#شُبهه شماره #سوّم
🔍مقام معظّم رهبری در فرازِی: {اِنَّ هولاء المُسَجّون قُدّامَنَا عِبَادُکَ}، از نمازِ میّتی که بر شُهدای واقعه بغداد خواندند، تعبیر { #المُسَجّون} را به صورت { #المُسَجُّون} -مضمومُ الجیم- بیان نمودند در حالی که طبقِ ظاهر این فراز، تعبیر { #المُسَجّون}، می بایست به صورتِ { #المُسَجَّون} -مفتوحُ الجیم- خوانده شود زیرا طبق قاعده 《۸》 صرفی، اصل تعبیر مذکور، { #المُسَجَّیُون} ---> { #المُسَجَّاون} می باشد و سپس با توجّه به قاعده 《10》صرفی، {الف} موجود نیز حذف می گردد و تبدیل به { #المُسَجَّون} می گردد #به_عبارتی_دیگر این تعبیر طبق ظاهر آن، اسم مفعول است و طبق قاعده، اسم مفعول نیز به صورت { #المُسَجَّون} می باشد به همین جهت بر نماز میّتی که رهبری بر شهدای واقعه بغداد خواندند، از این حیث نیز اشکال ادبی وارد می گردد و چه بسا می توان گفت: نماز میّتی که رهبری خواندند، محکوم به غلط است.
📚رجوع کنید: صرف ساده، ص۱۱۱ و ۱۱۲، نوبت چاپ: ۸۷-ویرایش ۱۳۹۳-تابستان:۹۴، ناشر: انتشارات دار العلم.
💢💯#کپی با ذکر منبع و #فوروارد مجاز است.
✳️ ❌ ✳️
http://eitaa.com/joinchat/3330867217C71996cac28
✳️ ❌ ✳️