💫صنما بیار باده بنشان خمار مستان که ببرد عشق رویت همگی قرار مستان 💫می کهنه را کشان کن به صبوح گلستان کن که به جوش اندرآمد فلک از عقار مستان مولانای جان🌻 @wittj2

#خلاصه_شرح_داستان_اول_مثنوی #مقدمه_قسمت_ششم علامه مروجی سبزواری🌻 گاهی و البته به ندرت اتفاق می‌افتد که بر فقیری که در اول راه است و مدام نواهای غریبانه ساز می‌کند و از غربت و دور افتادن از اصلش می‌نالد، میزان جذبه افزایش پیدا کرده و او را برای مدت کوتاهی به آخر خط و آخر سیرش می‌برند و در فنایش می‌اندازند. ولی به زودی دوباره او را از این عالم به‌در‌آورده و بر سر جای اول خود می‌برند. در این جا می‌گوییم فنا برای او در حد «حال» است. زیرا حال آن است که سالکی را که هنوز استعدادش برای ورود به منزل والاتر به حد فعلیت نرسیده، برای لحظاتی یا ساعاتی و یا ایامی به آن منزل می‌برند ولی باز می‌گردانند. این جا می‌گوییم آن منزل (مثلا رضا یا تفویض یا تسلیم ...) برای او در حد حال است. اما اگر کسی استعدادش برای ورود به آن منزل تام باشد، این جا وقتی وارد آن منزل شد برای همیشه در آن می‌ماند و این جاست که می‌گوییم آن منزل برای او «مقام» است. برای همین است که در مثنوی گاه شاهد این هستیم که مولانا یک مطلب علمی را درست تجزیه و تحلیل علمی می‌کند و عاقلانه آن را به سرانجام می‌رساند. اما گاه هم چنان بی‌خود می‌شود که عنان قلم از دستش به‌درمی‌رود. به همین دلیل متاسفانه بعضی کسانی که قدم راسخی در عرفان ندارند آن را تناقض می‌خوانند. مثل بحث مفصلی که در مورد اختیار انسان در دفتر پنجم آورده و انسان را موجودی مختار و دارای اختیار می‌داند. گفت توبه کردم از جبر ای عیار اختیار است اختیار است اختیار اما در دفتر اول، انسان را به کلی از اختیار خود مسلوب ساخته و افعال عباد را به کلی به خدا اسناد می دهد. ما چو چنگیم و تو زخمه می‌زنی زاری از ما نی تو زاری می‌کنی ما چو شطرنجیم اندر برد و مات برد و مات ما ز توست ای خوش صفات اما باید دانست که فقیر در سیر فقری خود در صعود و نزول است. چون در حد نازل فقر خویش است پس خودش را می‌بیند و افعال خودش را می‌بیند منتها آن ها را بالحق و بالله می‌بیند. اما چون به اوج مراتب فقری و عبودی خود می‌رسد دیگر خودش را نمی‌بیند و افعالش را نمی‌بیند و همه را خدا و از خدا می‌بیند. مطلب دیگری که در مورد مقام فقر لازم است بیاورم این که انسان تا به مقام فقر نرسد، محبت خدا را پیدا نمی‌کند، و مجذوب خدا نمی‌گردد. (در قسمت بعدی شرح این مطلب را خواهیم آورد.) علمی عرفانی👇 @wittj2

⭐️ز جهان دل برکندم 🎷شهرام ناظری @wittj2

عشــــق رازیســـــت به اندازه آغــوش خدا عشق آنگونـه که میدانم و میـــدانی نیست حامد عسگری🌻 @wittj2

#عرفان_عملی_اسلامی #ضرورت_دین_نبوت_امامت #اعجاز_قرآن #مهدی_طیب @wittj2 🔮در ثواب نشر شریک باشید کانال علمی عرفانی👇👇👇👇 http://eitaa.com/joinchat/2515861505C45d2328c8f

🔮🎷انسانی وقتی به چیزی عالم میشود متصل میشود به عقل فعال ولی شواهدی موجود است از جناب فارابی🌻 که ⭐️منظور از آن اتصال اتحاد است. ⭐️علوم کسب شده جزء متن جان ما میشود ⭐️👌و چون جان ما مجرد است از بین نمیرود لذا علم هم از بین نمیرود. استاد ضیایی 📗 معرفت نفس علمی عرفانی👇 @wittj2

🔮🎷نفس ما را این علم و عمل میسازد 🎯این اتحاد علم و عالم 🎯اتحاد عمل و عامل نتیجه گیری استاد👇 ⭐️ انسان متحد به علم و عمل میشود ➖به تدریج از باب علم و عمل 🔅 انسان به علم الیقین 🔅یا عین الیقین 🔅یا حق الیقین برای شما ثابت میشود. استاد ضیایی 📗معرفت نفس علمی عرفانی👇 @wittj2

🔮🎷 اقسام علم ⭐️علم یا علمِ اجمالی یا تفسیری ⭐️علم یا علمِ فعلی یا انفعالی ⭐️علم یا علمِ حضوری یا حصودی ⭐️علم یا عین الیقین ،عین الیقین یا حق الیقین است. استاد ضیایی 📗معرفت نفس علمی عرفانی👇 @wittj2

خواجه نصیر🌻 در اوایل کتاب اوصاف الاشراف تشبیه و تنزیه صرف را محکوم و مردود دانسته است. محی الدین عربی 🌻نیز میگوید: که آن کسی که خدا را تنزیه صرف میکند او یا بی ادب است یا جاهل به اینصورت که خدا را با این تنزیه (تسبیح) بدون حمد، از خلقش جدا کرده و خلق رو یک طرف و خدا را جدا تصور کرده. 👌🎯 تعالیم قرآن نیز تنزیه صرف را نمی پذیرد. چراکه خداوند در عین اینکه منزه است در همه چیز خودش را نشان داده و تجلی کرده در ⭐️عالم عقل ، ⭐️ عالم مثال، ⭐️عالم ماده 🎯انسان کامل تجلی اعظم حق است استاد رمضانی🌻 علمی عرفانی👇 @wittj2