eitaa logo
نشر فضایل امیرالمؤمنین علی علیه السلام
438 دنبال‌کننده
129 عکس
94 ویدیو
2 فایل
کانال دوم ما ✳️اَحاديث ناب۱۴معصوم✳️ @Ahaadith_Ahlebait قال الامام صادق علیه السلام: کسی که احادیث ما را در دل شیعیان ما جای می دهد از هزار عابد برترست. 📚اصول کافی جلد۱صفحه۳۳ #کپی با ذکر #صلوات 💫 @ya_amiralmomenin110 💫 خادم کانال @Amirovisi
مشاهده در ایتا
دانلود
🌷بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌷 پس از امام عليه السّلام🌺✨🌸 پس از گذشت يك شب از ولادت امام عصر عليه السّلام، نسيمِ خادم خدمت آن حضرت رسيد و عطسه كرد. امام عليه السّلام فرمود: «يرحمك الله» سپس فرمود: «عطسه تا سه روز امان از مرگ است». (وقايع الشهور: ص ۱۴۷) اين ماجرا در روز ۲۵ شعبان هم نقل شده است. (وقايع الشهور: ص ۱۴۶) سه روز بعد از ولادت امام عصر عليه السّلام، حضرت امام حسن عسگرى عليه السّلام فرزند خود را به اصحاب خاص نماياند و امامت او را تصديق فرمودند. (وقايع الشهور: ص ۱۴۷) غيبت صغرى: در غيبت صغرى چهار تن از بزرگان شيعه به ترتيب وكيل و سفير و نايب خاص امام زمان عليه السّلام بودند، كه خدمت آن حضرت مى رسيدند و وكالتشان مورد تأييد آن حضرت بود، و پاسخهاى امام عليه السّلام در حاشيه نامه‌ها توسط نوّاب به دست مردم مى رسيد. البته غير از اين چهار نفر وكلاى ديگرى هم از طرف امام عليه السّلام در بلاد مختلف بودند كه به وسيله همين چهار بزرگوار امور مردم را به عرض امام زمان عليه السّلام مى رساندند و از سوى امام عليه السّلام در امور آنها توقيع هايى صادر شده بود. (المهدى عليه السّلام: ص ۱۸۲) سفارت اين چهار بزرگوار سفارت مطلق و تام بوده، ولى ديگران در موارد خاصى سفارت داشتند، مانند ابوالحسين محمد بن جعفر اسدى، احمد بن اسحاق اشعرى، ابراهيم بن محمد همدانى، احمد بن حمزة بن اليسع. (اعيان الشيعة: ج ۴، ص ۲۱ بخش سوم) نوّاب اربعه عبارتند از ابوعمرو عثمان بن سعيد عمرى، ابوجعفر محمد بن عثمان بن سعيد عمرى، ابوالقاسم حسين بن روح نوبختى ابوالحسن على بن محمد سمرى. نائب اول عثمان بن سعيد مورد اعتماد مردم و جليل القدر و وكيل حضرت هادى و امام عسكرى عليهماالسّلام نيز بود. (المهدى عليه السّلام: ص ۱۸۱) او به امر امام عليه السّلام متصدى كفن و دفن امام عسكرى عليه السّلام گرديد. (اعيان الشيعه: ج ۴، ص ۱۶ بخش سوم) چون امام عسكرى عليه السّلام در محله عسكر سكونت داشتند و تماس با آن حضرت براى شيعيان مشكل بود. عثمان بن سعيد چون روغن فروش بود، اموال را در ظرفهاى روغن مى ريخت و به خدمت امام عليه السّلام مى برد. (بحار الانوار: ج ۵۱، ص ۳۴۴) احمد بن اسحاق قمى هنگامى كه از امام هادى عليه السّلام پرسيد: آقاى من، گاهى غائب و گاهى حاضرم. وقتى هم كه حضور دارم نمى توانم خدمتتان برسم. سخن چه كسى را بپذيرم و فرمان چه شخصى را اطاعت كنم؟ حضرت فرمود: اين ابوعمرو عثمان بن سعيد عمرى مورد اطمينان و امين است، آنچه به شما بگويد از من مى گويد و آنچه به شما برساند از من مى رساند. احمد بن اسحاق مى گويد: پس از رحلت امام هادى عليه السّلام نزد امام عسكرى عليه السّلام رفته همان گفته را تكرار كردم. آن حضرت مانند پدر بزرگوارشان فرمودند: ابو عمرو امين و مورد اطمينان امام گذشته ومورد اطمينان من در زندگى و پس از مرگ من است. آنچه به شما بگويد و آنچه به شما برساند از من مى رساند. (بحار