eitaa logo
🌐 ورزنه نیوز۱ 🌐
8.2هزار دنبال‌کننده
21.2هزار عکس
3هزار ویدیو
191 فایل
🌐 جدیدترین خبرهای دیارفرشتگان سفید پوش را «اولین بار» درفراگیر ترین کانال شرق «ورزنه نیوز۱» مرور کنید. ✌ @VaRzAnEhNeWs1 ✌ 🆔 @MOSTAFA0438 📲 09387040438 🌐 روبیکا https://rubika.ir/Varzaneh_news_1 🌐 تلگرام https://t.me/varzaneh_news_1
مشاهده در ایتا
دانلود
به نام خدا موضوع: ثروتمندان و ابرثروتمندان اللهم أغن کل فقیر خدایا! تمام فقیران و مستمندان را بی‌نیاز کن. بارها و بارها در ماه‌های رمضان سال‌های گذشته و امسال، این دعا را خوانده و از خدا خواسته‌ایم فقیران و مستمندان جامعه را بی‌نیاز کند؛ اما همان گونه که پیش‌تر هم گفتیم، اسلام دین حرکت و پویایی و پیشرفت است؛ نه دین سکون و جمود و عقبگرد. بنابراین برای به اجابت رسیدن این دعا و برآورده شده این خواسته، فقط بلند کردن دست و از خدا خواستن، کافی نیست؛ باید تلاش کرد، کار کرد، هزینه کرد، زحمت کشید و به قول قرآن، «جهاد» کرد تا این دعا، مستجاب شود. یکی از کارهایی که می‌توان انجام داد، اختصاص بخشی از درآمد هر شخص برای کمک به نیازمندان جامعه است که نمی‌توانند کار کنند و درآمدی داشته باشند و در اصطلاح، از کارافتاده یا ناتوان یا سالخورده یا بی‌کس یا ... هستند؛ در قرآن کریم، یکی از صفات نمازگزاران، چنین ذکر شده است: وَٱلَّذِينَ فِيٓ أَمۡوَٰلِهِمۡ حَقّٞ مَّعۡلُومٌ لِّلسَّآئِلِ وَٱلۡمَحۡرُومِ (سوره‌ی معارج، آیات 24 و 25): کسانی که در اموال آنها، حقی معین و مشخص برای درخواست‌کننده و محروم (از معیشت و ثروت) است. همچنین در قرآن کریم، نمازگزارانی که نه خودشان به دیگران کمک می‌کنند و نه اجازه‌ می‌دهند دیگران کمک کنند، با «وای بر نمازگزاران» خطاب شده‌اند: فَوَيۡلٌ لِّلۡمُصَلِّينَ ٱلَّذِينَ هُمۡ عَن صَلَاتِهِمۡ سَاهُونَ ٱلَّذِينَ هُمۡ يُرَآءُونَ وَيَمۡنَعُونَ ٱلۡمَاعُونَ(سوره‌ی ماعون، آیات 4 تا 7) یکی دیگر از کارهایی که نه افراد معمولی، بلکه افراد ثروتمند و دارا بتنهایی یا دست کم گروهی از افراد متوسط جامعه با هم باید انجام دهند، فراهم کردن اسباب اشتغال و کار برای افراد ضعیف‌تر جامعه است که می‌توانند کار کنند، اما برای آنها کار وجود ندارد. اگر دارایی ثروتمندان و پولدارهای جامعه بجای گردش در بازار دلالی و سوداگری و خرید و فروش طلا و ارز و زمین و مسکن، برای ایجاد کارخانه و کارگاه و دامداری و کشاورزی صنعتی و گلخانه(در صورت وجود آب!) و صنایع دستی و خیلی چیزهای دیگر صرف شود، ممکن است کمتر از دلالی سود کنند؛ ولی در عوض، بخشی از جامعه که کار ندارند، با همین اشتغال ایجاد شده، صاحب کار و درآمد خواهند شد و وقت خود را برای کار صرف خواهند کرد؛ وقتی که اگر برای کار صرف نشود، ممکن است صرف امور دیگری شود که یا برای جامعه مفید نیست یا گاه پر از زیان و ضرر است؛ کارهایی شبیه خیابان‌گردی، دزدی، اعتیاد و .... وقتی برای افراد جامعه کار ایجاد شود، اسباب ازدواج هم برای جوانان فراهم خواهد شد و در نتیجه، آمار فساد و فحشا و روابط نامشروع و در پی آن، فسادهای دیگر، کاهش خواهد یافت و درنتیجه جامعه‌ی امن‌تری خواهیم داشت؛ امنیتی که هر کس ثروت بیشتری دارد، به آن بیشتر محتاج است. افراد شاغل هم، بیقین، دعاگو و ممنون صاحبان کار و شغل خواهند بود و این دعاگویی، هم برای صاحبان ثروت، نامی نیک به جا خواهد گذاشت و هم، آخرت آنان را آباد خواهد کرد. اما ثروتی که در راه سوداگری و گران کردن قیمت زمین و مسکن و ارز و طلا و ... صرف شود، جز آه و نفرین ضعفای جامعه، چیز دیگری در پی نخواهد داشت. دقت کنیم که در قرآن کریم، انبار کردن طلا و نقره و درواقع خارج کردن ثروت از دایره‌ی اقتصاد و تولید، بشدت توبیخ و تقبیح شده است: وَٱلَّذِينَ يَكۡنِزُونَ ٱلذَّهَبَ وَٱلۡفِضَّةَ وَلَا يُنفِقُونَهَا فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ فَبَشِّرۡهُم بِعَذَابٍ أَلِيمٍ يَوۡمَ يُحۡمَىٰ عَلَيۡهَا فِي نَارِ جَهَنَّمَ فَتُكۡوَىٰ بِهَا جِبَاهُهُمۡ وَجُنُوبُهُمۡ وَظُهُورُهُمۡۖ هَٰذَا مَا كَنَزۡتُمۡ لِأَنفُسِكُمۡ فَذُوقُواْ مَا كُنتُمۡ تَكۡنِزُونَ (سوره‌ی توبه، بخشی از آیه‌ی 34 و آیه‌ی 35): و کسانی که طلا و نقره را به صورت گنجینه‌ها انبار کرده، در راه خدا آنها را خرج نمی‌کنند، آنان را به عذابی دردناک مژده ده؛ روزی که آن گنج‌های طلا و نقره را در آتش جهنم ذوب کنند و پیشانی‌ها و پهلوها و پشت‌هایشان را با آن داغ بگذارند؛ این، همان چیزی است که برای خود می‌انباشتید؛ پس آنچه را انبار می‌کردید، بچشید! همواره معتقد بوده‌ام که جامعه به ثروتمندان بزرگ نیاز دارد؛ اما نه برای بورس‌بازی و دلالی و سوداگری؛ بلکه برای ایجاد کار و تولید و اشتغال و کمک به افراد نیازمند. امیدوارم که در پی هر دعا و خواسته‌ای که از خداوند داریم، حرکتی هم داشته باشیم تا این خواسته، اجابت شود. نظرات، پیشنهادها، انتقادها با شناسه‌ی کاربری @yazdanibakhsh در پیامرسان ایتا
به نام خدا موضوع: توقف؛ هر جا که شد؛ نه جایی که می‌شود متأسفانه در کشور ما، و بویژه در شهر ما، وضعیت عبور و مرور(ترافیک) و فرهنگ آن، بسیار نادرست جاافتاده است. برای مثال، صاحبان خودرو در هر جای خیابان که شد و کار داشتند، توقف می‌کنند، اگر کار دارند، انجام می‌دهند، بی آن که فکر کنند راه کسی را بسته‌اند، در جلوی در منزل کسی توقف کرده‌اند، با توقف مکرر(پارک دوبل) رفت و شد دیگران را دشوار کرده‌اند و... دقت کنیم که باید در جایی که «می‌شود»(یعنی مجاز است) توقف کنیم، نه هرجا که شد! در هر حال، ایجاد مزاحمت و بند آوردن راه، به هر بهانه‌ای، نادرست است؛ حالا بهانه عروس‌کشان باشد، یا کار ضروری و توقف(پارک) بیجا(حتی برای چند دقیقه) یا حتی کار مبارکی مثل پخش شیرینی و شربت برای یک مناسبت مذهبی. راه‌بندان، عملی است نادرست و اسباب نارضایتی و ناخشنودی مردم. پس هرگز، در محل غیر مجاز توقف نکنیم، گرچه مجبور باشیم چندین قدم برای رسیدن به مقصد پیاده برویم؛ و هرگز راه‌بندان نکنیم، حتی اگر قصد داشته باشیم برای رضایت خداوند یا نذری مبارک، شربت بدهیم یا شیرینی پخش کنیم؛ چه هرگز عملی مستحب(نذر)، مجوزی نخواهد بود برای عملی حرام(ایجاد راه‌بندان یا مزاحمت). انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem
به نام خدا تاکنون هیچ کس، با خواندن و مطالعه‌ی یک «دانشنامه‌(دایرة المعارف) پزشکی» موفق نشده است پزشک شود؛ زیرا اطلاعات یک دانشنامه گرچه درست است، پراکنده است و این اطلاعات پراکنده، به دانش خاتمه نخواهد یافت. برای این که کسی بتواند پزشک شود، باید مدت‌ها کتاب‌های پزشکی را آن هم به صورت ساخت‌یافته و منظم و برنامه‌دار بخواند و از محضر استاد بهره ببرد تا پس از چندین سال تلاش، عنوان «پزشکی» بر وی صدق کند. امروزه، بسیاری از ما، فکر می‌‌کنیم با خواندن مطالب شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌ها، در زمینه‌ی خاصی مثل سیاست، اقتصاد، بورس، روانشناسی، طب سنتی و... متخصص شده‌ایم. اما باید بدانیم این اطلاعات پراکنده و دسته‌بندی نشده، برای ما دانش و علم پدید نمی‌آورد. فقط کمی اطلاعات ما را بالا خواهد برد و حتی اغلب به آگاهی هم منجر نمی‌شود. تازه بشرطی که این اطلاعات، درست باشد. اگر در کنار اطلاعات درست، اطلاعات و اخبار نادرست و اشتباه هم ارائه شود، که آن اندک آگاهی هم به محاق خواهد رفت. ایراد دیگر اطلاعات پیام‌رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی، عادت به اطلاعات کوتاه و فشرده و کم‌عمق است؛ چون اغلب کسی حوصله نخواهد داشت در یک پیام‌رسان، متنی طولانی را بخواند یا ویدئویی بلند را ببیند. این اطلاعات باصطلاح «ساندویچی» خود مشکلی بر مشکلات قبلی اطلاعات پیام‌رسان‌ها می‌افزاید و آن عمق کم و گاه تحلیل‌های آبکی، اما بظاهر زیبا و درست است. البته این نوشتار نمی‌خواهد نقش شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌ها را نادیده بگیرد، فقط می‌خواهیم بگوییم: جهان چون خال و خط و چشم و ابروست که هر چیزی به جای خویش نیکوست این مختصر را گفتم تا مقدمه‌ای باشیم بر بخش جدید در هایی که ارائه می‌شود. نخستین ، بمناسبت میلاد با سعادت امام حسن مجتبی(علیه السلام) به معرفی کتاب «صلح امام حسن(علیه السلام)» اختصاص دارد. از این پس سعی می‌کنیم در این بخش، کتاب‌هایی آگاهی‌بخش و دانش‌افزا معرفی کنیم. انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem
1_511563095.pdf
1.44M
به نام خدا کتاب صلح امام حسن(علیه السلام) نوشته‌ی «شیخ راضی آل یاسین» و ترجمه‌ی رهبر معظم انقلاب، به واکاوی صلح امام حسن(علیه السلام) با معاویه می‌پردازد؛ صلحی که هم در زمان وقوع و هم 1400 سال پس از وقوع آن، همچنان برای بسیاری از شیعیان آن حضرت، بدرستی درک و فهم نشده است. این کتاب، این صلح را موشکافی و واکاوی و بررسی می‌کند. خواندن آن را به تمام دوستداران اهل بیت(علیهم السلام) توصیه می‌کنیم. انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem
به نام خدا موضوع: کشتن فرزندان و بدشگون دانستن فرزند دختر ✅ سالروز ضربت خوردن امیرالمؤمنین، علی، علیه السلام را به تمام آزادی‌خواهان و عدالت‌طلبان جهان، تسلیت می‌گوییم. ✅ پیش از آغاز بحث، سالروز شهادت استاد شهید مرتضی مطهری، و روز معلم را گرامی می‌داریم و در شب‌های قدر، از شما عزیزان، دعای خیر می‌طلبیم. ✅ در عرب جاهلی، داشتن فرزند دختر، ننگی بود بزرگ و حتی برخی پدران برای رهایی از این ننگ، دختران خود را زنده زنده، به خاک می‌سپردند. شکر خدا، دوره‌ی جاهلیت نخستین سپری شده است و مردم اغلب درس‌خوانده و دانشگاه رفته هستند و اگر اندکی هم دنیادیده نباشند، دست کم با حضور در منبر علما و گفتگو با مردم دنیادیده، نباید اندیشه‌های جاهلیت داشته باشند. اما چه کنیم که هنوز هم که هنوز است، جاهلیت نوین و مدرن، وجود دارد: یکی از جنبه‌های این جاهلیت، زشت دانستن داشتن فرزند دختر است؛ هنوز هم برخی خانواده‌ها، داشتن فرزند دختر را ننگ می‌دانند و با نیش و کنایه به صاحب دختر می‌فهمانند که واقعه‌ای روی داده است، بس فجیع: «الهی جونوم!» «طوری نی، ایشالا وچه بعدی» «آدم یگ پره‌شی گو» «اگه پره‌ش دا، هیکی بود یگ آی بُبا باجو!». این بخش از جاهلیت، و فرهنگ ترجیح دادن فرزند پسر به فرزند دختر، هنوز هم در بین ما، جاری است؛ و از آن بدتر، سقط جنین‌های بی‌گناهی است که گاهی به جرم دختر بودن و گاهی به دلایل دیگر در مطب‌های بدون مجوز و خاله‌زنکی انجام می‌شود. طبق آمار رسمی کشور، آمار سقط جنین، یعنی کشتن فرزندان بی‌گناه، روزانه به هزار مورد در کشور می‌رسد که وقتی با آمار کرونا مقایسه شود، بیش از دو برابر آمار کرونا در بدترین شرایط این همه‌گیری است. افرادی که نه از خود اختیاری دارند و نه اراده‌ای؛ و پدر و مادرانی سنگدل و قسی‌القلب، این کوچولوهای دوست‌داشتنی و دوستدار زندگی را به دستگاه مکش می‌سپارند، هر چند جنین چون شکاری از که شکارچی می‌گریزد، از دستگاه مکش، بگریزد. ✅ انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh ✅ سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem
به نام خدا موضوع: آنچه می‌بینیم، همیشه آن چیزی نیست که وجود دارد(قسمت اول) بسیاری از ما، تاکنون با پدیده‌ی «خطای چشم» روبرو شده‌ایم؛ یعنی چیزی به نظرمان می‌رسد؛ اما واقعیت، چیز دیگری است. این پدیده در رسانه‌ها هم ظاهر می‌شود. به عنوان مثال ویدئوی بالا. علت، این است که ویدئوها و تصاویر در چشم روی یک صفحه‌ی دوبعدی تشکیل می‌شود، اما فضایی که از آن تصویر گرفته شده، سه‌بعدی است؛ یکی از سه بعد، همواره در تصویربرداری با چشم یا دوربین، حذف می‌شود. اما فقط چشم ما نیست که خطا می‌کند؛ سایر حواس ما هم گاهی به اشتباه دچار می‌شوند. برای مثال: ✅ به نظر می‌رسد سر بریدن یک حیوان، حیوان را بشدت زجر می‌دهد، اما اگر حیوان را با شلیک گلوله بکشیم، بلافاصله جان می‌سپارد و می‌میرد؛ اما آزمایش‌های زیادی که با اتصال الکترودهایی به مغز حیوانات، انجام شده، نشان می‌دهد میزان درد در ذبح اسلامی(سر بریدن) همواره کمتر از میزان درد در روش کشتن با گلوله یا شوک الکتریکی است. نوار مغز این حیوانات، این مطلب را تأیید می‌کند(البته بشرطی که نخاع حیوان قبل از مرگ حیوان قطع نشود). ✅ به نظر می‌رسد افراد، در مراسمی شبیه مراسم عروسی یا یک Show، شادمان و خوشحال هستند؛ و در یک مراسم عزاداری مثل عزاداری سیدالشهداء(علیه السلام) غمگین و افسرده. اما بررسی‌های روان‌شناسان نشان می‌دهد شادی ظاهری در یک مراسم عروسی یا با گوش دادن به یک موسیقی تند، روح شخص را خسته و افسرده می‌کند؛ اما شرکت در مراسم عزاداری مذهبی، روح را سرحال و شاداب نگه می‌دارد. احتمال زیاد، کسانی که تجربه‌ی حضور در هر دو مراسم را داشته‌اند، تصدیق می‌کنند که احتمال دعوای خانوادگی یا کم‌حوصلگی در برخورد با کودکان، پس از مراسم بظاهر شاد مثل عروسی، بسیار بیشتر از مراسم بظاهر غمگین، مانند عزاداری مذهبی است. ✅ انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh ✅ سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem
به نام خدا موضوع: آنچه می‌بینیم، همیشه آن چیزی نیست که وجود دارد(قسمت دوم) ⏰ گفتیم همیشه، آنچه می‌بینیم، همان چیزی نیست که وجود دارد، و گفتیم سایر حواس ما هم خطا و اشتباه می‌کنند. ✅ به نظر می‌رسد، سازش و تسلیم در برابر دشمن خارجی، موجب می‌شود دشمن در برابر ما کوتاه بیاید؛ اما تجربه نشان داده، دشمن اگر غدار و حیله‌گر و قدرقدرت باشد، با تسلیم و سازش، فقط و فقط، جسورتر و پرروتر خواهد شد و به زیاد‌خواهی و افزون‌طلبی دست خواهد زد؛ برعکس، به نظر می‌رسد در مقابل نزدیکان اگر کوتاه بیاییم، آنها را پررو و جسور می‌کند؛ در حالی که اغلب، نزدیکان انسان، در مقابل رفتار بزرگوارانه و کریمانه، از اشتباه خود پشیمان می‌شوند(در این خصوص در اخلاق عمومی جامعه، اشتباهی صورت گرفته و ما در مقابل نزدیکان سازش‌ناپذیر هستیم، اما در مقابل دشمن خارجی، تسلیم و سازش را نسخه می‌پیچیم!) ✅ به نظر می‌رسد بیل گیتس، مؤسس شرکت مشهور Microsoft و یکی از ابرمیلیاردهای دنیا، که یک مؤسسه‌ی خیریه را اداره می‌کند، انسانی شریف است که در روستاها و کوره‌ده‌های هند و آفریقا به خدمت به مردم فقیر مشغول است؛ اما جالب است بدانید در حالی که فلج اطفال در هند ریشه‌کن شده بود، پس از آغاز طرح واکسیناسیون فلج اطفال مؤسسه‌ی خیریه‌ی تحت نظر بیل گیتس، موارد جدیدی از فلج اطفال با آهنگ بسیار شدید، در هند مشاهده شده است. همچنین آقای بیل گیتس که از سهامداران شرکت فایزر یکی از تولیدکنندگان واکسن کرونا است، در پاسخ به پرسشی برای ارائه‌ی فرمول ساخت واکسن به دنیا، می‌گوید لازم نیست فرمول را در اختیار جهانیان قرار دهیم. ✅ به نظر می‌رسد حاج قاسم سلیمانی چهره‌ای خشن و اهل جنگ است، ولی وقتی برخورد او را با فرزندان شهدا می‌بینیم، روح لطیف پنهان در پس چهره‌ی آن مرد جنگاور را می‌شناسیم که جنگ کردنش، هم فقط برای خداست و از بین بردن کسانی که زبانی جز جنگ نمی‌فهمند؛ وگرنه «قاسم ما» کجا و جنگ کجا؟! ✅ انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh ✅ سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem
به نام خدا موضوع: استفاده از واژگان فارسی و پاسداشت زبان محلی معلوم نیست ما را چه شده که واژه‌های بیگانه را به واژه‌های فارسی برتری می‌دهیم. درست است که واژگان زبان فارسی با زبان عربی مخلوط شده و شاید هیچ یک از ما نتواند جمله‌ای بگوید که هیچ واژه‌ی عربی در آن نباشد، اما اصرار بر برخی واژه‌های بیگانه که هم‌ارز(معادل) فارسی دارد، زیبا نیست. روزگاری در برابر واژه‌هایی مانند «شهرداری(بلدیه)»، «دادگستری(عدلیه)»، «تکانه(momentum)»، «پیامک(sms)»، «همراه(mobile)»، «فناوری(تکنولوژی)»، «رایانه(کامپیوتر)» و ... هم بشدت مقاومت می‌شد و برای آن، لطیفه(جک) می‌ساختند و با واژگان جعلی، واژه‌سازی فرهنگستان زبان و ادب فارسی را بمسخره می‌گرفتند؛ اما بمرور مردم با این واژگان آشتی کردند و آنها را بکار بردند. امروز هم بهتر است بیشتر واژه‌های فارسی را بکار گیریم. نکته‌ی دیگری که باید اشاره کرد، انتخاب اسم برای فروشگاه‌های سطح شهر است. راستی چرا اسم فروشگاه‌ها در شهر بیشتر اسم‌های خارجی است؟ براستی «سرزمین کودک» بهتر از «نی‌نی لند» نیست؟ یا «پر از تخفیف» بهتر از «پرآف»(که این یکی نیمی فارسی و نیمی انگلیسی است!)؟ از این بدتر، ورود واژه‌های فارسی و عربی و انگلیسی، به زبان محلی مردم ورزنه است؛ جایگزینی «مدرِسه» بجای «مَلّا» و «مَدرَسه»؛ «مرغ» بجای «کَرک»؛ «موبایل» بجای «گُشی» و خیلی چیزهای دیگر. اگر اینگوه پیش رود، چند وقت دیگر، زبان محلی ما هم در پیشگاه دانش و فناوری و جهانی‌سازی، قربانی خواهد شد و اثری از آن، نخواهد ماند. ✅ انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh ✅ سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem
به نام خدا موضوع: چشم و هم‌چشمی و فزون‌خواهی یا به تعبیر قرآن: «تکاثر» وضعیت شهر ما در زمینه‌ی چشم و هم‌چشمی از گذشته چندان خوب نبود؛ رفتن به «جهازبینان» و بلند شدن دست هر صاحب دختری روی دست عروس قبلی، وضعیت جهیزیه را در شهر ما به جایی رسانده که شرایط ازدواج برای بسیاری از دختران در سن ازدواج و گذشته از سن ازدواج، در عمل فراهم نیست یا هزینه‌های آن برای خانواده کمرشکن و خانمان‌برانداز است. البته نمونه‌های دیگری را هم می‌توان به این فهرست اضافه کرد: «یانایی» و «عَیدی» و ... کار به شمردن تعداد قاشق و بشقاب و قابلمه و بررسی کارشناسی شرکت تولیدکننده‌ی یخچال و یخساز(فریزر) و تلویزیون و جنس کاسه و بشقاب چینی و ... رسیده؛ کالاهایی که برخی از آنها مثل هواپز و پلوپز برقی و خیلی چیزهای دیگر، شاید در طول دوران زندگی زوج هم، کاربرد نداشته باشد. این رسم غلط که در اصل برای مشاهده‌ی کم و کسری‌های جهیزیه بنا و به این وضع ختم شده، امروزه با ظهور شبکه‌های اجتماعی و پیامرسان‌ها و ابزار اشتراک‌گذاری تصاویر مثل ، عرصه‌های جدیدی را فتح می‌کند و اختلافات جدیدی را بین خانواده‌ها ایجاد می‌کند. اگر یک زوج جوان یا یک خانواده با هم بستنی هم خوردند یا غذایی درست کردند یا بمناسبتی هدیه‌ای دریافت کردند یا...، با قرار دادن تصاویر آن در Instagram چندین زوج دیگر را تحریک می‌کنند که همین کار را یا بزرگ‌تر از آن را برای کور کردن چشم رقبا! انجام دهند و این روند، هر چند تدریجی، بمرور اختلافات خانوادگی و طلاق را موجب می‌شود، آن هم در این شرایط وخیم اقتصادی. در قرآن کریم، بشدت از این کار نهی شده است: أَلۡهَىٰكُمُ ٱلتَّكَاثُرُ حَتَّىٰ زُرۡتُمُ ٱلۡمَقَابِرَ كَلَّا سَوۡفَ تَعۡلَمُونَ ثُمَّ كَلَّا سَوۡفَ تَعۡلَمُونَ فزون‌طلبی و چشم و هم‌چشمی شما را به خود مشغول داشت تا جایی که به شمردن قبرهای مردگان خود پرداختید؛ اینطور نیست، بزودی خواهید دانست؛ پس اینگونه نیست؛ بزودی خواهید دانست. عقلا و بزرگان هر طایفه و خانواده، باید از این کار یعنی اشتراک‌گذاری خصوصی‌ترین ساعات یک زندگی مشترک با تمام دنیا و ترویج کارهای بیهوده و لغو خودداری کنند. البته قبول دارم که هر انسانی دوست دارد بیشتر و بیشتر دیده شود، ولی به چه قیمتی؟ به بهای نمایش لحظات زندگی خصوصی برای دیگران؟ به بهای غصه‌دار کردن زوج‌ها یا خانواده‌هایی که نمی‌توانند اینگونه خرج یا خراجی کنند؟ آیا برخی از این کارها، جاهلیت مدرن نیست؟ فقط نوع کار نسبت به دوران جاهلیت(قبل از ظهور پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله)) تغییر کرده ولی اصل کار، همان است. ✅ انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh ✅ سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem
به نام خدا موضوع: پدیده‌ی زشت، اما شکر خدا نادر «سگ‌گردانی» گویا کم کم باید شاهد باشیم که ورزنه هم تبدیل به شهری غربی شده است؛ در تپه‌های ماسه‌ای که آنطور که خبر می‌رسد، هیچ خبری نیست؛ در برخی خانه‌های گردشگر پذیر غیر رسمی هم که هیچ واقعه‌ای رخ نمی‌دهد. حجاب از سر زنان ما اصلا عقب نرفته و آشکار شدن مو و لباس‌های نامتعارف، امری عادی نیست و شکر خدا، با تعجب و انکار و واکنش مردم همراه است. در این بین، آنچه چندی است آغاز شده و بتازگی شدت یافته، پدیده‌ی «سگ‌گردانی» و نگه‌داری از سگ است؛ البته سگ‌ها می‌توانند برای انسان‌ها بسیار مفید باشند، نگهبانی بدهند، مواد مخدر و انسان‌های زیر آوار مانده را پیدا کنند و ...؛ اما سگ بعنوان عضوی از خانواده و همراه و همسفر انسان، با فرهنگ ایرانی و اسلامی سازگار نیست؛ بطور کلی حیوان با رعایت حقوقی که بر عهده‌ی صاحبش دارد، باید در خدمت انسان باشد، نه انسان با نقض حقوق همسر و فرزند و پدر و مادر و اطرافیان، در خدمت حیوان. چقدر ناخوشایند است که در یک خودرو یا روی یک موتورسیکلت، سگی تزیینی ببینیم؛ یا از آن بدتر، همراه با یک خانم محجبه و چادری، در حالی که در یک دست قلاده‌ی سگ را دارد، در دست دیگرش، دست کودکش باشد. توقع این است که تا این پدیده‌ی هر چند نادر، به فرهنگ تبدیل نشده است، نهادهای تصمیم‌گیر و تصمیم‌ساز مثل روحانیت بزرگوار، نهاد نماز جمعه، سازمان تبلیغات، بسیج، نیروی انتظامی، دادگاه، بزرگان هر قوم و پدران و مادران و ...، در این باره، چاره‌ای بیندیشند. البته این چند خط، به هیچ وجه، دلیلی بر نقض حقوق حیوانات یا آزار و اذیت آنان نیست؛ اسلام، برای حیوانات حقوقی در نظر گرفته که بر صاحب یا شکارچی آن حیوان واجب و برخی کارها در قبال حیوانات حرام است؛ در این باره، بزودی چند خطی خدمت شما عزیزان عرض خواهم کرد. ✅ انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh ✅ سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem
به نام خدا موضوع: حقوق حیوانات در اسلام در اسلام، برای حیوانات حقوقی در نظر گرفته شده است: هیچ کس حق ندارد هیچ حیوانی را بی‌دلیل بکشد، مگر حیوان موذی(حیوانی که اسباب اذیت است، مثل عقرب و مگس و...)، آن هم طوری که حیوان چندان زجر نکشد و حیوانی که برای خوراک استفاده دارد(مثل گاو و گوسفند) یا حیوانی که به علت بیماری یا آسیب دیگری زجر می‌کشد(مثل حیوان زخمی که امیدی به بهبودی او نیست). جالب است بدانید شکار در اسلام فقط برای تأمین خوراک حلال است(یا خوردن خود شخص یا فروختن به دیگری و گرفتن بهای آن)، ولی شکار برای تفریح(مثل شکار گنجشک که در ورزنه بسیار متداول است) یا شکار حیوانات حرام‌گوشت یا حتی خرید و فروش حیوانات حرام‌گوشت، حرام است. حتی رفتار جنایت‌آمیز با حیوانات(مثل آزار و شکنجه و...)، پرداخت دیه را واجب می‌کند. هر کس صاحب حیوانی است، وظیفه دارد خوراک و آب او را تأمین کند. در این زمینه، حتی مقدار خوراک هم برای برخی حیوانات(مثل مرغ خانگی) تعیین شده است. جالب است بدانید که اگر کسی سگ و گوسفند دارد، ولی آب برای زنده ماندن هر دو آنها کافی است، باید آب را به سگ بدهد و گوسفند را سر ببرد. هیچ کس حق ندارد دو حیوان را به جان هم بیندازد(گاوبازی یا خروس‌جنگی). ما باید رفتار درست با حیوانات را به فرزندان خودمان هم یاد بدهیم و از آنها بخواهیم بدرستی با آفریدگان خدا برخورد و معاشرت کنند. ✅ انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh ✅ سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem
به نام خدا موضوع: چند واژه و برابر فارسی آنها تستTest: آزمون، آزمایش، امتحان تستTest: پرسش چهار گزینه‌ای وُیسVoice: صدا، صوت مرسیMerci: سپاسگزارم، متشکرم اُوکِیOK: باشه، آهان اوکی شد: ردیف شد، جور شد اوکی کن: ردیف کن، تأیید کن، بپذیر کنسل شدCancel: لغو شد، ول شد گیریبُکسGair Box: جعبه‌دنده ماوسMouse: موشی فرواردForward: بازارسال لایکLike: پسند، دوست داشتن پست: نامه، ارسال فازPhase: مرحله پروژهProject: طرح ✅ انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh ✅ سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem
به نام خدا موضوع: انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا؛ وظیفه‌ی ما اللهم اصلح کل فاسد من امور المسلمین این دعای بعد از هر نماز، در ماه مبارک رمضان بود: خداوندا! تمام افراد فاسد و تبهکار را از امور مسلمانان، اصلاح کن. آیا فقط دعا کافی است و باید منتظر بود تا خداوند متعال، معجزه‌وار اقدام کند، یا باید در پی هر دعا، در عمل هم اقدام کرد؟ آیا پذیرفته است کسی در خانه بنشیند و دعا کند که خدایا! غذای من را برسان؟ یا باید ضمن دعا و درخواست از خداوند، خودش هم تلاش کند، از خانه بیرون برود، در پی کاری باشد یا اگر کاری از او بر نمی‌آید، در پی درخواستی از کسی تا برایش غذا برساند؟ همه‌ی ما از خداوند متعال می‌خواهیم که تبه‌کاران و مفسدان را از اموز مسلمانان و حتی انسان‌های مؤمن به سایر ادیان و کافران، اصلاح کند؛ زمان انتخابات نزدیک است و باید کاری کرد؛ توقع نداشته باشیم، خداوند خودش انسان‌های شایسته را از صندوق رأی بیرون بیاورد. برای انتخاب افراد شایسته، باید از مدت‌ها پیش، پیش از ثبت نام نامزدها، تلاش می‌کردیم. باید به افراد صالح مراجعه می‌کردیم و از آنها با اصرار و خواش و تمنا می‌خواستیم که ثبت نام کنند؛ اکنون فرصتی برای این کار نیست. افرادی ثبت نام کرده‌اند، افرادی تأیید خواهند شد و از این افراد، قطعا، 5 نفر زمام امور شهر ما را در دست خواهند گرفت. از همین الآن باید به دنبال افراد شایسته و مناسب و کاردرست و پاکدست و البته کاربلد رفت. اگر داوطلبان، این ویژگی‌ها را بتمام ندارند، باید از بین ثبت نام کنندگان، بهترین‌ها را از نظر کاربلدی و کاردرستی انتخاب کنیم. آن هم نه با غیرت خویشاوندی و دوستی؛ بلکه با غیرت دینی و ملی و دید پیشرفت شهر. به جای این که بعد از انتخابات و بدون سند و مدرک، این عضو شورا را دزد بنامیم و آن یکی را جور دیگری تهمت بزنیم و اگر خودرو فلان عضو شورا تغییر کرد، بی‌دلیل محکمه‌پسند، به او انگ اختلاس بزنیم، بهتر است خودمان را در وضعیت فعلی شهر و کشورمان، مقصر بدانیم. اعضای شورا و رئیس‌جمهور و هیأت دولت، با رأی دادن و ندادن ما، رئیس‌جمهور و عضو شورا شده‌اند. پس اگر کسی را باید سرزنش کرد، آنهایی هستند که گفتند ما رأی نمی‌دهیم، در حالی که می‌دانستند رأی بدهند یا نه، 5 نفر عضو شورا انتخاب خواهند شد؛ و آنهایی که احیاناً با تعصبات قومی و قبیله‌ای و طایفه‌ای یا با انتخاب تصادفی و شانسی، به افراد فاقد صلاحیت رأی دادند. در قرآن آمده است: إِنَّ اللَّهَ لا يُغَيِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّي يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ (سوره‌ی مبارکه‌ی رعد، بخشی از آیه‌ی 11) در حقیقت ، خدا حال قومی را تغییر نمی دهد تا آنان حال خود را تغییر دهند. فرازی از زیارت عاشورا را هم یادآور می‌شوم: در زیارت عاشورا، نه تنها افرادی را لعنت می‌کنیم که با امام حسین(علیه السلام) جنگیدند، بر افرادی که بر اسب‌ها دهنه زدند، اسب‌ها را نعل کردند، آشپز قصاب و ظرف‌شوی و ... را هم لعنت می‌کنیم؛ حتی آنهایی را که در معرکه تماشاچی بودند و گفتند کاری به هیچ یک از دو گروه نداریم. اَلّلهمُ العَنِ العِصابَهَ الَّتی جاهَدَتِ الحُسَینَ وَ شایَعَت وَ بایَعَت وَ تابَعَت عَلی قَتلِه اَلّلهُمَ العَنهُم جَمیعاً ، خدایا لعنت کن جمعیتی را که با حسین پیکار کردند و همراهی نمودند و پیمان بستند و پیروی کردند بر کشتن آن حضرت ، خدایا همه ی آن ها را لعنت کن وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّهً أَسْرَجَتْ وَ أَلْجَمَتْ وَ تَنَقَّبَتْ لِقِتَالِکَ: نفرین خدا بر مردمی که اسبها را زین کردند و دهانه زدند و آنان را آماده کشتار تو کردند وَ لَعَنَ اللَّهُ الْمُمَهِّدِینَ لَهُمْ بِالتَّمْکِینِ مِنْ قِتَالِکُمْ: نفرین خدا بر آنان که ابزار و وسایل و امکانات را برای جنگ با شما آماده ساختند. انتخاب اشتباه امروز ما، نتیجه‌اش در طول چهار سال بعد، و شاید بیشتر، به خود ما برخواهد گشت. در انتخاب خود دقت کنیم، از همین الآن در پی افراد شایسته باشیم، نه روز انتخابات و دم در حوزه انتخابات تازه یادمان بیاید که باید انتخاب کنیم. با انتخابات، قهر نکنیم، قهر با انتخابات، یعنی سرانجام کسی مسؤول خواهد شد، که پسند ما نیست. در این خصوص در آینده، بیشتر سخن خواهیم گفت، إن شاء الله. ✅ انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh ✅ سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem
به نام خدا موضوع: انتخابات ریاست جمهوری و مقصر وضع موجود! در 8 سال گذشته، همه‌ی ما، مشکلات و سختی‌های زیادی را تحمل کردیم. برخی این مشکلات را به گردن دولت، برخی به گردن سپاه، برخی به گردن رهبری، برخی به گردن رئیس‌جمهور، برخی به گردن ترامپ، برخی به گردن آمریکا، برخی به گردن تحریم، برخی به گردن خدا، برخی به گردن گناهان مردم و ... انداختند و برخی هم، چند عامل از این عوامل را مقصر دانستند؛ ما قصد نداریم نقش این عوامل را واکاوی و تحلیل کنیم. ما دنبال یک مقصر اصلی می‌گردیم. اشتباهات حاکمیت، همه قبول؛ نقش ما در این همه نابسامانی و بهم‌ریختگی چقدر است؟ آیا برای رأی خود، بلی، همین یک رأی خود، سهمی قائل هستید؟ چرا باید در پای صندوق رأی، تصمیم بگیریم که به چه کسی رأی بدهیم؟ چرا باید با یک سخنرانی هیجانی، با یک فیلم هیجانی، با یک خبر هیجانی که دوست داریم بشنویم و ببینیم، عقل و اندیشه‌ی خود را کنار می‌زنیم و هزار سخنرانی و فیلم و خبر واقعی را نمی‌بینیم؟ باور کنید همه‌ی ما بابت رأی دادن و رأی ندادن خود، در وضع امروز کشور و شهرمان سهم داریم و مقصر هستیم؛ حتی اگر فکر کنیم، یک رأی، بی‌تأثیر است: اندک اندک خیلی شود و قطره و قطره، سیلی! مشاهده متن کامل این یادداشت در https://eitaa.com/aghamoalem/45 ✅ انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh ✅ سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem
به نام خدا موضوع: قرآن، کتاب هدایت برای زندگان یا کتاب قرائت برای مردگان بارها گفته‌ام که دین اسلام، دین زندگی و پویایی و حرکت است، نه دینِ مُردگی و سکون و جمود. یکی از نمونه‌های بارز زندگی اسلامی و قرآنی، این است که ببینیم دینداری ما، ما را به کدام سو برده است؟ متأسفانه، برای بسیاری از ما، قرآن، کتاب مردگان است، نه کتاب هدایت. اگر صدای قرآن در جایی به گوش برسد، چه می‌پرسیم؟ «کی بِمِرتی؟» غیر از این است؟ یعنی قرآن را لایق می‌دانیم برای مردگان. اینجاست که رسول خدا(صلی الله علیه و آله)، در پیشگاه خداوند شکایت می‌کنند: «يَٰرَبِّ إِنَّ قَوۡمِي ٱتَّخَذُواْ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ مَهۡجُورٗا(سوره‌ی مبارکه‌ی فرقان، آیه‌ی 30): ای پروردگار! همانا قوم من، این قرآن را مهجور و دورانداخته قرار دادند»؛ مگر نه این است که قرآن کتاب هدایت است و ما به عنوان قوم و گروه پیروان حضرت رسول(صلی الله علیه و آله)، آن را مخصوص طاقچه و بدرقه‌ی مسافر و تزیین اتاق عروس و سفره‌ی عقد کرده‌ایم؟ تلاش می‌کنیم از این پس با مرور برخی از آیات قرآن و مراجعه به تفاسیر و ترجمه‌های استادان فن، اندکی از غبار نشسته بر روی قرآن را پاک کنیم. ✅ انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh ✅ سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem
به نام خدا موضوع: وای بر نمازگزاران... بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ أَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي يُكَذِّبُ بِٱلدِّينِ ١ فَذَٰلِكَ ٱلَّذِي يَدُعُّ ٱلۡيَتِيمَ ٢ وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ ٣ فَوَيۡلٌ لِّلۡمُصَلِّينَ ٤ ٱلَّذِينَ هُمۡ عَن صَلَاتِهِمۡ سَاهُونَ ٥ ٱلَّذِينَ هُمۡ يُرَآءُونَ ٦ وَيَمۡنَعُونَ ٱلۡمَاعُونَ ٧ قرآن، همواره نماز و اقامه‌کننده‌ی نماز را، تجلیل می‌کند و گرامی می‌دارد؛ اما در سوره‌ی ماعون، عبارت «وای بر نمازگزاران» آمده است(إن شاء الله در یک جداگانه، فرق «نماز گزاردن» و «اقامه‌ی نماز» را خواهیم گفت)؛ علت نیز چند چیز است: (1) سرسری گرفتن نماز (ساهون) (2) ریا (یُراءون) (3) منع کردن از «ماعون» که موضوع بحث ماست. در تفاسیر، «ماعون» آنچه به درد می‌خورد، مانند اسباب زندگی(مثل بیل و کلنگ و چرخ گوشت و...)، وام، زکات، صدقه، عاریه و.... توضیح داده شده است. در این سوره، این گروه از نمازگزاران، در ابتدای آیه، تکذیب‌کنندگان روز قیامت، نام گرفته‌اند؛ یعنی افرادی که نماز می‌خوانند، اما دین خدا و روز قیامت را قبول ندارند؛ آیا ممکن است؟ آری؛ وگرنه قرآن، چنین خطاب نمی‌کرد: «وای بر نمازگزاران!» اینها، افرادی هستند که: * روز قیامت و دین خدا را دروغ می‌شمارد(کی از اوره خِبِرُش بیارتی! یُنا هَمِش دورووو!)؛ * یتیم را از خود با خشم و قهر می‌رانند؛ * نه که خودشان به افراد فقیر و مستمند غذا ندهند، دیگران را به سیر کردن شکم گرسنگان، برنمی‌انگیزند و ترغیب نمی‌کنند؛ * نماز می‌خوانند، ولی نسبت به نماز، سهل‌انگار و بی‌توجه هستند؛ * اهل ریا و ریاکاری هستند؛ * نه تنها خودشان، «ماعون» نمی‌دهند، اگر کسی هم بخواهد «ماعون» بدهد، از کار او جلوگیری می‌کنند. شاید کسی می‌خواهد به خانواده‌ای کمک کند؛ می‌گویند: «ولُش که! یُن گُ پول دارو» شاید کسی بخواهد جهیزیه‌ی عروسی را تأمین کند؛ می‌گویند: «چشمُش کور، پِیُش کارُشی کَ براش هاشینا!» شاید کسی می‌خواهد برایگان کلاس درس یا کمک آموزشی برگزار کند؛ می‌گویند: «کلاس مفتی نگذار، پر رو می‌شوند». شاید کسی می‌خواهد خمس یا زکات بدهد، می‌گویند: «آخوندا خوشُن خیرینده، ایچ کی جی نتینده!». به این ترتیب، ممکن است هر یک از ما، در گروهی قرار بگیریم که نماز می‌خوانیم، ولی خداوند به ما می‌گوید: وای بر این گونه نمازگزاران. دقت کنیم، اگر کمک نمی‌کنیم یا نمی‌توانیم کمک کنیم، از کمک کردن دیگران(مادی یا معنوی) جلوگیری نکنیم. برای شرح بیشتر در مورد این سوره، به تفاسیر قرآن کریم از جمله تفسیر نور(استاد قرائتی)، یا تفسیر نمونه(حضرت آیت الله مکارم شیرازی) یا تفسیر تسنیم(علامه جوادی آملی) مراجعه فرمایید. ✅ انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh ✅ سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem
شبهات پر تکرار انقلاب.pdf
5.28M
