌ش می‌گوید لباس من ایرادی نداره. خانم مأمور با دست زدن به بخشی از لباس او و بالا آوردن‌ش می‌گوید این‌ها اشکال ندارد؟! و گویا با اشاره به روسری هم می‌گوید افتاده بوده از سرت. این جملات را با "فریاد" نمی‌گوید چون توجه کسی از جمع جلب نمی‌شود، ولی روشن است که با "ناراحتی" می‌گوید. از حرکات خانم مأمور می‌توان حدس زد که این ناراحتی هم شدت زیادی ندارد. یعنی "درگیری کلامی" هم حتی ایجاد نشده. خانم مأمور پس از این گفتگوی بسیار کوتاه، در حال ترک صحنه هست که ناگهان خانم امینی روی زمین می‌افتد. این‌جاست که تازه "توجه بقیه" به ایشان معطوف می‌شود. یعنی قبل از این در این فضای "کوچک" و "شلوغ"، هیچ "اتفاق غیرعادی" رخ نداده است. نشست و برخاست خانم‌ها هم نشان می‌دهد که هیچ‌کدام "معذب" نیستند. هر کسی به راحتی "راه می‌رود" و در جایی که می‌خواهد "می‌نشیند". پس فضا، فضای "تنش" و "توبیخ" و "نزاع" نیست. از این گذشته، حرکت ابتدایی خانم امینی به طرف صندلی و نوع نشستن‌ش نشان می‌دهد که حال‌ش خوب است. حتی وقتی روی صندلی نشسته است، با "سرعت" گردن کج می‌کند و خانم مأمور را می‌بیند. حرکت‌ش به طرف مأمور هم عادی است. ایستادن و توضیح دادن‌ش نیز طبیعی است. در این فیلم، نه نشانی از "استرس" و "شکنجۀ سفید" است و نه "بیماری" و "بدحالی" خانم امنیتی. ℹ️ این اطلاعات، داده‌هایی هستند که تحلیل "زبان بدن" و "موقعیت" به ما می‌دهد. مهدی جمشیدی ✍ #⃣ #جهاد_تبیین جبههٔ #انقلاب اسلامی در فضای مجازی

✊🏻 @jebheh