الانوار: ج ۵۱، ص ۳۴۴) جناب عثمان بن سعيد پس تز امام عسكرى عليه السّلام به فرمان حضرت مهدى عليه السّلام به وكالت و نيابت ادامه دا، و شيعيان مسائل خود را نزد او مى بردند و پاسخ امام عليه السّلام توسط او به مردم مى رسيد. (بحار الانوار: ج ۵۱، ص ۳۴۶. المهدى عليه السّلام: ص ۱۸۱) نائب دوم ابوجعفر محمد بن عثمان بود و او نيز همچون پدر از بزرگان شيعه و در تقوى و عدالت و بزرگوارى مورد احترام شيعيان بود. عثمان بن سعيد پيش از وفات به فرمان امام عصر عليه السّلام فرزند خود ابوجعفر محمد بن عثمان را به جانشينى خود و نيابت امام عليه السّلام معرفى كرد. اين در حالى بود كه امام عسكرى عليه السّلام نسبت به او و پدرش اظهار اعتماد و اطمينان فرموده بود و شيعه بر عدالت و تقوى و اطاعت او اتفاق داشتند. (بحار الانوار: ج ۵۱، ص ۳۴۵ - ۳۴۶. غيبت شيخ طوسى: ص ۲۱۶ - ۲۱۹. الكنى و الالقاب: ج ۳، ص ۲۳۰) پس از درگذشت نائب اول جناب عثمان بن سعيد، توقيعى از جانب امام زمان عليه السّلام در مورد وفات او و نيابت فرزندش محمد صادر شد كه ترجمه قسمتى از آن چنين است: «انا للَّه و انا اليه راجعون، در برابر فرمان خدا تسليم و به قضاى او راضى هستيم. پدرت سعادتمند زيست و پسنديده در گذشت. خداوند او را رحمت كند و به پيشوايان و سرورانش عليهم السّلام ملحق سازد. از كمال سعادت پدرت بود كه خداوند فرزندى چون تو را به او عنايت كرد كه پس از او جانشينش گردى، و در امورش قائم مقام او باشى و برايش طلب رحمت و آمرزش نمائى». (كمال الدين: ج ۲، ص ۱۸۸. بحار الانوار: ج ۵۱، ص ۳۴۹) از محمد بن عثمان پرسيدند:...... فقط با ذکر به نیت امام عج ❌ ~~~~⚜🔸💠🔸⚜~~~~~~~~ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌷بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌷 پس از امام عليه السّلام🌺✨🌸 از محمد بن عثمان پرسيدند: صاحب الامر عليه السّلام را ديده اى؟ گفت آرى و آخرين ملاقاتم با او كنار بيت الحرام بود كه مى فرمود: «اللهم أنجز لى ما وعدتنى» و نيز او را در مستجار نزديك ركن يمانى كعبه ديدم كه مى گفت: «اللهم انتقم لى من أعدائى». (بحار الانوار: ج ۵۱، ص ۳۵۱) اين بزرگوار كتابهائى در فقه تأليف كرده كه مشتمل است بر آنچه از امام عسكرى عليه السّلام و از پدر خود شنيده بود. (📚حق اليقين: ص ۲۹۹) محمد بن عثمان براى خود قبرى ترتيب داده بود و آن را ساج پوشانده بود و روى آن آياتى از قرآن كريم و اسامى ائمه اطهار عليهم السّلام را نوشته بود. هر روز داخل آن مى شد و يك جزء قرآن قرائت مى كرد و بيرون مى آمد. (الكنى و الالقاب: ج ۳، ص ۲۶۷ - ۲۶۸. حق اليقين: ص ۳۰۰) او پيش از مرگ از روز وفات خود خبر داد و در همان روز كه خبر داده بود در گذشت. (الكنى و الالقاب: ج ۳، ص ۲۶۷ - ۲۶۸) همچنين پيش از رحلت به شيعيان خبر داد كه امام عليه السّلام جناب ابوالقاسم حسين بن روح نوبختى را براى سفارت و ارتباط با خود انتخاب فرموده اند و او قائم مقام من است و به او مراجعه كنيد. (بحار الانوار: ج ۵۱، ص ۳۵۴ - ۳۵۵. غيبت شيخ طوسى: ص ۳۲۶ - ۳۲۷) او در سال ۳۰۵ ه’ رحلت فرمود. (بحار الانوار: ج ۵۱، ص ۳۵۲) نائب سوم جناب ابوالقاسم حسين بن روح نوبختى است، كه نزد موافق و مخالف عظمت و بزرگى ويژه اى داشت، و به عقل و بينش و تقوى و فضيلت نزد عموم فرقه هاى مختلف مذهبى مشهور بود و در زمان نائب دوم از جانب او متصدى پاره اى از