دیدین مردم واسه ضرر نکردنِ مرغدارا چجوری رگِ غیرت وسط گذاشتن؟ میخواستم بگم اینا مردمِ واقعین . . نه وحشیایی که بازار مردم رو بازور قمه کِساد می‌کردن!

#شمالیا یه اصطلاح قشنگی دارن گنه که: تو مه ماهِ آسِمونی، یعنی تو ماه آسمونِ منی اگه نباشی ظلمات میشه دنیام.

اوس‌کریم ما خوبیامون به اندازه درجه‌س؛ شما به صورت گرادیان حسابش کن قربونت برم..

دهانِ قلب، گوش است! برای سالم موندنش هرچیزی رو به خوردش ندین! *دهان‌قلب:ورودی قلب

قدرت علم! دنیای غرب با استفاده از علم، به ثروت و قدرت رسید و بر دنیا مسلط شد اما چون ایمان و ظرفیت قوی نداشت، این علم منجر به ظلم، استکبار و استثمار شد، بنا براین دنیای اسلام برای رهایی از این سلطه باید برای پیشرفت علمی تلاش کند. #حضرت_آقا جهادعلمی حالا هی بیاین بگین ما درس نمیخونیم. #در_آستانه‌ی_پرواز

امروز قلم مرحمتیِ‌تان را در دست گرفتیم؛ دستانمان بویِ یاس گرفت آمدیم برایتان رُقعه‌ی نویی بنویسیم. ادوات را فراهم کردیم، جانم برایتان بگوید که شجریان گذاشتیم تا رقعه‌مان نوا داشته باشد؛ نرگس مُهرِ رقعه‌ کردیم تا نو نوار باشد، فصل فصل نرگس است. یا هو یی نگاشتیم، سرِ قلم به رقعی نرسیده این گوشی‌ِمان صدایش در آمد که نمی‌دانم فلانی زنگ زده است. الله‌اکبری گفتیم و گوشی بدست بفرماییدی گفتیم. گفتند که بیایید فلان جا در ساعت فلان برای بهمان. گفتیم اقا! شوخی می‌کنید؟ زمان دُرّ خالص است! آنوقت بیاییم در خیابان وقتمان را هدر بدهیم؟ گفتند هَمینی که هست و تق قطع کردند. مردک بزپا اعصابمان را خط خطی نمودند، دعا فرمودیم ان‌شاءالله خداوند مورد عنایت قرارشان بدهند. دوباره وضو گرفتیم، لیک می‌گویند با وضو برای ماه رویان بنویسید! قلم به دست گرفتم خانه‌ی نقلی‌ام بوی عطرتان را گرفت. از خدا که پنهان نیست از شما چه پنهان، لبخندی کنج لبم لانه کرد، دلم رفت همین چند ماه پیش مسجد جامع چه اوقات خوشی بود! دوباره کسی دستِ دلم را گرفت و کشید و برد به لحظات آخر دیدار، سرِ چهار راهِ خداحافظی. ماشاءالله‌ی برای قد رعنایتان خواندیم و فوت کردیم. می‌رسد تا دیارتان؟ خدا داند. القصه! وقتمان به یغما رفت. همه چیز آماده بود برای از شما نوشتن، دوباره گوشیِ‌مان زنگ زد، این‌دفعه پدر بودند، گفتند نظرت چیست امروز را با ما بد بگذرانی؟ گفتیم این چه حرفیست به روی دیدگانِ محبت. خدمت از ماست. می‌آییم. دفتر و دستک و کتابمان دوباره مهمانِ کوله شدند. قلم مرحمتی‌تان را با احترام درونِ بسته‌اش قرار دادیم، نرگس را هم ضمیمه‌اش کردیم. کتابی هم برای طولِ راه انتخاب کردیم. وقت طلاست، آهن که نیست همه جا پیدا شود! با فکر و ذهنی آویزان راهی شدیم برسیم خدمتِ حاج عباس آقا دست‌بوسی شخصِ شخیصشان به همراه بانوی مکرمه. ضمن عذر خواهی از اینکه نشد رقعه‌را کامل کنیم مارا ببخشید، این کوچک نوشته را بجای رقعی قبول بفرمایید. باید بگویم با توجه به فتوای مراجع عظام شهرستانِ عشق، دوری و هجر برایمان سم است. از آنجا که برای خودمان نیمچه‌ دکتری هم هستیم، نسخه‌مانم را خودمان پیچاندیم. روزی سه مرتبه الهی قطعُ الفراقی را باید بخوانیم! خلاصه سارا خانُم؛ رفیقِ محترم شما را باب دل ما خدا ساخته است. این کوچک نوشته را زیر آسمانِ تیره‌ی معبودمان مینگاریم باشد که شهادت دهنده‌ی احوالمان باشد. قلم به درازا کشیده شد، چشمانتان دل‌چرکین شد، خداوند مارا ببخشاید. این نامه‌ی کوتاه صرفا جهت آوردن لبخندی بر لب شما و بیرون کردن خستگی از جانتان است. این اسباب کشی جد آدم را رو به رویش ظاهر میکند. به مادر و پدر سلام برسانید که خانواده‌مان احوال‌پرسانند. تصدقتان. #حدیث_سادات_مهدوی #برسد_به‌دستِ_صاحبِ_رقعه.

