#آیه_116 #سوره_مبارکه_نساء
#تفسیر
✨ ضحاك از ابن عباس روايت كند كه پيرمردى نزد پيامبر آمد و گفت: يا رسول الله پيرى هستم كه به گناه آلوده ام ولى تا به حال به خداوند شرك نياورده ام و تا ایمان دارم به كفر بازنخواهم گشت و جز خدا يار و ياورى انتخاب نكرده ام و در نافرمانى هم دليرى نكرده ام و از كرده هاى خويش پشيمان و از درگاه خدا عذر و آمرزش ميخواهم با اين همه وضع من با خداى من چگونه خواهد بود؟ سپس اين آية نازل گرديد.
⚡️ در اینجا بار دیگر به دنبال بحثهای مربوط به منافقان و مرتدّان یعنی کسانی که بعد از قبول اسلام به سوی کفر باز می گردند، اشاره به اهمیت گناه شرک می کند که گناهی است غیر قابل عفو و بخشش و هیچ گناهی بالاتر از آن متصور نیست،
💥 تا ريشهى شرك كه يك مرض روحى عميق است قطع نشود، اخلاق و اعمال صالح سودى ندارد. توبه، درمان شرك است و مشرك بايد از مدار شرك بيرون آيد تا عفو و رحمت الهى شامل او شود.
💫 لِمَن يَشاءُ و تعليق بر مشيت براي اينست که اگر مغفرت او موافق حكمت و مصلحت و حسن است البته ميآمرزد و اگر بر خلاف حسن است و قابل تفضل نيست نميآمرزد و بادله قطعيه ثابت و محقق است که مؤمن اگر با ايمان از دنيا برود مورد مغفرت و تفضل و شفاعت خواهد بود و عمده خطر معاصي اينست که باعث سلب ايمان شود حين الموت.