امور بود. با اينكه ميان ياران نائب دوم، جعفر بن احمد بن متيل از همه به او نزديكتر بود، و حتى در اواخر زندگى جناب محمد بن عثمان، غذاى منزل او را در منزل جعفر بن احمد بن متيل تهيه مى كردند، و در ميان اصحاب احتمال نيابت و جتنشينى جعفر بن احمد بيشتر بود، اما در آخرين ساعات زندگى جناب محمد بن عثمان كه جعفر بن احمد بالاى سر او و حسين بن روح پائين پايش نشسته بود، به جعفر بن احمد رو كرد و فرمود: «مأمور شده‌ام كه امور را به ابوالقاسم حسين بن روح واگذار نمايم». جعفر بن احمد از جا برخاست و دست حسين بن روح را گرفت و او را بالاى سر محمد بن عثمان نشاند و خود در پائين پاى او نشست. (📚بحار الانوار: ج ۵۱، ص ۳۵۳ - ۳۵۴) در ۶ شوال سال ۳۰۵ ه’ اولين توقيع از ناحيه مقدسه امام عصر عليه السّلام براى او صادر شد كه متن آن چنين بود: «ما او را مى شناسيم، خداوند تمامى خير و رضاى خويش را به او بشناساند و به توفيق خود او را يارى نمايد. از مكتوب او مطلع شديم و نسبت به او وثوق و تطمينان داريم. او را نزد ما مكام و منزلتى است كه خشنودش مى سازد. خداوند احسان خويش را به او بيفزايد كه خدا ولى و توانا بر همه چيز است، و سپاس خداى را كه شريكى ندارد و درود و سلام فراوان خداوند بر فرستاده او محمد و بر خاندان او صلوات اللَّه عليهم». از ابوسهل نوبختى صاحب تأليفات كه از متكلمين بزرگ بغداد بود پرسيدند: براى چه جناب ابوالقاسم حسين بن روح به مقام نيابت نائل شد و شما نائل نشديد؟ گفت: ائمه عليهم السّلام داناترند و آنچه برگزينند شايسته تر و مناسب تر است، ولى من فردى هستم كه با خصم برخورد و مناظره مى كنم و اگر نائب امام عليه السّلام بودم و مكان امام زمان عليه السّلام را مى دانستم چنانكه ابوالقاسم حسين بن روح به جهت نيابت مى داند و در گير و دار بحث پيرامون امام عليه السّلام با مخالفان در تنگنا قرار مى گرفتم ممكن بود نتوانم خود را كنترل كنم و جاى آن حضرت را افشا نمايم، ولى ابوالقاسم اگر امام عليه السّلام در زير دامان او مخفى باشد و او را با آلات لرنده تكه تكه نمايند دامان خود را از او بر نمى دارد و او را به دشمن نشان نخواهد داد. (بحار الانوار: ج ۵۱، ص ۳۵۹. الكنى والالقاب: ج ۱، ص ۹۱) جناب ابوالقاسم حسين بن روح حدود ۲۱ سال مقام نيابت داشت. او قبل از وفات امور نيابت را به امر امام عليه السّلام به ابوالحسن على بن محمد سمرى وا گذاشت، و در ماه شعبان سال ۳۲۶ هجرى در گذشت. آرامگاه او در بغداد است. (📚بحار الانوار: ج ۵۱، ص ۳۵۸ - ۳۶۰. حق اليقين: ص ۳۰۱).... فقط با ذکر به نیت امام عج ❌ ~~~~⚜🔸💠🔸⚜~~~~~~~~ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫
🌷بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌷 پس از امام عليه السّلام🌺✨🌸 نائب چهارم ابوالحسن سمرى است كه حسب الامر حضرت صاحب الزمان عليه السّلام به جناب حسين بن روح، امر نيابت بعد از او به ابوالحسن سمرى واگذار شد. به فرموده بزرگان رجال، عظمت و جلالت قدر او محتاج به توصيف نيست. ابوالحسن سمرى روزى به جمعى از مشايخ كه نزد او بودند فرمود: «خداوند به شما در مصيبت على بن بابويه قمى اجر عنايت فرمايد. در اين ساعت او از دنيا رفت». آنان ساعت و روز و ماه را يادداشت كردند، و ۱۷ يا ۱۸ روز بعد خبر رسيد كه در همان ساعت على بن بابويه قمى در گذشته است. (بحار الانوار: ج ۵۱، ص ۳۶۱. الكنى و الالقاب: ج ۳، ص ۲۳۱ غيبت : پيش از وفات على بن محمد سمرى گروهى از شيعيان نزد او گرد آمدند و پرسيدند: «پس از شما چه كسى جانشين شما خواهد بود؟ پاسخ داد: من مأمور نشده‌ام كه در اين مورد به كسى وصيت كنم. (بحار الانوار: ج ۵۱، ص ۳۶۰) سپس توقيعى را كه از سوى امام غائب عليه السّلام در اين باره صادر شده بود به شيعيان نشان داد. آنان از روى توقيع استنساخ كردند كه مضمون آن چنين بود: «بسم اللَّه الرحمن الرحيم، اى على بن محمد سمرى، خداوند در مصيبت تو پاداش برادرانت را عظيم دارد. تا شش روز ديگر از دنيا خواهى رفت. پس امور خويش را فراهم آور و به هيچكس وصيت مكن كه پس از تو جانشين تو شود. غيبت كبرى واقع شد و ظهورى نخواهد بود تا آنگاه كه خداى متعال فرمان دهد، كه پس از مدت طولانى و قساوت دلها و پر شدن زمين از ستم است. به زودى افرادى نزد شيعيان من مدعى مشاهده من مى شوند. آگاه باشيد كه هر كس پيش از خروج سفيانى و پيش از صيحه (خروج سفيانى و صيحه دو علامت از علامتهائى هستند كه هنگام ظهور امام عصر عليه السّلام واقع مى شود) چنين ادعائى نمايد (يعنى ادعاى رؤيت به عنوان سفارت و نيابت نمايد) دروغگو و افترا زننده است و لا حول و لا قوة الا باللَّه العلى العظيم». (بحار الانوار: ج ۵۱، ص ۳۶۱. غيبت شيخ طوسى: ص ۲۴۲ - ۲۴۳. كمال الدين: ج ۲، ص ۱۹۳. حق اليقين: ص ۳۰۱) روز ششم كه مصادف با نيمه شعبان سال ۳۲۹ ه’ بود جناب ابوالحسن سمرى در گذشت، و در خيابان خلنجى كنار نهر ابو عتاب در بغداد دفن گرديد. (📚اعيان الشيعه: ج ۴، ص ۲۱ بخش سوم. قاموس الرجال: ج ۷، ص ۵۱. بحار الانوار: ج ۵۱، ص ۳۶۱) مجلسى رحمة اللَّه از احتجاج مرحوم شيخ طبرسى نقل مى فرمايد: هيچيك از نائبان خاص امام عصر عليه السّلام جز با فرمان صريحى از جانب آن حضرت و تعيين و نصب و معرفى نائب قبلى به نيابت قيام نكرد. شيعه نيز گفتار هيچيك را نپذيرفت مگر بعد از بروز نشانه و معجزه اى به دست هر يك از آنان از طرف امام عصر عليه السّلام كه بر راستى گفتار و درستى نيابتشان دلالت مى كرد. (📚بحار الانوار: ج ۵۱، ص ۳۶۲) زمان غيبت : شيعيان و دوستان آن حضرت در زمان غيبت وظائفى دارند از جمله: ۱ - قرائت دعاى ندبه در روزهاى جمعه، عيد فطر، عيد قربان، عيد غدير. ۲ - زيارت آن حضرت در روز جمعه. ۳ - براى ثبات و محكم ماندن اعتقادات خواندن اين دعاى شريف: «يااللَّه، يارحمن، يارحيم، يامقلب القلوب، ثبت قلبى على دينك». (كمال الدين: ج ۲، ص ۳۵۲) ۴ - از جا برخاستن به احترام نام ۰ قائم» آن بزرگوار. ۵ - توسل به آن حضرت در مشكلات و گرفتارى ها. ۶ - صدقه براى سلامتى و فرج وجود شريفش. ۷ - قرائت اين دعا كه از خداوند مى خواهيم آن حضرت را به ما بشناساند: «اللهم عرفنى نفسك فانك ان لم تعرفنى نفسك لم اعرف نبيك، اللهم عرفنى رسولك فانك ان لم تعرفنى رسولك لم اعرف حجتك، اللهم عرفنى حجتك فانك ان لم تعرفنى حجنك ضللت عن دينى». (📚كمال الدين: ج ۲، ص ۳۴۲) ۹ - شركت در مجالس منسوب به آن حضرت، مخصوصاً مجالس عزادارى جد بزرگوارش حضرت سيّد الشّهداء عليه السّلام. ۱۰ - هديه اعمال صالحه براى آن حضرت، مانند زيارت قبور مطهر پدران بزرگوارش، قرائت قرآن و حج و عمره و طواف. ۱۱ - توبه حقيقى از گناهان. ۱۲ - متوجه كردن مردم به آن حضرت. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌ ~~~~⚜🔸💠🔸⚜~~~~~~~~ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