امروز زمان یارکشی هاست. یا در لشکر یزیدی یا در لشکر حسین، غیر از این نیست. یا دُم برای سگ‌صفتان تکان می‌دهی و ویزا میگیری؛ یا پای ناموست می‌مانی و عزت از صاحب کشورت می‌گیری! این کشور صاحب دارد، مهدی.ع. صاحب ماست. همواره گوش‌زد می‌کنم حسین‌ع جسمش در کربلاست اما روحش در کنار ماست، و همیشه آخر داستان این خواهد بود: حزب‌الله هم‌الغالبون . . #حدیث_سادات_مهدوی

دوستان حقوق بشر اینجوری که: تو عربستان فقط کافیه شیعه باشی، تو همون خیابون با شمشیر مثل بره ذبحت کنن! بدون دلیل و حکم و قانون. کسی هم حق اعتراض نداره. تو ایران میای بندِ‌دل زن و بچه‌ی مردم و پاره می‌کنی، بقالی و کسب و کارم به زور از نون خوردن می‌ندازی، قانونم میاد با حکم و دلیل محاکمت میکنه. تهش که جرمت معلوم میشه و به سزای عملت می‌رسی میگن عههههه واااا جوون مردم و پر پر کردین آدم کشا! خنده دار نیست؟ #حدیث_سادات_مهدوی

لاکن جوری نشود که تنها کمیت برایمان مهم باشد، نه کیفیت! شعار می‌دهیم، حرف زیاد می‌زنیم، در عمل هیچ نمی‌کنیم.

چجوری به هر بزپایی میگین اقایی/خانومی؟ دلتون واسه همسرتون نمیسوزه واقعا؟ اضافه کنم که، لاکن جوری نشود که به هر یک سر و دوگوشی میم مالکیت بدهید و روز از نو روزی از نو. قلب جایگاه همسران شماست، نه اصغراقای‌بقال و نفیسه دخترِ رضا قصاب.

این جام جهانی نمونه کاملی از: فوتبال هم سیاسیه بود، و اگر زین‌پس این موضوع مورد قبول کسی نباشه باید به عقلش شک کرد. کسی فکرش رو نمی‌کرد که جام جهانی انقدر رنگ و بوی فلسطین بگیره، ولی شما می‌بینین چقدر این موضوع پُر رنگ بوده. و مردم کشور های دیگه گاها مشتاق تر از ماهستند به آزادی قدس. و این همیشه مسئله‌ی دین بوده و هست.

به غیر از اینترنشال بقیه رسانه ها اومدنشون به این جام منع نشده بود، ولی شما میبینین که از خیلی جاها رسانه‌ای نفرستادن! و رفتار خبرنگار اسرائیلیِ بزدل. اینها همه نشونه‌ی قدرت ایران و همچنین فروپاشی خیلی از نظام هاست.