به پیشنهاد یکی از دوستان و استفاده بیشتر از درس وافیه از این به بعد اصوات وافیه در کانال زیر بارگزاری می شوند.
https://eitaa.com/halgeyoola
درایه الحدیث ۴.mp3
26.75M
#درایه_الحدیث جلسه چهارم
بر اساس کتاب اصول الحدیث و احکامه تالیف آیت‌الله سبحانی مدظله‌العالی
استاد #عصمتی
مقدمه کتاب: تعریف علم درایه
درایه الحدیث ۵.mp3
13.8M
#درایه_الحدیث جلسه پنجم
بر اساس کتاب اصول الحدیث و احکامه تالیف آیت‌الله سبحانی مدظله‌العالی
استاد #عصمتی
مقدمه کتاب: تعریف علم درایه و فرق آن با علم رجال
درایه الحدیث ۶.mp3
17.56M
#درایه_الحدیث جلسه ششم
بر اساس کتاب اصول الحدیث و احکامه تالیف آیت‌الله سبحانی مدظله‌العالی
استاد #عصمتی
مقدمه کتاب: موضوع، مسائل و غایت علم درایه
خلاصةالحساب ۱.mp3
28.04M
#جلسه اول درس #علم_الحساب از کتاب #خلاصة_الحساب تالیف: شیخ بهائی رحمة الله علیه
مدرسه علمیه #هراتی #تربت_حیدریه
استاد #عصمتی
جایگاه علم حساب
https://eitaa.com/joinchat/2796486669Cb62d5fdc46
خلاصةالحساب ۲.mp3
30.03M
#جلسه دوم درس #علم_الحساب از کتاب #خلاصة_الحساب تالیف: شیخ بهائی رحمة الله علیه
مدرسه علمیه #هراتی #تربت_حیدریه
استاد #عصمتی
جایگاه علم حساب
https://eitaa.com/joinchat/2796486669Cb62d5fdc46
یادداشتهای علمی
#منطق تعلیمی بحث مفرد و مرکب ۱ استاد #عصمتی
این فایل جلسه اول از بحث مفرد و مرکب است که جا مانده بود.
#ارجاع_پژوهشی
رفتن یک ماده به ابواب ثلاثی مزید سماعی است یا قیاسی؟
#منبع
کتاب شرح رضی بر شافیه ابن حاجب ج۱ ص۸۴
کتاب مغنی اللبیب باب رابع مبحث تعدیه فعل قاصر
#ادبیات
#سوال رسائل:
چگونه بین این مطالب 👇را میتوان جمع کرد؟
جناب شیخ از طرفی (در باب تصحیح حجیت ظنون، در صورت انفتاح باب علم) تبعیت از اماره را دارای مصلحتی دانسته اند که میتواند در صورت مخالفت با واقع، تدارک مافات بکند و از طرفی دیگر (در باب تجری)، مخالفت با اماره‌یِ مخالفِ با واقع را، مصداق تجری دانسته‌اند نه مصداق معصیت؟ مگر ایشان احکام را تابع مصالح و مفاسد نمیدانند؟
چگونه تبعیت از اماره را واجب نفسی نمیدانند (و یا تخلف از آنرا معصیت نمیدانند) درحالی که آنرا (در صورت مخالفت با واقع) دارای مصلحتی دانسته‌اند که میتواند مصالح ملزمه‌یِ فوت شده را تدارک کند؟
یعنی چگونه چیزی را (یعنی تبعیت از اماره ای که مخالف بانفس‌الامر است) دارای مصلحت ملزمه میدانند ولی آنرا واجب نفسی نمیدانند در حالی که از طرفی احکام را تابع مصالح و مفاسد میدانند و از طرفی مُقِر به این هستند که تبعیت از اماره، دارای مصلحت ملزمه است)؟
چیزی که این مسئله را جالب تر میکند، این است که ایشان در اوایل بحث "امکان تعبد به ظن" (در ضمن صحبت از قاعده اولی در عمل به ظنون) میگویند: «عمل غیرتعبدی (که مستلزم تشریع نیست) به ظنی که دلیل بر اعتبارش نداریم، اگر مخالف با اماره معتبر باشد، حرام است»
ایشان اولا، حرمت را مقید نکرده اند به صورتی که اماره ی معتبره (که با آن مخالفت میشود)، موافق با واقع باشد و درنتیجه ثانیا، حرمت را به "عمل به ظن‌غیرمعتبر" استناد داده اند نه به "مخالفت با واقع". (درحالی که [همانطور که اول سوال ذکر شد]، در جایی دیگر از رسائل، مخالفت با اماره معتبره را صِرفا تجری دانسته اند ولذا حرمت را مشروط به مخالفت با واقع دانسته‌اند )
(ج1 ص27؛ قوله: «و بالجملة فالعمل بالظن إذا لم يصادف الاحتياط، إذا وقع على غير وجه التعبد به فهو محرم إذا استلزم طرح ما يقابله من الأصول و الأدلة المعلوم وجوب العمل بها هذا». انتهی بالاختصار الیسیر).
جمع بین این مطالب (بدون اینکه بخواهیم حمل بر خطا یا تسامح بکنیم) چیست؟
#اصول