به نام خدا موضوع: کتاب شبهات پرتکرار انقلاب در آستانه‌ی انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای اسلامی شهر و روستا، و با وجود تمام کاستی‌ها و اشتباهات دولتهای بعد از انقلاب، گاهی ضد انقلاب اسلامی و بنفع نظام شاهنشاهی، چنان دروغهای شاخدار جعل و تکرار می‌شود، که کم کم بسیاری از مردم، این دروغ‌ها را باور می‌کنند؛ مثل ثابت ماندن قیمت کبریت یا خودکار در دوران هویدا یا وعده‌ی رایگان شدن آب و برق بعد از انقلاب(که هر دو دروغ است و در مورد دومی، پیشتر، توضیح داده‌ایم)؛ برای زدودن برخی از این شبهات، امروز یک کتاب معرفی می‌کنیم. از عجایب دوران فضای مجازی، این است که کتابی پیش از چاپ، منتشر شود؛ ناشر، کتاب شبهات پرتکرار انقلاب را که هنوز به مرحله‌ی ویراستاری هم نرسیده است، بتازگی در فضای مجازی منتشر کرده است. این کتاب، بدلیل انتشار قبل از ویراستاری، غلط‌های املایی و گاه محتوایی و بندرت در منبع دارد، اما در عین حال، بسیاری از پرسش‌های پرتکرار را در مورد انقلاب اسلامی مردم ایران، بروشنی و وضوح، پاسخ می‌گوید. خواندن این کتاب را با همه‌ی نقایصی که بدلیل انتشار قبل از انتشار! دارد، توصیه می‌کنم. ✅ انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh ✅ سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem
به نام خدا موضوع: ترقه؛ خطرآفرین و عامل سلب آسایش در تعالیم غربی، مفهومی وجود دارد به نام «حقوق بشر» یا Human Rights. در تعالیم دینی، مفهومی داریم به نام «حق الناس» که بنا به نقل علمای اسلام، خداوند از «حق الله» مانند نماز و روزه و ... در صورت توبه و عهد قطعی برای پیشگیری از تکرار گناه، می‌گذرد؛ البته جبران حق الله هم در جای خود(مثل قضا کردن نماز و روزه و دادن کفاره بابت روزه‌های فوت شده و...)؛ اما «حق الناس» بدون جبران و جلب رضایت «ناس» یا مردم یا همان «بشر»، قابل بخشش و گذشت نیست. حق‌الناس، خود بخشی دارد به نام «حقوق عامه» که در واقع همان «حقوق بشر» است، به زبان دینی. در خصوص حقوق عامه، می‌توان موارد زیادی را برشمرد؛ از جمله حق آرامش و آسایش؛ که در عروسی‌ها و شب‌های چهارشنبه‌سوری با زدن ترقه، از مردم سلب می‌شود؛ معضلی بزرگ که هم اسباب مزاحمت برای مردم و بویژه بیماران و کهنسالان است و هم اسباب ترس و وحشت برای کودکان و خردسالان و نوزادان و هم اسباب سودهای کلان اقتصادی برای تولیدکنندگان و توزیع‌کنندگان آن، و البته اسباب تفریح و سرگرمی برای عده‌ی کمی که شاید مدعی عقل و فرهنگ و تمدن و تجدد باشند و حتی ممکن است نویسنده‌ی این چند سطر را به تحجر و بسته بودن بودن فکر متهم کنند؛ افرادی که برای دو رکعتی بودن نماز صبح، به دنبال دلیلی علمی آن هم بر اساس علوم تجربی هستند، اما یک بار، فقط یک بار از خود نپرسیده‌اند، برای زدن ترقه و ایجاد این حجم از سر و صدا و خطر، کدام دلیل علمی، دینی، روانشناختی یا هر دلیل دیگری را بهانه‌ای برای این کار می‌کنند! شاید نتوان وقتی ترقه بوفور در فروشگاه‌های سطح شهر به فروش می‌رسد، از جوانان و نوجوانان توقع داشت شور و نشاط جوانی را به کناری بگذارند و عاقلانه و متمدنانه، به عواقب کار خود بیندیشند؛ اما می‌توان از فروشندگان عزیز انتظار داشت از سود این کالای خطرآفرین و دردسرساز، چشمپوشی کنند. همچنین از رئیس محترم دادگاه و نیروی محترم انتظامی می‌خواهیم در برابر این جرم مشهود(فروش ترقه) واکنشی در خود جرم، نشان دهند و با عوامل پیدا و پنهان توزیع ترقه در بخش، برخورد کنند؛ البته نه قهرآمیز، بلکه برخوردی ارشادی و فرهنگی و اگر برخورد ارشادی، نتیجه نداد، به سراغ برخورد قهرآمیز بروند. ✅ انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh ✅ سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem
به نام خدا موضوع: اقامه‌ی نماز و خواندن نماز چندی پیش گفتیم که بین «اقامه‌ی نماز» که در قرآن بر آن بسیار تأکید شده است تا «خواندن نماز»، تفاوت از زمین تا آسمان است. برای درک تفاوت این دو، دو مراقب آزمون را در نظر بگیرید؛ یکی در طول مراقبت، با گوشی خود بازی می‌کند، برگه‌های امتحانی نشست(جلسه‌ی) پیشین را نمره می‌دهد، چرت می‌زند و دانش‌آموزان و دانشجویان هم از این مراقبت لذت می‌برند! یک مراقب دیگر، با دقت به حوزه‌ی آزمون می‌نگرد، شیطنت‌های احتمالی را در نظر دارد، حواسش به کلیه‌ی دانش‌آموزان و دانشجویان هست. اولی فقط مراقب است؛ اما دومی مراقبت را «اقامه کرده است»؛ یا یک نگهبان در مرز که با اسلحه‌ی خود بازی می‌کند؛ سرش پایین است؛ چرت می‌زند و... نگهبان دیگری که اسلحه‌اش آماده به تیراندازی است؛ همه جا را در نظر دارد؛ همواره به تمام اطراف نگاه می‌کند و زیرچشمی نقاط کور نگاهش را هم بررسی می‌کند. نگهبان اولی، نگهبان است؛ اما دومی نگهبانی را اقامه کرده است. به عنوان مثال بعدی؛ فرض کنید مبلغی را به کسی بدهید تا از طرف شما آن را برای کمک به افراد نیازمند هزینه کند؛ اگر این مبلغ را به اولین کسی که دید یا فکر کرد نیازمند است بدهد، فقط وکیل شما بوده؛ اما اگر برای هزینه کردن این مبلغ به نیازمندی واقعی، بدون آبروریزی و فاش کردن اسرار زندگی نیازمندان، اما با دقت و وسواس، تلاش کند، وکالت شما را در هزینه کردن این مبلغ، اقامه کرده است. بنابراین، سجده و قیام و رکوع، آن هم با فکر و خیال گذران از هر خاطره و زمان و بدون توجه قلبی و در پی آن، تهمت و غیبت و دروغ و ...، فقط خواندن نماز است؛ سجده و قیام و رکوع با توجه به معنا و درک حضور در محضر آفریدگار توانا، در کنار کارهای نیک اجتماعی، خوش‌اخلاقی، کمک به مردم، آزار نرساندن با دست و زبان، جهاد در راه خدا، امر به معروف و نهی از منکر، ادای دین و قرض و بدهی و ...، اقامه‌ی نماز است. یکی از نمونه‌های بارز اقامه‌ی نماز را می‌توان در پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله)، امیر المؤمنین، علی(علیه السلام) و ائمه‌ی هدی(علیهم السلام) دید. ... و من فقط نماز می‌خوانم. خدایا! ما را از اقامه‌کنندگان نماز قرار بده. ✅ انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh ✅ سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem
به نام خدا موضوع: اقناع(قانع کردن، مجاب کردن) با دروغ بزرگ یکی از فنون اقناع(قانع کردن مخاطب به درستی یا نادرستی یک مطلب)، استفاده از فن دروغ بزرگ است؛ در این روش، چنان دروغ می‌گویند که مخاطب بگوید: «یا نباشد چیزکی، مردم نگوید چیزها» یا «گمان نکنم کسی آنقدر گستاخ باشد که چنین بی‌شرمانه حقیقت را تحریف کند»؛ به این روش، گرچه ممکن است مردم تمام دروغ را باور نکنند، دست کم، بخشی از آن را به عنوان بخشی از واقعیت، خواهند پذیرفت. از این روش، در بسیاری از حوادث در داخل و خارج کشور استفاده شده است؛ مثل دروغ‌ها در مورد باربند(اصطبل) بزرگ اسب یکی از مقامات کشورمان یا آمار تعداد کشته‌های حوادث آبان ماه 98 یا اطلاع از افزایش قیمت یک کالای راهبردی(استراتژیک) در صبح یک روز جمعه یا طول عمر آیت‌الله جنتی(دبیر شورای نگهبان) که این یکی را از بس تکرار کرده‌اند، خود من هم باور کرده‌ام؛ در خصوص دروغ بزرگ مشهور است که: «هیچ‌وقت نگذارید مردم دلسرد شوند، هیچ‌وقت خطا و تقصیری را نپذیرید، هیچ‌وقت تصدیق نکنید که طرف، ممکن است صفت خوبی داشته باشد، هیچ‌وقت جایی برای جایگزین باقی نگذارید، در آن واحد روی یک دشمن متمرکز شوید و تقصیر هر اتفاق بدی را بر گردن او بیندازید. مردم دروغ بزرگ را زودتر از دروغ کوچک باور می‌کنند و اگر دروغی را مکرراً تکرار کنید، دیر یا زود آن را باور خواهند کرد». دروغ بزرگ در اصل به «هیتلر» منسوب است؛ گرچه به نظر می‌رسد این انتساب هم دروغ باشد و «دروغ بزرگ»، نظریه‌ای صهیونیستی باشد. ✅ انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh ✅ سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem
به نام خدا موضوع: اقناع(قانع کردن، مجاب کردن) با راستگویی توأم با القای دروغ یکی دیگر از فنون اقناع(قانع کردن مخاطب به درستی یا نادرستی یک مطلب)، استفاده از یک واقعیت(مثل یک عکس یا ویدئو) در کنار یک خبر است که به هم ربطی ندارند؛ اما مخاطب تصور می‌کند که این دو مطلب، با هم ارتباط دارند. برای نمونه، روزنامه صنعت در 8 تیر 1399 با عنوان بسیار درشت «زندگی در قفس»، تصویری از رهبر معظم انقلاب را که از خبر دیگری بود، در زیر این عنوان، کار کرد؛ اما در نگاه اول، آنچه برداشت می‌شود، چیز دیگری است. روزنامه وطن امروز هم، 19 تیر 1399 با عنوان بسیار درشت «فحش آزاد»، تصویری از رئیس جمهور را در پایین خبر کار کرد که تداعی می‌کرد فحش به دومین مقام اجرایی کشور آزاد است. در ماجرای سپنتا نیکنام، عضو زردشتی شورای شهر یزد که با نظر شورای نگهبان، عضویت او در شورای شهر یزد تعلیق شده بود و با رأی مجمع تشخیص مصلحت نظام، ایشان به شورای شهر یزد برگشت، یک تصویر خبرساز شد؛ یک تصویر از رأی‌گیری در مورد یک موضوع دیگر، که روزنامه‌ها زیر خبر رأی‌گیری در مورد سپنتا نیکنام ، آن را کار کردند؛ نتیجه این بود که بیشتر افراد، تصور می‌کردند آیت الله جنتی با این صراحت در مورد عضویت سپنتا نیکنام در شورای شهر یزد، مخالف کرده است؛ فقط روزنامه هفت صبح، واقعیت این تصویر را بیان کرد. ✅ انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh ✅ سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem
به نام خدا موضوع: انتخابات ریاست‌جمهوری و شوراها؛ پایان زنگ انشا؛ آغاز زنگ حساب ✅انتخابات ریاست‌جمهوری و شوراهای اسلامی شهر و روستا، با همه‌ی اما و اگرهایش، به پایان رسید و امروز، زنگ انشا تمام شده و زنگ حساب است. برای همه‌ی آنهایی که در جبهه‌ی انقلاب برای پیروزی آقای رئیسی تلاش کردند(از جمله خودم)، این نه یک پایان، که آغاز جهادی مقدس است تا با پیگیری مشکلات و مسائل کلانِ شرق اصفهان از طریق ستادهای استانی و شهرستانی و رابط‌های این ستادها، زبان گویای مردم مظلوم و ستمدیده‌ای باشند که سالهاست به دنبال حق خود هستند. 🔴 حق مسکن قابل دستیابی و با قیمت مناسب(نه رؤیایی و دست‌نیافتنی)؛ 🔴 حق ازدواج آسان و بهنگام و در دسترس؛ حق شغل پایدار در حوزه‌هایی که ورزنه برای آن ظرفیت دارد(کشاورزی، صنعت، انرژی‌های نو و...)؛ 🔴 حق آب پاک و بهداشتی برای شرب و کشاورزی؛ 🔴 حق سلامت و بهداشت مناسب، ارزان و حتی رایگان؛ 🔴 حق داشتن درآمدی که برای زندگی امروز، نه در سطح حداقلی، که در سطح متوسط جامعه، کافی باشد؛ 🔴 حق داشتن محیطی امن و فرهنگی سالم و بدور از جلوه‌های ضد اسلامی و ضد انسانی؛ 🔴 حق داشتن آموزش رایگان و مفید و کارا؛ و بسیاری حقوق دیگر. زنگ انشا برای منتخبان شورای اسلامی شهر ورزنه هم تمام شده و پس از بیان شرح حال و سوابق، نوبت زنگ حساب است. ضمن تبریک به آقایان منتخب، از آنها می‌خواهیم برای تحقق این حقوق و حقوقی که از آنها اسم نبردم، تلاش کنند: 🔴 ارزان کردن زمین، 🔴 جلوگیری از احتکار زمین در شهر ورزنه، 🔴 پیگیری حقابه، جذب سرمایه‌گذار برای بخش صنعت، 🔴 توجه ویژه به بخش فرهنگ و کارکردهای آن(بویژه در حوزه‌ی گردشگری و فرهنگ عمومی) و بسیاری کارهای بر زمین مانده‌ی دیگر، وظایف اعضای جدید شورای اسلامی شهر ورزنه است. امیدوارم، اعضای منتخب شورای اسلامی در کل بخش، هر هفته یا دست کم هر دو هفته، یک روز را به حضور و ارتباط مستقیم با مردم اختصاص دهند(برای مثال در نماز جمعه یا مسجد یا کتابخانه یا بوستان‌های شهری یا ...) و مشکلات و مسائل و دغدغه‌های آنان را شنوا و پاسخگو باشند. دست کم، سه نفر از اعضای منتخب شورای شهر، در شرح حال خود، حضور در مؤسسات خیریه را ذکر کرده‌اند؛ این، نوید می‌دهد که اعضای شورا، حال افراد مستضعف و به قول امروزی‌ها طبقه‌ی سه و اقشار آسیب‌پذیر را بخوبی درک کنند و برای رفع فقر و فساد و تبعیض، جهادگرانه، تلاش کنند. اگر این تلاش در راستای ایجاد شغل و درآمد پایدار باشد، بسیار بهتر و نیکوتر از تلاش برای تهیه‌ی بسته‌های غذایی خواهد بود(البته تهیه‌ی بسته‌های غذایی کاری شایسته و بایسته است و قصد ندارم این کار را تقبیح کنم): به قول ژاپنی‌ها، به جای ماهی دادن، باید ماهیگیری یاد داد. ✅ انتقاد، نظرات، پیشنهادها: https://eitaa.com/yazdanibakhsh ✅ سایر یادداشت‌ها: https://eitaa.com/aghamoalem